Na de laatste succesvolle meeting in Nijvel is de spanning een beetje weggevallen. Ik vind het zo leuk mijn naam te zien staan op de site van RAM bij de clubrecords. Nochtans ben ik goed mijn conditie aan het onderhouden. Woensdag op de Nekker bij André en donderdag in Kapelle op de AWE (dat rijmt). Ik wil dan ook geen slecht figuur slaan op mijn eerste veldcross als miniem de 19de oktober op de terreinen van mijn cluppie AWE(zoals Johan Boskamp zou zeggen). Ik weet niet wat ik ervan moet verwachten maar ik ga mij zeker niet verschuilen achter zinnetjes als "ik ben wel pas 1ste jaars hé". Nee, ik ga ervoor en ga me bewijzen in mijn nieuwe categorie. De afstand is maar 850 m dus ga ik er een lange sprint van maken (waarschijnlijk tot grote wanhoop van mijn trainers André en Bruno). Ons Julie doet mee als 2de jaars cadet. Ik zie en voel dat ze een sterk seizoen zal neerzetten. Ze is zo scherp als een Piet Huysentruyt-mes. Spijtig voor Julie is de afstand maar 1100m. Julie komt pas op volle snelheid na 2000 m. Ik ben er evenwel zeker van dat ze na een paar trainingen op de Nekker ook explosief zal zijn vanaf het begin. Dat zal vonken geven. Ook mama zal meedoen en onze papa houdt de bar overeind. Volgens wat ik lees zal Moon er zijn groot wederoptreden doen in ook een nieuwe categorie, de pupillen. Op Els haar blog las ik dat er vroeger als afsluiting van het zomerseizoen uurlopen werden georganiseerd. Een uur lopen op de piste en dan zien hoever je komt. Dat lijkt me wel leuk. Misschien moeten we dat eens organiseren op de Nekker i.p.v. een training. Ik zal er zeker zijn. Ook kreeg ik leuk nieuws te horen, vorige zondag, op de manège. Ik promoveer van de beginners naar de half-gevorderden. Dat betekent les nu woensdag van 16h00 tot 17h00. Dan vlug naar huis, een beetje eten, en dan vliegensvlug naar de training op de Nekker. Volgend week-end gaan we op week-end met AWE. Vorig jaar was dit keitof. Zondag moeten we wel al 's morgens vertrekken omdat we naar het feest moeten ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van Oma en Opa. Oh, ja, ik heb een nieuwe hobby : thuis en op school alles onveilig maken met mijn Diabolo. Hieronder op de foto zie je het podium van de scholenveldloop. Het leuke is dat het podium is gevuld met 2 van mijn beste vriendinnen, en niet van de minste op sportgebied. Laura (links) is de Belgisch kampioene hoogspringen en Lisa (rechts) stond al meermaals op het podium in het zwemmen op Belgische kampioenschappen. U zal ook opmerken dat mijne School T-shirt op de groei is gekocht.
Julie was meegegaan naar de training gisteren op de Nekker. Ze is zich volop aan het voorbereiden op het veldloopseizoen. Het was weer eens een toffe training. Een gemotiveerde groep, een goede opwarming en een 6-minutenloop op de piste. Spijtig werd de training tweemaal onderbroken door een sub-tropische regenbui. Voor de training kreeg ik van iedereen felicitaties voor mijn clubrecord. Een kus van André (ook omgekeerd voor zijn fantatische titel), felicitaties van Lies, Hilde Luytens, andere atleetjes dit de website bezochten en het zo weten,........ Zeer leuk. Nieuws van de ziekenboeg : Moon nog steeds niet paraat en Bruno genezen.
Kroniek van een memorabele dag. Deze morgen was mijn verkoudheid al iets beter maar nog steeds een beetje slap en neusproblemen (altijd maar snuiten). Redelijk vroeg al naar de speelgoedwinkel, ik keek al lang uit naar een manège van Playmobil. Ons mama was gisteren gaan zien maar vond het te duur maar na topoverleg en tussenkomst van papa heb ik het toch gekregen. Om 12h00 afgesproken met Laura en Johan Smeyers aan de spoorweg te Kapelle-op-den-Bos om naar een van de belangrijkste meetings (officieus BK) te gaan in Nijvel. Mijn allerlaatste wedstrijd als pupil. Bruno reed met ons mee en kwam met de trein toe om 12h12. Laura en ik speelden aan het perron ontvangstcomité. Bruno was snipverkouden maar wou toch abslouut mee om ons te begeleiden, waarvoor onze absloute dank. Om ecologische redenen besloten we met 1 wagen te rijden. Ginder aangekomen ons direct ingeschreven. Wat een mooi stadion en gevulde tribunes. Laura deed mee aan het hoogspringen en ik aan de 60m horden en misschien met veel geluk aan de 1000m (1ste reserve). We warmden ons op op een bijveld waar geen horden aanwezig waren. Bruno wou abslouut met mij trainen op de horden (15 min. waren genoeg, zei hij) en beloofde dan een verbetering van mijn PR (12.60). Wij dus naar de echte piste waar Bruno direct wat horden klaarzette. Ik moest 4 stappen nemen tussen elke horde maar gezien mijn passen werd dit aangepast tot 3. Papa zei dat ik altijd trippelde bij mijn 1ste horde en Bruno zei direct "geen startblokken dus". Met de minst goede tijd moest ik starten in baan 6 van reeks 1. Ik liep deze reeks in 12.13 en werd 3de (ondanks afgeleid door een vallend meisje). In