Natuurlijke voeding of oervoeding (fruit en groenten,noten, zaden, pitten liefst onder de vorm van rauwkost) is de perfektie voor ons lijf…we zijn zelf ook natuurlijke wezens, ook al beseffen we het amper nog...

Meer dan "echte" onbereide voeding hebben we als organisme niet nodig, dat is een feit, dat weet je en dat voel je ook als je hooggevoelig bent

Maar aangezien we mensen zijn die in en consumptiemaatschappij wonen, zijn we niet perfekt

Geen mens kan zonder alle lekkere rotzooi die we overal tegenkomen

De kunst is om ermee om te gaan

En de manier waarop is een zeer individuele zaak

Daar kan geen wetenschap wat aan veranderen

Natuurlijk kan iemand stellen vanuit zijn persoonlijke visie wat volgens hem de beste aanpak is

Zo weet (denk te weten) ik bvb met mijn volle verstand dat matigheid het allerbeste is/zou zijn

Met mijn volle verstand, wat een grap

Maar mijn goesting ziet dat bijwijlen helemaal anders

Mijn goesting wil af en toe eens volledig loss gaan en alles vreten waar zij zin in heeft

En daar is zelfs niks mis mee, tenzij het telkens over emotioneel overeten gaat

met teveel eten, en vooral teveel rotzooi kan je geen enkele emotie bevrijden ...

je eet wie je bent (soms omgekeerd)

Als ik eet , eet ik soms supergezond (fruit en groenten) of  eet ik alle rommel die ik lust

gewoon afhankelijk van hoe mijn emotionele toestand is

Dat evenwicht kan je vinden

Door telkens weer naar jezelf te luisteren en aan jezelf te werken

te observeren waarom je teveel eet soms

en gewoon je persoonlijk ritme in de voeding te vinden, zonder strijd...

Hoeveel dagen of weken ben ik bevredigd met fruit en groenten (de enige voeding die we echt nodig hebben)

En hoeveel en welke rommel wil ik graag binnenspelen als ik "feestdag" hou

Uitersten, het is wat het is....

In de oertijd had de mens soms dagen, weken, maanden, geen eten !!

En moest hij periodes noodgedwongen vasten

Op andere perioden door het jaar was er een overvloed en at hij meer

overdag ging hij op zoek naar voedsel, 's avonds at hij het op

Dat is een heel natuurlijk ritme

Maar ook op dat vlak zijn we volledig afgedwaald , we hebben total geen band meer met de natuur

Noch op gebied van voeding , noch op gebied van beweging

We denken dat we mooi elke dag op hetzelfde uur moeten eten

Wat is me dat voor een totale onzin ….

Je behoort geen extern ritme te volgen

Je behoort alleen jezelf, je eigen ritme te volgen , volg je gevoel…observeer jezelf, luister naar jezelf

Heb ik honger of heb ik geen honger en die vraag stel je je ook als je dan eet

En waar heb ik zin in

En je stopt als je geen honger meer hebt

Tenzij op de feestdagen ...

Dan eet je je lam haha, en dat is dan ook een training van het lichaam

Intervaltraining in rotzooi verwerken en afbreken

Iemand die heel matig en heel gezond eet, geweldig ! 

Ik ben soms matig, maar het overdag weinig en savonds meer past perfekt bij mijn persoonlijk ritme.. een intervalvoedingspatroon als het ware

DUS : leef gewoon je eigen pad en  doe dat intens !!  en heb geen angst om te veranderen en nieuwe uitdagingen aan te gaan...

02-10-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

Trail des hautes fagnes  in Xoffraix, Malmedy   33,7 km   820m Hoogteverschil (1000 op papier)

Het zou voor mij de laatste zware en lange loop worden voor de marathon van beloeil binnen twee weken.. een testje als het ware

Daar in beloeil wil ik mijn grens nog eens aftasten, tijdsgewijs..3u30 ?

Waarom nog zulke stoten op uw oude dag ?

Omdat het kind min mij nog lang niet dood is…

Kinderen zoeken ook constant hun grens af  

En gaan regelmatig op hun bakkes

Zo ook ondergetekende

Doch in de hoge venen was het gisteren feest

Toch voor mij

Fris en nat, zo heb ik het graag

Als alle anderen balen, dan glimlach ik breed

Met een heleboel aan de start , 700 op alle lopen samen

De trail liep ik voor de twee de keer

Vorig jaar was het lenteweer en poeierdroog

Ik kwam toen in 3u21 minuten aan de streep en vond het niet zo zwaar

Wat toen een geweldig sukses was, aangezien ik geen oog dichtgedaan had de nacht ervoor

Door een blokkade in mijn rug /heup overgang

Vanaf toen weet ik dat een slechte nacht vlak voor een wedstrijd amper de prestatie beinvloed

De rust die je hebt in de hele week ervoor is natuurlijk wel van belang !!

Dit jaar waren de hoge venen , nat, vettig en uiterst zwaar…

De meesten hebben er zeker een stuk langer over gedaan dan vorig jaar

Ik liep uiteindelijk 1 minuut sneller

Wat me doet besluiten dat mijn conditie zeer goed is, ikke blij

Ik liet zelfs edwin een achttal minuten achter mij

Gewandeld heeft hij ook niet echt, want hij liep toch samen met polleke celis binnen, die meestal 10 minuten voor mij is …

Het weze gezegd dat edwin wel niet tot op het bot kon gaan omwillen van een 100 km in spanje volgende weeg = madrid segovia, langs het st jacobspad

Ik heb al spijt dat ik niet mee dierf gaan, aangezien ik de voorbereiding wat kort vond

En er wat angst was voor blessures

Dat lijkt momenteel ongegrond na deze geslaagde trail…..

