NEOS REKKEM: FIETSTOCHT NAAR IZEGEM Bezoek aan Borstelmuseum - Schoeiselmuseum
8.30 u. Wat motregen, maar niemand laat zich afschrikken! Heel wat fietsers komen samen op de parking aan de Sint-Niklaaskerk. Slechts 2 fietsers hebben zich door het weer laten afschrikken. De rest (voornamelijk Lauwenaars) zal aan de brug in Lauwe/Wevelgem aansluiten. 8.45 u. Op het geplande tijdstipt blaast de verantwoordelijke van de fietstocht, de man die alles grondig heeft voorbereid (en naar horen zeggen zelfs 7 maal de weg vooraf heeft verkend), Freddy Henion op de fluit, het startsein voor de fietstocht. Via de Moeskroenstraat en de Pont-Neufstraat bereiken we het jaagpad langs de Leie. In Lauwe sluiten de overige fietsers aan. Meteen zijn we met 34 fietsers die de tocht naar Izegem zullen afleggen. De weinige regen kan ons niet deren. In Wevelgem hebben we een klein oponthoud. Annie is lek gereden. Maar met zoveel ervaren fietsherstellers in de groep is de lekke binnenband snel vervangen door een nieuwe en kunnen we de weg via landelijke wegen verder zetten. Van regen is al lang geen sprake meer. De mannen die instaan voor de verkeersbegeleiding verrichten uitstekend werk: Naast Freddy Hennion zijn er Jacques Verhulst, Achille Margo en Bernard Vens. Aan drukke verkeerspunten leggen ze met hun bordje het verkeer stil en de ganse groep fietsers kan telkens ongestoord de wegen dwarsen. Puik werk mannen, proficiat!. Langs prachtige landelijke, verkeersluwe wegen van Wevelgem, Moorsele, Gullegem, Heule, Lendelede... bereiken we om 11.15 u. in Izegem, de Bistro 'Vincent' in de Kasteelstraat. Volgens mijn fietscomputertje hebben we 26 km en 380 m afgelegd in 1 u. 44 min en 24 sec. om precies te zijn. We genieten van een verfrissende aperitief buiten in de tuin. Ondertussen wachten we vol ongeduld op de deelnemers die met de wagen naar Izegem komen. Maar blijkbaar zijn er enkele chauffeurs die de Kasteelstraat niet vinden. Na wat heen en weer ge'gsm'd, geraakt iedereen toch ter plaatse. Met 56 enhousiaste Neosers kunnen we aan tafel aanschuiven. Het is ondertussen 11.50 u. geworden.
Het is een heerlijk middagmaal. Zeer lekkere tomatensoep, een sappig brochetje met frietjes en sla en daarbovenop nog een geurige koffie.
Het is nog geen 14.00 u. geworden wanneer we het eerste museum van het namiddagprogramma betreden, het 'BORSTELMUSEUM'. We worden in twee groepen verdeeld. Daar vernemen we alles over de geschiedenis van de Izegemse borstels, de manier van vervaardigen in de tijd en hedendaags... Kortom, het uurtje vliegt voorbij en moesten we er nog langer verblijven, het zou ons niet deren.
In snel tempo gaat het te voet naar het tweede museum, wat verderaf gelegen, het 'SCHOEISELMUSEUM'. Opnieuw worden we in twee groepen in het museum rondgeleid. Onze groep heeft het geluk een gewezen lerares te hebben (reeds 84 jaar). Ze vertelt honderduit over het ontstaan van de Izegemse schoenen. Een zekere Edward Dierick was de man die de eerste schoenen maakte met koperen nageltjes. Hij vervaardige laarzen voor koning Willem I, maar door de Brabantse omwenteling na 'De Stomme van Portici', waarbij België onafhandelijk werd, zijn die laarzen met het wapenzschild van Willen I nooit in Nederland geraakt en prijken ze nu in het museum, samen met de trouwschoenen van Edward en de schoenen die hij voor Leopold I vervaardigde. In het naastliggende lokaal maken we kennis met de vele soorten leder. Ja, zelfs van palingvel wordt leer gelooid. In de glazen kasten is een tijdelijke tentoonstelling ondergebracht met schoenen uit verschillende landen. Wij eindigen ons bezoek aan de zaal met replica's van historische schoenen en schoenen in allerlei vormen, kleuren... Kortom van het goede teveel. Het meerendeel houdt het na het uurtje voor bekeken en wenst te terugtocht aan te vatten. Het is 16.30 u. geworden.
Velen hebben er dorst van gekregen. Maar juf Trees houdt de groep keurig bijeen, eerst fietsen naar 't Leeuwke in Wevelgem en dan drinken! Zo gezegd, zo gefietst. Opnieuw langs landelijke wegen nemen we de terugweg. We hebben wel even een klein oponthoud voor een voorbijrazende trein, maar al snel kunnen we verder duwen. Om 17.45 u. bereiken we 'tLeeuwke en kunnen we genieten van één (of waren het er voor sommigen meerdere) frisse pint. Santé.
(Ik moest tijdig terugkeren voor de voordracht van Alain Remue. Hoelang ze het er nog hebben volgehouden in 't Leeuwke weet ik niet. En als er sommigen als leeuw zijn terug gekeerd weet ik al even min.)