totaal werd in 8ste op 18. Bruno dacht dat dit een clubrecord was, na nazicht 's avonds thuis bleek dit ook zo te zijn. Dus CLUBRECORD op de 60m horden. De vorige besttijd was van in 2002 en gelopen door Sofie Lauwers. Sofie is een van de beste scholieren in België, nog altijd aangesloten bij onze club en iemand naar wie ik wel opkijk. Dit record valt echt uit de lucht en is helemaal te danken aan onze supertrainer Bruno. Om 15h45 was de 1000m waarvoor ik 1ste reserve was. De inschrijvingen werden normaal afgesloten om 15h15. Om 14h45 was er 1 meisje nog steeds niet komen opdagen (iemand met een tijd van 3.32, mijn besttijd was beter). We moesten om 15h15 terugkomen. Het meisje was nog steeds niet komen opdagen en de organisatie wou nog wachten. Papa zei iets van dat dat niet kon "regels zijn regels". Om 15h20 het verlossende antwoord, ik mocht starten. Vlug mijn spikes aan en nog een beetje opwarmen en naar de start. Bruno zei nog vlug dat ik niets moest en altijd afwachtend diende te lopen. Ik diende al 1ste reserve helemaal bovenaan op de 18de plaats te starten. Wat een snelheid in deze race zeg, de 18 besten van België. Ik liep op een bepaald moment 17de om na een eindspurt 12de te eindigen. Bruno had met zijn chronometer opgenomen en dacht +/- 3.28 wat het clubrecord zou zijn. Na minutenlang bang afwachten hing de uitslag uit. Johan was er als eerste bij en riep mijn tijd uit 3.28.40, het CLUBRECORD was binnen, eindelijk. Daar had ik echt een heel jaar hard voor gewerkt, ik ben echt ongelofelijk blij. Het vorige record van 3.29.20 dateerde van in 1992 en werd gelopen door Els Staut. Laura was ondertussen bezig aan het hoogspringen. Haar vorige beste sprong was 1.37 waarmee ze PK werd. Nu sprong ze over, hou u vast, 1.49m en werd aldus Belgisch Kampioen. Wat een prestatie en een verbetering van haar eigen clubrecord met 12 cm. Vorige week sprong ze nog 4.01 ver, ook een clubrecord. Samen hebben wij, met ook de 4x60m, 6 clubrecords op onze naam. Sven werd fantastisch 4de in het hoogspringen en 3de in de kogel. We waren maar met 3 van RAM maar we hebben wel gepresteerd. We hebben dikwijls aan Moon gedacht, zijn plaats was daar maar een blessure besliste er anders over. Mijn grote welgemeende dank en ook deze van Laura gaat naar Bruno, wat een motivator en wat een kennis van zaken. Hij neemt ook steeds de druk weg. Ook dank aan papa die er een heel seizoen in geloofde (uren hebben wij wedstrijden geanalyseerd) en mij steeds met veel plezier naar de trainingen en de wedstrijden bracht. Papa sms-te naar André dat ik het clubrecord had. In de wagen kregen we een sms terug van André : " fantastisch, geef haar een dikke kus van haren trainer". Bruno moest er mee lachen. In dezelfde sms zei André dat hij Vlaams kampioen was geworden met een straat voorsprong. Ik had niet anders gedacht. We hebben Bruno dan thuis gebracht in het mooie Mechelen. Hij was echt snipverkouden. Ik wens ook vele anderen te bedanken (Kjell voor de aanmoedigingen, Els voor haar Blog-steun, Johan voor de wetenschappelijke theorieën, mama omdat ze mijn mama is, Julie die nooit jaloers is, Lies, Christine, .....) maar zeker en vooral Bruno (en Karolien en trainers van AWE) ,André, Moon en Jo voor hun vriendschap. Johan wou volgende week met Laura naar een meeting in Lommel, met hoogspringen en 60m horden. Laura zou dit laatste record misschien kunnen kloppen. In de loop van de avond kregen we een sms van Johan "wat denk je, de kers staat op de taart en de prijzen zijn mooi verdeeld, geen meeting in Lommel". Dit vind ik fantastisch, er moet geen zware concurrentie zijn tussen vriendinnen. Nu ga ik het iets kalmer aan doen en op 19 oktober mijn eerste wedstrijd bij de miniemen, onze eigen AWE-cross. Morgen ga ik met veel plezier paardrijden.
PS : Bruno heeft aan papa verklapt dat hij een verborgen agenda heeft voor mijn toekomst (binnen de 3-4 jaar) in de atletiek. Ik zie het ook wel zitten.
Vanmorgen ben ik opgestaan met keel-, neus- en hoofdpijn. Ik ben wel naar school gegaan maar het is erger geworden. Toen ik thuiskwam heb ik mij bij oma direct in de zetel gelegd. Ik ben dus niet naar de training kunnen gaan. Spijtig, want ik had graag nog op de horden geoefend. Maar het ging echt niet. Johan (papa van Laura) had ook al een sms-je gestuurd met de boodschap "vandaag niet trainen en vroeg in bed". Die raad zal ik opvolgen en dankzij de goede zorgen van mama kom ik er wel door. Want , morgen is er de meeting in Nijvel. Ik doe mee aan de 60 m horden en ik ben dankzij de mailtjes van Bruno naar de organisatie alsnog 1ste reserve voor de 1000m. Dat wordt ginder in spanning afwachten of er al dan niet iemand afvalt. Papa heeft mij ook al opgepept en zei "als je in topconditie bent, ben je breekbaar en vatbaar voor kleine ziektes". Waar haalt hij dat nu weer vandaan ! Oh, ja succes dit week-end, André !