Durf te leven man !!

Bijlagen:
http://www.traildeshautesfagnes.be/resultats/CL_THF_2010.htm   

Bijlagen:
http://picasaweb.google.com/lenaerts.luc   

16-06-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

30-05-2010 om 10:43 geschreven door easy runner  

17-05-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

En plots geraakte een mens gekwetst

Zelfs zij, die denken te weten hoe het moet….

Wisten blijkbaar toch niets…

Of is het vlees van de mens gewoon zwak ?

We gaan het daarbij houden..

We bewegen ook zoooo graag he

We willen dat bloed voelen stromen

De polsslag die naar boven vliegt

De energie die vrijkomt

Sporten is niet meer of minder dan leven in het kwadraat

En dat dan nog eens in het kwadraat

Daarmee is denk ik wiskundig wel voldoende bewezen dat

Zelfs een zelfbenoemd wijs mens erover kan gaan

We zijn zo vol van het bewegen dat we de valkuilen niet opmerken

Zelfs een blog bijhouden over natuurlijk lopen

Kan onvoldoende blijken om de geest alert te houden

Na één maand liesprobleem

(vermoedelijk buikspierscheurtje, plus ontsteking psoas = eigen diagnose)

Kon ik vandaag voor de eerste keer weer pijnvrij lopen

5km, bijna toch….

Zonder pijn, helemaal…

Ik kan niet beschrijven hoe blij ik me vandaag gevoeld heb

Als een kind jawadde

Een nieuw mens is opgestaan

Terwijl alles natuurlijk bijlange niet achter de rug is

Maar het begin is er terug

Een maand fietsen (vooral MTB) heeft de conditie onderhouden

15-20 km wandellopen per week hield de loopspieren wakker

Nu elke rustige looptraining een halfuur langer en één training van de drie blijven fietsen

Rustigaan, met veel wandelpauzes..

Zo kan het er gaan uitzien

Alles komt goed

Altijd

29-04-2010 om 18:22 geschreven door easy runner  

wanneer je perfekt naar je lijf luistert zou je niet gekwetst mogen geraken

maar nobody’s perfect en dat weet zelfs ondergetekende

een blog helpt om de geest scherp te houden en je eigen inzichten toe te passen

maar het is niet altijd voldoende

mijn liezen laten zich al een paar maanden af en toe voelen

en de laatste tijd neemt het zeurderige gevoel toe na elke lange of intensieve training

met een paar dagen rust is het ergste leed meestal geleden

doch op dit eigenste moment voel ik duidelijk dat ik mijn lichaam niet goed gevolgd heb

de trail van gougnies was duidelijk de druppel die de emmer deed overlopen

onvoldoende recuperatie van de 70 km van limburgs zwaarste

een te snelle start en een egoke dat teveel wilde en zich te weinig overgaf aan het moment

ik weet het zoooo goed

en toch krijg ik het soms niet toegepast

we zijn maar mens

en de mens leert met vallen en opstaan

deze week wordt er bijgevolg niet gelopen

buiten is het nog geen fietsweer spijtig genoeg

dus ik beperk me tot een half uurtje / een uur hometrainer in de living

met een filmke of een boek

bij de fietsbeweging wordt de psoas immers niet op de proef gesteld…

het straffe aan mijn liesprobleem is dat ik er al ooit mee gesukkeld heb op mijn 15^e

na een partijtje voetbal maanden last…

ik heb er naderhand zelfs mijn eindwerk over gemaakt in de kiné

dus in principe zou ik er alles moeten van weten haha

de klassieke theorie interesseert de natuurloper echter nog amper..

hoe gaan we dat nu oplossen ?

ik blijf in beweging en onderhoud de basis met fietsen ( ik geef toe : het is een cultuurbeweging :) )

soms drijven we het tempo wat op om het intervalprincipe na te bootsen

wanneer wandelen lukt zonder pijn , wandel ik

wanneer lopen lukt zonder pijn , loop ik

of dit nu één week of drie maanden duurt….

we gaan rustig de zaak bekijken van dag tot dag en vooral in beweging blijven

in augustus staan de italiaanse cols op het programma , per fiets

da’s ook een mooie uitdaging

en daar hebben we onze lies niet voor nodig olee olaa

31-03-2010 om 11:11 geschreven door easy runner  

Mijn zoon wordt dit jaat zeventien en dan begint het te kriebelen. Ik herken dat nog wel een stuk. Rare inleiding. Inderdaad, ik was oorspronkelijk niet van plan om een trailke te doen dit weekend. Mijn lijf heeft immers nog wat rust nodig na de  70 km van vorige week. Maar zoonlief besliste er anders over want hij ging vrijdagavond naar de muziekbeurs in Keulen en zaterdag ook nog graag naar een metalfuif waardoor we onze gezamelijke aktiviteiten een weekend hebben opgeschoven. Zo kan ik met plezier het probleem naar hem doorschuiven :))  De trail van Marche en Famenne van volgende week werd dus vervangen door de trail van Gougnies in de buurt van Charleroi , en dat amper één week na de 70 km van Limburgs zwaarste. Het is een streek waar een mens zelden komt, dus dat nodigde wel uit om er een mooi uitstapje van te maken . Tegen zeven uur 's moregens het busje in en via Tienen een goed 100km binnendoor naar ons doel.

