Rondrit "Door de boomtoppen van Bosland" in de buurt van de Kempense Meren, gevolgd door een heel tof bezoekje van mijn neefje.

Round trip "through the tree tops of Woodland" in the area where I stayed, followed by a very nice visit from my nephew.

Weer langs het kanaal

Door de boomtoppen, wel tof eigenlijk

Bezoekje van mijn neefje met heel lekkere Caipirinha's en een leuk zwembadbezoekje

Visit from my nephew with very nice caipirinha's and a nice visit to the pool 

Rondrit "van mijnschacht tot natuurpracht" in de buurt van de Kempense Meren waar ik een paar dagen overnacht. 

Een heel stuk van de tocht speelt zich af in de bossen..

A large part of the trip runs through the woods.. 

Op het einde passeer ik door Leopoldsburg, het dorp waar ik bijna dertig jaar geleden, een jaar of twee gewoond heb boven een slager die in 1994 een upgrade gekregen heeft zo te zien. Mijn studio was via de linker deur helemaal naar boven tot het linker dakvenster..

De langste dagtocht maar met mooi weer, dat maakt het genieten.

Een groot gedeelte van de tocht gaat nog langs de Maas, een echte mooie rivier

Het is een beetje raar als je plots een boot ziet voorbijkomen die een meter of 10 hoger vaart..

Thema van dit gedeelte langs de BE/NL grens: de dodendraad van WO1

Het laatste deel gaat door het bos

Rondrit in Maasmechelen met een bezoek aan de prachtige sauna Elaisa met 10 sauna's in het grootste sauna complex wat ik al bezocht heb gelegen aan een prachtig meer.

Sauna - zicht vanuit de Sunset sauna op het meer

Het sauna complex - prachtig gelegen

Terug naar Limburg door hetzelfde mooie landschap maar met toch al iets beter weer ook al is het 's morgens nog een paar keer goed prijs met een ferme regenbui.

Relatief korte trip van een 70-tal km, maar met nog een uitbreiding bij om mijn oud collega en duik buddy Gerard & family nog eens terug te zien na heel wat jaren.

Rather short trip of 70 km, but with some extra miles to see my old colleague and diving buddy Gerard&family back after may years.  

Pontje in Lanaye

Terras onder de brug - met uitzicht 

Beter weer wat later op de dag, ideaal voor de kano

Vandaag eindigt de taalgrensroute en start de grensroute met Nederland. Dit speelt zich af in de buurt van Voeren en het Drielandenpunt, het meest uitdagende deel van de route met toch heel wat hoogtemeters in vergelijking met de rest van de trip. De dag start regenachtig en regelmatig krijg ik een bui op mijn dak hoewel er eigenlijk weinig of geen neerslag was aangekondigd, behalve een "lokale bui"..

 

Fort Eben-Emael. Ik had er nog nooit van gehoord, maar best indrukwekkend fort (ook al heeft het de Duitsers maar 1 dag vertraagd)

Indrukwekkende sluis en waterkrachtcentrale bij Lixhe 

Brouwerij van Val Dieu

Val Dieu brouwerij

Op weg naar het drielandenpunt

Zo druk als het gisteren was, zo rustig was het vandaag. Weidse landschappen met geen verkeer. Ik heb zeker een 30-tal km gereden op de bekende betonnen paadjes zonder 1 rijdende auto te zien (wel stilstaande van seizoensarbeiders in de fruitteelt).

Een bezoekje aan een werkende watermolen, kmap!

Slapen in zijn stadje..

Wat fris in de morgen, maar uiteindelijk is het een mooie dag geworden met heel wat uurtjes zon.

Het gedeelte onder Brussel was niet echt fantastisch mooi met uitzondering van het Hallerbos en het Zonienwoud, maar daarna werd het heel wat mooier.

Meer van Genval

Pop-up cafe in de tuin van de brouwerij van Hoegaarden, heerlijk bij dit weertje.

Vandaag een heel mooie tocht met heel wat te zien hier op de grens tussen Vlaanderen en Wallonie.

