Zondag, 14 juli 2013

Rekkem - Münster: 391 km

We zijn reeds vanaf woensdag in de weer om de mobilhome te laden met van alles en nog wat, boodschappen te doen… Iedereen zegt dat het in Noorwegen zo duur is en we veel moeten meenemen. En dat nemen we dan ook letterlijk op. Alles wat we denken te kunnen gebruiken nemen we mee. Nog wat groenten uit de tuin, aardappelen worden nog zondagmorgen snel gerooid. En die gaan we goed verstoppen, want in alle brochures staat dat er geen aardappelen in Noorwegen mogen ingevoerd worden. Drank (spuitwater), vlees, conserven… alles vindt zijn plaats in de voorraadkasten en bergruimten.

Op het laatste ogenblik is er nog even paniek. De Fiat moest aan 70.000 km een olieverversing krijgen. Dat gebeurde nog niet, met zelfs bijna 1000 km overschreden. Alex Desplenter komt nog even langs en stelt ons gerust.

* 14.38 u. Officiële start van de tocht naar Noorwegen

* 16.27 u. - 16.29 u.    145 km           Korte halte. Na het huwelijksfeest van Jessica Bettens gisterenavond ben ik laat gaan slapen. Deze korte nachtrust speelt nu parten en de ogen prikken. Het is best even te stoppen. Even zien hoe het gesteld is met de beklimming van de Mont Ventoux, maar de schotel draait tevergeefs van links naar rechts en vindt z’n satelliet niet. We rijden dus maar verder.

* 17.30 u.                    244 km           Duitse grens.

* 17.42 u. - 18.28 u.    265 km           Neufilder Heide - We houden halt op een parking langs de Duitse snelweg voor het avondmaal, want we krijgen stilaan honger.

* 19.40 u.                    384 km           We bereiken ons einddoel Münster, maar de in de gps ingegeven coördinaten brengen ons niet op de voorziene plaats. We volgen eerst de aanduiding van een ‘camping’, maar dat is het ook niet. We houden dan maar even halt en vragen wat uitleg aan mensen die voor hun huis genieten van de zomeravond. We rijden nog een aantal km verder en zien een mooie parking. Daar gaan we even kijken, maar blijkbaar is het nog niet deze. We rijden nog een 600 m verder, maar komen dan midden het stadscentrum aan en besluiten maar terug te keren naar die P+R- parking.

* 20.10 u.                    392 km           parking Albersloher Weg

Het wordt een met wat TV-kijken, verslagje maken en erg vermoeid, vroeg naar bed.

Maandag, 15 juli 2013

Münster - Flensburg: 430 km

Onze eerste nacht zit er op en om 7.30 u. gaan we opnieuw aan de slag.

Na het ontbijt staat het bezoek aan het stadje ‘Münster’ gepland, een stadje met een rijke geschiedenis en veel historische gebouwen (kerken).

Nu de fietsen zijn opgeborgen in de ruimte van de mobilhome zelf, zijn die in een mum van tijd uitgehaald. We rijden over het kanaal Bremen-Elb en na slechts enkele km bereiken we reeds het stadscentrum. Het is opvallend hoeveel fietsers er zijn en alles is zeer fietsvriendelijk aangelegd met goed aangeduide fietspaden, met eigen verkeerslichten. In elk geval een schitterend fietsbegin. Om zeker niet verkeerd te rijden vraag ik enkele malen de weg naar de ‘Altstad’. We rijden voorbij het station en daar staan vele honderden fietsen gestald.

Precies om 9.00 u. bereiken we de St.Servati, het kleinste kerkje van de stad, gebouwd in 1225/1250. We stallen onze fietsen tussen de vele andere in de voorziene ruimten. Bea sluit natuurlijk alles heel nauwkeurig af, want die ziet overal dieven.