En wat zegt het lijf daar allemaal van ? In rusttoestand voelden de benen vanaf donderdag goed aan . Ik herhaal : in rusttoestand….meer dan twee keer heb ik deze week nochtans niet gelopen en dan nog héél rustig, de rest werd een aangename recuperatie met gitaar of piano :)) Allemaal heel leuk. Maar zou het volstaan om voluit kunnen te gaan…U zegt natuurlijk waarom moet er voluit gegaan worden . Tja, ik vraag het me ook af , maar ik constateer bij mezelf dat ik bij een korte en niet te lange trail (tot marathonafstand) altijd de neiging heb om gas te geven. Het is sterker dan mezelf en ik kan er niks aan doen . Het is mijn ego, ja , ik heb het nog….

Deze trail maakt deel uit van de challenge delhalle waar ik 10-12 jaar geleden nog wel eens een paar wedstrijdjes van gelopen had zoals de cretes de spa . Een championchip had ik dus ook nog. Het voelde een beetje vertrouwd aan, zeker omdat er een hele hoop starters waren .

Een aantal bekende gezichten effe groeten voor de start zoals Pollekje Celis , Rik Marien en Gaetan Cancelli (organisator van de passe montagne in viroinval beign juni), mannen die beter gerecupereerd aan de start komen zeker en vast . Veel te snel liep ik na de start al tegen het rood want het ging snel wat bergop en na een week recuperatie zijn de benen wel van plan van te lopen maar de adem is effe vergeten hoe dat weer allemaal in zijn werk ging. Misschien dat ik best de komende weken de weerstand wat train op de fiets en enkel recuperatieloopjes doe voor de benen: lijkt me een goed idee. We gaan dat uittesten, tenzij het teveel regent om te fietsen natuurlijk…

Eerst moesten we een rondje bos van 9 km en dan nog een grotere lus naar de andere kant van 26 …voor mij betekende dat : eerste uur 12 km, tweede uur 23 km , derde uur 33 km , de totale 36km na 3u20 …het verval is redelijk duidelijk denk ik. Maar het parcours was overal heel goed beloopbaar , met heuveltjes die niet te lang en niet te stijl zijn . Voor mij in principe een vrij gemakkelijk parcours, waarom maak ik het mezelf dan weer moeilijk door de grens op te zoeken ? SM is niet veraf vrees ik. )

Modder was er ook , maar met mate en de uitzichten waren lieflijk aangenaam : een beetje een combinatie van Hageland en Voerstreek met haspengouwse invloeden . 571 m positieve hoogtewinst was het uiteindelijke resultaat van de GPS . Zeker niet vlak dus….

De eerste twee uren kon ik vlot mijn ding doen, daarna trad het verval dus duidelijk in . Mijn knagende lies begon ook meer en meer te reklameren , vermoedelijk was de snelle start ook op dat vlak helemaal geen goed idee...Ik werd vanaf dan dus vooral ingehaald. De zoveelste les om leren traag te starten, zeker na een gedeeltelijke recuperatie . Ik ben er al ooit een paar keer in geslaagd….maar het mislukt vaker wel dan niet …Het voordeel van regelmatig ingehaald worden is echter dat men andere mensen leert kennen . Zo werd ik vandaag de laatste kilometers bijvoorbeeld vlotjes voorbijgelopen door Henrie Drenthel uit het Middenoosten van Nederland…Mij onbekend tot we een gesprekje voerden waaruit blijkt dat hij een klubmakker is van Petra Domhof en Jet Klomp, de twee straffe madammen die mij vorige week ter plaatste lieten na 40 km in Limburgs Zwaarste . Ik was van dat trauma nog maar amper bekomen, en nu dit weer …haha

Algemeen besluit : een zeer leuke trail, die voor mij wel een week te vroeg kwam , maar waarvan ik met volle teugen en stramme spieren genoten heb !

Fotos via Picasa http://picasaweb.google.com/lenaerts.luc/TrailDeGougniesMaart2010#

28-03-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

Met een beetje kriebels in de buik , of beter gezegd in de lies vertrekken we toch “heerlijk” goedgemutst naar Heerlen . Ah ja, als een mens een dagje kan gaan lopen in de natuur dan komt alles altijd goed, hoe dan ook. De zon was er bij de start nog niet echt bij, ondanks dat men dit jaar voor een echt knallend startschot met burgemeester inbegrepen had gezorgd. Dit allemaal ter ere van Willem, die een lintje kreeg. Ik weet niet juist de kleur van zijn persoonlijk lintje, maar ik weet wel dat hij het ons een beetje spannend heeft gemaakt door voor een natuurgetrouwe kleur voor de lintjes onderweg te kiezen. Zo bleef het zeker altijd spannend,een mens moest zich vaak bedenken : zit ik fout of zit ik fout ? Zelf ben ik “maar” een keer of zes fout gelopen (wat de totaalafstand op 72 km bracht), waarbij ik de helft nog op eigen rekening wil nemen, aangezien ik bij momenten nogal een verwarde geest heb .

We startten vrij vlot bleek achteraf, al had ik niet die indruk maar na halfweg was het vet weer van de soep en viel ik terug op mijn “door beperkte trainingsomvang veroorzaakte” persoonlijke trage snelheid. Belangrijkste gevolg van dit zeer gematigde tempo van zaterdag ervoor zorgde dat mij meer vrouwen inhaalden dan gebruikelijk. Ik had toch die stellige indruk . En dat zorgde zeker niet voor een verbetering van de doorbloeding ter hoogte van de lagebuikstreek, hetgeen in betere tijden ooit anders is geweest. Naderhand ben ik natuurlijk nieuwsgierig gaan uitpluizen welke snelle dames me “gepakt” hebben en noteer maar dat dit niet de minsten waren ! :)

Laat me zeggen da ik weeral een bosje excuses had : de liezen spelen me de laatste maanden immers meer en meer op, maar ik blijf daarvoor natuurlijk toch niet thuis. Gelukkig ben ik al zo wijs geworden dat ik de boel niet meer forceer. Dat denk ik althans, want na 25 km liep ik nog altijd in de buurt van mijn snelle broeder Edwin. Die zou uiteindelijk 11^e in een dikke 7u 30 eindigen, dat zegt genoeg. Met volledige ledematen ben ik wel een 8 uur waard denk ik (volgend jaar ?!) , maar vandaag werd het dus 8u44. Moet gezegd dat ik op deze wijze dus zomaar eventjes 44 minuten langer heb genoten dan verwacht . En dat allemaal voor dezelfde prijs !!

