De Lindeboom behoort tot het geslacht van de kaasjeskruidfamilie. Hier in Holland vinden we voornamelijk de grootbladige Hollandse Linde. Overigens, er bestaan wel 25 soorten. Zo kennen we de Amerikaanse en buiten de grootschalige ook de kleinschalige linde en verder de zilver-en krimlinde. De linde is een forse boom die men veel langs lanen aantreft. De welriekende bloemen staan in bijschermen aan een tongvormig schutblad, dat, wanneer de vruchten rijp zijn, als verspreidingsmiddel dienst doet. Inheems zijn de vroeg bloeiende grootbladlinde (juni) en de later bloeiende kleinbladlinde (juli). Het zachte hout is geschikt voor houtsnijwerk; de houtskool werd vroeger voor het tekenen gebruikt, de bast levert bindmateriaal in de tuinderij en leent zich tevens voor het vlechten van matten. Lindebloesem levert een zweet bevorderende thee. De lindeboom wordt in de bloeitijd veel door bijen bezocht en  lekker en gezond is de lindenbloesemhoning. De zogenaamde kamerlinde is een Zuidafrikaanse verwant met zeer grote bladeren en schermen van witte bloemen. De vermenigvuldiging van lindenbomen geschiedt door zaden, stekken en worteltrek. De linde eist een goede snoei en als dit vakkundig gebeurt, vertakt de boom zich prachtig en is een uitstekende schaduwboom bij boerderijen en op markt-en dorpspleinen. Schubert heeft met zijn: Am Brunnen vor dem Tore met tekst van een zekere Müller over de lindeboom een onsterfelijk lied gecomponeerd. Als u klikt: http://www.youtube.com/watch?v=WDqg16P-q-Q kunt u dit lied horen. Naar de lindeboom zijn straten, pleinen, clubgebouwen en zelfs een brouwerij genoemd. Als de lindeboom goed verzorgd wordt en staat op een plek met goede grond en een mooi grondwaterpeil, dan kan deze boom zeer oud worden en overleeft hij veel menselijke geslachten, oorlogsgeweld en als hij zou kunnen praten dan zou deze boom als het ware een levend geschiedenisboek zijn.