Zo gaan we op stap doorheen het oud historische stadsgedeelte. Enkele tientallen meter verder zien we reeds een volgende kerk, de Sint-Clemenskerk. En zo bereiken we het stadscentrum met prachtige huizen en het ‘Radhaus’, het laatgotische stadhuis uit de 14^de eeuw, waar in 1648 de Vrede van Münster werd ondertekend. Wat verder in de straat zien we de gotische ‘Stadt- und Marktkirche Lamberti’. Aan de toren hangen drie kooien. Jan van Leiden werd terechtgesteld in 1535 en in de kooi werd zijn lijk tentoongesteld. Wanneer we de kerk betreden is net de mis van 9.00 u. gestart. We kunnen dus niet vrij rondkijken en besluiten dan maar later terug te keren. We bekijken de buitengevels wel grondig en merken leuke beeldhouwwerkjes op. Vandaar gaat het naar een andere marktplaats met de prachtige romaanse St.-Paulusdom (13^de eeuw). Dat is inderdaad een prachtig gebouw, zowel buiten als binnen een streling voor het oog. En alles is er zo netjes. Twee poetsvrouwen zijn er aan het werk. Het ene beeldhouwwerk hangt er naast het andere. In het koor staat ook een astrologisch uurwerk uit 1542. Nadat ik enkele foto’s ervan heb gemaakt en liever nog eentje wou schieten met flitslicht, komt plots een man uit de klokkenkast te voorschijn en wijst me er op dat niet met flits mag gefotografeerd worden. We flaneren verder door de kerk en genieten van de vele kunstwerken, de Sacramentskapel met de vele zilveren voorwerpen, de Piéta… Na het bezoek aan de dom gaat het dan opnieuw naar de Lambertikerk. De mis is ondertussen beëindigd en kunnen we ook hier het prachtige orgel, het altaarstuk, het retabel dat het leven van O.L.Vrouw voorstelt rustig bekijken. We wandelen nu terug naar de plaats waar onze fietsen gestald zijn. En zo kunnen we terugrijden naar de 2,5 km verder gelegen parking.

Na het bezoek aan het boeiende stadje Münster is de tijd aangebroken om weer op pad te trekken.

Vandaag staat de rit naar Flensburg gepland, zo’n 440 km noordwaarts, op de grens met Denemarken.

11.05 u. We verlaten de parking en trekken onmiddellijk naar het dichtbijgelegen station om te tanken.

11.18 u.           Definitieve start.

12.38 u. - 13.33 u.      112 km           rustplaats Cappeln-Hageland - middagpicknick

14.43 u. - 14.58 u.      226 km           rust. De ogen prikken zo dat een stop zich opdrong om verder onheil te vermijden.

15.30 u. - 15.57 u.      274 km/281 km          we zijn net de 3 km-lange Elbtunnel uit of doorwerken geraken we in een ellenlange file. Om 7 km af te leggen hebben een half uur nodig gehad. Bea maakt zich voortdurend zorgen omdat ik te dicht bij de voorganger rij of een bestuurder die van rijstrook wil veranderen ginder.

16.39 u. - 16.54 u.      347 km           laatste halte op snelwegparking.

Nadat we de snelweg hebben verlaten op weg naar onze standplaats aan de haven in Flensburg, bemerken we een benzinestation waarvan de prijs nogal laag lijkt in vergelijking met de vorige. Dus maar eerst de tank volgieten met diesel.

We ringweg leidt ons doorheen en langs Flensburg (Sleeswijk-Holstein) en de parking staat bijzonder goed aangeduid. De gps werkt ook perfect op de ingegeven coördinaten. We zijn er niet alleen op de parking ‘Am Industriehafen’. We vinden nog wel een plaatsje, maar moeten ons driemaal verplaatsen vooraleer de schotelantenne een signaal opvangt om naar de televisie te kunnen kijken.

En de avond die zal verlopen met een vast stramien: Bea maakt het avondeten klaar - ik bewerk foto’s, schrijf teksten en we kijken tv.

Om 22.30 u. gaan we slapen, want de batterij is volledig leeg en alles houdt op te werken, tv en computer geven de geest. Slaapwel.

Dinsdag, 16 juli 2013

Flensburg - Hirtshals: 361 km

Het is 7.30 u. wanneer Bea eerst het nest verlaat. Ik ben nog zo moe, blijkbaar hoe langer ik slaap, hoe moeider ik ben. Ik daal ook maar de trap af en begin dadelijk aan de activiteiten: scheren, wassen,..