Vandaag was er de scholenveldloop in Kapelle-op-den-Bos. Ik liep deze voor de 1ste maal voor mijn nieuwe school te Nieuwenrode. We moesten 1000m lopen waarvan +/- 300m achter een koord en dan vrij lopen. Ik ben er direct van door gespurt en had vlug een gat van 30 m. Dan heb ik op 4 min tempo (voor 1000 m) gelopen en gemakkelijk gewonnen. Ik heb de wedstrijd echt gecontroleerd gelopen. Op 50m van de finish een kushandje aan mijn mama, een knipoog van Julie. Papa had meer graag panache gezien maar ik heb me een beetje gespaard. Laura (ook AWE-RAM) was 2de en Lisa 3de. Ik kreeg ook veel aanmoedigingen van vroegere klasgenootjes en hun ouders. Dat was wel leuk. Na de finish was er zoals de echten een interview. Ze hebben de micro moeten afpakken of ik was nog aan't praten. De overgang van piste naar veld moet ik nog wel terug in de benen krijgen. Het is moeilijker in het veld om een gelijkmatig tempo te houden. Werk voor onze supertrainers in de komende weken. Ik draag deze overwinning ook op aan Moon, die door zijn blessure vandaag niet kon lopen. Kop op, Moon, zoals Magda zei, er komen nog genoeg mogelijkheden voor ons.
Een fenomeen, dat zegt onze papa over André. Je moet het maar doen, een BR lopen en vlugger lopen dan 5 jaar geleden. Ik heb André dikwijls bezig gezien op training en ik verschiet er niet van. Zo gedreven, zo afzien, dat kenmerkt de echte kampioenen. Ik hoop dat hij enkele percentjes van dit alles op mij kan overdragen. En bovenal is André supersympathiek, kei-cool en een fantastische fotograaf. Oh ja, ik hoop dat met Moon alles in orde is. Ik ga waarschijnlijk deze avond trainen op de Nekker (morgen kan ik niet wegens scholenveldloop en onze papa gaar naar KV-Brugge kijken). Ik hoop dat ik met het oog op de meeting in Nijvel op de horden mag oefenen met Bruno. Het zal nodig zijn gezien ik dit nog maar enkele keren deed en ik wil geen slecht figuur slaan in Nijvel. Morgen is er de scholenveldloop in Kapelle-op-den-Bos. Vorig jaar won ik deze (5de leerjaar). Dit jaar moet ik mijn "titel" dus verdedigen. Op school is de psychologische oorlogsvoering al begonnen. Ik laat dit over mij gaan, af en toe geef ik een speldeprik terug. Ze zullen me moeten passeren om te winnen. Vorig jaar won ik voor de school in Kapelle-op-den-Bos. Met nieuwjaar ben ik echter veranderd naar de school in Nieuwenrode. Mijn oude school zal er alles aan doen om mijn ex-klasgenoten (waaronder Laura) extra te motiveren. Tof zo'n sfeertje. Onze papa houdt daarvan.
De deelnemerslijsten voor de meeting van volgende week 27/09/2008 in Nijvel (officieuse BK) zijn bekend. Ik ben spijtig genoeg niet geselecteerd voor de 1000m op basis van mijn ingediende tijd van 3.34 (0,50 sec tekort). Mijn huidige toptijd van 3.31 is te laat gelopen om in aanmerking te komen, met deze tijd zou ik er wel bij zijn geweest. Ik ben wel een beetje ontgoocheld. Ik had wellicht op de KBC-nacht een betere tijd kunnen lopen, maar toen was ik op vakantie. Maar, ik heb dit jaar 2x deelgenomen aan de 60m horden, zonder specifieke training. En daarvoor ben ik toch wel geselecteerd zeker. Weliswaar met de minst goede tijd van alle deelnemers (18). Ik zal m.a.w. normaal gezien geen rol van betekenis kunnen spelen maar ik ga toch vragen aan Bruno om volgende week op de horden te mogen oefenen. Mijn plaats en hart is en ligt echter op de 1000m. Er is in Nijvel wel een 1000m voor niet-geslecteerden. Hieraan ga ik wel proberen deel te nemen maar eigenlijk is het een troostprijs. Ik zal met spijt naar de "echte" race kijken en zeker naar de tijden. Maar, ik doe eigenlijk te graag aan atletiek om echt ontgoocheld te zijn, als ik maar kan lopen. het zijn tenslotte nog geen Olympische Spelen, hé. Moon is wel geselecteerd met de 4de tijd van alle deelnemers, waauw. Ook Laura is erbij met de 3de plaats in het hoogspringen. Vanavond gala-wedstrijd op de Nekker. Supporters, op post. Ik ga proberen te laten zien dat ik een selectie waard was.