Verder viel het me op dat ik vaak vooral ter hoogte van de bevoorradingszones ingehaald werd. Het was daar ook weer zooo lekker. Een mens die graag eet is echt benadeeld met een dergelijk uitgebreid buffet. Puddinkjes kan ik sowieso niet laten staan, om dan nog maar te zwijgen van de limburgse vlaaien. Waar ze aanwezig waren heb ik met veel plezier 2 stukken achter de kiezen gestopt. De ademhaling werd dan wel wat moeilijker, maar who cares ??

Eerlijkheidshalve moet ik even vermelden dat ik de bevoorrading in Nijswiller wel gemist heb…Ondanks dat de route in mijn gps zat slaagde ik er toch nog in van weeral fout te lopen.

En ik maar wachten wachten wachten op de volgende bevoorrading….en ze kwam maar niet. Wafeltjes op, drinkbus leeg…en zo het eijserbos op. Of wat een mens lijden kan. Wanneer ik gepasseerd werd keek men enigszins bezorgd naar mijn aanblik, maar ik ben toch blijven glimlachen vermoed ik. De liezen werden ook niet erger met het verstrijken van de tijd. De andere pijntjes domineerden de lies , tja je voelt op de duur gewoon alles wat je bezit aan levende onderdelen.

Genoeg geleuterd over de eigen gewaarwordingen . De nieuwe route die Willem uitstippelde is mijns inziens zeker evenwaardig aan de oude . Ondanks het grijze weer in de eerste helft toch zeer mooie uitzichten in de buurt van de duits-nederlandse grens en richtong Vijlenbos. Qua hoogtemeters heb ik wel een beetje mijn twijfels, ik kwam amper aan 1280 meter en dat lijkt me wel iets realistischer dan 2500m waarmee Willem ons plezier wilde doen…

Henk Geilen kom aan 6286 feet wat overeenkomt met ongeveer 1915 meter…het zal dus wel ergens tussen de 1300 en de 1900 meter gelegen hebben…Akkoord , het ging natuurlijk altijd wat bergop en -af maar ik vermoed dat ik de streep vandaag niet zou gehaald hebben met 2500 echte hoogtemeters…Onlangs liep ik in Spanje nog een bergwedstrijdje van 19 km met 1100 hoogtemeters, waarbij ik de spanjaarden voor de loop verdacht van ernstige overdrijving . Doch na de race bleek mijn gps exact 1100 meter aan te geven. Dus, dat spul werkt wel. En het moet gezegd dat het daar over een echte bergloop ging, in niets vergelijkbaar met Limburg . In Limburg is het glooiend, lieflijk, vriendelijk bergop en kun je gewoon lopen…daar was het vaak keistijl en gevaarlijk klauterwerk over rotsen en smalle bergpadjes…

Deze keer geen fotos, het regende wat te fel bij de start…onderweg bleek het naderhand beschouwd , wel droog genoeg . De zon kwam af en toe zelfs goeiedag zeggen en op die momenten was het plots lente…

Zeer bedankt Willem en zijn team voor de weer prachtige loop en tot volgend jaar … met oranje lintjes ?

22-03-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

de dagen van de meesten onder ons zitten vol structuur

we moeten gaan werken

liefst van een bepaald vooropgesteld uur tot een bepaald uur

liefst moet daar ook nog iets gepresteerd worden

vaak tegen de klok en voor een baas (een moderne slavendrijver als het ware)

wat zouden  we hieruit kunnen/durven besluiten ?

dat we meestal een niet echt natuurlijk leven hebben...

en dat weerspiegelt zich héél duidelijk in de gemiddelde gezondheidstoestand van de homo sapiens, eeuh homo ignarus

nergens ter wereld worden zoveel slaapmiddelen en pijnstillers genomen

als in belgiek en de ons omringende landen

waaw, wat een formidastische vooruitgang  :)

helaas....dat zijn natuurlijk symptomen dat we niet zo goed bezig zijn

niet meer en niet minder

durf in eigen boezem te kijken

we kunnen natuurlijk vaak maar gedeeltelijk onder de stress van het leven uit

je hebt een huis, een lening

je hebt een vrouw en kinderen

en dan heb je nog jezelf ook …voor velen het grootste obstakel

dus dan gaan we “om het evenwicht te bewaren” aan sport doen

allemaal goed en wel, klinkt goed

als dat gebeurt op een totaal andere manier dan de rest van het leven

maar.......als je in je sport terug jezelf onder druk gaat zetten

door schemas te volgen

door records te willen breken

door in een stinkende fitnesszaal gaan te zweten

of door jezelf teveel competitie op te leggen

dan doe je gewoon verder waar je voor de rest in je leven mee bezig bent

dan leg je jezelf weer opnieuw een hoop “moeten” en dus stress op

dat kan  niet de bedoeling zijn

want neem van me aan

uw lijf heeft daar echt niks aan

integendeel, je geraakt op de duur oververmoeid of gekwetst….

