Foto

O jerum jerum jerum…

Mijn memoires

(2006, 206 p., 17,95 €)

Te bestellen via mail:

kvansteenbrugge@gmail.com

(geen verzendkosten)

Verhalen "uit het leven gegrepen" vindt u op  www.bloggen.be/pierpont

Het toneelstuk "DE TWISTAPPEL" is een dolle klucht die gaat over de oorsprong van de Trojaanse oorlog. Voor inlichtingen: www.bloggen.be/kris/archief.php?ID=855455  of mail kris.vansteenbrugge@skynet.be .

Foto
Voor verhalen over Gent, Gravensteen, Griekenland, Grijsloke, Gezondheid, Geneeskunde, Gehoor, G-plek, Genealogie, Gerard, Georges, Gekheid-op-een-stokje... zie:  www.bloggen.be/kris

Wie stuurt een tekening bij één van de mythologische verhalen?
Per e-mail a.u.b. (kris.vansteenbrugge@skynet.be) .
De mooiste tekeningen worden gepubliceerd.
Vergeet niet uw naam te vermelden + naam van de school en klas.
Inhoud blog
  • Arachne.
  • Erichtonios.
  • Athena, opgestegen uit het hoofd van Zeus.
  • Hephaistos.
  • Zeus.
  • De geboorte van Aphrodite.
  • Amerika ----------------------------------------------------------------
  • Het boek
  • STOP.
  • Verhaal nummer 75
  • Verhaal nummer 74
  • Verhaal nummer 73
  • Verhaal nummer 72
  • Verhaal nummer 71
  • Verhaal nummer 70
  • Verhaal nummer 69
  • Verhaal nummer 68
  • Verhaal nummer 67
  • Verhaal nummer 66
  • Verhaal nummer 65
  • Verhaal nummer 64
  • Verhaal nummer 63
  • Verhaal nummer 62
  • Verhaal nummer 61
  • Verhaal nummer 60
  • Verhaal nummer 59
  • Verhaal nummer 58
  • Verhaal nummer 57
  • Verhaal nummer 56
  • Verhaal nummer 55
  • Verhaal nummer 54
  • Verhaal nummer 53
  • Verhaal nummer 52
  • Verhaal nummer 51
  • Verhaal nummer 50
  • Verhaal nummer 49
  • Verhaal nummer 48
  • Verhaal nummer 47
  • Verhaal nummer 46
  • Verhaal nummer 45
  • Verhaal nummer 44
  • Verhaal nummer 43
  • Verhaal nummer 42
  • Verhaal nummer 41
  • Verhaal nummer 40
  • Verhaal nummer 39
  • Verhaal nummer 38
  • Verhaal nummer 37
  • Verhaal nummer 36
  • Verhaal nummer 35
  • Verhaal nummer 34
  • Verhaal nummer 33
  • Verhaal nummer 32
  • Verhaal nummer 31
  • Verhaal nummer 30
  • Verhaal nummer 29
  • Verhaal nummer 28
  • Verhaal nummer 27
  • Verhaal nummer 26
  • Verhaal nummer 25
  • Verhaal nummer 24
  • Verhaal nummer 23
  • Verhaal nummer 22
  • Verhaal nummer 21
  • Verhaal nummer 20
  • Verhaal nummer 19
  • Verhaal nummer 18
  • Verhaal nummer 17
  • Verhaal nummer 16
  • Verhaal nummer 15
  • Verhaal nummer 14
  • Verhaal nummer 13
  • Verhaal nummer 12
  • Verhaal nummer 11
  • Verhaal nummer 10
  • Verhaal nummer 9
  • Verhaal nummer 8
  • Verhaal nummer 7
  • Verhaal nummer 6
  • Verhaal nummer 5
  • Verhaal nummer 4
  • Verhaal nummer 3
  • Verhaal nummer 2
  • Verhaal nummer 1.
  • Griekse mythologie in 136 verhalen
  • Het uitgebreid horoscoopverhaal...
  • EINDEJAARSGESCHENK.
  • Recensie.
  • De Druivelaar 27.9.2010.
  • De Druivelaar 13.9.2010.
  • Lee(s/r)boek over de Griekse mythologie.
  • Vragen over de Danaïden.
  • De Druivelaar 17.8.2010.
  • De Druivelaar 2.8.2010
  • Een voorsmaakje.
  • Aangenaam geschrokken.
  • We werken aan het boek!
  • UIT HET SCHUIM VAN DE ZEE.
  • De Druivelaar 5.4.2010.
  • De Druivelaar 22.3.2010.
  • De Druivelaar 8.3.2010
  • De Druivelaar 22.2.2010
  • De Druivelaar 8.2.2010.
  • Twee sabbatjaren
  • De wondermooie mythe van Eros (Amor) en Psyche
  • Het hol van Pluto: de (kunst)historicus spreekt.
  • De Druivelaar goes classic (XII)
  • Een bacchanaal: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic (XI)
  • De esculaap: de (kunst)historicus spreekt.
  • De Druivelaar goes classic (X)
  • De knoop doorhakken: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic (IX)
  • Muziek: de (kunst)historicus spreekt
  • De Druivelaar goes classic (VIII)
  • In de armen van Morpheus: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic (VII)
  • De lesbische liefde: de (kunst)historicus spreekt.
  • De Druivelaar goes classic (VI)
  • Een sirenenzang: de (kunst)historicus spreekt...
  • Jade
  • De Druivelaar goes classic (V)
  • De narcis: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic (IV)
  • De hyacint: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic ( III)
  • Schoolgaande jeugd schiet wakker!
  • Een vulkaanuitbarsting: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic ( II )
  • Een Pyrrusoverwinning: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic ( I )
  • Gelukkig Nieuwjaar!
  • Antigone in de kunst
  • ANTIGONE (het hele verhaal)
  • Teiresias in de kunst
  • TEIRESIAS (het hele verhaal)
  • Het gulden vlies in de kunst
  • HET GULDEN VLIES (het hele verhaal)
  • BOEK
  • Phrixos en Helle in de kunst
  • PHRIXOS EN HELLE (het hele verhaal)
  • Kyparissos in de kunst
  • KYPARISSOS (het hele verhaal)
  • Orpheus en Eurydike in de kunst
  • ORPHEUS EN EURYDIKE (het hele verhaal)
  • Aktaion in de kunst
  • AKTAION (het hele verhaal)
  • De geboorte van Athena in de kunst.
  • DE GEBOORTE VAN ATHENA (het hele verhaal)
  • Phaedra in de kunst.
  • PHAEDRA (het hele verhaal)
  • Pygmalion in de kunst.
  • PYGMALION (het hele verhaal)
  • Erichtonios in de kunst.
  • ERICHTONIOS (het hele verhaal)
  • Atlas in de kunst
  • ATLAS (het hele verhaal)
  • Het paard van Troje in de kunst.
  • HET PAARD VAN TROJE (het hele verhaal).
  • Oineus in de kunst.
  • OINEUS (het hele verhaal).
  • Cassandra in de kunst
  • CASSANDRA (het hele verhaal)
  • Medusa in de kunst
  • MEDUSA (het hele verhaal)
  • Europa in de kunst
  • EUROPA (het hele verhaal)
  • Daidalos en Ikaros in de kunst.
  • DAIDALOS EN IKAROS (het hele verhaal)
  • Syrinx en Pan in de kunst
  • SYRINX EN PAN (het hele verhaal)
  • De draad van Ariadne in de kunst.
  • DE DRAAD VAN ARIADNE (het hele verhaal)
  • Koning Midas in de kunst.
  • KONING MIDAS (het hele verhaal)
  • Athena overwint Poseidon, in de kunst
  • ATHENA OVERWINT POSEIDON (het hele verhaal)
  • Hephaistos in de kunst
  • HEPHAISTOS (het hele verhaal)
  • Danaë in de kunst
  • DANAË (het hele verhaal).
  • Iedere maand een verhaal.
  • NIET ONBELANGRIJK INTERMEZZO
  • Ik, Zeus (2)
  • Ik, Zeus (1)
  • Voor wat hoort wat...
  • Overweldigend succes!
  • Gratis via mail.
  • Nieuwe "beperkte" druk.
  • Vierde druk?
  • Boeken.
  • Lezers van over de plas.
  • Nieuw boek: Strijdtoneel Troje
  • Eurobiljetten en mythologie.
  • Twee keer goed nieuws...
  • Even geduld...
  • Mythos-blog gestopt
  • Mythos.
  • De grote verhalen in afleveringen.
  • Derde druk !
    Foto
     