Na een rustige start volgt al snel de Kluisterberg met een stevige klim (141 m) en de nodige obstakels in de afdaling.

Afdaling onderbroken op de Kluisterberg

Heel mooi tot op dit punt, hier moet je je fiets naar boven mee zeulen, niet echt makkelijk en zwaar. Maar goed, eens boven fiets je 100 m verder en dan kom je aan het volgende probleem, je moet terug naar beneden en dit is zelfs nog moeilijker.. Waarom??

Eens beneden kom je terug op het mooie pad.

Wat is het verhaal hier achter? Toen de trein nog reed, reed hij op dit pad onder een weg. Toen de trein ophield te bestaan, werd het gat onder de weg opgevuld. 

Toen ze, jaren later, het oude pad van de trein wilden omvormen tot fietspad moest de opgevulde weg dus terug uitgegraven worden, maar dit was niet zo eenvoudig. Vermits het treinspoor op de grens met Vlaanderen/Wallonie rijdt, wilden geen van beide de kosten dragen. Resultaat: geen oplossing, dus wordt het mooie fietspad nog steeds bruusk onderbroken met een steile klim naar de weg en een even steile afdaling aan de andere kant van de weg. En dit alles omdat Vlaanderen en Wallonie geen oplossing vonden..

(Almost) Corona safe statues in Wallonie!

Een fascinerend bezoek aan een van de oudste hospitalen ter wereld: Hopital Notre Dame a la rose. Naast een boeiende rondleiding met de geschiedenis zijn me 2 anekdotes bijgebleven:

De zusters hadden een medicijn uitgevonden eind 1800 wat echt werkte en tot 1940 gebruikt werd. Toen bleek dat het werkend element een ferme hoeveelheid kwik bevatte dat wel de bacterien doodde maar ook een paar nevenwerkingen had

Dit was de ziekenzaal uit de 17e en 18e eeuw met gezellige houten bedden waar 2 a 3 patienten in hetzelfde bed verbleven. Pas in de volgende eeuw kwamen ze tot het besef dat dit misschien niet zo een goed idee is voor besmettelijke ziektes..

This was the sick bay from the 17th and 18th century where up to 3 patients staid in the same bed. Only a century later they realized that this might not have been the best idea with contagious deseases..

Vandaag verlaat ik de Vlaanderen fietsroute en ga ik over op de Grensroute. 450 km wisselend tussen Vlaanderen en Wallonie. Uiteraard gaat deze route ook richting de Kemmelberg, dus zie ik hem nu al voor de tweede keer, maar deze keer zonder er over te rijden. 

 

De Kemmelberg

Best grappig: de Waalse knooppuntenroute toch net iets anders dan de Vlaamse

Donkere wolken kondigden regen en onweer aan, maar het is gelukkig droog gebleven, de regenjas was enkel welkom voor de kou..

Vandaag was een mooie rit langs een landschap dat vanaf Westouter begon te heuvelen met de Kemmelberg als toppertje. Het weer was iets minder mooi: een ganse dag regen van een zacht gemiezer tot hevige regen, het was allemaal present..

Gene Westvleteren, de paters waren gesloten op zondag

Tyne Cot begraafplaats begraafplaats voor bijna 12.000 soldaten waarvan meer dan 8000 onbekend. Wordt je even stil van.

De begraafplaats ligt tussen Ieper en Roeselare waar ik mijn meter van 85 een bezoekje ben gaan brengen, Corona safe uiteraard. Een extra tripje van een 50 km.

In Ieper kijken ze niet  op een kerkje meer of minder

Vrijdagavond waren de voorspellingen voor zaterdag nog heel regenachtig, maar zaterdagmorgen scheen het zonnetje. Na een heerlijke start heeft het weerbericht kort na de middag toch gelijk gekregen en heb ik een dik uur in de regen gefietst. Maar, niet getreurd, 4/5e van de trip was droog!

Heerlijk weertje in Lissewege

Lovely weather in Lissewege


De eerste wolken duiken op bij de achtertuin van Blankenberge

Aankomst in Diksmuide

In de voormiddag wat wolken met een zonnetje, maar voor de namiddag gaven ze veel regen en zelfs onweer.