Juist terug van de meeting van onze club. Het was wel spijtig dat er zo weinig atleten (pupillen) waren. Op de 60 m werd ik 2de achter een ongenaakbare Laura. Wel onder de 10 sec. Voor de 1000m waren we slechts met 4 atleten, waaronder Laura. De tegenstand was niet zo sterk en ik heb dus een hele wedstrijd alleen gelopen. De eindtijd lag dan ook een stuk verwijderd van het clubrecord, 3.36. Ik was enorm ontgoocheld en de traantjes vloeiden dan ook, toen ik een stuk van de finish was en 3.30 zag heb ik uitgelopen. Bruno had zoals altijd relativerende woorden klaar. Dank u aan alle supporters. Kjell heeft speciaal blijven wachten na zijn training om mij aan te moedigen. Ons mama was er, Julie, enz... Al bij al toch weer een overwinning. Slecht nieuws was er voor Moon. Hij won overtuigend de 60 m maar kwetste zich vlak voor de 1000m, hij sloeg zijn enkel om. Onmogelijk om mee te doen met de 1000m. André was terecht boos op zijn vriendjes die Moon opjaagden om spelletjes te doen zodat dit gebeurde. Ik hoop dat het niet te erg is en Moon volgende week volop zijn kansen kan verdedigen in Nijvel.
Nu het seizoen bijna op zijn einde loopt vindt u hieronder een overzicht van mijn uitslagen. Ik mag toch zeggen dat ik een regelmatig seizoen heb gelopen : Veldloop
Scholencross Kapelle-op-den-Bos - 1ste Leest - 2de (Ons Julie won hier in haar categorie) AWE Kapelle-op-den-Bos - 2de Bonheiden - 4de Mechelen - 10de Vilvoorde - 3de Wespelaar - 3de Grimbergen - 4de Bornem - 13de (hier luk ik er maar niet in een degelijk resultaat te lopen) Essen PK - 8ste Ekeren - 8ste Lier - 7de Machelen - 3de Oostende BK - 31ste (geen excuses , ten onder gegaan aan de stress)
Ik ga proberen nu vrijdag op de RAM-meeting de kers op de taart te zetten, al was het maar uit dank voor onze trainers en alle mensen die steeds op de trainingen en wedstrijden van de partij zijn om ons te steunen. En niet te vergeten de Jef die steeds zorgt dat alle papieren in orde zijn. Ik weet wel al uit ervaring dat voor de wedstrijd mijn opwarming,ontspanning en rust (geen druk) het belangrijkste is. Zelfs mijn mama moet me dan gerustlaten.
De uitslag van de meeting gisteren staat op de website van ABES. Mijn tijd is 3.31.71, een verbetering van mijn tijd op het PK te Bornem met 3 sec. Ik had al de 3de tijd op de eeuwige ranglijst van Ram, ik blijf nu 3de maar ik nader tot op 1 sec van de 2de en tot op 1.50 sec van de 1ste. Deze tijden dateren van 1991 en 1992. Is het niet tijd om dit te kloppen ? Met mijn 3.31 zou ik waarschijnlijk wel geselcteerd zijn voor Nijvel, maar met mijn ingediende tijd van 3.34 wordt het afwachten.Vorige week liep ik nog 3.36, maar toen moest ik bijna de volle 1000m alleen lopen. Alles moet meezitten om een goede tijd te lopen maar het voornaamste is : er voor gaan zonder tactisch te denken. Teveel atleetjes lopen enkel voor de medailles en blijven dan in mijn spoor tot op 150m van de finish. Het paardrijden vandaag was ook tof, ik kan het steeds beter en beter.
Juist thuis van de avondmeeting te Edegem. Ik was er samen met Lennert, Jo en Thijs. Iets na 19h00 liep ik mijn traditionele 60 m in een matige 9.95. Ik begin dit meer en meer als opwarming te zien. Doordat er organisatorisch een en ander misliep diende ik pas om 21h30 de 1000m te lopen. Maar, wat een 1000m. Misschien wel de beste wedstrijd die ik ooit liep. omdat een ronde maar 350m (1 ronde van 300m en 2 van 350m) diende papa mijn richttijden te herrekenen. Ik stond 2de geplaatst en ik moest dus rap starten om de bende af te houden. Het meisje op de 1ste plaats dacht dit ook en samen gingen we er als een speer vandoor. Zij was bijna 2 koppen groter dan ik. Zij zette 1 stap als ik er 2 moest zetten. Ik kwam na 300 m door in 58 sec (richttijd 1.02) in 2de positie op 15 meter van de koploopster. Na 650 m diende ik door te komen in 2.14 en ik kwam door in 2.15, perfect op schema dus. Ik haalde de koploopster zowaar in en viel aan op 250 m van de finish. De papa van dit meisje was dit blijkbaar niet gewoon en werd bijna zot. Onze papa plaagde hem door nog harder op mij te roepen. Echt, ik hoorde hem aan de andere kant van de piste. In de laatste 100 m kwam ze echter over mij. Ik werd 2de in 3.30 of 3.31 (als de uitslag op internet komt zal ik de juiste tijd melden). Een verbetering van mijn vorige besttijd met 3 sec., maar net niet goed genoeg voor het clubrecord (3.29). De race verliep wel perfect met een ander meisje die er net als ik voor ging. Knallen van in het begin en zonder nadenken zien waar ik uitkom. Dit was een race zoals ik ze altijd heb gedroomd. Er rest mij nog 1 kans (misschien 2 als ik word geselecteerd voor Nijvel) nl. op onze Ram-meeting. Ik hoop dat er sterke tegenstand is en ik niet heel de tijd moet alleen lopen. Ik merk wel dat ik beter loop als er overal supporters (met atletiek-verstand) staan die mij wakker houden en goede informatie doorgeven. Ik onthoud wel dat mijn laatste ronde ook sterk was. Misschien pluk ik al de vruchten van de training van André. Lennert, Jo en Thijs presteerden ook sterk. We merken dat ze ons beginnen te kennen. Morgen kan ik eindelijk gaan paardrijden. Ik heb er lang genoeg naar uitgekeken.
