Vandaag was er het Provinciaal Kampioenschap in Herentals. Vanmorgen om 9h waren papa en ik al op pad. Eerst onze trainers, Steven en Leen, ophalen om voor 10h al toe te komen in Herentals. Bruno was ook al aanwezig. Omdat we het parcours niet kenden was de verkenning van groot belang. Het was een vlak maar drassig parcours met stukken die heel hard lagen. Die moesten we ontlopen. Marthe ging als eerste Ram-mer van start en werd 4de. Ze werd letterlijk op de meet voorbijgelopen voor de 3de plaats.Dan kwam Jente (zusje van mijn klasgenoot Oona) die in haar 3de cross (en eerste PK) een beetje onder de indruk was van de omstandigheden maar die een prachtige wedstrijd liep. Onze superlichting liep collectief een mooie wedstrijd. Brent en Thijs konden zich heel goed handhaven en wat gezegd van Moon. Hij liep een superwedstrijd en moest enkel 3 toppers voorlaten. Je kan wel aan alles zien dat de echte Moon bijna terug is. Bij de miniemen liep Nathan niet mee. Hij kwam net terug van skivakantie en was nog vermoeid. Jo moest dan maar onze eer hoog houden en deed dat voortreffelijk met een schitterende 6de plaats. Lennert liep eveneens gemotiveerd en werd ongeveer 15de. Ons Julie, goed opgewarmd door Steven, liep eveneens een waaergaloze wedstrijd en werd 9de in haar leeftijdscategorie. Julie deelde haar wedstrijd goed in, nam een goede start, gaf hier en daar een duw en vocht als een leeuw. Ja, ja, ze zullen de volgende jaren nog met haar moeten rekening houden. Je ziet het, veel top-10 plaatsen en ik kon dan ook niet onderdoen. Mijn wedstrijd was er een van 2 ronden en in totaal 1530 meter. We waren de laatste tijd langere crossen gewend. Samen met Laura werden we super opgewarmd door Steven. Nog een beetje opgepept door papa, Bruno en André stond ik gemotiveerd aan de start. Ons mama en Julie waren juist op tijd aangekomen. Ik had ze opgemerkt als ik aan de start stond. Ik werd door de, echt wel, goede speakers zowaar genoemd als schaduwfavoriet. Mijn tactiek was simpel, de ongenaakbare Floor Michielsen zelfs niet trachten te volgen en in een achtervolgend groepje het werk aan anderen overlaten. De start dan, Laura zette mijn perfect af op 150m. Aan de eerste bocht, na ongeveer 200m, was Floor Michielsen al weg. Ik liep samen met Lissa van Lent en Jody Doosche in een eerste groepje. De volledige eerste ronde en een stuk van de tweede ronde bleven we met ons drie lopen. Af en toe nam ik over en we waren aan elkaar gewaagd. De anderen liepen op ruime afstand. Ik werd echt op alle plaatsen van het parcours aangemoedigd. Op 350 m van de aankomst kon ik niet mee met een tempoversnelling van Lissa. Jody kon ze deels beantwoorden. Ik liep toen als vierde en kon deze plaats vlot behouden. Ik had getekend voor een top-10 plaats en stiekem gehoopt op een top-5. Ik was dan ook zeer blij. Maar als je zo dicht bij een podiumplaats bent mag je wel een beetje ontgoocheld zijn, niet ? Het was mijn 3de PK en ik was al 8ste en 7de. Nu ben ik top-4. Een gevoel van fierheid is zeker op zijn plaats. Als RAM hebben we echt wel in de breedte zeer goed gepresteerd. André zei dat als we zoals sommige andere atleten van onze leeftijd drie maal per weken zouden trainen we dichter bij het podium zouden komen. Echter, onze supertrainers hebben voor ons een andere planning voor ogen, en terecht. Oh, ja, onze papa is al goede maatjes met de papa van Jody. Papa is langer gebleven (ik was al naar huis met Steven en Leen in ons mama haar flashy sportbakske)en heeft ook Kim zien lopen. Julie zei dat hij Kjell riep tegen Kim. Kim werd, na deze week ziek te zijn geweest, mooi 5de. Kjell moest opgeven maar ik weet niet waarvoor. De uitslag van de clash tussen Stefan en Danny zal ik later wel zien. Op het PK in Vlaams-Brabant had Eline Van Craenenbroeck mijn beloofd dat ze voor een podiumplaats ging en ze werd dan ook derde, na Laura Verhoeven en Joni Vandeuren. Proficiat Eline, en ook aan Laura en Joni natuurlijk. Begin maart is er het BK in Oostende. Wat moet ik daarvan verwachten. Top-20 is realistisch maar top-10 zou zeer mooi zijn. Er zijn echt wel zeer sterke atleten in mijn categorie. Tussendoor loop ik nog in Kessel voor mijn laatste GVA-punten. Er zijn nog 3 weken om nog enkele procentjes bij te winnen en op het BK verrassend uit de hoek te komen.
De laatste rechte lijn naar het PK te Herentals van zondag as. is bezig. Gisteren hadden we op training onze traditionele estafetteloop. Nu had ik in mijn ploeg Moon en Thijs. Met zo'n twee talenten konden we niet anders dan winnen en dat gebeurde dan ook. Eigenlijk is een training niet om te winnen, maar toch kunnen we ons dat niet laten. Ik heb mij eens goed getest met het oog op het PK en ik heb een goed gevoel. Het gevoel van voor nieuwjaar is bijna terug. Een top-10 plaats moet zeker kunnen en stiekem hoop ik op een top-5 plaats. Ook ons Julie lijkt klaar. Jo is eveneens top, ik zei gisteren nog tegen papa dat Jo op training precies vliegt. Moon is ook niet ver van zijn topconditie verwijderd. Ze zullen in Herentals verschieten van de groene armada. Minder goed is nieuws is dat er gisteren weer een atleet slachtoffer is van een ongeval. Hte betreft Falco Christiaens van ACZELE. Falco was een beloftevolle scholier. Vorige week heb ik hem nog zien lopen in Bornem waar hij 4de werd. Dit zou toch niet mogen gebeuren, hé. Falco, zondag loop ik ook een beetje voor u.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
