Ons zeeklimaat kunnen we wel vergeten. We groeien hoe langer hoe meer naar een soort tropisch klimaat en stellen kunnen we dat we met al dat broeierige weer, onweersbuien met hagel, wind en veel neerslag in een soort natte moesson zitten. Gisterenavond laat tot ver in de nacht kregen we te maken met schrikaanjagende buien en door al die moderne geleiders kregen we vanmorgen te horen dat op meer dan duizend plaatsen de bliksem ingeslagen was, verder over ondergelopen kelders en parkeergarages waar auto's als een losgeslagen schip aan de ketting in ronddreven. Onze zoon Gerbert kwam vanmorgen onze viervoeter ophalen voor de driemaandelijkse beurt in de trimsalon en zijn mooie en bijna nog nieuwe wagen zat vol hagelputjes van stenen zo groot als een pingpongbal die daar op nedergedaald waren. De verzekeringsmaatschappijen kunnen erop rekenen dat in de nabije toekomst de natuurschade zal toenemen. We leven echt in een tijdperk van grote klimatologische wisselingen. Morgen is het 1 september en voor u staan heb ik wat oude weerspreuken, een staatje over de vinvis, het kaartspel Bridge en wat weetjes over Limburgse vlaai en de walnotenboom; allemaal fijn om in gezelschap ook over gewone dingen te kunnen praten. Notenbomen zie je heel weinig, maar jaloers ben ik op mensen die in hun tuin of voor hun perceel zo'n fijne boom hebben staan. Het is een echte schaduwboom en  je kunt er heel met dit warme weer beschut onder zitten zonder geplaagd te worden door muggen of andere insecten. Zó, dit waren dan weer de weetjes voor september!