Dit
land kreeg in mijn boek De Nieuwe Orde in opkomst uit 1985 heel wat aandacht.

Sinds het verschijnen van de eerste druk van mijn boek
in 1985 zijn er inmiddels eenendertig jaar gepasseerd en heeft er zich in de
wereld een ontwikkeling naar de zogenaamde Bijbelse eindtijd voorgedaan. Het
boek was naar Nederlandse normen een besteller, kende vier herdrukken met
uiteindelijk vijfduizend verkochte exemplaren. Al vele jaren is sindsdien het
boek uitverkocht en alleen nog in antiquariaatzaken verkrijgbaar.
Toen ik in 1985 aan het boek DE NIEUWE ORDE IN OPKOMST
werkte was Europa met een ijzeren gordijn in twee machtsblokken verdeeld en
heerste er een koude oorlog met Sovjet-Rusland en haar Oost-Europese
satellietstaten. De Berlijnse muur was nog niet neergekomen en het leek erop
dat deze situatie nog decennia lang zou voortduren. In feite had niemand in
1985 zicht op hoelang de Duitse deling nog zou duren. Geen een van de westerse leiders
in het jaar 1989 had overigens het slopen van de Berlijnse muur voorzien.
Niemand had dit ook zo snel verwacht. De
auteur Sebastian Haffner schreef zelfs een hoofdstuk over de
onwaarschijnlijkheid van een toekomstige hereniging
neer, in zijn boek Von Bismarck zu
Hitler (Kindler Verlag GmbH, München) dat in 1987 uitgegeven
werd.
Achteraf bekeken was de getallen symboliek heel treffend. Duitsland dat
zich tijdens de Tweede Wereldoorlog op zulk een verschrikkelijke manier aan het Joodse volk vergrepen had, werd in 1945 verslagen en daarop vier jaar bezet. In 1949 werd in het
westen de Bondsrepubliek
opgericht en onder Russische voogdij in het
oosten de DDR. Wat volgde was een deling die exact veertig jaar geduurd heeft. Vier en veertig zijn getallen die in de Bijbel dikwijls met perioden van oordeel
te maken hebben. We hebben dus heel duidelijk voor wie het zien wil, metahistorie zien plaatsvinden. Het was een
vervulling van Bijbelse profetie geweest. De uiteindelijke hereniging van de
beide Duitslanden had ik op basis van het Profetische Woord van de Bijbel in
mijn boeken voorspeld.
Waar de
Hebreeuwse profeten van de Bijbel de meeste aandacht aangeven is aan het herstel van Israël, eerst nationaal en daarna gevolgd door een geestelijk
herstel in het oude land der vaderen. De Bijbel leert en belooft duidelijk een derde herstel van de Joden in het
land. Het begin van de vervulling van deze neergeschreven profetieën, ving aan
in het jaar 1948 wanneer de jonge staat Israël zijn zelfstandigheid wereldkundig
maakte. Het begin van een verdrukking voor velen in de regio. Uiteindelijk zal
dit conflict in de toekomst opgelost worden door de nieuwe orde die zich in de wereld zal baan breken. Een
pseudo-Messias zal voor een korte tijd de oplossingen aanbieden, en schijnbaar
universele vrede brengen. De gehele wereld, en ook Israël zal in vervoering van
dit genie komen. Wat hierop volgt is wat in het laatste boek van de Bijbel,
Openbaring, het gevreesde Armageddon genoemd wordt culminerend in de wederkomst
van Messias Jezus Christus, gevolgd met het herstel van alle dingen.
Lucas 21:29 En Hij sprak een gelijkenis tot hen: Let op de vijgenboom en op al de bomen. 30 Zodra zij uitlopen, weet
gij uit uzelf, omdat gij het ziet, dat de zomer al nabij is. 31 Zo moet ook gij, wanneer gij dit ziet
geschieden, weten, dat het Koninkrijk Gods nabij is. 32 Voorwaar, Ik
zeg u, dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, voordat alles geschiedt.
33 De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen
geenszins voorbijgaan. (NBG Vertaling 1951)
Met de
studie van het Profetische Woord ben ik sinds 1975 bezig. Mijn eerste
kennismaking met de Bijbelse profetieën in verband met het nationale en
geestelijke herstel van Israël was via het boek de planeet die aarde heette van
Hal Lindsey. Deze Amerikaanse auteur verwachtte de wederkomst van Jezus Christus
voor de jaren tachtig van de vorige eeuw. Een van zijn boeken volgend op zijn
bestseller The Late Great Planet Earth
had de titel Counting Down the Eighties,
een titel die zelf verklarend was. Hal Lindsey s bestsellers werden geschreven
toen de koude oorlog van het communistische atheïstische Rusland en zijn
satellietstaten tegen het Westen nog gaande was en veel van de Bijbelse
eindtijdprofetieën kregen van Lindsey als een gevolg daarvan, een eigentijdse
invulling. Veel van wat Hal Lindsey meende in vervulling te zien gaan is toen
niet uitgekomen en sommige elementen intussen zelfs achterhaald. De man heeft
wel heel wat mensen in de Lage Landen bij de zee aan het lezen en studeren
gezet. En daarvoor blijf ik hem dankbaar. We staan in de studie van het
Profetische Woord ten slotte allemaal op de schouders van anderen, van mensen
die ons voorgegaan zijn.

