Veel babbels hebben de mensen in de regel niet als men 'doodziek' bij de dokter in de spreekkamer zit. Men staart elkaar aan zonder een woord te zeggen. De laatste tijd is het niet overmatig druk meer bij de huisarts en in het ziekenhuis worden alleen nog de allernoodzakelijkste onderzoeken gedaan. Bij een bezoek aan een ziekenhuis wordt me steeds gevraagd of ik er niet een van een tweeling ben. Beter kunnen ze tegenwoordig vragen naar wat voor land je op vakantie bent geweest, want laten we eerlijk zijn een virus is snel verspreid. Vroeger toen we nog niet te maken hadden met begrippen als digitalisering en robotisering zat zo'n dokterswachtkamer daags na de carnaval of kermis vol met zieke mensen, die na alle inspanningen van dat feestvieren er graag nog een paar betaalde rustdagen aan toe wilden voegen en meestal kregen ze dat wel voor elkaar. Tegenwoordig zit diezelfde garde werkeloos thuis voor de buis en met alles op slot zit je daar in de huidige woelige wereld van oplichters en koppensnellers nog het veiligst. Kun je nog lachen, want dat is tegenwoordig ook een kunst, en je hebt niks te doen, dan adviseer ik u om veel op dit blog op visite te komen. Vind je dit hier een saaie bedoening, dan raad ik u aan eens even te snuffelen op https://www.bloggen.be/eef/ of https://www.bloggen.be/broedereverard/  Ik wens mijn lezers allemaal nog een fijn vervolg van deze dag en voor de niet slapers een aangename leesnacht op een van onze familiewebsites!