Kastjespolitiek: Verstrikt in deze wereld zijn we in overbodige instanties, nepbanen, belastingontduikers, hebben we te maken met een wirwar van papierwinkels en ga zo maar door. Bel je een bepaalde instantie op, dan is het niet ongebruikelijk dat je na een lange wachttijd iemand aan de lijn krijgt die je dan doorverwijst naar weer een andere  instelling; Je wordt als het ware van het kastje naar de muur gestuurd.
Inkomensverschillen: Deze zijn in Nederland enorm groot. Voor 2015 is de Balkenendenorm  € 178.000 en toch met bonussen en allerlei toeslagen en zogenaamde onkostenvergoedingen zijn er werknemers en ambtenaren die meer dan dit bedrag verdienen en 300.000 van die rooiers verdienen zelfs meer dan 1 miljoen euro per jaar. Ik kijk op tv nog wel eens naar het programma undercover, waarbij een of andere baas van een groot concern zich aanmeld als knecht bij een van zijn of haar bedrijven en hierna tot de conclusie komt hoe moeilijk werknemers het vaak op het werk hebben en ook de privéomstandigheden worden hierbij betrokken. Na zo'n undercoverbezoek roep de baas enkele werknemers op, ontdoet zich van zijn camouflage uitrusting en stom verbaasd zien deze werknemers hun vermomde werknemer als de baas van de firma; deze spreekt dan zijn waardering uit, belooft verbeteringen in de werkomstandigheden aan te brengen en beloont zijn personeel met extra toeslagen en soms betaalt hij ook de hoge ziektekosten van een gezin, waarvan de echtgenote of een van de kinderen een ziekte onder de leden heeft die slechts genezen kan door het maken van hoge kosten, die deze werknemer met zijn inkomen niet kan dekken. Ook heb ik een Amerikaanse concerndirecteur ontmoet die afstand deed van zijn hoge miljoeneninkomen en alle salarissen van zijn personeel op een jaarinkomen van 78.000 dollar bracht en dit alles ter verhoging van het welzijn van zijn werknemers.
Welzijnsverhoging hier in Nederland: In deze tijd van automatisering, roboticering en digitalisering stijgt de werkloosheid met sprongen en meer banen op de werkvloer kunnen we creëren door al die overbodige toezichtbaantjes af te schaffen en gewoon een geschikte bedrijf oudste die het bedrijf van binnen tot buiten kent het volledige toezicht op de instantie en of het bedrijf toe te vertrouwen. Ook bij de regering acht ik een Eerste Kamer overbodig, want steeds zie ik dat bepaalde ongewenste plannen door achterklep gelobby er toch doorkomen. Echt, het is tijd om het roer volledig om te gooien. Doen we dit niet, dan loopt het hele maatschappelijke bestel zo vast als een muur. Het is de landsregering die hun hand in eigen boezem moet steken om meer vertrouwen van de goegemeente te krijgen en zorgen dat we als handelsland deze teloorgang voorkomen tot heil van alle burgers hier ter lande. Met zelfverrijking ten koste van onze medemens tekenen we op de duur ons eigen doodvonnis. Zo is het en niet anders!