Als we 's avonds in het duister naar het firmament staren, dan zien we soms een geflits van jawelste aan het firmament en we spreken dan van vallende sterren.  Het is gewoon klein ruimtepuin (stof) wat verbrandt in de atmosfeer. Anders ligt het met van die grote vliegende rotsblokken die af en toe rakelings langs deze aarde vliegen of dwars door de atmosfeer van de aarde vallen en dan ergens terecht komen, zoals bv. vorig jaar in het Russische Oeralgebied, waarbij in een paar dorpen en grote stad de materiële schade groot was en veel mensen door rondvliegende scherven van ruitdelen en houtslinters die uit de sponningen van ramen waren geslagen gewond werden. In de nacht van 17 op 18 februari is er weer zo'n planetoïde langzij de aarde gekomen. Met de zogenaamde Stooh-telescoop op de Canarische eilanden hebben ze dat vliegende 'Ajax-complex' (met een diameter van 270 m)  op een afstand van 3,4 miljoen kilometer van de aarde verwijderd kunnen waarnemen. Geregistreerd is deze planetoïde onder de benaming 2000 EM-26. Er zijn nog genoeg van die 'vliegende schuiten' onderweg  en net als met de aardbevingen in Groningen, die ook steeds sterker worden, zien we tegenwoordig plots kolossale gevaartes door het heelal komen, waarvan te hopen is dat ze in de atmosfeer verbranden en raken ze onze aarde, dan mogelijk in een van onze wereldzeeën en liever niet in bevolkte gedeelten van onze aarde terechtkomen.