    Foto
    Voor verhalen over Gent, Gravensteen, Griekenland, Grijsloke, Gezondheid, Gravensteen,
    Geneeskunde, Gehoor,
    G-plek, Genealogie, Gerard, Georges, Gekheid-op-een-stokje... zie:  www.bloggen.be/pierpont
    www.bloggen.be/kris

    GRIEKSE MYTHOLOGIE
    Boeiende verhalen uit het oude Hellas
    PICTAIKU's (de allernieuwste kunstvorm) vindt u op www.bloggen.be/pictaiku
    20-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.§ TWEELINGEN
    TWEELINGEN
      20 mei - 20 juni






    Pollux was bereid zijn broeders plaats in te nemen in het dodenrijk.
    (tekening: Kurt Vangheluwe)

    Agamemnon, koning van Mykene was de aanvoerder van de Grieken in hun strijd tegen Troje. Hij was getrouwd met de Klytaimnestra, een dochter van Tyndareos, de koning van Sparta. Een andere dochter van Tyndareos was de mooie Helena en deze was getrouwd met Menelaos, Agamemnons broer. Deze laatste werd geschaakt door de Trojaanse prins Paris, die haar meevoerde naar Troje  en dat was de aanleiding tot de beroemde Trojaanse oorlog. Klytaimnestra en Helena waren tweelingszusters, ook al hadden ze niet dezelfde vader, of beter: zij waren de vrouwelijke helft van een vierling, waarvan de andere twee Castor en Pollux waren. Dat vraagt om enige toelichting. Ziehier hoe de vork aan de steel zat… Zeus, de oppergod, was weer eens in liefde ontbrand: voor Leda, de echtgenote van Tyndareos. Zoals meermaals was geschied, nam hij ook nu zijn toevlucht tot een gedaanteverwisseling om de geliefde te verleiden…

    Zeus benaderde Leda, de vrouw van Tyndareos van Sparta, in de gedaante van een zwaan. Achteraf bleek Leda zwanger te zijn, zowel van de oppergod als van haar echtgenoot. Zij baarde twee eieren. Uit het ene ei kwamen Pollux en Helena, onsterfelijke kinderen van Zeus. Uit het andere ei kwamen Castor en Klytaimnestra, kinderen van Tyndareos.

    Castor en Pollux groeiden op tot heldhaftige kerels. Men noemt ze “de dioskuren, wat “zonen van Zeus” betekent, ofschoon in feite enkel Pollux (ook Polydeukes genoemd) op die titel aanspraak kan maken.

    Castor en Pollux hielden zielsveel van elkaar en verrichtten samen menige heldendaad.

    Ze namen, samen met vele andere heldhaftige krijgers, deel aan de strijd tegen  Kalydonische ever, een reusachtig beest dat in de streek van Kalydon, in het zuidwesten van het Griekse vasteland, de vruchten des lands vernietigde en de mensen aanviel (zie “Uit het schuim van de zee”, pag. 228 en 229). Zij namen ook deel aan de tocht van de Argonauten, die onder de leiding van Jason het gulden vlies terughaalden naar Griekenland (zie het verhaal over de Ram en “Uit het schuim van de zee”, pag. 145). Pollux onderscheidde zich vooral als worstelaar, Castor als paardenmenner. Beide broers waren ook goed bevriend met hun neven Idas en Lynkeus. Maar ze kregen ruzie met deze laatsten – volgens de enen was het een kwestie met vrouwen, volgens de anderen ging het om vee dat het ene broederpaar het andere had ontstolen – en…

    Op een dag raakten zij in een bloedig gevecht verwikkeld, waarbij Castor werd gedood.

    Met de hulp van zijn vader Zeus doodde Pollux daarna Idas en Lynkeus, uit wraak. Maar het verdriet om het heengaan van zijn broeder werd er voor Pollux, die zelf onsterfelijk was, niet minder op.

    Pollux smeekte Zeus om zijn broeder weer tot leven te wekken en hij bood zelfs aan zijn plaats in te nemen in het dodenrijk. Zeus besliste dat ze afwisselend de ene dag op de Olympos zouden vertoeven en de volgende dag in de Onderwereld. Uiteindelijk werden beiden als het sterrenbeeld van de tweeling aan het firmament geplaatst, maar zó dat de ene keer de ene het meest oplicht, de andere keer de andere.

    Volledigheidhalve kan hier aan toegevoegd worden dan de naam “dioskuren” eerder toekomt aan een ander stel tweelingzonen van Zeus, namelijk Amphion en Zethos. Dezen waren de zonen van Zeus en van Antiope, de dochter van de Thebaanse koning Nykteos. Ze worden daarom “Thebaanse dioskuren” genoemd, in tegenstelling tot de “Spartaanse dioskuren” zoals Castor en Pollux werden genoemd. Zwanger zijnde was Antiope haar vader ontvlucht, maar door haar oom Lykos werd zij teruggebracht naar Thebe en opgesloten in een kerker. Op die terugweg beviel ze van haar tweeling. Lykos legde de kinderen te vondeling op een beboste helling van het woeste Kithairongebergte. Ze werden echter gevonden door een herder die hen grootbracht en opvoedde in eer en deugd. Jaren later slaagde Antiope erin uit haar kerker te ontsnappen en haar groot geworden zonen terug te vinden. Alhoewel zij tweelingen waren verschilden de broers heel erg van elkaar. De ene, Zethos, was sterk en handig. De andere, Amphion, was buitengewoon kunstzinnig. Samen bouwden zij de vestingsmuren rond de stad Thebe. Zethos bracht met zijn brute kracht de stenen bij en stapelde ze op elkaar. Amphion daarentegen speelde een meeslepende melodie waardoor de stenen hem vanzelf volgden en zich ook vanzelf opstapelden, zodat hij met het werk vele malen vlugger klaar was dan zijn broer. In Thebe besteeg Amphion  uiteindelijk de troon. Hij trouwde met Niobe, die een dochter was van Tantalos, een zuster dus van Pelops. Amphion en Niobe kregen zeven flinke zonen en zeven prachtige dochters. Dit prachtig kroost was voor Niobe een bron van fierheid, maar ook van hoogmoed. En menselijk hoogmoed is nu eenmaal waar de goden een geweldige afkeer van hebben. De wraak van de goden kon niet uitblijven: de gevolgen waren dan ook afschuwelijk! Het staat in geuren en kleuren beschreven in het boek (“Uit het schuim van de zee, pag. 73 en 74).

    20-05-2012 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (10 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.§ STIER

    STIER
     19 april – 19 mei







    De oppergod Zeus was verliefd op Europa, de dochter van koning Agenor van Tyrus, een stad in het zuiden van Libanon.

    Europa was slechts één van de talloze vrouwelijke wezens, godinnen zowel als sterfelijke vrouwen, op wie Zeus zijn oog liet vallen, en dewelke hij, vrijwel steeds met succes, trachtte te veroveren, vaak met de meest waanzinnige trucs. Eén van zijn vaak toegepaste trucs bestond erin dat zich veranderde in een dier. Toen hij de jonge prinses, een meisje van amper vijftien jaar misschien, opmerkte terwijl zij de koeien van haar vader hoedde, viel het hem op hoe teder ze met de dieren omging, hoe lief ze hun vacht streelde en zelfs kusjes gaf op hun snoet. Meer was er niet nodig om de licht ontvlambare oppergod in liefde te doen ontbranden voor deze mooie allerbeminnelijkste prinses.

    Hij gaf zijn zoon Hermes de opdracht het vee van Agenor naar de zeekust van Tyrus te drijven, alwaar Europa vaak vertoefde. Hij veranderde zichzelf in een stier en begaf zich tussen het vee. Europa merkte het dier op en raakte in vervoering door de indrukwekkende gestalte, de schitterende witte vacht en de grote trouwe ogen. De stier liet zich gewillig strelen door het meisje en nodigde haar uit op zijn rug plaats te nemen. Pas was dit geschied, of hij zette het op een lopen, recht de zee in, en waar het water te diep werd begon hij te zwemmen. In een razend tempo zwom hij alover de Middellandse Zee tot hij het eiland Kreta bereikte. Daar nam hij zijn normale gedaante weer aan en in de schaduw van een reusachtige olijfboom had hij betrekking met Europa. Hij verwekte bij haar drie zonen, waarvan Minos de bekendste is.

