We zijn nog niet vergeten de verschrikkelijke aardbeving en Tsunami in Japan van 10 maart 2011, waarbij veel mensen getroffen werden en in de grootste kern-en krachtcentrale van Japan te Fukushima brandhaarden ontstonden en radioactieve  stoffen vrijkwamen. Momenteel is er rondom het centralegbied een ophoping van radioactivitet ontdekt in het grondwater. Niet medegedeeld is de sterkte hiervan, maar wel is door de Japanse centrale medegedeeld dat we hier te maken hebben met een ernstige noodsituatie. Op een begrijpelijke manier probeer ik u duidelijk te maken hoe dit alles in elkaar zit door enkele begrippen naarvoren te brengen die hiermede verband houden. Radioactiviteit is het natuurlijk proces waarbij bepaalde atomen spontaan splitsen in kleinere atomen, waarbij ze ioniseren of radioactieve straling uitzenden. Ioniserende of radioactieve straling bezit zoveel energie dat de straling veranderingen in andere atomen  kunnen bewerkstelligen. Zintuiglijk is hiervan niets waar te nemen; men kan het niet voelen, horen, proeven, ruiken of zien. Ook in de gewone natuur komen stralingen voor. Kernreactoren zetten de hitte die vrijkomt bij radioactief verval om in electriciteit. Aan deze reactoren worden hoge eisen gesteld en moeten zodanig ommanteld zijn dat er geen radioactiviteit naar buiten kan stromen of in de atmosfeer terecht kan komen. Aan de ramp in 2011 met deze triplo-centrale lag een complex aan ongelukkige omstandigheden ten grondslag Atoomwapens: De werking hiervan berust op het in gang zetten van nucleaire kettingreacties, waarbij radioactieve straling vrij spel krijgt en de detonatie, b.v. van een atoombom, zeer ernstige gevolgen kan hebben die bijna een eeuw daarna nog merkbaar kan wezen. Gezondheidseffect: Des te korter in de nabijheid van een kernramp, des te groter is het risico dat u radioactief besmet raakt met b.v. een hoge dosering van gammastralen. Bij een hele hoge concentatie is men binnen enkele seconden dood en zit men er wat verder of heel ver vanaf, dan kunt u ook besmet raken met stofdeeltjes uit de lucht, maar eveneens is het niet ondenkbaar dat u besmet wordt door melk van een koe die gegraasd heeft in een weiland waar veel van die stofdeeltjes terecht zijn gekomen. Radioactieve besmetting verspreidt zich wereldwijd en de grootste boosdiener hiervan is dat het genetisch materiaal, eigen aan mens en dier, wordt aangetast, zodat ook de effecten hiervan in het nageslacht nog merkbaar zijn door het optreden van bloedziektes en kanker. Gisteren zag ik een  Super een Chinees winkelen, die naar aanleiding met de voedselketenramp van geleverde besmette zuivelproducten de opmerking maakte, dat hij niet meer wist welk product nog wel of niet meer veilig was; weliswaar ging het bij die aan China geleverde Fonterraproducten niet om een radioactieve voedselbesmetting maar om een bepaalde woekerbacterie, maar de verwoording van zijn onrust vertegenwoordigt heel duidelijk de mening van veel verontruste burgers in de voedselketen binnen deze moderne maatschappij, waarbij de controle op alles en nog wat is overgenomen door digitale apparatuur. Bij atoomcentrales speelt ook de commercie een overwegende rol en wordt het gevarenaspect volledig weggewuifd.  

        Dit was er te zien op 10 maart 2011