Het was weer eens een memorabel week-end. Zaterdag hadden we stiekem het plan opgevat André (en indien mogelijk andere Rammers) aan te moedigen op het PK in Gent. We zijn om +/- 08h30 uit Frankrijk vertrokken (Frontenard tegen Beaune) en waren om 14h30 in Brugge waar we eerst op soldenjacht gingen. Om +/- 19h00 kwamen we ruim op tijd in Gent aan. We zagen nog het podium van Sofie en Kim (die we ook zagen lopen). We hebben ook Robin mooi zien lopen. Dan was het het moment van de titanen. Eerst de 800m van Ewoud die een heel snelle laatste ronde liep. Dan kwam André in de laatste race. We hadden ons vlak aan de start gezet en hielden onze adem en stem in tot hij bijna aan ons passeerde. Toen we zijn naam scandeerden was dat een enorme verrassing voor André. Hij heeft ons dan ook beloond met een fabuleus Belgisch record en de titel in zijn categorie. Hij liep van in het begin op kop (zo heb ik het graag, knallen van in het begin) en moest zich met 1 hondersten gewonnen geven door iemand die jaren jonger is. Wat een prestatie. Zondag was er de veldloop in Grimbergen. Door het vriesweer was het een supersnel parcours. We besloten zonder spikes te lopen. Traditiegetrouw liep ik direct op kop en maakte een kleine kloof. Ik had de ronde een beetje verkeerd ingeschat en trapte dan ook op mijn adem. Toen kwamen de andere 4 beste in de wedstrijd terug (Joni Vandeuren winnares in Bonheiden en Booischot maar door mij geklopt in Wespelaar - Laura Verhoeven PK Brabant - Lissa Van Lent mijn zwart schaap en Eline Van Craenenbroeck winnares in Vilvoorde). Al deze meisjes had ik al eens geklopt maar zij mij ook. Ik kon deze meisjes hun tempo niet volgen en eindigde dan ook vijfde. Ik was superontgoocheld en de traantjes vloeiden. Wat (papa, Bruno, Lies, ...) ze ook zeiden : snel parcours, weining training de laatste weken, spikes of geen spikes, het kan niet altijd een podium zijn,.... Ik was niet te troosten de eerste minuten. Dan kwam Bruno met het fantastische idee wat te gaan loslopen. Ik kreeg zelfs zijn warme handschoenen. Mijn ontgoocheling ebde pas later weg na een troostend telefoontje van André en de gezeliige warmte bij oma en opa. Er waren veel supporters aanwezig die anders niet komen (Edgard, Jarno, oma, opa, Luc, Bianca, Lennert en Collin) en ik had ze graag een podium aangeboden. Julie was niet aanwezig wegens ziekte. Dan kwamen Jo en Nathan. Die hebben echt de wedstrijd gemaakt en liepen na 50 m samen op kop. Het was precies een ploegkoers, Nathan sprong op alles wat bewoog en Jo volgde gemakkelijk. Jo kwam 5 de uit het bos en iedereen van Ram schreeuwde hem vooruit. Spanning, hij kwam als derde vanachter de tribune. Eindelijk een podiumplaats die we allemaal al hadden voorspeld. Jo bleef zoals steeds zeer rustig maar blonk als nooit tevoren. Nathan eindigde nog knap 9de. Jo liep ongeveer 30 seconden rapper dan mij. Onze trainers zijn kampioenenmakers. Ik heb de (kinder)gemeenteraad van woensdag geschrapt, ik ga trainen en terug opbouwen naar het PK waar ik wil knallen als nooit tevoren.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