    De andere twee zonen waren Rhadamanthys en Sarpedon. Minos is evenwel de bekendste van de drie. Hij was namelijk de eerste die een koninkrijk stichtte op Kreta en naar hem genoemd is het tijdperk dat wij “Minoisch” noemen en dat wij in de geschiedenis situeren van ongeveer 3500 v.C. tot ongeveer 1400 v.C. Het is gekenmerkt door een zeer hoogstaande cultuur: de “Minoïsche cultuur”. Vader Zeus was zeer begaan met zijn zonen, ook na hun dood. Twee van hen, de legendarische Minos en Rhadamanthys, stelde hij aan tot rechters in het dodenrijk, een erepost die hij ook nog toewees aan Aiakos, een andere buitenechtelijke zoon van hem, die hij verwekt had bij de nimf Aigina.

    Maar laten we nu even terugkeren naar koning Agenor. Toen hij de verdwijning van zijn lieve en enige dochter vaststelde, was hij in alle staten, overmand als hij was door woede en verdriet. Hij riep zijn drie zonen bij zich: Cilix, Phoenix en Thasos. Hij gebood hun naar Europa op zoek te gaan en hij bezwoer hen in geen geval terug te keren zolang hun zuster niet gevonden was. Cilix en Phoenix zochten hun zuster in Azië, maar ze vonden geen spoor terug van Europa. Hoe konden ze ook, vermits de oppergod zelf dat spoor voor hen verborgen hield. Na enige tijd staakten ze dan maar hun zoektocht. Maar omdat hun zuster nog steeds niet gevonden was durfden zij niet huiswaarts keren en op de plaats waar zij zich bevonden stichtten zij een staat: Cilix stichtte Cilicië, Phoenix stichtte Fenicië. Thasos bezocht de eilanden van de Egeïsche Zee, maar ook dát was natuurlijk tevergeefs. Het laatste eiland waar hij aan wal ging en waar hij zijn opzoekingen stopzette, werd naar hem genoemd: Thasos, in het noorden van de Egeïsche Zee. Kadmos tenslotte ging zijn zuster zoeken op het Griekse vasteland. Hij begaf zich daarheen, samen met een aantal dappere vrienden. Hij vond het verstandig zich in eerste instantie naar Delphi te begeven en er het orakel van Apollo te raadplegen. Daar vernam hij dat Zeus zelf Europa had meegenomen en dat hij nooit bij machte zou zijn om tegen de oppergod op te tornen. Het orakel gaf hem de raad niet verder te zoeken, maar een koe te volgen, die hem bij het buitenkomen van de orakelplaats stond op te wachten. En hij kreeg verder de opdracht een stad te stichten op de plaats waar de koe zich zou neervleien in het gras. En zo geschiedde en waar de koe ging liggen stichtte Kadmos zijn stad: Thebe, één van de meest roemruchte steden uit de klassieke oudheid. Maar dat dit niet zonder slag of stoot ging en hoe het allemaal verder verliep, kunt u lezen in mijn boek “Uit het schuim van de zee” op pag. 48 en 49 (zie www.bloggen.be/dzeus) .

    En dan mogen we evenmin onvermeld laten dat nog een andere stier een belangrijke rol heeft gespeeld in de geschiedenis van Kreta. Het is de stier die koning Minos geweigerd had te offeren aan de zeegod Poseidon, omdat hij het dier zo mooi vond. Maar Poseidon strafte Minos deerlijk, door in het hart van Minos’ echtgenote, Pasiphaë, zondige gevoelens te leggen voor het dier. Ze wenste en verkreeg dat de stier geslachtelijke betrekking had met haar. Hierbij werd zij geholpen door de geniale ingenieur-architect Daidalos. Hoe dat allemaal in zijn werk is gegaan en wat er verder gebeurd is met het vreselijk monster Minotauros dat uit die zondige vereniging is ontstaan, wordt eveneens uitgebreid verteld in het boek “Uit het schuim van de zee”

    20-04-2012 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.§ RAM

     RAM
         20 maart - 18 april

     
      



    tekening Kurt Vangheluwe

    Kadmos is de stichter en eerste koning van Thebe, de stad van Oidipous en eertijds de belangrijkste stad van Griekenland. Kadmos had vier dochters: Semele, Autonoë, Agave en Ino.  Alle vier waren ze voor het ongeluk geboren.

    Semele werd verliefd op een knappe jonge man, die niemand anders bleek te zijn dan Zeus. De oppergod, bekoord door de charmes van de mooie prinses had een menselijke gedaante aangenomen om haar te benaderen. Toen hij haar zijn geheim toevertrouwde weigerde zij het te geloven. In zijn onnadenkendheid stond de verliefde god haar toe één wens te doen: hij zou die in vervulling laten gaan, wat het ook mocht wezen. Toen Semele verlangde dat hij aan haar zou verschijnen in al zijn glorie, schrok Zeus niet weinig. Géén sterveling immers is opgewassen tegen de allesoverweldigende aanwezigheid van de oppergod in zijn ware gedaante. Maar Semele was niet tot andere gedachten te brengen en toen Zeus in al zijn glorie aan haar verscheen, verschroeide haar – zwangere! – lichaam. In opdracht van Zeus paste Hermes toen een keizersnede toen op de dode: de vrucht was niemand minder dan Dionysos -  een kind van Zeus -, die een Olympische god zou worden, de god van de wijn en de goede sier.  

    Autonoë moest het meemaken hoe haar geliefde zoon Aktaion, toen hij met zijn honden op jacht was door de godin Artemis in een hert werd veranderd. Het was een wraakneming van de godin omdat Aktaion haar toevallig naakt had gezien terwijl zij met haar dienaressen aan het baden was in een riviertje. De honden herkenden hun baas niet meer: ze verscheurden het hert.

    Agave werd lid van een groep vrouwen, de Maenaden, die de god Dionysos vereerden tijdens wilde orgiastische feesten, die niet geduld werden door Agave’s zoon Pentheus, die ondertussen zijn grootvader Kadmos had opgevolgd als koning van Thebe. Maar tijdens een van de Dionysische feesten, in een toestand van extase en bedwelmd door de wijn, doodde Agave haar zoon en verscheurde zijn lichaam…

    Ino trouwde met Athamas, die koning was in Beotië. Athamas had twee kinderen, Phrixos en Helle, verwekt bij zijn eerste echtgenote Nephele, die hij verstoten had. Nephele was van goddelijken bloede: zij was de godin van de wolken. Nu gebeurde het dat het land waar Athamas regeerde in ellende werd gedompeld: epidemieën veroorzaakten grote sterfte onder de mensen en het vee, de gewassen op het veld verdorden, er was hongersnood. Wat kon hiertegen ondernomen worden? Daarvoor moest het orakel geraadpleegd worden. Ino zag hierin een kans om haar twee stiefkinderen, met wie zij het niet kon vinden, uit de weg te ruimen. Zij beraamde een snood plan. Zij kocht het orakel om…

    De rampspoed die heerste in het land van de Beotische koning Athamas, kon enkel afgewend worden door ’s konings kinderen Phrixos en Helle aan de goden te offeren, zo verklaarde het orakel.

    Wat kon Athamas anders dan het orakel te gehoorzamen en zijn geliefde kinderen te offeren…

    Maar toen de kinderen op het offeraltaar lagen, liet hun moeder Nephele, godin van de wolken, een ram met gouden vacht nederdalen en ze beval hun plaats te nemen op de rug van het dier.

    Nephele gaf hun de raad zich goed vast te houden aan de pels van de ram en vooral niet naar beneden te kijken, teneinde niet duizelig te worden. Helaas zou het meisje Helle haar moeders raad in de wind slaan…

    De ram steeg op en zette koers in de richting van de Zwarte Zee. Toen ze gekomen waren boven de zeestraat die de Egeïsche Zee scheidt van de Zee van Marmara, werd Helle duizelig: ze tuimelde naar beneden en ze verdronk in de zeestraat die “Hellespont” werd genoemd, nu beter bekend onder de naam “Dardanellen”. Phrixos vloog alleen verder, tot de ram landde in Colchis, een gebied in het Oosten van de Zwarte Zee. Daar offerde hij de ram aan de oppergod Zeus en hij schonk de gouden vacht aan de koning van Colchis, Aietes.

