Ik heb er al veel over geschreven (zie archief). KORTE SAMENVATTING: Hier in Nederland hebben we nog één grote kerncentrale en die staat in het Zeeuwse Borssele. Die in het Betuwse Dodewaard is vanaf 1997 volledig buiten werking en zoals dat vaktechnisch heet ingepakt. In Delft staat een proefreactor waarmee veelal studenten van de TU in Delft zich mee bezig houden. In het Noord-Hollandse Petten staat een centrale met een reactor, die praktisch helemaal ingesteld is op het fabriceren van basismateriaal voor de fabricage van medische isotopen. Momenteel is er veel gebakkelei over Petten en in het verleden hebben er daar, zoals ik pas gisteren vernam, onoorbare handelingen plaats gevonden die jaren verzwegen zijn en mogelijk gevaar opgeleverd hebben voor de volksgezondheid. In Almelo staat de Urencofabriek, die verrijkt uranium levert aan al die instellingen hier die zich bezig houden met de kernfysica. Voor zover ik weet staan er in Europa 143 centrales en allemaal hebben ze al eens ooit met mankementen en lekkages te maken gehad. Bekend bij iedereen zijn de uitwassen van Tsjernobyl, Harrisburg en als we dus naar Azië gaan dan sprong hier, de na een aardbeving en springvloed, opgetreden kernramp in het Japanse Fukushima boven alles uit. In het Belgische Doel, niet al te ver van Maastricht, was laatst ook van alles aan de hand en van ingewijden heb ik gehoord dat daar zelfs iemand werkzaam was geweest die zich nu aangesloten heeft bij de terroristische organisatie IS. Mij staat ook nog voor die Pakistaanse ingenieur die als gastarbeider ooit werkzaam was op de Urencofabriek en toen met allerlei bedrijfsgegevens op een gegeven moment plotseling verdwenen was. Onze Minister van Economische Zaken, Henk Kamp heeft voor een algemene opknapbeurt een bedrag van 83 miljoen euro toegezegd aan Petten en hieraan een doorwerklimiet van 10 jaar aan verbonden. Voor de werkgelegenheid binnen de kernwereld hier in Nederland is dit een pre, want uiteindelijk zijn binnen deze tak 850 mensen werkzaam die daarmee hun brood verdienen. Een groot nadeel is dat Nederland met een doorsnee van 400 km een klein en kwetsbaar land is en zeker als er ooit een grote kernramp zich voordoet. En hierbij denk ik aan een aardverschuiving, aardbeving en vooral aan het zeegevaar. We zitten in een tijdperk waarin het klimaat grondig aan het veranderen is en een ramp, zoals bv. in Fukushima, is in de toekomst niet uitgesloten. Anderzijds is het zo dat wij van het ons omringende België, Duitsland en onze zeebuur aan de overkant Engeland ook mogelijk gevaar kunnen verwachten en zeker als daar een grote ramp met een kerncentrale zou plaatsvinden. Alternatieve energie met zonnepanelen of windmolens is een optie, maar in diverse gemeenten stuit dit op grote weerstand en onlangs is een bepaald project m.b.t. windmolens zelfs helemaal van de baan gegaan, terwijl hier bijna al voor ruim 2 miljard aan kosten waren verspild. We zijn in deze tijd met al die moderne apparatuur wel heel afhankelijk van energie en we hebben het aldoor maar over onze toekomstige generatie, die over pakweg 40 jaar daarvan ook moet kunnen profiteren. KOMT HET NOGMAALS ZOVER? In de oorlogstijd reden we op houtvergassing en op het dak stond bij een of andere handige techneut een windmolentje die een dynamo oplaadde, die net voldoende elektriciteit opleverde om een clandestiene radio te beluisteren of om een lampje te doen branden. In was ook de carbidlamp die we in onze schuilkelder op het land gebruikte. In China en Japan is men momenteel met een geheim project bezig dat, als dit lukt, de hele wereld van ongevaarlijke energie voorziet. Ik heb nog niet zo lang geleden een stukje over dit project geschreven en neem van mij, beste regering van Nederland, maar aan dat ook in ons land techneuten druk bezig zijn om een andere energieweg te creëren. Nu is dit wetenschap pad nog kronkelig, maar mits we voor die tijd niet door een ernstige kern-of natuurramp getroffen worden, binnen het eerstvolgende decennium van deze eeuw weer volledig effen. Revolutionaire uitvindingen op energiegebied verlossen ons binnenkort van veel hoofdbrekens. We moeten in deze tijd niet al te veel grote uitgaven op energiegebied doen. Wel is het zaaks dat we in onze actieve centrales en toeleveringsbedrijven vertrouwde en goed opgeleide mensen aan het werk hebben, die echt nauwgezet en met veel plichtsbetrachting hun werkzaamheden uitvoeren.



|