Aan de wederkomst van Christus gaat het herstel van
het Oud-Romeinse Rijk vooraf, in de vorm van een federatie van tien leiders die
met elkaar een Unie zullen vormen.
De bijgevoegde kaart komt uit mijn boek De Nieuwe
Orde in opkomst blz. 38 en toont het Romeinse Rijk van de oudheid tijdens zijn
grootste uitbreiding. In Europa liep de grens van dit Rijk langs de stromen
Rijn en Donau. In Groot-Brittannië liep de grens van de Romeinse Rijk tot aan
de grens ongeveer met het huidige Schotland.
Hal Lindsey verkondigde in zijn boek dat de Europese
Unie de vervulling van het Romeinse Rijk van de eindtijd was. Toen Griekenland
als tiende lidstaat tot de Unie toetrad zag Lindsey dit als een teken dat de
wederkomst van Jezus Christus zeer nabij was.
Ik zag dit in de jaren tachtig van de vorige eeuw al anders
en verwachte een herstel van het Romeinse Rijk binnen de oorspronkelijke
grenzen van het oude Rijk van weleer. Een Rijk dat op het toppunt van zijn
macht verdeeld werd in een West- en een Oost-Romeinse Rijk. Voor de Bijbelse eindtijd
verwachte ik een herstel van de twee rijken door middel van een huwelijk, een
unie tussen vijf toekomstige leiders uit het Westen met vijf leiders uit het
gebied van het Oost-Romeinse Rijk. Dit alles heb ik in mijn boek van
eenendertig jaar geleden neergeschreven. Niets ervan leek in de voorbije
decennia uit te komen.
De Europese Unie breidde zich na de val van de
Berlijnse muur en de implosie van het Sovjetrijk naar het oosten uit, waarbij
de as Berlijn-Parijs de richting bepaalde. Als summum van de nieuwe wereldmacht
kwam de eengemaakte munt, de Euro die het huwelijk tussen Duitsland en
Frankrijk moest bezegelen. Groot-Brittannië dat sinds 1973 lid is van de
Europese Unie bedankte voor de Euro in 2004 en behield zijn eigen munt en
nationale bank.
En nu in 2016 stemde een meerderheid van de Britse
bevolking zelfs voor een zogenaamde Brexit, een verlaten van de Europese Unie,
met als een gevolg een schokgolf die door de Unie en de rest van de wereld
gaat. Een crisis die zo snel mogelijk onder controle dient gebracht.
In het Verenigd Koninkrijk was het vooral in Engeland
dat men voor een Brexit koos. In Schotland en Noord-Ierland was een meerderheid
van de bevolking voor een lid blijven van de Unie. Het gevolg is dat nu in deze
delen van het Verenigd Koninkrijk er stemmen opgaan voor een opgeven van het
Verenigd Koninkrijk. Niemand weet momenteel met zekerheid welke ontwikkeling
voor ons ligt.
Op de bijgevoegde landkaart uit 1985 van het te
herstellen Romeinse Rijk zag ik Engeland als één van de vijf leiders die in een
alsnog toekomstige federatie deel zou uitmaken van het nieuwe West-Romeinse
Rijk. Ik heb toen Schotland en Ierland als buiten het Romeinse Rijk op de kaart
gearceerd. Een ontwikkeling die in 1985 niet in zicht was, maar nu plotseling
dichtbij gekomen is.
De kans is reëel dat het verlaten van Engeland van de
Unie een domino-effect veroorzaakt, dat ook andere lidstaten tot uitstap zou
kunnen beïnvloeden. Een crisis zonder weerga dient zich dan aan.
Dit neerschrijven maakt me niet
blij. Ik ben van mening dat mijn generatie, de generatie van de babyboomers, de
beste tijd in honderd jaar geschiedenis hebben gekregen. De generatie van mijn
ouders en grootouders echter kenden met een interval van slechts twintig jaar,
twee wereldoorlogen en twee bezettingen, met bovendien tussen de wereldoorlogen
in, een economische wereldcrisis zonder weerga. En het economische herstel na
de tweede wereldoorlog vergde nog eens ruim twintig jaar vooraleer ook België
en haar buurlanden ook hun Wirtschaftswunder kregen.
De democratie die zich vooral na
de tweede wereldoorlog kon grondvesten (vrouwen kregen in België pas in 1948
stemrecht) zal vermoedelijk in zijn huidige vorm niet kunnen standhouden. Heel
wat rechten die voor het individu de voorbije zeventig jaar werden opgebouwd
zullen verloren gaan.
Het Bijbelboek Apocalyps en
Daniël hebben het over de term koningen voor de eindtijdperiode. Hier zijn
dan niet de Habsburgers, de Saksen-Coburgers en/of enige andere familie van
koningshuizen uit het verleden mee bedoelt, maar dit betekent dat er in de
toekomst leiders zullen opstaan die voor langere tijd via volmachten
bijvoorbeeld, de leiding zullen overnemen. De geschiedenis van de twintigste
eeuw heeft laten zien dat na een crisis zonder weerga, dit alles pas mogelijk
word.
Wordt vervolgd
Met vriendelijke groet,
Robert De Telder