    Die gouden vacht, het “Gulden Vlies”, zou de inzet zijn van de beroemde Argonautentocht. In Iolkos, een stad in de Griekse provincie Thessalië, regeerde koning Pelias. Deze had zich ten onrechte de troon toegeëigend, die eigenlijk toekwam aan zijn halfbroer. Toen Jason, de zoon van die halfbroer, volwassen was geworden, eiste hij de troon op, die hem van rechtswege toekwam. Pelias deed alsof hij aan Jasons eis wilde voldoen, doch hij verzocht hem eerst het Gulden Vlies te gaan halen in Colchis en het terug te brengen naar Griekenland: het orakel zou namelijk voorspeld hebben dat het land dat het vlies in zijn bezit had in voorspoed en geluk zou leven. Pelias was er evenwel van overtuigd dat Jason deze opdracht nooit tot een goed einde kon brengen en hij rekende erop dat Jason nooit van zijn tocht naar Colchis zou terugkeren.

    Maar het liep allemaal anders. Jason liet een groot schip bouwen (de Argo) en hij verzamelde rond zich een selecte groep van de beste Griekse strijders. Met dezen (de Argonauten) vatte hij de onderneming aan. Na een heroïsche tocht (de Argonautentocht) belandden de helden in Colchis. De koning van die streek, Aietes, verklaarde zich bereid het vlies af te staan als Jason eerst een paar opdrachten zou vervullen, die wij rustig als onmenselijk mogen bestempelen. De zwaarste van die opdrachten bestond erin een geweldige draak te overwinnen, die het Gulden Vlies bewaakte. Gelukkig kwamen de goden hem ter hulp. Aphrodite gaf haar zoontje Eros opdracht zijn liefdespijltjes te richten op ’s konings dochter Medeia. En zo kwam het dat Medeia, die over toverkracht beschikte, plots tot over de oren verliefd werd op de jonge man en hem, middels een toverdrank, hielp de draak te verslaan en zich het Gulden Vlies toe te eigenen. Jason slaagde er tenslotte in, samen met de andere Argonauten en Medeia, met de buit uit Colchis weg te komen. Maar dat had nog vele voeten in de aarde. Zo werden ze nog achtervolgd door Aietes en een legertje krijgers. Maar Medeia had haar broertje Absyrtos meegenomen en toen zij de achtervolgers zag opdagen doodde ze het jongetje, sneed het aan stukken en gooide de lichaamsdelen in de zee. Teneinde die lichaamsdelen te kunnen opvissen staakte Aietes de achtervolging…

    Uiteindelijk kreeg Pelias zijn Gulden Vlies. Erg blij stemde het hem echter niet. Liever had hij Jason niet meer zien terugkeren. Pelias vroeg nog even uitstel voor wat de troonsoverdracht betrof. Medeia vertrouwde het hele zaakje niet en met een zeer ingenieuze truc hielp ze Pelias naar de andere wereld. Vóór de ogen van Pelias’ dochters slachtte ze een oude bok. Ze sneed de bok aan stukken, zoals ze met haar broertje Absyrtos had gedaan, en ze deed de stukken in een grote ketel kokend water. Toen sprak ze een toverspreuk uit en ziet: uit de ketel sprong een jonge geitje te voorschijn. ’s Konings dochters vroegen Madeia of ze die “behandeling” misschien ook kon toepassen op hun bejaarde vader. Medeia antwoordde bevestigend. Daarop doodden ze hun vader, en deden zijn aan stukken gesneden lichaam in de kookpot. En toen… herinnerde Medeia zich plots de toverspreuk niet meer. Exit Pelias.

    En toch besteeg Jason uiteindelijk de troon niet, die hij nochtans zo begeerd had. Hoe dat allemaal in zijn werk is gegaan en welke gruwel nog boven zijn hoofd hing, kunt u lezen in mijn boek “Uit het schuim (van de zee)”, hoofdstuk 55.

    20-03-2012 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (10 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.§ VISSEN

    VISSEN
     19 februari – 19 maart






    De oudste “oergodheid” was Chaos. Uit deze ontstonden Ouranos (de hemel), Gaia (de aarde) en Tartaros (de onderwereld). Gaia was getrouwd met Ouranos en uit hun nageslacht zijn onder andere de Olympische goden ontstaan. Dezen waren de belangrijkste goden uit de Griekse mythologie. Twaalf in getal waren ze en ze worden Olympisch genoemd omdat zij hun “officiële” verblijfplaats hadden in een paleis dat zich bevond op de top van de Olympos, een bijna drieduizend meter hoge berg in het noordoosten van Griekenland (ten zuidwesten van Thessaloniki). Hun namen: Zeus (de oppergod), Hera (zijn echtgenote), Poseidon (god van de zeeën), Demeter (godin van de landbouw), Hestia (godin van de huiselijke haard), Aphrodite (godin van de liefde), Athena (godin van de wetenschap en de krijgskunst), Hephaistos (god van de smeedkunst), Apollo (god van de schoonheid en van de geneeskunst), Artemis (godin van de jacht), Hermes (god van de handel) en Ares (god van de oorlog). Later is daar nog Dionysos bijgekomen, de god van de wijn, doch toen had Hestia zich reeds teruggetrokken, in de huizen van de gewone mensen om daar haar functie van godin van de haard optimaal te kunnen uitoefenen… en zodoende waren de Olympiërs weer met twaalf.

    Gaia had echter ook betrekking met Tartaros. Hieruit kwam Typhon (of Typhoon) voort.

    Typhoon, zoon van Gaia (de Aarde) en Tartaros (de Onderwereld) was het grootste en vreselijkste monster dat ooit heeft bestaan.

    Zijn bovenste helft, tot aan zijn middel, had iets menselijks, maar onderaan bestond zijn lichaam uit twee slangen, zo groot dat het niet te beschrijven valt. Met zijn armen kon Typhon ten hemel reiken en de hele aarde omvatten. Hij kon brullen als een drieste leeuw en blaffen als een razende hond. Bij zijn halfzuster Echidna, zelf een dochter van Ouranos en Gaia, was hij de vader van de meest legendarische monsters uit de Griekse mythologie: de leeuw van Nemea, de Hydra van Lerna, de Kerberos of hellehond, de hond Orthros (die de runderen van Geryones hielp bewaken), de Chimaira, de slang Ladon (die de appelboom van de Hesperiden bewaakte), de Sfinx van Thebe. Op een dag haalde Typhon het in zijn hoofd om zich het meesterschap over hemel en aarde toe te eigenen.

    Toen hij aanstalten maakte om de verblijfplaats van de goden op de Olympos te bestormen, veranderden dezen zichzelf in dieren om aan zijn razernij te ontsnappen: Zeus werd een ram, Dionysos een geit, Hera een koe, Ares een zwijn en… Aphrodite een vis.

    De goden beschikten inderdaad over de bijzondere eigenschap dat ze andere gedaanten konden aannemen: gedaanten van andere mensen of van dieren, en ook van planten en zelfs levenloze dingen. Dat was vaak zeer handig om, zoals hier het geval is, aan eventuele belagers te ontsnappen. De onverbeterlijke eeuwig ontrouwe oppergod gebruikte de truc talloze keren om zijn echtgenote Hera om de tuin te leiden en zijn echtelijke ontrouw te verdoezelen. Zo benaderde hij de prinses Europa in de gedaante van een stier, Leda (echtgenote van koning Tyndareos van Sparta) in de gedaante van een zwaan, Alkmene (koningin van Thebe) in de gedaante van haar eigen man Amphitryon, en Danaë (dochter van de Argivische koning Akrisios) zelfs in de gedaante van een gouden regen… 

    Aphrodite is de godin van de liefde. Ze is ontstaan uit het schuim van de zee (cf. mijn gelijknamig boek  op www.bloggen.be/dzeus) op de plaats waar de afgehouwen geslachtsdelen van Ouranos door zijn zoon Kronos in de zee werden geworpen. Zij is dus niet, zoals soms beweerd wordt, een dochter van Zeus, maar wel van Ouranos (de hemel) en Pontos (de zee). Talloos waren haar liefdesavonturen met vele sterfelijke en onsterfelijke mannen. Eén van haar bekendste affaires was die met Ares, de god van de oorlog. Uit hun beider vereniging sproot onder andere Eros voort, de god van de liefde. Eros wordt doorgaans voorgesteld als een lieve krullebol, die met graagte een boog hanteert, waarmee hij pijltjes afschiet, recht in het hart van goden en mensen: gouden pijltjes om de liefde op te wekken, loden pijltjes om het tegengestelde gevoel op te wekken. Hij had een uitstekende relatie met zijn moeder en meestal zien we het liefdesgodje dan ook in het gezelschap van Aphrodite.