Jonas zat hier niet veraf op vakantie aan de kust en heeft in de namiddag een dikke 60 km mee gereden. Top! En hij heeft nog goed weer meegebracht ook, geen regen gezien in de namiddag!

  

Niet echt de kortste weg naar Stekene, maar wel een mooie. Ik start richting Antwerpen om in te pikken op de Dode draad route of grensroute. Het is een route van 540 km die flirt met de grens van Nederland en nu eens in Belgie, dan weer in Nederland verder gaat.

Ik pik in in deel 5 die via Doel naar Sas van Gent (Stekene in Belgie) koerst. 

Ik fiets nu voor het eerst lange afstanden elektrisch en kan het vermogen kiezen tussen ECO (200 km theoretisch rijbereik, TOER (120 km) en nog een paar met meer power die echter niet in aanmerking komen voor zo een lange trip. Ook via de snelheid kan je je bereik sterk beinvloeden. 200 km in ECO haal je enkel als je max 25 km/h rijdt bvb. 

De eerste dag had ik slecht gerekend: bijna volledig op TOER en 30 km/h gereden en ik had er niet meer op gerekend dat ik een hotel had een 4-tal km van de route. Resultaat: batterij was al maximaal verbruikt in Sas van Gent en de laatste 2 km naar Zelzate was het dus zonder batterij ..

Eerste kasteel op 5km

Doel: heel bizar zo een verlaten dorp. Er wonen nu nog een 20-tal mensen, voor de rest zijn alle huizen leeg en aan het vervallen.

Niet alle fietspaden in Nederland zijn verhard, heel wat off road erbij vandaag (10%).

Terugkijkend op mijn fietstocht tijdens Corona tijd, ben ik blij te kunnen besluiten dat ik er, alles meegenomen, van genoten heb.

Ja, het was jammer dat er toch wel heel wat gesloten was: de kastelen in Frankrijk, Leffe museum, sauna en zwembaden.

Daarnaast heb ik elke dag een hotel of B&B gevonden die allemaal op hun manier hub best deden om het naar de zin te maken. Het ontbijt was dikwijls anders dan anders, maar ik heb er wel elke morgen een gehad.

En ja, ik heb elke middag en elke avond iets gevonden om te eten, meestal zelfs met een ruime keuze. Alhoewel dat de maatregelen hier heel wat minder overtuigend waren. Bij veel plaatsen stonden de tafels veel te dicht en was er amper iets gewijzigd, wel werden bijna overal de maskers gedragen.

In elk geval, het heeft weer deugd gedaan..

Zo slecht als de route naar Brussel was, zo mooi is deze route. Beginnend langs met een mooi pad langs de Maas met hier en daar wat tegenliggers.. 

Rustdagje vandaag met genieten van het zonnetje en cultuur met de Citadel op het programma.

In de Citadel

Zandsculpturen met Disney thema op het menu in een van de zalen. Hier werd Ratatouille geserveerd..

Het schiet weer niet op in de voormiddag met de ene stevige klim na de andere. Tegen de middag heb ik weer een schamele 35 km gereden, maar het zijn wel super mooie kilometers dwars door de bossen. Prachtig.

Ter afwisseling een korte wandeling

Het doel van Givet was het kasteel, maar dit was door Corona niet geopend.

Gelukkig waren de restaurants wel geopend en heb ik dit leuk restaurantje aangeraden gekregen. Lekker. Voor de eerste keer op 2 dagen in Frankrijk, werd ik er op gewezen dat ik een masker moest dragen in het hotel en op restaurant. Bovendien geen airco door Corona en dat bij temperaturen tegen de 30 graden..

Tijd om het kasteel van Bouillon te bezoeken. Jammer genoeg mocht de roofvogel show niet doorgaan door Corona.

En dan was het tijd om het dal uit te klimmen met een stevig klimmetje en met het doel om in Sedan nog het kasteel te bezoeken. Jammer genoeg opent dit pas binnen een week zijn deuren..

Bij het vertrek een aantal stevige klimmetjes waardoor het in de voormiddag niet leek op te schieten.