Terwijl papa en vele andere vrijwilligers vrijdagmorgen al vroeg (en ook donderdagnamiddag) op De Nekker waren om onze cross tot een succes te maken konden ons Julieke en ik rustig in de voormiddag nog thuisblijven. Het zonnetje kwam er al goed door toen we iets na de middag aankwamen. Het vernieuwde parcours kenden we als trouwe Nekker trainers al. Voor ons Julieke was het zwaar, 3 grote ronden met de mountain-bike strook en de gevreesde zandstrook. Daar Magda volop moest helpen aan de aankomstzone en als uitslag-estafette kreeg ik haar pas vroeg voor de wedstrijd te zien. Genoeg om een aantal tips voor de opwarming mee te geven. Ik warmde op met Jente, eindelijk terug een clubgenootje als Cadet. Mijn vriendinvan vele oorlogen Ruth Huyghe was er ook. Het parcours lag er mooi en droog bij, was dit wel selectief genoeg voor mij ? Gelukkig waren er de bergjes. We moesten 2 kleine ronden lopen. Magda zei niet te vlug te starten en papa zei zoals altijd : knallen van in het begin en bij de 1ste drie aan het eerste keerpunt komen. Ik weet na al die jaren toch dat ik op mijn gevoel loop. Ik startte zeer goed en kwam als 3de aan het eerste keerpunt. Ik liet het iniatief voorlopig over aan 2 andere atleetjes. Ik volgde zeer gemakkelijk. In het midden van de 1ste ronde kwam ik een eerste maal op kop, ik trok eens goed door en nam een aantal lengten. Was dit niet te vroeg ? ik vroeg het me af maar ik kon nu niet anders dan doorlopen. Ik kwam aan de aankomstzone voor het ingaan van de laatste ronde. Man, wat was dat genieten, iedereen (opgehitst door een fantastische speaker die me kende van de steeple-kampioenschappen en de 10km van Mechelen) supporterde en stuwden me vooruit. Ik kon nu niet anders dan doorzetten. Ik bouwde mijn voorsprong beetje bij beetje uit. Ik liep al vlotter dan in Bonheiden maar de echte topvorm is er nog niet. De laatste 300m riep papa dat er een atleet naderde maar in tegenstelling tot de vorige seizoenen kon ik nog een beetje versnellen en kon ik vlot standhouden. De overwinning was binnen. Ik was dolgelukkig en iedereen met mij. Mijn wedstrijd was (toevallig) gesponsord door papa en hij mocht dan ook het podium doen. Wat een leuk moment. Er moet wel worden vermeld dat de atleten waarmee ik normaal concurreer er niet waren of durfden. Dan als een echte een interview met een reporter van GVA en dan een live-interview met de speaker, wat kent die man iets van mijn carriere zeg. Gisteren stond er dan een heus artikel in de GVA "Van den Brande en Hendrix winnen in Mechelen". Jo trok de lijn van in Bonheiden door en werd grandioos 2de. Ook Marthe en Robin wonnen hun wedstrijd, een hoogdag voor RAM. Ons Julieke liep zoals steeds voor wat ze waard was en werd nogmaals 8ste bij de juniors. De organisatie van onze club was op een heel hoog niveau. Alle medewerkers werkten blijgemutst mee, ons mama bakte hamburgers en mijn pannenkoeken haalden 3 sterren. Volgende wedstrijd is in Vilvoorde, voorwaar niet gemakkelijk.
Nu vrijdag is er onze eigen cross op De Nekker. Voor eigen publiek zou ik toch wel een knalprestatie moeten kunnen leveren maar (en dit is geen excuus op voorhand, zo ben ik niet) ik denk dat de forme er nog niet echt is. We hebben nu met Magda een trainer die mij niet te vlug willen laten opbranden. Terwijl ik vorige seizoenen zeer goed was voor nieuwjaar zal de piek er nu na nieuwjaar komen. Links en rechts hoorde ik al (via via en onder de gordel) enige commentaar op mijn 6de plaats in Bonheiden. T'is zoals met Tom Boonen, eerst allemaal supporter, dan gewenning en dan komt de kritiek als er eens een mindere (in anderen hun ogen) prestatie is. Ik ben nog veel te jong om mij dit eigenlijk aan te trekken zegt papa maar het is niet leuk. Precies of ik moet een heel jaar knallen. Ik was trouwens super tevreden met mijn plaats in Bonheiden en ik doe elke wedstrijd heel hard mijn best. Hoe moet Tom Boonen zich dan voelen. Ik ben er ook zeker van dat hij sterk zal terugkomen en trouwens ik wil op mijn 20ste er ook nog staan. Vorige week heb ik boek over Magda gekocht op de Boekenbeurs en Magda heeft er al een handtekening in gezet. Fier dat ze was. Supporters, vrijdag op post. U kan me ook vinden na de cross aan de pannenkoekenstand.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