Gisteren ben ik gaan trainen bij André op de Nekker. Bruno en Karolien namen ook ieder een groep voor zijn rekening. Wel tof om voor de training de zenuwachtige nieuwelingen te bekijken. Ondertussen ben ik al een ancien. André zorgde voor een afwisselende training zoals ik ze graag heb. Hij gaf ook steeds tips en alles in overleg met Bruno. Eerst loslopen, dan opwarmingsoefeningen (je kan er niet genoeg kennen). Daarna deden we steeple (met 4 hindernissen) over een baanronde. De meisjes en de jongens apart. Moon was aan het sprinten met een jongen die een paar jaar ouder was en viel over de laatste horde. Hij had op zeker vier plaatsen brandwonden. Ik weet uit ervaring (vorige week op de meeting in Lebbeke) dat dit de volgende uren zeer pijnlijk wordt. Ik hoop dat Moon niet te veel pijn heeft, maar het is een harde. De training werd afgesloten met interval. André noemde dit anders maar ik kan er niet meer opkomen. Het was een vermoeiende training, maar zo heb ik het graag. Ik ga proberen toch minstens eenmaal per week op de Nekker te gaan trainen en te combineren met paardrijden. We hebben ook (voor Julie, mama en mij) Ram-regenvestjes gekocht. Geen overbodige luxe in België. Na de training was er nog een geanimeerde discussie tussen Bruno en de Jef over de sponsoring van club-truitjes. Tof om te horen hoe Bruno voor ons opkwam. Leuk was ook dat er iemand aan mij kwam vragen of Moon mijn broer was. Wat bleek, er had ook iemand aan Moon gevraagd of ik zijn zus was. Dat zal zeker te maken hebben met ons gespierd lijf ! Oordeel zelf met de foto's hieronder. Net zoals bij Samson zit de kracht in ons haar. Oppassen op meetings voor concurrenten met een schaar. Mama vindt ook dat ik op Moon lijk. Morgen doe ik mee aan een meeting in Edegem. Jo zou daar graag aan meedoen omdat er hoogspringen is. Ook Thijs doet mee.En als er een 1000m is ben ik graag van de partij. Volgende week een van de hoogtepunten van het seizoen - onze eigen Ram-meeting. Ik ga trachten Bruno te overtuigen voor een goede startplaats voor de 1000m. We spelen wel thuis, hé en op andere meetings mogen de thuisatleten ook kiezen. Het moet voor de niet Ram-atleten iets worden van : Welcome in the Hell van Ram.
Na een eerste schoolweek, die goed meeviel, was er vrijdagavond een beloning : ik ben met papa naar de Memorial Van Damme gegaan. Ons Julie mocht samen met 15 andere van Kapelle ook gaan dankzij de gemeente met een privé-busje. We gingen heel vroeg omdat er om 18h00 de 1000 m miniemen was. Er waren meisjes bij waartegen ik vorig seizoen hen gelopen. Ook volgend seizoen kom ik ze tegen als 1ste-jaars miniem. Onze auto stond nogal ver van het Heizelstadion en omdat het voor de verandering stortregende trokken we met regenjas en paraplu op weg naar het stadion (zeker 15 min. stappen). Onze papa, die daartegen opkeek, vond er al vlug iets op. Op de eerste VIP-parking hebben we illegaal meegereden met een shuttle bus. We zaten daar tussen allemaal mensen in kostuum. Dat busje heeft ons tot vlak voor de Heizel gebracht. De Memorial zelf was fantastisch. Kim en Tia waren in vorm, Bolt schoot de ene pijl achter de andere af. Papa gaf voor elke wedstrijd een update met deelnemers, records, anekdotes (die vindt hij waarschijnlijk zelf uit). Ik heb vooral genoten van de wedstrijden met meisjes. Ik zie me daar zelf al tussen lopen. Het zal wel bij dromen blijven maar ik zal er wel alles aan doen. Er namen maar weinig Belgische meisjes deel. Papa had ook Patrick Stevens herkend die enkele plaatsen voor ons zat. Ik heb een mooie handtekening. Patrick was heel sympathiek. We hebben de huldiging van Kim niet gezien omdat we nog werden verwacht op de braderij in Kapelle. Om 1h lag ik in mijn bed, doodmoe. Zaterdag heb ik een meeting meegedaan in Lebbeke. Dat was al lang afgesproken met Laura Smeyers. Haar broer Brent was er ook. Het was een gezellige meeting met niet al te veel volk. Op de 60 m horden werd ik tweede achter Laura in een matige tijd. Tijdens het hoogspringen bleek hoe moe ik nog was van vrijdag. Ik geraakte met veel moeite over 1,05 m en miste driemaal op 1,10m. Johan, de papa van Laura, zei dat ik met alles bezig was, behalve met concentreren op mijn sprongen. Hij had gelijk - de mat lag niet goed, we konden amper inspringen, ik botste met mijn enkel tegen de lat, ..... Laura won het hoogspringen met 1,25. Ze springt normaal hoger, maar ze is aan het overschakelen op een andere aanloop en die staat nog niet op punt. Johan heeft ons na het hoogspringen in ware Piet Huysentruyt-stijl laten opsommen wat we hadden geleerd uit deze mindere prestatie. Na een 2-tal uurtjes rust, opwarming en ontspannen was het eindelijk tijd voor mijn topnummer - de 1000m. En ..... eindelijk heb ik een officiële wedstrijd gewonnen in 3.36, een goede tijd gezien de toch wel sterke wind. Ik liep de hele wedstrijd op kop. Na 600 m liep ik op schema voor het clubrecord (2.06 min) maar in de laatste ronde verloor ik toch nog veel tijd. Niet getreurd, de overwinning was binnen. De medaille blinkt als geen ander. Brent haalde tot zijn eigen grote verrassing 4 medailles. Proficiat. Het was een fantastische sportieve namiddag, en ook belangrijk, papa heeft geen enkel pintje gedronken ! Johan wou al de dokter bellen wegens niet normaal. Na de meeting, vlug naar de bbq van AWE. Daar kregen Julie en ik een prijs voor voldoende deelnames aan het winterseizoen. Onze voorzitter had een mooi tekstje gemaakt over al de laureaten en we moesten dan raden over wie het ging. Mama kwam 1 veldloop tekort om ook een prijs te krijgen. Woensdag ga ik waarschijnlijk trainen bij André op de Nekker. Ik ga daarvoor de les paardrijden verschuiven naar zaterdag.