En daarom gingen we toch niet sporten…..

maar net om een stuk gezonder te worden en ons meer te ontspannen …:)

dus : trek op uw gevoel de natuur in en laat uw lichaam bewegen

zonder denken

gewoon zijn

en simpel bewegen

het is uw geboorterecht en zooooo eenvoudig

zo eenvoudig dat het voor de moderne afgedwaalde mens

blijkbaar  moeilijk wordt

ik loop, dus ik ben ....curro, ergo sum

10-03-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

Moet u dan persé aan een bepaald aantal kms komen ?

Wie legt u dat op ?

Wie bepaalt dat ?

Waarom ?

omdat je weer met een schema opgescheept zit…?

dat doe je jezelf aan natuurlijk

Onthou dat de natuurlijke loper lak heeft aan structuur en schemas

Hij volgt zijn gevoel op elk moment

Als hij graag lang loopt dan loopt hij lang

U wil marathons of ultras lopen en u gelooft daarrond niet in drie dagen lopen per week ?

Uit eigen ervaring weet ik dat dit perfekt lukt

Bvb dinsdag en donderdag 1,5 a 2 uur, zaterd of zondag 3 a 5 uur

Dat wil zeggen een minimum van 6 uur en een minimum van 9 uur

Ik praat niet graag over het aantal kms

Dat is ook onbelangrijk

De tragere loper is dan altijd de pineut

Want diens kms duren langer, hij zou dus langer moeten trainen…

Bullshit natuurlijk

Tel gewoon de uren die ge bezig zijt

Voor een trage loper komen we dan aan 60 tot 90 km per week

En voor een snellere loper komen we aan 70 tot 120 km per week

En met die afstanden, lees tijdsduur aan beweging

Kan u alle afstanden uitlopen, van marathon tot 100 km….

05-03-2010 om 22:50 geschreven door easy runner  

La Magnetoise - De perfekte verjaardagsfuif…

Waarom staat een mens op om halfzes ’s ochtends op een zondag ? Waarom gaat een ander mens slapen om halfzes ’s ochtends ..dat kan men zich ook afvragen…Misschien om dezelfde reden : om te feesten of iets te vieren…Zo laat gaan slapen doe ik zelden, maar vroeg opstaan, geen probleem.

Al maandenlang stond dit evenement immers met een dikke stift aangeduid in mijn loopagenda. Hoe kan een mens immers beter zijn verjaardag vieren dan te doen wat hij graag doet : gewoon een eindje gaan lopen in de natuur…

Het regende en waaide al stevig op weg naar Olne, dus alle ingredienten waren aanwezig om er een heroische tocht van te maken . Deze keer was ik tegen mijn gewoonte vrij laat terplekke, ik was de avond ervoor nog op stap geweest met mijn zoon wat me iets te vrolijk gemaakt had en de vermoeidheid weggenomen had…weinig uren slaap betekent echter niks de nacht vlak voor een loopje, dat heb ik al meermaals ondervonden.

Naar waalse normen liep alles zeer vlotjes bij de inschrijving , de bus was goed op tijd in Magnée en de start werd al voor acht uur gegeven. Van de 139 ingeschrevenen zal de grote hoop, ondanks de klimatologische omstandigheden, wel aan de start aanwezig geweest zijn.

Een trailer is een trailer en laat zich immers niet door een beetje wind en regen uit zijn lood slaan.

Voor een keer heb ik mijn verstand gebruikt en ben ik vrij rustig gestart, misschien leer ik het uiteindelijk toch nog. Het heeft in elk geval geloond : want ik kon het geheel vrij vlak, zonder echt grote inzinkingen uitlopen . Na een valse start waar we even de verkeerde weg werden opgestuurd en rechtsomkeer moesten maken, ging alles vlotjes zijn gang. Zoals gewoonlijk haalde ik bergop steeds wat volk in maar moest ik bergafwaarts regelmatig iemand laten terugkomen . Een verschil met Olne-Spa –Olne was dat ik nu steeds haasje over deed met dezelfde paar mensen tot het einde toe. Dat wees erop dat ik zeker niet meer snelheid verloor dan de rest deze keer .

Mijn vetverbranding deed dus duidelijk goed zijn werk. Of waren het de saucisports worstjes bij de enige, maar uitgebreide vaste bevoorrading na 45 km ? Ze waren lekker en ik heb er met plezier een aantal van opgeknabbeld aangezin ik de zoete rommel die ik meesleurde zo moegegeten was…In elk geval, de gevreesde inzinking bleef deze keer uit, ondank dat ik geen ultralange trainingen van meer dan 4u30 meer gemaakt had de laatste maanden.

Het kan blijkbaar ook zonder die superlange training af en toe.

En de wind speelde deze keer natuurlijk een heel grote rol ….ik heb nooit dergelijke straffe wind meegemaakt in levende lijve. Regelmatig moest je je schrap zetten om niet van het pad afgeblazen te worden . Vooral op de hoger gelegenstukken richting Hautregard was dat een serieuze klus.

Af en toe hoorde en zag je ook een tak afbreken in de buurt. Soms kneep ik em wel een beetje, dat geef ik toe . In het heetst van het afzien kreeg ik plots een lugubere hallucinatie van een persoonlijk grafschrift: geboren 28/2… bezweken onder een boom tijdens ene ardens offensief op eveneens 28/2 …ik vermoed dat ik in die fase toch een klein dipje gehad heb J

Uiteindelijk kon ik het geheel uitlopen in 7u28 en dat ondanks de toch ook wel zeer modderige toestand van het wegdek . Op één plek zakte ik bijvoorbeeld tot over mijn knie in een plas, noem het gerust vijver….Mijn fototoestelletje had ik deze keer wijselijk in de wagen gelaten en dat was de juiste beslissing met al die nattigheid en het risico op schuifpartijen .