Tegen 9.00 u. zijn we reeds volop aan het fietsen. Het is nog vrij bewolkt. Eerst gaat het richting zee langs de Flensburger Fjord, waar heel wat visbedrijfjes zijn gevestigd. Langs de kade van de jachthaven staan leuke strandzetels opgesteld. Het zijn precies koffers die zijn open geplooid. Wanneer we de kade ten einde zijn gefietst, keren we op onze passen terug en nemen nu de andere richting, het centrum van Flensburg als doel. Ook hier is het leuk fietsen op veilige fietspaden. Zo bereiken we de verkeersvrije winkelstraat. Men is druk in de weer om alles buiten te plaatsen voor de komende shoppers. Aan de kerk plaatsen we onze fietsen en het eerste dat we doen, hoe zou het ook anders, is de kerk bezoeken. Het is een Sint-Niklaaskerk. In het portaal staat een heel modern Sinterklaasbeeld. Het is niet meer dan een lang stuk hout, eindigend op een hoofd en ernaast een mijter en ervoor een staf. Je moet het maar bedenken. De kerk binnenin is wel het bekijken waard, een mooi altaarstuk, een heel mooie doopvont…

Daarna trekken we even de winkelstraten in. Aan de C&A wil Bea even halt houden. En zowaar, we gaan er weg met een hemd voor mij (9 euro) en een T-shirt voor Bea (5 euro). In een warenhuisje bevoorraden we ons met Duits brood. Ondertussen is de zon door het wolkendek gebroken en nu schitteren alle gebouwen zoveel mooier.

Zo bereiken we opnieuw onze fietsen en rijden de ondertussen zeer druk geworden winkelstraat terug. Nu is het oppassen geblazen, want je kan er op dit vroege voormiddaguur al op de koppen lopen. We rijden terug langsheen de kade met de vele prachtige bootjes. We fietsen terug naar onze stelplaats en hebben toch weer lekker 10 km gefietst. We zijn echt blij dat we toch de beslissing hadden genomen de fietsen mee te nemen. Hoe zouden we anders die steden hebben bezocht.

Eenmaal terug de fietsen weggeborgen kunnen we opnieuw starten. Nu gaat het richting de haven van Hirtshals in Denemarken.

De richting naar de snelweg staat goed aangeduid en na enkele kilometer bereiken we reeds de grens met Denemarken. We zien er wel heel wat winkels, bussen… Maar van enige douane is niets te merken. Alleen volg ik te letterlijk de gps die een lichte knik op de weg aanduid als ‘naar links om me in de verkeerde richting te sturen. Niet erg, als snel zijn we gedraaid en kunnen opnieuw de goede richting uit. Al snel bereiken we de snelweg en deze leidt ons helemaal naar het noorden.

Middagpicknick.

Middagpauze. We maken van de gelegenheid gebruik om naar de ‘Ronde van Frankrijk’ te kijken en zien hoe Thomas De Gendt een premie van 2000 euro wegkaapt. Ondertussen kan ik alle foto’s van Flensberg rustig bewerken.

Met nog een goeie 100 km voor de boeg zetten we onze weg verder. De gps leidt ons perfect naar de plaats aan zee waar heel wat mobilhomes staan. We zullen er niet alleen zijn. Op de teller staat 17.45 u. en hebben 361 km gebold vandaag.

Als we alles samentellen hebben we na 3 dagen 1182 km afgelegd om de overzetboot naar Noorwegen te kunnen nemen.

Het waait hevig aan zee, zodat de schotel heen en weer gaat en bij hevige windstoten zorgt die voor een onderbreking op tv. Het is helemaal niet leuk lijken. Terwijl Bea het avondmaal klaar maakt, fiets ik even verderop tot aan het grootse aquarium van Europa, het Norsoen Oceanium. Het is hevig trappen tegen de wind in. Het museum sluit om 18.00 u., de vlaggen worden gestreken… maar wat belangrijk is… zoals in de brochures vermeld, kan je buiten op internet en ik kan de kranten van maandag en dinsdag downloaden.