Ik ben gisteren, samen met mijn clubgenoten van AWE, teruggekomen van de sportweek. Het was reuzefijn met enkele minpuntjes die ik aan mama en papa heb verteld. Ons Julieke heeft net als de heenweg de terugweg met de fiets gedaan, liefst +/- 120 km. Wat een prestatie. Ze hebben op de terugweg het huis van Tia Hellebaut gepasseerd in Tessenderlo. Ik heb op kamp veel gesport afgewisseld met spel en plezier. ik was doodop en nu zondag nog steeds. Blij te horen dat mjn RAM-clubgenoten, Moon , Marthe en de anderen, het fantastisch hebben gedaan op de meeting in Vilvoorde. Ik heb heel de zaterdag aan ze gedacht. Ik ga deze week proberen te recupereren, los van school natuurlijk, om zaterdag ek. op niveau te presteren op de meeting in Lebbeke. Zoals u al weet, alles in het teken van het clubrecord op de 1000m. Het zal en moet er aan. Al was het in Nijvel op 27 september (als ik word geselecteerd !).
Vandaag ben ik gaan lopen in Vilvoorde een meeting van de club VAC. Moon, Sven, Jo en Tijs waren er ook ik ging 60 m horde en hoogspringen doen. Moon en Sven haalden medailles. Moon kwam op de 60 m praktisch gelijk met een andere atleet over de meet maar werd door de jury gewonnen gegeven. Tijs deed het schitterend in het verspringen en Jo werd na een fantastische reeks in totaal 4de op de 60m. Bij de horde ging het bij de opwarming goed maar bij de start had ik bij de eerste 2 horden getrippeld. Maar ik heb mijn vorige beste tijd met meer dan 1seconde verbeterd tot 12.60. Mijn plaats ken ik nog niet wegens nog geen uitslag op de website. Dan hoogspringen met een uurtje vertraging. Om de andere te demotiveren heb ik ingesprongen op 1.15m. Ik zou dat niet mogen doen maar met Jo als trainer gelden er andere wetten. We waren met meer dan 20 atleetjes. Omdat vorige week mijn aanlooppunt (t-shirt) op elegante manier werd verwijderd had papa vandaag tape meegedaan. Deze plakte niet op de piste wegens te nat. Ik heb dan maar mijn flesje water gebruikt en Jo zorgde ervoor dat niemand het verplaatste of aanraakte. Ik begon bij 1 m en daarna met vele tips en trucs van Jo over 1m05, 1m10 en 1m15. Daarna werd de lat gelegd op 1.20. Dit zou een verbetering zijn van mijn persoonlijk record. De eerste poging miste ik. We schoten nog met 4 meisjes over. Bij de voorbereiding van mijn 2de poging hoorde ik dat een van mij helden, Tia Hellebaut, Olympisch kampioen was geworden. André was onze reporter van dienst die de wedstrijd zo goed en zo kwaad mogeljk volgde op een klein scherm in de cafetaria. Dit was een stimulans en hup, ik sprong over 1.20m. Daarna miste ik 3x op 1.25m. Ik werd 3de dat vond ik fijn! Mijn eerste medaille in het hoogspringen. weer een medaille tof En... morgen op sportkamp met AWE voor een hele week! Julie is gisteren al met de fiets vertrokken. We kregen iedere een stripfiguur toegewezen om op kamp uit te beelden. Ik ben Jan Spier (van Nero). Dat komt goed uit want ik ben zot van frieten met kaaskroketten (vierkante). Julie is Boemel (van Jommeke).
Vrijdagavond ben ik gaan trainen in op de Nekker.We hebben geoefend op de 1000m. Laura en Marthe waren er ook. Moon, Noah en Brent oefenden in een ander groepje. We hebben wat afgelachen met Noah. We moesten op de 400m 1min.23 lopen. Dit is het tempo voor het clubrecord (1000m maar dat weet je ondertussen al wel). Anders kunnen we het clubrecord niet breken. Op de 100m zouden we voor het clubrecord te breken 23seconden moeten lopen. Bruno gaf ons training, we liepen veel te snel. We moeten onze ronden lopen op het tempo van het record. Een beetje trager lopen was de boodschap! Anders kan je dat niet volhouden dat is waar Dus probeerden ik en Laura dat te doen we liepen op de 100m 17seconden dan 18seconden en dan 22seconden dat was beter. Het was een leuke training en Andrè heeft bij een 500m voor haas gespeeld! Hij gaf goede tips!!! De laatste dagen kreeg ik veel leuke reacties op mijn artikel "obsessie" van Kjell, André en Els.