    Samen met haar zoon Eros, eveneens in de gedaante van een vis, zwom zij alover de zee tot in Egypte. Teneinde elkaar niet te verliezen, hadden zij hun staarten aaneengebonden met een touw.

    Wie ondanks zijn gedaanteverwisseling niet aan Typhon ontkwam, was Zeus. Typhon overmeesterde hem, sneed hem de pezen van handen en voeten uit en verborg ze in een grot, waarvan hij de ingang bewaakte. De grote god was nu geheel machteloos. Maar de god Hermes en de bosgod Pan – die een zoon was van Hermes – slaagden erin de pezen van de oppergod weer te bemachtigen. Pan leidde Typhon af met zijn spel op de herdersfluit. Die fluit had hij eertijds gemaakt uit een rietstengel, waarin de goden de nimf Syrinx, op haar eigen verzoek, hadden veranderd om aan de avances van de lelijke bosgod te ontsnappen. Pan maakte van de rietstengel een herdersfluit, de zogenaamde panfluit, dewelke hij altijd liefdevol bij zich droeg.

    Later heeft Hermes zelf zeer voordelig gebruik kunnen maken van de herdersfluit, die ook “syrinx” wordt genoemd, naar de nimf. Het was namelijk met een dergelijke fluit dat hij Argos, de reus met de honderd ogen, verschalkte toen deze in opdracht van Hera, Io gevangen hield, een geliefde van Zeus die door de oppergod in een koe was veranderd. Argos hield namelijk steeds minstens twee van zijn honderd ogen open, ook tijdens de slaap. Maar tegen Hermes’ fluitspel bleken die twee ogen niet opgewassen… (cf. het boek “Uit het schuim van de zee”, hoofdstuk 12).

    Maar keren we terug tot Typhon… Terwijl het monster in de ban was van het spel van Pan, slaagde Hermes erin de pezen van zijn vader Zeus te bemachtigen en ze terug te bezorgen aan de oppergod, die daardoor zijn krachten nu helemaal terugvond.

    Zeus herpakte zich en ging de strijd aan met Thyphoon.

    Het werd een zware en uitputtende strijd met wisselende kansen, tussen de machtige god en het ontzaglijk monster. Het strijdperk was de hele wereld, tot ver buiten Griekenland…

    Uiteindelijk slaagde de oppergod erin het monster met zijn bliksem neer te slaan op Sicilië en het zieltogende en vuurspuwende lichaam te verpletteren onder de Etnaberg.

    We kennen allen de Etna als een van de actiefste vulkanen ter wereld, gelegen in het oosten van het eiland Sicilië. Op geregelde tijdstippen komt de vulkaan tot uitbarsting, bijna jaarlijks en vaak meerdere keren in hetzelfde jaar, vaak gepaard met woest gebrul en gedonder en soms met desastreuze gevolgen.  En onophoudelijk stijgt er rook op uit de vulkaan. Dit alles komt, zegt men, doordat onder de berg het lichaam begraven ligt van het monster Typhon, wiens woede en razernij na al die jaren nog steeds niet bekoeld is…

    Als herinnering aan de tijd dat Typhoon de Olympos bestormde, plaatsten de goden de twee vissen aan de sterrenhemel.


    20-02-2012 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.§ WATERMAN

    WATERMAN
         20 januari – 18 februari


    (uit: De Druivelaar 2012)


    (tekening Kurt Vangheluwe)


    "Menig sterfelijke jongeling werd bemind door Eos, de godin van de dageraad".

    Eos, die in het latijn Aurora heet, en die wij “de morgenstond” noemen, of “de dageraad”, is de dochter van de titaan Hyperion en de titanes Theia, beiden kinderen van de aarde (Gaia) en de hemel (Ouranos). Helios, de zon, is haar broer en Selene, de maan, haar zuster. Ze woont aan het oostelijk uiteinde van de wereld. Gehuld in een saffraankleurig kleed opent zij aldaar iedere ochtend , met daar roze vingeren, de hemelpoorten. Aldus verleent zijn doorgang aan haar broeder Helios, die uit de oceaan ten hemel opstijgt met zijn door twee goddelijke paarden getrokken zonnewagen, om ’s avonds onder te duiken in het westen. Zelf spoedt Eos zich dan naar de Olymposberg, de verblijfplaats van de goden, om er de komst van de zonnegod aan te kondigen.

    Eos is een aantrekkelijke verschijning, die zelf talloze keren verliefd was, zowel op sterfelijke mannen als op onsterfelijken. Een van haar geliefden was Astraios, de zoon van haar oom, de titaan Krios. Zij schonk hem talrijke kinderen: de sterren en de planeten, alsook de winden (de noordenwind Boreas, de zuidenwind Notos, de westenwind Zephyros en de oostenwind Euros). Een andere was Kephalos, de koning van Thorikos, die gehuwd was met de Atheense prinses Prokris. Eos schaakte haar geliefde, doch deze keerde uiteindelijk toch naar zijn echtgenote terug, echter niet nadat Eos hem een paar kinderen had geschonken… Dat het uiteindelijk toch heel slecht afliep met Kephalos en Prokris kunt u lezen in mijn boek “Uit het schuim van de zee”, hoofdstuk 35.

    Eos raakte ook verliefd op de oorlogsgod Ares. Het was in de tijd dat Ares een affaire had met de godin Aphrodite. Ares, die allesbehalve een trouwe minnaar was deelde ook het bed met Eos. Dat ontging Aphrodite niet en wie de grote liefdesgodin dwarsboomt in de liefde moet daar gewoonlijk de kwalijke gevolgen van dragen. Er ontstond een eeuwigdurende vete tussen Aphrodite en Eos. Bovendien strafte Aphrodite haar liefdesrivale door in haar hart een ziekelijke hartstocht te leggen voor sterfelijke jongelingen. De drie meest bekende jongemannen op dewelke Eos hartstochtelijk verliefd was zijn Orion – de jonge jager over wie wij het zullen hebben in het hoofdstuk “ Schorpioen” – en Tithonos en Ganymedes, twee prinsen uit het koningshuis van Troje.

    “Zo waren Ganymedes en Tithonios, twee prinsen uit het koningshuis van Troje, het voorwerp van haar liefde.” [er staat “Tithonios”; de meer gangbare vorm is “Tithonos”]

    Ganymedes was de zoon van Tros, een van de eerste koningen van Troje, en naar wie de stad werd genoemd. Volgens Homeros was Ganymedes de mooiste van alle stervelingen. Toen Eos deze mooie jongeling opmerkte, begonnen duizend vlinders te fladderen in haar onderbuik. Maar helaas…

    "Ook de oppergod Zeus had zijn oog laten vallen op Ganymedes"..

    … ook Zeus ontbrandde in liefde voor Ganymedes, toen hij hem een kudde schapen zag weiden op de flanken van de Idaberg in Klein-Azië.

    “ Onder de gedaante van een arend ontvoerde hij de mooie jongeling naar de verblijfplaats van de goden op de Olymposberg.”

    Zeus stuurde een arend – sommigen beweren dat hij zichzelf veranderde in een arend – die de jongen meenam naar de Olympos, alwaar hij hem aanstelde tot wijnschenker van de goden, oftewel “waterschenker” (de “waterman”!) voor diegenen onder de goden die van hun dokter alcoholverbod hadden gekregen.

    “Als compensatie bekwam Eos van Zeus de onsterfelijkheid voor Tithonios.”

    Ondertussen had Eos haar zinnen gezet op Tithonos, de zoon van een andere Trojaanse koning, Laomedon. Eos stal de mooie jongeling en nam hem mee naar Ethiopië. Ze hoopte dat ze nooit van hem afscheid zou moeten nemen en omdat hij een sterveling was richtte zij zich tot de oppergod Zeus, met de bede om haar geliefde het eeuwig leven te schenken. Zeus willigde haar verzoek in. Hij beschouwde dit ongetwijfeld als een compensatie voor de roof van haar eerdere geliefde Ganymedes…

    “Ze had evenwel verzuimd ook de eeuwige jeugd voor haar geliefde te vragen”.