Deze Magnetoise was voor mij de eerste keer, maar ik kom zeker terug. Ondanks dat één bevoorrading met water en één met vaste voeding heel weinig is voor de verwende loper die ik ben was de organisatie heel goed . Iets meer eten en op een paar plaatsen misschien iets meer pijlen mag natuurlijk altijd J

Mag ik allen danken die meegewerkt hebben aan dit festijn : de wind, de regen, de kou op het einde, de modder, de bergskes (1600 hoogtemeters) , de afstand…

Mijn excuses dat ik naderhand zo vlug weg was uit het chalet : maar ik ben vrolijk naar ons moeder gereden op mijn geboorteplek om haar uitvoerig te bedanken dat ze me 47 jaar geleden op deze aardkloot geworpen heeft . Ik heb er mij al zeer goed geamuseerd : zoals bij deze tot de verbeelding sprekende Magnetoise !!   

01-03-2010 om 23:56 geschreven door easy runner  

Omdat we zelf gewoon een stuk natuur zijn

We horen daar thuis

Omwille van de verbondenheid

Met alles wat  er is : de bomen, struiken,de ondergrond , de lucht , het uitzicht en uzelf....

Op blote voeten zou optimaal zijn

In een bloot lijf zou nog beter zijn

Maar bepaalde instanties gaan dat niet zo natuurlijk vinden

Ze weten de klepel nog niet hangen :)

Rondjes draaien op een piste

Of steeds weer op een vaste ronde

Ik moet er niet aan denken

Of toch niet teveel

Natuurlijk laat mijn ego zich ook nog vangen

Aan een prestatieloop

En wil ik soms wel eens weten hoe traag ik nog ben

Op deze gezegende leeftijd

Maar hoeveel meer energie krijg je mee

Als je je gewoon in de natuur begeeft

Ik woon zelf gelukkig dicht tegen , zeg maar in een natuurgebied

Wonen in een stad zou de dood betekenen voor mij

Het lopen in de natuur

Zorgt er voor dat je meer naar jezelf luistert

Meer tot jezelf komt

Gewoon omdat je je op een plek bevindt , die beter aansluit bij uw wezen

Bij u zijn zelf

Ongedwongen en natuurlijk vindt je hier alles aan wat je nodig hebt

Om afwisselend bezig te zijn

En toch jezelf niet voorbij te lopen

Zand, modder, bergop en weer af , vlotte paden, moeilijke paden, gras, akker….

Elke natuurgegeven biedt spontaan één of ander aspect aan

Van een onderdeel dat trainbaar is

Maar dan wel op een spontane, speelse ongedwongen manier

Zodat het woord training gewoon niet in je opkomt

Heb ik zin om snel te lopen , dan loop ik snel

Wil ik trager, dan doe ik traag

Liever wandelen, ook geen probleem

En maak u geen zorgen

De geboren, natuurlijke loper

Zal altijd momenten genoeg hebben dat hij gas wil geven….

Lopen op het gevoel en creativiteit, dat zijn de pijlers

Ik heb nooit het gevoel dat ik ga trainen

Ik ga gewoon effe wat lopen

En daar kijk ik altijd reikhalzend naar uit

Gewoon omwille van het ongedwongen natuurlijk bezig zijn

Ik weet ook nooit op voorhand wat ik ga doen

Waar ik ga versnellen, of hoe vaak, ik maak geen plannen

En toch lopen ik nu ongeveer evensnel

Dan 10-15 jaar geleden….

Toen ik dat allemaal wel deed

Maar er veel minder plezier in had…

En uiteindelijk gekwetst geraakte voor jaren …

Als ik ga lopen, loop ik ook nooit dezelfde ronde

Ik herhaal : ik heb nog nooit hetzelfde parcours afgelegd

Ik maak er liever elke keer een avontuurlijke reis van

En tracht telkens weer iets nieuws te ontdekken

Een nieuw pad, een nieuw onbekend (voor mij) stukje natuur

Of ik combineer stukken die ik al ken

Op een andere manier

En zo blijft gaan lopen elke keer opnieuw een avontuur vol verrassingen

26-02-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

26-02-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

elke dag lopen is zeker niet de meest natuurlijke vorm van ermee bezig zijn

een lichaam dat belast wordt heeft rust nodig

ik hoor u al zeggen : dan doe ik gewoon een recuperatieloop op een rustige dag…

dan replikeer ik : rust gewoon , ga naar de sauna of ga wandelen of fietsen of zwemmen of masseer uw vrouw

dat zijn de opties die beter zijn voor uw lijf dan elke dag persé willen lopen

luister ook hier weer gewoon naar uw lichaam

dat wil meestal niet elke dag lopen

je denkt dat wel….maar dat is de mentale afhankelijkheid die u parten speelt

meestal is het immers uw ego dat elke dag wil lopen

ik wil ik wil ik wil….

om betere prestaties te behalen

om sneller te lopen

om verder te lopen

om uw vrienden te kloppen

om in de gazet te komen :))

de dramatiek hierin is dat u echter uw lichaam trager doet lopen

want je geraakt overbelast , oververmoeid

of zelfs gekwetst…

om de andere dag is de perfekte afwisseling tussen beweging en rusten

let op : ik praat hier over de gemiddeld getalenteerde loper

die een marathon tussen de drie en de vier uur loopt  ( zoals 95 %  en ikzelf ook )

iemand die de marathon rond de 2 uur 30 aankan

heeft meer talent dan gemiddeld

en heeft vermoedelijk ook een grotere belastbaarheid

en kan dus wellicht wel rustig elke dag lopen

maar zelfs dan zou ik adviseren van niet elke dag te lopen

dat gaat u niet sneller maken

meer rustdagen daarentegen wel

probeer het gewoon uit

en verschiet ervan dat ge sneller gaat door minder keer te lopen

luister naar uw lijf

het vertelt u met plezier dat het

beter presteert dankzij meer rust  :)