Na het avondmaal en de afwas ga ik toch nog even op het strand wandelen. De zon schijnt nog steeds in volle hevigheid. Blijkbaar zal ik hier niet een ondergaande zon kunnen fotograferen.

“Vive le vélo” met Klaas Delrue wordt niet enkel onderbroken door de hevige windstoten, we krijgen ook telefoon van Maarten. Met de blijde melding dat Klaas zal peter worden van de baby.

Wanneer ik om 23.00 u. ga slapen is er nog volop licht buiten. We ondervinden aan de lijve dat hoe meer noordwaarts we gaan, hoe langer er licht is. Als ik vergelijk met onze reis in Oeganda op de evenaar, daar was het reeds om 18.30 u. donker.

Woensdag, 17 juli 2013

HIRTSHALS (DK) - KRISTIANSAND (N) - BYGLANDSFJORD: 97 km

Bea en ikzelf worden om 5.40 u. Niet te geloven, de zon schijnt reeds in alle hevigheid en staat reeds hoog aan de hemel. Ze moet er dus al een tijdje zijn. Ik trek even de duinen op en blijkbaar ben ik op dat heel vroege uur niet alleen. Er zijn er reeds die met hun mobilhome vertrekken en anderen genieten ook van de zon in de duinen. Ik keer op mijn stappen terug en klim opnieuw de ladder op om wat te slapen.

Om 8.00 u. starten we het morgenritueel… ontbijt, douche…

Om 9.00 u. starten we de Fiat en rijden een km. terug tot op de parking van het Oceanarium. De krant wordt gedownload en terwijl Bea die leest, kan ik het aquarium bezoeken.

Het is leuk om de vele vissen te bekijken in het grote aquarium. Hele scholen zwemmen heen en weer. Op de zandbodem liggen roggen. In kleinere aquariums zijn andere leuke visjes te bewonderen. Koralen, anemonen, zeesterren… en vooral de zeepaardjes leveren mooie foto’s. In het tweede gedeelte trekt de enorme maanvis ieders aandacht. Ook ik sta versteld van dergelijke grote vis. Hij kan tot 300 kg wegen. Op een kunstmatig aangelegde rotswand zijn allerlei vogels neergepoot met passend geluid. In een buitenbasin zwemmen de zeehonden lustig heen en weer, terwijl duikers in het water naarstig aan het stofzuigen zijn, of moeten we zeggen ‘waterzuigen’. Na een uurtje houd ik het voor bekeken, ik denk alles te hebben gezien en keer terug naar de parking met de mobilhome en Bea.

Het is ondertussen 10.45 u. geworden, tijd om ons naar de check-in van Color Line te begeven. En alles verloopt vlot. Ik moet enkel mijn geprint ticket tonen en met de in april gedane reservatie ben ik er zo doorheen. We mogen ons plaatsen in het vak waar reeds vele mobilhomes hebben plaats genomen. Ondertussen loopt het prachtige schip ‘de speed 1’ binnen. Het is leuk om het ganse gedoe van lossen gade te slaan. Hoe de auto, vrachtwagens, caravans, mobilhomes die vanuit Noorwegen komen uit de buik van het schip komen gereden. Bea kan haar ogen niet geloven wat er allemaal uit komt. En als je ziet wat er op de parking staat, dat moet er allemaal in. Wij maken van de gelegenheid gebruik om toch maar te picknicken. Om 11.50 u. rijden de eerste mobilhomes het schip op, wij zijn om 12.00 u. een van de laatste. We bevinden ons op dek 3.

We gaan op verkenning in het schip. Op het dek waait het hevig. We gaan binnen een plaatsje zoeken, maar blijkbaar zitten we in de kinderruimte. Een vader met een ambetante dochter werkt danig op de zenuwen dat we maar opnieuw een toertje buiten maken. We genieten van de zon op het dek achteraan. Na een kwartier in de wind te hebben doorgebracht, trekken we opnieuw naar binnen en vleien ons in knusse zetels. Bea leest de kranten terwijl ik de verslagen kan schrijven.