    Had Eos gedacht dat het eeuwig leven meteen ook de eeuwige jeugd betekende, zoals dat bij de goden het geval is, en had zij daarom vergeten die eeuwige jeugd voor Tithonos erbij te vragen? Zolang Tithonos zijn jong en fris uiterlijk bleef behouden was alles koek en ei tussen de twee. Hij schonk Eos twee kinderen, waarvan Memnon de bekendste is. Deze werd koning in Ethiopië en tijdens de Trojaanse oorlog trok hij ten strijde tegen de Grieken. Hij doodde daar Nestors zoon Antilochos, maar werd later zelf gedood door Achilles. De morgendauw werd door de Grieken beschouwd als de tranen die Eos weende om Memnons dood.

    “Deze schrompelde met de jaren ineen en veranderde uiteindelijk in een krekel”.

    Met de jaren kwam Tithonos’ lichaam in verval. Hij takelde af, droogde uit, zijn stem werd schor en verdween tenslotte helemaal, diepe groeven doorploegden zijn lichaam en hij droogde uit, tot hij tenslotte niet meer toonbaar was. Eos verstopte hem en sloot hem op in een klein donker kamertje, waar ze hem eten bracht en verder goed verzorgde. Daar verschrompelde hij helemaal tot hij uiteindelijk veranderde in een krekel, een lelijk dier. Iedere dag stond Eos nu heel vroeg op om hem ’s morgens niet te moeten aanschouwen.

    “Ook Tros, Ganymedes’ vader, werd schadeloos gesteld: Zeus schonk hem twee goddelijke paarden.”

    De paarden die Zeus aan Tros schonk, ter compensatie voor het kidnappen van zijn zoon waren onsterfelijk: een goddelijk en dus kostbaar geschenk, waarmee de koning vrede nam. Die paarden waren tijdens de Trojaanse oorlog in het bezit van Aineias, een nakomeling van Tros in de vierde graad. Met die paarden trok Aineias ten strijde tegen de Argivische koning Diomedes, maar Diomedes ontfutselde hem de paarden en gebruikte ze zelf in een gevecht met de grootste Trojaanse held, Hektor.

    Maar keren we terug tot Ganymedes.

    “Ganymedes zelf werd door de oppergod aangesteld tot wijnschenker van de goden, zeer tot ongenoegen van de godin Hera, wier dochter Hebe die functie tot dan toe had vervuld.”

    In de functie van wijnschenker nam Ganymedes dus de plaats in van Hebe, een dochter van Zeus en diens echtgenote Hera. Dat Hera het met die “functiewissel” niet eens was, wordt wel tegengesproken door enkelen. Zij beweren dat het Hera zelf was die, jaloers als zij was, haar echtgenoot had gedwongen de jongen tot wijnschenker aan te stellen, opdat hij hem dan enkel nog van op een afstand zou kunnen bewonderen…

    “Later plaatste Zeus de geliefde jongeling als ‘de waterman’ tussen de sterren.”

    Maar wie er daarna de functie van wijnschenker op zich heeft genomen is niet duidelijk. Was het weer Hebe? Of was het  Hephaistos, de kreupele god van de smeden, aan wie de taak van wijnschenker tot dan toe slechts bij speciale gelegenheden was toevertrouwd, die nu de full-time job aangeboden kreeg? 


    20-01-2012 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tweede druk !
    Amper enkele maanden na het verschijnen is het boek reeds aan een tweede druk toe.
    Hoe is het boek te verkrijgen? Klik hier 
    www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=1535828 .
    Vanaf 5 april worden nu ook geen verzendkosten aangerekend voor bestellingen zowel in Nederland als in België.

    ..
    Bij deze tweede druk wordt de volledige titel van het boek niet meteen onthuld op de cover.
    De pientere lezer heeft nochtans meteen in de gaten dat het hier wellicht niet gaat om het schuim
    dat verschijnt op een goed getapte pint gerstenat, doch wel om het schuim van de zee...


    ... en dat wordt dan ook al gauw bevestigd op pagina 5, en al op pagina 7 volgt de "ontraadseling".


    Van de 136 verhalen worden er 17 geïllustreerd, op een buitengewoon ludieke en originele manier
    door de onvolprezen cartoonist-illustrator Kurt Vangheluwe. Deze laatste illustreert ook
    maandelijks het "Grieks-mythologische" horoscoopverhaal op de scheurkalender "De Druivelaar 2012".


    Enkele pagina's zijn gewijd aan de stambomen van de belangrijkste goden en helden uit de Griekse mythologie.
    Dat maakt het werk zeer geschikt als studieboek voor de leerlingen van het middelbaar onderwijs alsook voor 
    eenieder die zich wenst te verdiepen in de oude Griekse mythen en sagen.

    19-01-2012 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (15 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    18-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De finale.

    We beginnen onze voorlaatste dag met een duurloop in het indrukwekkende  Panathenaienstadion. Hierna volgt een tour door de stad. Er is immers heel wat te beleven in Athene. Er zijn de grote straten waarvan de interessantste de Venizelosstraat is met het gebouw van de Nationale Bibliotheek, het Universiteitsgebouw, de Academie van wetenschappen, de grote christelijke kerk van Dionysos Areopagitos en het wondermooie huis van de beroemde archeoloog Heinrich Schliemann. Verder zijn er de grote pleinen: Monasteraki, Omonia en Syntagma. Op dit laatste plein bevindt zich het parlementsgebouw waar iedere zondag de plechtige aflossing van de wacht gehouden wordt. Dit is een feestelijk gebeuren dat niet moet onderdoen voor de aflossing van de wacht bij Buckingham Palace. Er is ook een nationaal park met het Zappeion en het koninklijk paleis. Er zijn vele kerken en musea. Zeker het bezoeken waard is het Nationaal Archeologisch Museum, waar de meest waardevolle vondsten van over heel Griekenland bewaard worden. Vermelden we enkel het bijna twee meter hoge bronzen beeld van Poseidon, opgevist uit de zee nabij Kaap Artemision. Dit heeft model gestaan voor de tweede medaille van Grijslokes Olympiade (klik hier: www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=1435709). En boven alles en als beloning voor twee weken aandacht voor de klassieke cultuur: de Plaka!
     

    D
    De sportieve kern van Loopclub Grijsloke poseert in het Panathenaienstadion.


    Loopclub Grijsloke houdt duurloop in het Panathenaienstadion.


    De academie van wetenschappen met rechts in de achtergrond de Lykabettosheuvel.



    In het archeologisch museum: Micheline Demol en Eric Triest
    krijgen "deskundige uitleg" bij het beeld van Poseidon.


    Een rustig hoekje in de Plaka.

    2 augustus 1994. We keren huiswaarts met een enorme culturele bagage. De echte “sportievelingen” onder ons hebben hun fysieke conditie op peil gehouden door een dagelijkse duurloop van minstens een uur. En denk nu niet dat de bloemetjes niet werden buitengezet: iedere avond werd er feestgevierd, ouzo, retsina en bier vloeiden rijkelijk en de Griekse dansen bleken de Grijslookse lopers en loopsters goed te liggen. De winnaar van Grijslokes Spelen in Griekenland heet Hendrik Vanherzeele: hem zal nog veel eer te beurt vallen in het eigen vaderland. En niet te vergeten: een standbeeld en een levenslang pensioen. De apotheose.


    Hendrik Vanherzeele: Grijslokes Olympisch kampioen.

    18-01-2012 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Panorama van Athene

    Vanop de tachtig meter hoge rots die de Akropolis is, hebben we een prachtig uitzicht over de stad. In de verte, in het noordoosten, zien we de tweemaal zo hoge Lykabettosheuvel. In het westen en vlakbij, zijn drie heuveltjes: de Pnyx, de Muzenheuvel en de Nimfenheuvel. Nog dichterbij, tegenover de ingang van de Akropolis, zien we de Areopagosrots waar Orestes zijn beroemd proces kreeg na de moord op zijn moeder Klytaimnestra. Beneden, tegen de zuidelijke helling, zien we het theater van Dionysos en het nog volop gebruikte odeon van Herodes Atticus. Ten noorden: de agora, het beroemd uitgaanscentrum “de Plaka”, het Romeins forum met de toren der winden en de ontzaglijk grote bibliotheek van Hadrianus. Honderd meter ten oosten is het monument van Lysikrates. Van daar loopt een weg naar het zuidoosten, naar de merkwaardige Boog van Hadrianus, die toegang verleent tot het Olympeion waar zich de machtige Zeustempel bevindt die meer dan 110 meter lang is en meer dan 43 meter breed: een dipteros, met een dubbele rij zuilen dus. Van de in totaal 104 zuilen van Penthelisch marmer staan er nu nog 15 recht, met bewaarde Korinthische kapitelen en dwarsbalk. In dezelfde richting, maar zo’n vijfhonderd meter verder, zien we het machtig Panathenaienstadion dat aangelegd werd in een natuurlijk inzinking tussen twee heuvels. Het is hoefijzervormig, volledig uit marmer en het biedt plaats aan 70.000 toeschouwers. De bouw ervan was klaar in 1870 en in 1896 werden hier de eerste Olympische Spelen gehouden. Loopclub Grijsloke zal niet nalaten ook hier een sportieve prestatie ten beste te geven. 