25-02-2010 om 23:55 geschreven door easy runner  

iedereen is van nature een loper

liggen, kruipen, lopen...dat is de volgorde

en op latere leeftijd terug naar kruipen en uiteindelijk

het definitieve liggen :)

lopen : elk kind doet het spontaan , het hoeft er niet voor naar school
iedereen kan dus spontaan lopen, maar toch doet niet iedereen  het graag....

meestal is men de verbinding een stuk kwijt

met de speelsheid en het plezier van het bewegen

en van deze meest natuurlijke manier om zich voort te bewegen

hoe komt het zover ?

vaak hoort of leest men een trainingsschema van iemand anders
of krijgt men goedbedoelde raad van één of andere loper

en begint dan dat op te volgen

of men wil gewoon te snel gaan, te vlug ver enz…

daar zit het al een stuk fout : u vergeet uzelf en u volgt blind een ander

er is  maar één ding dat u moet volgen : namelijk uw eigen lijf

voornamelijk het gevoel van uw lichaam

en wat er zich op elk moment dat u beweegt in uw lichaam afspeelt

de minste knaging of gevoeligheid kan worden waargenomen

met de nodige oefening en concentratie
door volledig in het nu te komen tijdens het lopen

en in plaats van door de pijntjes heen te lopen met een “trainingsschema”

ga je naar jezelf luisteren

zonder schema

niet teveel denken , hoe minder hoe beter

gewoon luisteren naar je lijf

en dat betekent dus meestal :  wat gas terugnemen !!!

je hebt helemaal geen schemas nodig

integendeel

het is eerder zinvol om alle schemas overboord te gooien

als je blessurevrij snel en ver wil lopen

in de praktijk  wil dit heel eenvoudig zeggen…

korte wandelpauzes inlassen

dat kan ook een plas of  eetpauze zijn :)

of een landschapgenietpauze

of fotografeerpauze

het maakt niet uit

maar dus gewoon gas terug nemen (10 seconden kan genoeg zijn ... soms een paar minuten )

that's the big secret  :)  simpel he
het vraagt natuurlijk mentaal een sterke instelling

om de knop om te draaien in dat hoofd : ik ga even wandelen

want we zitten met ons ego opgescheept

het ik is zo sterk…

en het ik wil lopen

want ik ben een loper

ik ben geen wandelaar…

ah neen ?

lopen is gewoon heel snel wandelen

of omgekeerd

wandelen is gewoon heel traag lopen

je gebruikt hetzelfde lijf en dezelfde spieren …

so ?

draai om die knop en luister vanaf vandaag naar je lijf

gooi elk schema overboord

gooi elk moeten over de haag

en je loopt volgend jaar 100 km als je wil
aan een tempo wat op jouw maat is

op het gevoel :)

24-02-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

zondag 21 februari 2010  tweede bergwedstrijd ...voor de platte vlaming
het was me weer het nachtje

een paar keer moeten pissen en kakken gedurende de nacht

en dus een redelijk slappevod gevoel deze morgen

niks gegeten en dus nuchter de loop gedaan !! (zo train ik altijd minstens twee uur... moet dus kunnen)

ik was in elk geval wel leeg en dus lichtgewicht om te klimmen, ook een voordeel :))

het vertrek was een grote chaos...

ze liepen na 500m gewoon dhet verkeerde pad in, en ik wist het !

ik had het immers verkend de dag ervoren...al wandelend de eerste 6 km

maar ik kon niks zeggen

ha neen, ik ken geen spaans lol

de seingevende motorijder stond fout te zwaaien !

en ik dacht ook wel : misschien hebben die spanjozen iets veranderd, wa moet ge denken he...

maar na een paarhonderd meter verkeerd begon het spaans geroep olé ola

iedereen omdraaien dus

ik liep op da moment zeker bij de 50 eersten

en toen dus plots bij de 50 laatsten

het is bijgevolg heel de koers een inhaalrace geweest

maar aangezien ik toch al wa slap was

en het ook nie al te vlot liep, direkt buiten adem en zo

duurde het een uur eer dat ik mijn eigen tempo gevonden had

het was nog droog vanmorgen en de wind was weg , maar ook geen zon
wel weer rond de nul graden  en tijdens de loop nog geen 5 denk ik

ik had echt koud voor de start, een onderkoelde belg....

maar de meeste van die Spanjaarden liepen gewoon in korte broek en armen

straffe mannen, ofwel hebben ze niks anders om aan te trekken haha

neen, tis hier maar 60,70 km van de pyreneen en hier vriest het wel regelmatig in de winter

en ook sneeuw en zo

twee spaanse meiskes hebben mij da verteld

allee, ik denk toch dat het daarover ging

misschien waren ze mij gewoon aan ’t binnendoen lol

dus koers op nuchtere maag , maar er waren veel bevoorradingen

ik heb zeker 6 keer een slok water gedronken

en twee keer een kwart appelsien :)

da was 't lol

maar bij de aankomst eindigde ik toch nog 62e   op 250 inschrijvers

gezien de omstandigheden en de race en ’t gevoel

een verrassend goed resultaat eens te meer

ja, ik had natuurlijk ook vooral volk ingehaald

plus ik had met mezelf afgesproken nie te gek te doen

zeker nie bergaf

met het oog op volgende zondag

mijn verjaardagsfuif  van 65 km in de magnetoise

ik was trouwens 6e veteraan (boven de 45 , er waren maar 2 categ hier, erboven of eronder)