Om 15.30 u. meert de Speedy 1 aan en kunnen de voertuigen de boot verlaten. Wij zijn op de begane grond van Kristiansand om 15.50 u. Het wordt aanschuiven en aan de douane mag je zelf kiezen ‘Aan te geven’ of ‘Niets aan te geven’. Blijkbaar geeft niemand iets mee en een eenzame douanier bekijkt de voorbij kruipende sliert wagens.

Het wordt ook tijd om even die Noorse diesel te proeven. En dan nemen we onmiddellijk de weg nr. 9 naar Evje. Volgens alle toeristische boeken is het Setesdal heel mooi. En inderdaad, we houden al een eerste keer halt aan een meertje. (20 km) en schieten de eerste Noorse foto’s. De weg leidt door beboste bergen, met snelheidsbeperkingen van 50, 60 en soms een 70 km. Niet erg, we genieten van het landschap en slenteren rustig. Het genieten van een prachtige natuur met het ene meertje na het andere.

17.45 u. Aan een waterval bij het begin van de Byglandsfjord houden we halt voor het avondmaal. Het is er heel mooi met WC’s, heel veel picknicktafels en uiteraard heel wat stroomversnellingen.

19.50 u. We gaan nog wat rijden, de zon schijnt immers nog in alle kracht.

20.20 u. In Bygland op een mooie parking met WC aan de Byglandsford besluiten we om de nacht door te brengen. Maar wanneer ik het infobord bekijk lees ik dat daar niet mag geslapen worden. We plaatsen ons op een uitsprong aan het eind van de parking en wij zijn niet de enigen die er zo over denken. Slaapwel.

Donderdag, 18 juli 2013

SETESDAL: Bygland - Dalen: 122 km

Onze eerste volle dag in Noorwegen is aangebroken. We zijn tamelijk vroeg uit de veren en tegen 8.20 u. zijn we al aan het rijden. We verlaten het dorpje BYGLAND met de bedoeling ietsje verder te stoppen en pas dan ons te wassen.

Na 36 km rijden, het is ondertussen 9.00 u. geworden, houden we halt op een parking in HEKNI. We wassen ons, maken voor het eerst ons WC leeg en kijken als een zieke koe op een bord dat op de parking staat. Er moet MAUT (tol) betaald worden. Je mag gewoon doorrijden en er zijn 3 manieren om te betalen. Ofwel heb je een pas (hebben we niet), ofwel wordt na het fotograferen van de nummerplaat een mail gestuurd om te betalen (hoe kennen ze in godsnaam mijn emailadres??) ofwel stop je op een plaats waar je kan betalen.

10.00 u. We zien op een groot bord de aanduiding dat in het hotel de tol, zijnde voor ons 36 Noorse kroon, kan betaald worden. We doen dat dan maar, krijgen een kwitantie en vervolgen onze weg.

Na 46 km (10.15 u.) bereiken we het stadje RYSSTAD. We bezoeken eerst een staafkerk, de Hylestad kerk, in 1838 gebouwd. Ongelooflijk, er ligt zowaar een folder met Nederlandstalige uitleg. Maar de kerk is vooral bekend om het ‘Hylestadportaal’ uit 1200, waarop taferelen uit de sagen van Sigurd Favnesbane zijn afgebeeld en waarvan motieven ook zijn gebruikt op de 50 kronenbiljetten. Helaas, kan ik het niet nazien, mijn enige biljet die ik had gebruikte ik om de tol te betalen.

Iets verder in het dorp ligt het Setesdalmuseet. Helaas, het is pas open om 11.00 u. Geen nood, we gaan eerst een stukje wandelen. Ik weet dat Bea niet zo voor musea te vinden is en stel dan maar voor dat zij ondertussen het middageten klaarmaakt terwijl ik even ga neuzen.