    Het theater van Herodes Atticus dat nog volop gebruikt wordt.


    De toren der winden.


    De Boog van Hadrianus.


    Foto vanop de Akropolis: we zien de tempel van Zeus (rechts-onder) alsook het Panathenaien-stadion
    (grotendeels verborgen achter een bosrijke heuvel).

    16-01-2012 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (5 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het heiligdom van Athena: de Akropolis.

    Via de oude Panathenaienweg, waarlangs de gelijknamige processie optrok, bereiken we de toegangspoort tot de Akropolis. Boven op deze beroemde rots bevindt zich het meest bezochte antieke gebouwencomplex. Dit is het heiligdom van Pallas Athena op de Akropolis. Er zijn de Propyleeën (het entreegebouw), het Parthenon (de beroemdste antieke tempel en een wonder van architectuur), het Erechtheion met de Karyatidenhal, en het onvolprezen tempeltje van Athena Nike. Bij het Erechtheion groeit nog de olijfboom (of een afstammeling ervan) die er door de godin Athena zelf werd geplant en waarvoor zij de gunst van de stad kreeg, ten nadele van Poseidon. Deze was daarom zo kwaad dat hij zijn drietand vanuit de zee dwars door de Akropolis stootte; in de vloer van het Erechtheion zijn daarvan nog de sporen te zien. Op deze Akropolis was het dat Hephaistos zijn zuster Athena wilde verkrachten, maar de godin-maagd gaf hem zo’n ongelukkige stamp dat zijn zaad op de rots terechtkwam, in de schoot van moeder Gaia. Hieruit werd Erichthonios geboren, de echte stamvader van de Atheners. Vanop deze rots, vlak bij de Nike-tempel, stortte de wanhopige koning Aigeus zich in de zee (die toen tot tegen de Akropolis kwam) toen hij het schip van zijn zoon Theseus met zwarte zeilen zag terugkeren uit Kreta. Theseus had namelijk vergeten de zwarte zeilen door witte te vervangen, ten teken dat hij nog leefde. Wij vergeten niet een bezoek te brengen aan het Akropolismuseum, niet in het minst omdat zich daar het beeld van de treurende Athena bevindt. Het is een marmeren bas-reliëf dat hier ter plaatse is gevonden. Het staat model voor de vijfde en laatste medaille van Grijslokes Olympiade. 



    De Akropolis van Athene.


    Het Parthenon.


    Loopclub Grijsloke: op de drempel van het Parthenon.


    Het Erechtheion, met de olijfboom, een geschenk van de godin Athena.


    De strijd tussen Athena (Mieke Vandorpe) en Poseidon (Joost Vinckier). In de achtergrond: de Akropolis.


    De  Nike-tempel.


    In het Akropolismuseum: beeld van de treurende (of peinzende...) Athena.


    De medaille van Dwars door Grijsloke, anno 1995.

    21-12-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Athene.

    Van Eleusis tot Athene is nog twintig kilometer, maar we zitten reeds volop in de verpestende sfeer van chemische industrieën en uitlaatgassen van auto’s. Naarmate we het centrum van deze miljoenenstad naderen, wordt het er niet beter op. Athene is één van de meest verkeersdrukke en meest vervuilde steden van Europa. Maar deze stad herbergt een ongelooflijke schat aan klassieke overblijfselen. We beginnen onze tocht doorheen de stad bij de Keramikos, de antieke begraafplaats op ongeveer één kilometer ten noordwesten van de Akropolis. Deze plaats wordt niet overspoeld door toeristen; er zijn niettemin vele indrukwekkende grafmonumenten. Sommige zijn authentiek, andere zijn kopieën, waarvan het origineel zich bevindt in het Archeologisch Museum. Bij de Keramikos vinden we het Dipylon, dat de belangrijkste toegangspoort was tot de oude stad. Naast het Dipylon vinden we het Pompeion terug. In dit gebouw maakte men zich klaar voor de grote jaarlijkse Panathenaien-processie, dewelke hier van start ging. Ernaast bevindt zich de Heilige Poort, die zowel de heilige weg naar Eleusis als de Eridanosrivier overspande. Tussen deze plaats en de Akropolis ligt de Agora, waar zich het openbaar leven in het oude Athene afspeelde. De interessantste gebouwen zijn hier: de zeer goed bewaarde tempel van Hephaistos en de stoa van Attalos, die door Amerikaanse archeologen weer werd opgebouwd, naar het oorspronkelijk model. Deze stoa is nu als museum ingericht. De vondsten die op de agora gedaan werden zijn er tentoongesteld, evenals interessante maquettes van de agora en de Akropolis. Van de overige gebouwen op de agora was de tempel van Ares misschien wel de belangrijkste. Het was één van de weinige Griekse tempels ter ere van de oorlogsgod. Achteraf bekeken waren de Grieken een vredelievend volk…


    Het grafmonument van Hegeso, één van de bekendste van de Keramikos.


    Zicht op de agora, gezien uit de richting van de akropolis.
    Aan de overzijde van de agora: de tempel van Hephaistos, een dorische tempel uit de 5e eeuw v.C.
    Deze zeer goed bewaarde tempel wordt ook theseion genoemd vanwege de metopen met afbeeldingen van de heldendaden van Theseus en ook omdat hier het gebeente van Theseus zou begraven liggen...


    De stoa van Atallos aan de oostelijke zijde van de agora. Volledig gerestaureerd in 1953-56. Nu een museum.
    In de achtergrond zien we de akropolis. We herkennen v.l.n.r.: het erechtheion, het parthenon en de propyleeën.
    We zien onder de propyleeën een paar grotten in de rotswand. In één van die grotten werd Kreousa, één van de dochters van de atheense koning Erechtheus, door Apollo verkracht (cf. het boek "Uit het schuim van de zee", hoofdstuk 33, pag. 103).

    13-12-2011 om 16:40 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-12-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eleusis.

    Maar de voornaamste reden van ons bezoek aan Eleusis is dat het op één na belangrijkste religieus complex van de klassieke oudheid zich hier bevindt. Jaarlijks trok aan het eind van de zomer een processie van Athene naar Eleusis. Er waren meerdaagse vieringen in het Telesterion, een grote inwijdingsruimte. Het waren Eleusinische inwijdingsceremoniën, die ’s nachts gehouden werden, bij fakkellicht. Deze mysteries waren geworteld in het ruwe boerenleven en hadden tot doel de mens met vreugde te leren leven en met hoop te sterven. Ze stonden in het teken van Demeter en haar dochter Persephone, die door Hades geschaakt werd: de opeenvolging van het verdriet om het afscheid en de vreugde om de terugkeer van de geliefde dochter, de opeenvolging van de seizoenen, van de stervende en weer oplevende natuur. Behalve dit Telesterion (een bijna vierkante ruimte van 52 bij 53 meter) vinden we hier als interessantste gebouwen: een tempel van Demeter en Persephone en het Plutonium. Dit laatste is een heiligdom van Hades alwaar volgens sommigen Persephone naar de onderwereld afgedaald zou zijn en later naar de aarde teruggekeerd. Verder vinden we een tempel van Artemis en Poseidon, grote en kleine propyleeën en de Kallichorosbron, waar Demeter treurde om haar dochter.



    Het telesterion


    Het Plutonium, met daarachter het hol van Pluto (Hades) via hetwelk Persephone naar de onderwereld werd gesleept.


    De Kallichorosbron


    Het blij weerzien van Persephone en Demeter, vertolkt door resp. Sylvie Vandendorpe en Christine Vandeputte, bij de ingang van het heiligdom van Eleusis. Achteraan links: het hol van Pluto.


