Dieren zijn gevoeliger als mensen en voor mij staat vast dat ze allemaal een zesde zintuig hebben dat reageert op dreigend gevaar, terwijl wij als mens daar totaal geen erg in hebben. Onze herdershond Max zaliger, die vroeger in een grote ren zat en het bedrijfsterrein moest bewaken, begon om drie uur in de middag al te blaffen als hij naderend onweer bespeurde en gaf je aan zijn roep geen direct gehoor dan zette hij zijn tanden tot bloedens toe in het gaas. Was ik thuis, dan liet ik hem de ren uit en mocht hij liggen in een hoek van de schuur. Hier waande hij zich veilig en als de bui die dan pas vaak uren later kwam en na een uurtje gerommel voorbij was, dan liet ik hem weer teruggaan naar zijn buitenverblijf. Onze elfjarige Tayler die nu onze huisveriendin is en waakt over het erfgoed is ook heel waaks en begint vaak luid te blaffen, terwijl wij helemaal niet in de gaten hebben wat er aan de hand is. Als mijn zoon op weg is naar Angeren staat hij met zijn blafgroet al voor het raam te kijken of hij er aankomt en soms duurt het vaak nog enkele minuten eer zijn wagen om de hoek van de Kampsestraat voor onze mensenogen zichtbaar is. De Tsunami die op 26 december 2004 grote gedeelten van de kustplaatsen in Tailand en andere Aziatische landen in de greep had, heeft veel schade toegebracht aan mens en dier. Meer dan 200.000 mensen kwamen om, maar op veel dode aangespoelde zeeschildpadden na heeft men geen andere dode dieren aangetroffen; deze hadden zich al geruime tijd voordat de ramp zich voltrok landinwaarts teruggetrokken. Anders ligt de zaak bij de gekooide dieren. Deze brengen ook berichten naar buiten en dit uit zich in hun gedrag dat verre van normaal is en volledig  afwijkend dan anders. Wij geven daar geen gehoor aan en blijven rustig doorslapen, werken of anderzijds. Vertrouwen doen we meestal op de apparatuur om ons heen, weliswaar waarschuwen radio en tv ons meestal ook voortijdig, maar soms loopt het mis met alle nare gevolgen vandien. We moeten echt meer naar de dieren gaan luisteren en voortijdig de biezen pakken als dreigende gevaren in aantocht zijn. Uit dankbaarheid voor hun waarschuwing laten we de beestjes los of nemen ze mee. Het zijn meestal de dieren in afgesloten wildparken of kooien die bij natuurrampen het loodje leggen. Niet die in Gods vrije natuur! Vermeld zij dat schildpadden wat anders in elkaar zitten dan andere dieren en een soort gerichte zonneantenne met zich meedragen. Dat er zoveel zeeschildpadden met die tsunami het leven gelaten hebben, kan ook wel liggen aan hun eieren op de kuststrook die ze voortdurend in de gaten houden en niet zonder meer verlaten bij dreigend gevaar; een andere verklaring heb ik er niet voor.