Vers van de pers. We hebben eindelijk een medaille op de Olympische Spelen. En het zijn meisjes !!! Ons fantastisch 4-tal behaalde zilver op de 4x100 m. Het was van 1976 met Karel Lismont en Ivo Van Damme geleden dat we in het atletiek nog eens een medaille haalden. En Tia en Sven Nys moeten nog komen. Wat een fantastiche race, de Russen waren iets beter. Dit is het resultaat van jaren training, waar een klein landje groot kan in zijn. Dit is ook voor mij (en vele andere atleetjes, want er zijn er genoeg in België) een stimulans om blijven mijn best te doen.
Het woord van de titel heeft papa ingefluisterd. Hij noemt het mijn obsessie het clubrecord op de 1000 m te verbeteren. Ik had hem gevraagd om een schema op te stellen met de tussentijden voor een verbetering op basis van 3.28 (het clubrecord is 3.29...). Na 400 m zou ik 1.22 moeten lopen en na 600 m 2.04. Wij (Julie, papa en ik) zijn vandaag, omdat ik dat wou uittesten, naar de piste in Kapelle-op-den-Bos gegaan. Julie liep ondertussen een duurloop en heeft geoefend op de horden. Ik heb eerst 400 m gelopen. Geloof het of niet maar ik liep dit in exact 1.22. Daarna heb ik 600 m gelopen (of ongeveer) en ik liep dit in 2.14 (ik was wel wat ontgoocheld). Dit is 10 seconden te traag voor het clubrecord. Dit bewijst wat we al wisten nl. dat ik na 400 m terugval. Na enige minuten rust liep ik terug 400 m in, je raad het al, 1.22. Het ligt dus niet aan mijn 1ste ronde en ook niet aan de laatste 200 m. Ik ga dus de komende weken volop werken aan mijn 2de ronde. Het zou fijn zijn het clubrecord te breken op de meeting van Ram op 19 september. Maar het zal moeilijk zijn, want ik weet ondertussen dat dit van vele factoren afhangt. Ik zal misschien aan André en Kjell vragen elk een ronde haas te spelen. Vrijdag ga ik trainen in Mechelen (ik kijk er naar uit), Laura komt ook. Volgende week gaan we op sportweek met onze club AWE van Kapelle-op-den-Bos in Niel-bij-As. Vorig jaar was dit keitof. Ondertussen kijk ik volop naar de Olympische Spelen. Bolt bolt lekker, wat een wereldrecord op de 200 m. Ik had gehoopt dat hij zou uitlopen zoals op de 100 m, dan had hij het wereldrecord niet gebroken. Hij had dat dan kunnen doen op de Memorial, waarnaar ik ga kijken. We hebben fantastische plaatsen, iets voorbij de aankomstlijn.
Gisteren ben ik met mijn papa naar de meeting te Ninove (gezien de goede ervaringen van André en Ewoud) gegaan. Uitzonderlijk was er voor pupillen o.a. hoogspringen voorzien en dat trok me wel aan. Dit was de slechtst georganiseerde meeting dewelke ik heb al meegemaakt. Het begon al bij de inschrijving. De toffe dame dacht dat ik een jongen was !!!! Ik was daar even niet goed van maar papa monterde mij met een grapje over die dame al vlug op. Daar het hoogspringen voor mij begon om 14h50 waren we ruim 1 uur voor de wedstrijd aanwezig (en Ninove ligt niet bij de deur). Voor ons sprongen de pupillen jongens. Door deze wedstrijd te laat te laten beginnen en door slechte scheidsrechters en begeleiders (dat duurde en dat duurde,....) begon onze competitie om +/- 16h00. We konden amper inspringen en ik had dan ook niet zo'n goed gevoel. Ik legde een t-shirt aan mijn aanlooppunt en diende dit te verwijderen op bevel van een leuke meneer. Ondertussen stond iedereen (ouders, oma's, opa's, buren, verre familieleden) op de aanlooppiste terwijl papa reglementair achter de omheining stond en praktisch geen sprong kon zien. Concentreren was niet echt mogelijk. Ik miste sprongen op 1m (!), 1,10m en 1,15m om uiteindelijk toch nog in de wedstrijd te zitten voor 1,20m (dit zou een verbetering zijn van mij persoonlijk record). Papa moest mij echt motiveren en deed dat goed. Ik miste tweemaal op 1,20 m en stond klaar voor mij 3de poging tot er een zelfs voor België ongekend hevig onweer losbarstte. Iedereen vluchtte van de piste en de piste zelf stond in een mum van tijd compleet onder water. Daar de hoogpringstand zich aan de overkant van de cafetaria bevond waren er bijna geen schuilplaatsen. Ik heb eventjes met papa onder een boom gestaan en papa probeerde mij droog te houden. Na 5 minuten zijn we gevlucht richting materiaalhok waar een vriendelijke meneer enkele aan zichzelf denkende mensen beval mij (atleetje) binnen te laten staan. Papa werd ondertussen buiten natter en natter. Na +/- 45 minuten was het onweer over. Intussen was ik al eens (bij iets mindere regen) gaan polshoogte nemen aan het hoogspringen maar de scheidsrechters waren nog niet klaar. Toen ik uiteindelijk ging springen bleek de jury doodleuk mede te delen dat ik driemaal had gesprongen wat zeker niet waar was. Protest van papa hielp niets, ze deden dat ze niet luisterden !!!! Ik ging mij dan maar voorbereiden