De tijden van de Interclub zijn binnen. Ik loop op de 1000m wel 3.26.67. Mijn 2de beste tijd ooit zonder echt in conditie te zijn. Bruno had wel zo'n vermoeden want hij zei dat ik fantastisch had gelopen. Dit belooft voor de rest van het seizoen. Ook een antwoord aan papa, hij heeft me scherp gekregen. Met onze 45.97 op de 4x80 m komen we in de eeuwige ranglijst van Ram op de 5de plaats, beter als een team met Sofie Lauwers en Sofie Daelemans. Met mijn 17.39 op de speer kom ik op de 6de plaats. En dit zonder echte specifieke training. 11.73 op de 60m horden is een verbetering met 1/100ste van mijn besttijd, niet veel maar toch. We bereiken de finale niet, dat hadden we ook niet vooropgesteld. De jongens werden eveneens knap 2de vandaag op 5 punten van de eersten. Dat is gewoon iemand die bvb. 1 cm verkeerd gemeten heeft bij het verspringen.
Wat voorafging : Vorige week zaterdag was er 10 lm van Mechelen waar ik deelnam aan de 3 km. Sinds het BK in Oostende zit ik nog steeds in een decompressie-periode en is de focus er nog niet echt. Toch kon ik met een mindere vorm vlot bij de meisjes winnen met een 7de plaats in totaal. Jo werd knap 3de bij de mannen en in totaal. Het was een goede training, achteraf bekeken. Mama liep haar 10 km zoals steeds in een uur. Papa was de barman van dienst en om af en toe iets van de wedstrijd te zien liep van binnen naar buiten. Resultaat : hij is al een hele week serieus ziek. Ook is hij, wegens overdreven snelheid ergens in 2009, vanaf donderdag 8 dagen zijn rijbewijs kwijt. Dus moesten we voor de allereerste keer beroep doen op iemand anders om zaterdag in Bornem te geraken voor de Interclub. Johan Smeyers was de reddende engel, je kan altijd wel op Johan rekenen. Met Laura en Brent in een wagen naar Bornem, hilariteit en plezier natuurlijk verzekerd. Onze tegenstanders op de Interclub waren best wel gerenomeerde clubs zoals : Waasland, Hamme, Zele, Kapellen, Bornem enz. Maar dit was mijn 4de IC en ik ben wel een en ander gewoon. Ik werd wel een beetje bijgevijsd door papa. Hij weet, zei hij, dat de conditie nog bijlange niet top was maar hij verwachtte wel een gedreven Eline. Onze ploeg bestond uit een aantal nieuwelingen, een goed middenveld, en met als speerpunt Laura aangevuld met Marian en ik. De trainers van dienst waren Steven (die alles tot in de puntjes had voorbereid) bijgestaan door de onovertroffen Bruno. Dan voel ik me altijd iets sterker. Er werd wat peptalk uitgewisseld : amuseer jullie maar doe wel je best. Elke cm en elke honderste van een seconde zijn belangrijk want punten. Bruno stelde een 5de plaats voorop. Ik deed eerst voor de 1ste maal speer. Mijn eerste worp +/- 18m, tussendoor ging ik oefenen voor de 60m horden. Mijn 2de worp was bijna 20m maar ongeldig en bij de 3de worp was de macht wat weg. Ik haalde naast enkele opgeblazen beren wel een knappe 5de plaats. Met mijn worpen in combinatie met met fijne armpjes en kleine gestalte oogstte ik wel wat bewondering. De 60 m horden ging eveneens vlot, tijden ken ik nog niet, ik werd 3de in mijn reeks en in totaal. Dan moest ik 2h wachten tot de 1000m en ik gebruikte deze tijd om iedereen te gaan aanmoedigen. Laura vloog over 1.53, verpletterde iedereen op de 150m en sprong bijna over de bak in het verspringen met een tussendoor sprong, vlak achter de 150m, van 4.80. Een verpulvering van haar eigen clubrecord. Marian deed haar werk op de 300m en op de 80m. De andere meisjes streden voor wat ze waard waren en dat was heel wat. Livia bvb. verraste in het kogelstoten, Eva ging over 1.30, Redeat vloog in de sprintnummers,..... Dan de 1000m. Traditioneel een aantal toppers, de zusjes Van Cauteren, Lissa Van Lent, Denis Jolien, Ruth Huyghe (altijd leuk Ruth tegen te komen, een echte vriendin en we warmden samen op). Van Cauteren en Van Lent vlogen er van door met een te stevig tempo. Ik liep lange tijd 3de maar moest een andere Van Cauteren en de laatste 150 m Jolien laten gaan. Toch een mooie 5de plaats in denk ik 3.30. Traditioneel wat traantjes maar dan focus op de 4x80. Ondertussen waren er tussenstanden bekend, soms stonden we 4de, dan weer 3de, dan weer 4de. Onze pupillen liepen zich de ziel uit hun lijf op de 4x60m. Wij moesten de 4x80m lopen. Livia probeerde de schade te beperken als 1ste loper, Marian nam over en vloog er een 3-tal voorbij, ik consolideerde in de bocht en Laura stormde naar de finish. Een 4de plaats was het hoogst haalbare. We dachten hierdoor wat plaatsen te verliezen voor de eindstand. Na enige minuten bang afwachten kwam de uitslag. Geen 5de plaats, geen 4de plaats, geen 3de plaats MAAR een weergaloze 2de plaats. Wat een prestatie. We waren dolgelukkig, Laura zorgde waarschijnlijk voor de prestaties van de dag. De uitslag staat nog niet op de site van de VAL, misschien maken we nog een kans op de finale. Vandaag is het aan de jongens, Bruno gaat voor niet minder dan de 1ste plaats. Duimen maar.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