het parcours was algemeen beter beloopbaar dan vorige week

maar bergop zaten er toch weer de nodige steile klimpartijen bij

als er gevaar was bergaf stond er een bordje : pericoloso of iets van dien aard

dit was plezant lopen hier, hier kom ik volgend jaar terug ...en dan hopelijk iets meer spaans weer

de organisatie was buiten de verdwaaltruk heel goed

weeral in’t centrum op de placa major (de grote markt , lol, van 50 op 50 m)

daar stond zo ne grote boog en kraampkes

en vollebak muziek en ambiance

ik heb vandaag ook mijn nieuwe muzinos( = japanse trailschoenen die ik vorige week gekocht heb op de andere loop), getest

en het zijn perfekte bergloopschoenen

zo had ik er nog geen ...

vrij stug, maar goeie grip met heel grof profiel

en stevig materiaal = zesluiten goed aan , goeie koop

nog info : het was de botifarun

nu weet ik ook wat da wil zeggen...den worstenloop

iedereen kreeg ne worst tussen een Frans brood na aankomst en ne aquarius gelukkig ook

om het door te spoelen hehe

ja, ge moet meedoen aan de plaastelijke gebruiken he

onder de loop werd ik ook regelmatig aangesproken

maar ik kon niks terugzeggen heeh

en er stonden gelukkig ook supporters in ’t engels te roepen

er was dus een soort infokanaal op gang gekomen

ja, die mannen die ik gisteren bij de voorbereiding ben tegengekomen waren er ook natuurlijk

die waren de omgewaaide bomen aan ’t verwijderen gisteren

met de kettingzaag

en linten aan t hangen

bij de aankomst nog ne hele zak rommel gekregen ook

een klakske, ne sleutelhanger, een staal gewrichtsmassagegel of zo

een t shirt !! een ferm, op diene worst na , die er weer op staat

en ik heb me ook gedouched tussen de blote spanjolen

ik had nochtans maar de helft van mijne rommel mee

omdak tevoet 2km van de kamping met me rugzakske naar de loop gewandeld was

en eerst dacht te douchen terug op de camping

maar ik was er nu toch

het water was gewoon keikoud !! wat was me dat !!

maar da had ik ook weer nie verstaan

tot ik eronder stond

ge begrijpt dat ik na zoveel Aktie stikkapot  was

om 14  uur bij terugkomst op de kamping

dus direkt eerst 2 uur geslapen

met het vuurke op, want geen  10 graden in de bus brrrr

ik vrees dak gewoon ne slechte/kouwelijken dag had/heb

ps op de foto...de man in black mét lange broek én hoofdband, dat issem :))

uiteindelijk 2u7min 47sec op 19,7 km (1,5 km meer en 4min vlugger dan vorige week)

ik had maar 830 hoogtemers ipv de 925 die ze claimden

en 62e op 250 inschrijvers (limiet)  ..tevredenheid alom
http://www.botifarunner.com/

22-02-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

iets voor acht aanwezig ...en  al een hele bedrijvigheid op de plaça major

nummer afhalen en effe verschieten dat er meer dan 500 man aan het vertrek zou zijn ...amai was dadda

het had gevroren snachts maar....

de lucht zag eruit alsog ze ging blauw worden

het was nog fris en twijfelen tussen lange en korte broek... 0 graden ...spanje ??  t shirt of meer ??

uiteindelijk toch maar in korte broek en één lang  saucony shirt gelopen

was ideaal , vooral omwille van de zon na een tijdje

een snelle start genomen , zo zijn we he
het was de eerste kms ook snel en breed beloopbaar

dan plots na 2 km een smal bergpadje in

da had ik nier verwacht...dit maken we niet mee in de ardennen :))

het zouden dus echt wel 1100 hoogtemeters gaan worden …

heel stijl , heel smal en dus moeilijk inhalen...het echte bergpadgevoel

ook gewoon moeilijk beloopbaar omwille van de stijlheidsgraad nr twee kanten, bergaf het moeilijkste

door de rotsblokken, de hele oneffen toestand.... vrij gevaareijk om enkels om te slaan en gewoon te vallen

ik heb me dus in de afdaling nog een beetje ingehouden...

wat me zeker 20 plekken gekost heet en tien minuten tijd denk ik, maar is het van belang....

maar dan ga ik liever wat gas geven op de beloopbare stukken en bergop...waar ik telkens mensen inhaalde, ik ben een echte klimmer haha

dan de aankomst..zie foto

met onmiddellijk een diploma, vers van de pers met uw plaats en tijd erop...chique !

en een schoon groen loopshirt , van fijn spaans stof :))

het was zo mooi weer en de zichtbaarheid geweldig

maar onder de loop heb ik deze keer veel gemist helaas

omwille van de concentratie op de ondergrond...dat was echt wel nodig

het werd een volledige meditatieloop op die manier

bij een vlakke loop kunt ge nog denken aan vanalles...uw hoofd blijft malen ...

dat was nu onmogelijk

de loopprestatie

18,08 km in 2u 11 min 34 sec = 8,25/u ………….104e op 512 deelnemers ..ik ben tevreden

1031m HV (geen 1100 dus…) maar wel heel veel, de knieen hebben het geweten

de resultaten http://www.castroalfondeguilla.com/

het parcoers http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=738459

22-02-2010 om 00:00 geschreven door easy runner  

22-02-2010 om 00:00 geschreven door easy runner