Na het betalen van 60 kroon kan ik rustig kijken en mogen foto’s zonder flits gemaakt worden. In de eerst zaal niets anders dan sneeuwscooters met ook herinneringen van daar ingerichte Europese kampioenschappen. Op het tweede verdiep zijn diverse klederdrachten tentoongesteld. Echte pareltjes en… opnieuw met Nederlandse folder. Als dat niet leuk is. We schieten opnieuw het ene beeld na het andere. Kwestie van alles goed mee te hebben. Na drie kwartier heb ik het gezien en kan ik me aan tafel zetten. Eén probleem, de hebben miserie met de diepvries en alles is aan het dooien. De worst is al helemaal ontdooid, vandaar nog maar eens worst op het menu.

12.30 u. We rijden iets verder, verlaten de hoofdweg en rijden tot in het centrum van de hoofdgemeente VALLE (61 km).

12.50 u. - 13.45 u.: De kerk is helaas gesloten. Bea doet dan maar de afwas terwijl ik de watervoorraad aanvul. Achteraan de kerk is een kraantje met heel snel stromend water en in een mum van tijd is de reservoir weer tot bovenaan gevuld. Zo bereiken we opnieuw de hoofdweg 9, maar iets verder is er een parking naast de rivier die voor heel wat erosie heeft gezorgd. Hele vlakten afgesleten en uitgeholde stenen lokken heel wat nieuwsgierigen. We zijn er niet alleen. En het ontbreekt er opnieuw niet aan picknicktafels. We wagen ons op de stenen en klimmen voorzichtig van de ene op de andere. Tegen 14.00 u. zijn we opnieuw aan het rijden.

We wijzigen onze oorspronkelijke toer die beschreven stond in een Michelingids. Meer dan 2000 km bollen lijkt ons wat te veel. We hebben al een stuk van de Noorse natuur gezien en de tientallen meertjes. We beslissen om via een secundaire weg door de bergen, zo naar Oslo te rijden. Iets over Valle verlaten we de 9 en nemen de 45, naar het 52 km verder gelegen DALEN.

Het is inderdaad een heel stuk omhoog rijden. We krijgen ook heel wat tegenliggers en soms is het erg smal en moeten we voorzichtig kruisen.

15.06 u. - 111,5 km. We zijn bijna in Dalen en besluiten met de fiets naar het 4 km zijwaarts gelegen kerkje te rijden. De fietsen worden uit de berging gehaald, maar… het is voortdurend snel dalen en ook stevig klimmen. Het is maar 4 km, maar hoe zal Bea dat met haar fiets zonder versnellingen oplossen? En dat kerkje ligt inderdaad nogal ver, en… is op de koop toe ook weer gesloten. We kunnen de terugweg aanvatten. Die heel steile hellingen moet Bea te voet op, ik kan ze zwetend op de allerkleinste versnelling toch nemen. Terwijl de renners bezig zijn aan de beklimming van Alpe d’Huez kan ik dat ook.

16.37 u. - 16.57 u. Dalen ligt maar 10 km verder, maar bij de laatste 4 km is het behoedzaam dalen met scherpe haarspeldbochten.

We halen opnieuw de fietsen te voorschijn en gaan eerst even rijden tot aan de camping. Daarna gaan we op zoek naar het in Zwitserse stijl opgetrokken ‘Hotel Dalen’.Het historische houten paleis uit 1894 (drakenstijl) behoort tot de mooiste van Noorwegen. Hier namen vaak gekroonde hoofden hun intrek. In de donker gelambriseerde ontvangsthal hangen foto’s van de eregasten.

Iets verder is de toeristische dienst gelegen. Naast de info die ik krijg en het Nederlandstalige fotoboek dat ik over Noorwegen koop, krijgen we ook een kop koffie aangeboden en… we kunnen op internet. Ik download dus maar eerst Het Nieuwsblad van vandaag en besluit met de mobilhome tot aan de deur te rijden. Zo kan ik al mijn mails doornemen en alle foto’s die ik tot gisteren maakte gaan opladen terwijl we het avondmaal nemen. Als dat geen luxe is! We besluiten hier dan ook maar achteraan het gebouw te overnachten met voor ons dat luxueuze hotel Dalen. Zo kan ik nog wat verder op internet werken en geen tv deze avond! De hoge bomen zorgen ervoor dat we geen satellietverbinding kunnen maken.

10-08-2013 om 08:06 geschreven door paul vercruysse