Zoals voorspeld, het is een zonnige dag. De bergen rondom het hotel hebben een totaal ander beeld onder de stralende morgenzon.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag staan zowel voor de wandelgroep van Koen, als voor de busreizigers de ‘Ritomsee’ op het programma. Om 9.30 u. wordt de groep Koen naar het 5 km verder gelegen Piotta (1005 m) gevoerd. Ze kunnen er om 9.45 u. de funiculaire (kabellift) nemen. Het is een van de steilste kabeltreintje ter wereld (87,8 %) dat hen in 12 min. naar het 1794 m hooggelegen Piora brengt.

Op de terugrit kan ik even halt houden om een paar foto’s te maken van de snelweg en de ingang van de Gothardtunnel. Ik heb ook nog even de tijd om het kerkje van Airola te bekijken. Wat een adembenemende schilderijen op plafond en muren !

Ondertussen staan ook de busreizigers klaar. We vertrekken om 10.30 u. en maken eerst een ommetje om een de gesloten Gothardpas te zien. Vandaar rijden we door het centrum van Airolo naar Piotta. Om 11.15 u. stijgt de kabellift met onze groep de steile helling op. Wat een prachtig vergezicht, de bergen schitteren in de zon.

Vanaf Piora wandelen wij op een rustig tempo naar de diepblauw xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />1850 m hoog gelegen Ritomsee. De sneeuw smelt, maar in de schaduwrijke plaatsen ligt er nog sneeuw en ijs. Maar wat een natuurwonder! Honderden stalagmieten van ijs hangen aan de bergen. Ook aan de in- en uitgang van de tunnel hangen ijspunten.

Zo bereiken we het bergmeer. We zoeken een plaatsje om te picknicken. We vinden dat aan het gesloten restaurant ‘Lago Ritom’.

Van zodra ik klaar ben maak ik nog een flinke wandeling aan het mooie bergmeer. De sneeuw ligt op sommige plaatsen vele tientallen cm dik. De wind snijdt in het gezicht en maar best dat ik een muts en handschoenen bij heb.

Met de kabellift (14.15 u.) dalen wij af tot het station van Altanca. We wandelen in een rustig tempo naar het dorpje aan de ‘Strada Alta’. Van een koffie of iets dergelijks kan geen sprake zijn, alles is potdicht. Het dorpje bezit echter een wondermooi kerkje uit 16 met een pracht aan wand- en plafondschilderijen. Je weet niet waar eerst gekeken. Ik wil kost wat kost een fot van het kerkje met de toren en de achterliggende witte bergen. Voor een foto heb ik er een steile afdaling voor over. Ondertussen wacht de rest van de groep op de komst van de kabellift. Maar dat duurt en duurt. Pas om 15.40 u. kunnen we instappen om onze tocht af te ronden.

Met het busje rijden we terug naar Airolo. Ik mag rechtsomkeer maken om de groep van Koen op te halen die er om 16.40 u. zal aankomen in Piotta.

Iedereen heeft opnieuw een fijne dag beleefd. De groep met berggids Ludo had er ook een zware tocht op zitten. Het was een mooie tocht met veel leuke watervalletjes, maar erg vermoeiend.

De dag eindigt opnieuw met een schitterend en heerlijk avondmaal.