op de 1000m die ondertussen normaal om 17h00 diende te starten. De volgorde werd compleet dooreengesmeten omdat men wachhte op het einde van het hoogspringen pupillen. Ik heb al meetings geweten waar onze Ram-atleten (Jo, Laura,....) niet konden meedoen aan de 1000 m omdat hoogspringen nog bezig was, hier niet dus. Achter elke wedstrijd 1000 m werd er bij verrassing afgeroepen welke categorie nu aan de beurt was. Wij dienden uiteindelijk als allerlaatsten te starten om +/- 17h45. Ondertussen had ik mijn doorweekte outfit compleet veranderd en reservekledij. Mijn voeten begonnen pijn te doen van 3h aanhebben van mijn spikes. Ik startte heel slecht (ondanks 4de startplaats) en belandde in 10de positie. Na een spurt op de 4de baan kwam ik na 300 m in 2de positie, de op kop lopende atlete had een gat geslagen van 10m. Door de kou en de doorweekte piste kon ik niet echt doorzetten en eindigde dan ook op 1 sec op de 2de plaats in 3.41. Een mindere tijd maar gezien de omstandigheden zat er niet meer in. Toch een medaille. Na de wedstrijd waren de chips op in de cafetaria en duurde het nog tot 18h30 eer ik op het podium kon. Een atleet bij de miniemen dames viel bij de start van de 1000m en kreeg een spike van een andere atleet in het gezicht. Bloed overal natuurlijk. Bleek er geen Rode Kruis aanwezig en de jury ging pas kijken na 5 min. Wat een organisatie !!!!! Hier kom ik nooit meer terug. Na nog een soepje en onderweg een ijsje (we moesten de ijsjesman bijna klem rijden) genoot ik thuis van een warm bad en de lieve knuffels van mama. In de voormiddag heeft papa gemaild met Johan, de vader van mijn vriendin Laura (provinciaal kampioen hoogspringen met 1,37 m). Papa zei dat er een mooi artikel over ons (hij noemde ons de Fab two) stond in het recentste clubblad. Johan antwoordde dat "Ram Babes" mooier klonk. Ik vind dat ook en heb papa gevraagd om een training te laten maken met dit op de achterzijde.
Gisteren heb ik naar de openingsceremonie gekeken van de Olympische Spelen. Dat was indrukwekkend zeg. Wat me wel opviel was dat alle koningen, presidenten, enz... rechtsprongen als hun atleten binnenkwamen behalve onze Prins Filip. Er waren er zelfs bij die je bijna moest tegenhouden of ze sprongen naar beneden. Ik was wel fier dat de grote baas ginder een Belg is, nl. Jacques Rogge. Ik vroeg aan papa wat je moest doen om zo'n positie te kunnen hebben. Veel gaan eten maar niet teveel drinken en de juiste mensen kennen (en natuurlijk heel veel capaciteiten hebben), zei hij. Gisterenavond ben ik naar de training in Mechelen gegaan. We waren maar met 4 (waaronder Moon en Noah) en we hadden onze 2 toptrainers, Bruno en Karolien, voor ons alleen. We hebben vooral geoefend op het verspringen. De laatste 10 minuten hebben we de start van de 1000m geoefend. Reuze toffe training. André, Kjell, Ewoud en andere atleten waren ook aan het trainen. Dat zijn pas echte trainingen. Die mannen en vrouwen vliegen echt over de piste. Oh, ja, en den Jef kon al terug een beetje stappen. Vandaag was er dus de meeting te Machelen. Kjell zond me deze morgen nog een aanmoedigingsmail (pas gezien 's avonds). Deze avond loopt Kjell (5000m) met o.a. André (800m) een meeting in Ninove. Veel succes, mannen. Moon behaalde in Machelen 4 medailles waaronder goud op de 60m en de 1000m. Ook Sven deed niet onder met evenveel medailles. Jo behaalde brons op het hoogspringen met een persoonlijk record van 1,24m. Ook Ina, Thijs (een fantastische 1000m) en Vincent verdedigden onze groene kleuren. In Machelen liep ik zoals stilaan traditioneel eerst de 60m. Met een tijd net onder de 10s was dit wederom niet goed. Dan de 1000m. De start was redelijk traag en ik liet de koppositie aan 2 atletes van Duffel. De laatste 200m zat ik nog in hun spoor maar ik kon er (ondanks de aanmoedingen van onze papa en iederen van Ram) niet over om 3de te eindigen in 3.36 (mijn 2de beste tijd ooit). Jody Doosche van Duffel won. Na de wedstrijd sprak de papa van Jody mij aan. Hij vroeg of ik het niet lastig vond altijd maar nipt te verliezen van Jody. Natuurlijk niet, verliezen hoort bij de sport, maar mijn tijd komt nog. Hij zei ook tegen papa dat ze in Duffel 3x per week trainen + een intensieve duurloop. Wij trainen normaal in Kapelle-op-den-Bos 2x per week waarvan 1 speeltraining (daarom kom ik zo graag naar Mechelen trainen). Wederom, vandaag, veel dank aan onze onvermoeibare succestrainers Bruno (in sportieve korte broek) en André (met zijn fototoestel steeds paraat). De volgende meeting in op 23 augustus, ik denk in Vilvoorde. Ik hou jullie op de hoogte. Morgen ga ik terug naar de les paardrijden, een toffe afwisseling.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
hey blogger,