    Triptolemos, prins van Eleusis, wordt gekroond door Demeter en Persephone (relief in het Nationaal Museum, Athene).
    Voor het verhaal van Triptolemos: zie het boek "Uit het schuim van de zee", hoofdstuk 18.

    06-12-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van Korinthe naar Eleusis.

    We verlaten de Peloponnesos via de brug over het kanaal dat de Korinthische met de Saronische Golf verbindt. Honderd jaar geleden werd het in gebruik genomen. In de oude tijden werden de boten, ontdaan van hun lading, over land getrokken langs een weg waarvan nu nog delen te zien zijn: de Diolchos.


    Het kanaal van Korinthe.


    Een overblijfsel van de diolchos.

    Net als Theseus nemen we de oude moeilijke weg naar Athene, die de kust van de Saronische Golf volgt. We zien bij Agii Theodori de grot waar de gevaarlijke zeug Phaia huisde. Ze werd door Theseus gedood. Bij Kaki Skala is er een zeer steile afgrond naar de zee. Hier stampte Theseus de boosdoener Skiron naar beneden. Het eilandje waarin Skiron veranderde, zien we liggen vóór de kust. Men noemt deze rots ook de Skironische rots. Dit zou ook de plaats geweest zijn waar Ino zich met Melikertes in de zee stortte.


    De grot van Phaia.


    Hier leefde de gevaarlijke zeug Phaia: de bossen van Kromyon.


    De Skironische rots.

    Megara laten we links liggen, maar dat kunnen we bezwaarlijk doen met Eleusis. Hier werd Aeschylos, de oudste van de drie Griekse dramaturgen, geboren. Hier ook verminkte Theseus de misdadige reus Prokroustes dodelijk, in zijn eigen bed, waarin hijzelf zoveel argeloze reizigers had gelokt…


    Bij de ingang van het heiligdom van Eleusis wordt de Prokroustes-scène gespeeld: Theseus (Günther Hombecq) hakt de benen af van de wrede reus Prokroustes (Eric Triest). 

    24-11-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Isthmia.

    De weg naar Isthmia moet ongeveer overeenkomen met de weg waarlangs Theseus zich naar Athene begaf. In Isthmia vlak bij de landengte, leefde er een booswicht, Sinis, bijgenaamd de dennenbuiger. Hij had de gewoonte twee dennenbomen naar elkaar toe te buigen en de voorbijgangers met de ledematen aan beide bomen vast te binden. Daarna liet hij de bomen rechtzwiepen waardoor het slachtoffer in tweeën gereten werd. Maar Theseus overwon Sinis en liet hem hetzelfde wrede lot ondergaan. Daar waren de Isthmische Spelen net aan de gang. Deze waren daar reeds enige tijd eerder ingesteld door de Korinthische koning Sisyphos ter ere van de zeegod Poseidon en ter nagedachtenis van Melikertes, wiens lijk hier was aangespoeld op de rug van een dolfijn. Van het oorspronkelijk stadion is vrijwel niets overgebleven; alleen de startlijn is nog goed te zien. Het speciale startsysteem dat bij de Spelen werd gehanteerd, is nog te herkennen.


    Het startsysteem bij de Spelen.


    Demonstratie van de start in Isthmia. Op de foto hieronder herkennen we duidelijk de "starter"
    (Didier, in een kuil in de grond), die door het loslaten van de touwtjes de dwarslatten laat vallen:
    de atleten (Willem en Gilbert) kunnen aan hun stadionloop beginnen...
    Het modern gebouw achteraan is het museum.
     
     

    Vlak bij de startlijn zijn nog overblijfselen van het Palaimonion, een ronde tempel ter ere van Palaimon, zoals de vergoddelijkte Melikertes werd genoemd. Binnenin was een monumentaal kunstwerk dat de dolfijn voorstelde met de dode knaap op de rug. Dit thema staat uitgebeeld op de tweede medaille van Grijslokes Olympiade: die medaille staat in het teken van de oorsprong van de Isthmische Spelen en centraal staat de zeegod Poseidon. In Isthmia ie er ook de ruïne van een Poseidontempel met een groot altaar ervoor en omringd door stoa’s. Er zijn verder nog resten van een theater evenals een museum. Het latere stadion ligt aan de andere kant van de weg: men heeft het exact gesitueerd, maar het bevindt zich, zoals reeds gezegd, nog zes meter onder de grond.



    Het palaimonion (reconstructie).


    De tweede medaille van Grijslokes Olympiade: in de rand links (pijltje) is de
    dolfijn, afgebeeld met de dode Melikertes op de rug.



    Overblijfselen van het Poseidonheiligdom in Isthmia. Van het oudste stadion is enkel nog een deel
    van het startgebied bewaard (links-onder). We zien de startlijn, lopend van links-boven naar
    rechts-onder. Het zwart vierkantje achter de startlijn is de kuil voor de starter.

    10-11-2011 om 10:16 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (10 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Epidauros.

    We keren terug naar Epidauros voor een bezoek aan de antieke site. Het meest bezocht is hier het klassieke theater, schitterend gelegen op de flanken van de Kynortionheuvel. Het wordt nog steeds gebruikt, in de zomer, voor opvoeringen van klassieke tragedies. Met zijn 22.000 zitplaatsen is dit het grootste en best bewaarde theater van het Griekse vasteland. In dit theater, met zijn ongelooflijke acoustiek, bereikt Loopclub Grijsloke het hoogtepunt van zijn dramatisch kunnen: twee ballades worden voorgedragen en een stukje wordt gespeeld uit “Antigone” van Sophokles.


    Gilbert en Didier in het theater van Epidauros (1993)


    Willem Vanderstraeten draagt een ballade voor in het theater (1994)


    Micheline en Hilde spelen "Antigone" (1994)

    Hier is ook een interessant museum, maar bovenal is er het heiligdom van Asklepios, de god van de geneeskunde. Asklepios was de zoon van Apollo en van de nimf Koronis. Omdat Koronis hem ontrouw was, nog voor het kind was geboren, doodde Apollo haar en gaf Hermes opdracht het kind te redden door middel van een keizersnede. Asklepios werd opgevoed door de wijze kentaur Cheiron en bekwaamde zich dermate in de geneeskunde dat hij zelfs doden terug tot leven kon brengen. Dat zinde Zeus niet en hij doodde Asklepios met zijn bliksem. Dit alles speelde zich af in de streek van Thessalië, maar de cultus van Asklepios verplaatste zich naar Epidauros en van daaruit naar verscheidene andere streken in Griekenland en daarbuiten. De voornaamste “asklepions” bevonden zich op het eiland Kos, in Pergamon, Korinthe, Athene en Rome.


    Beeld van Asklepios in het museum van Epidauros

    Van ons bezoek aan het heiligdom van Asklepios in Epidauros onthouden we: (ruïnes van) de tempel van Asklepios, het abaton (de lighalle) en vooral de tholos waar de godheid begraven ligt en waar de heilige slangen werden bewaard. Deze tholos was de mooiste ronde tempel uit de klassieke oudheid. Tenslotte is er ook een stadion. Dit lijkt ons de geschikte plaats om de Isthmische Spelen te houden. In Isthmia zelf immers is het stadion nog niet opgegraven: het bevindt zich zes meter onder de grond…


    Van de tholos is nog een behoorlijk stuk overgebleven; 
    in Epidauros is klaarblijkelijk nog heel wat te restaureren...


    Didier en Gilbert staan in bewondering voor het werk van een restaurateur (1993)


    Het stadion


    De atleten van Loopclub Grijsloke bij de start van de stadionloop in Epidauros (1994)

    12-10-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De jacht op de Kalydonische ever.

    U hebt het ongetwijfeld vernomen via de media: enkele dagen geleden werd op het eiland Rhodos het schilderij "De jacht op het Kalydonisch everzwijn" teruggevonden. Het schilderij werd in de zomer van het jaar 2001 gestolen uit het museum voor Schone Kunsten te Gent. Een verhaal uit de Griekse mythologie wordt hier uitgebeeld. Het verhaal staat in geuren en kleuren in mijn pas verschenen boek "Uit het schuim van de zee" (hoofdstuk 30, pag. 94, 95 en 96). Het boek is te koop in de boekhandel (prijs 18,95€): het behandelt de hele Griekse mythologie in 136 verhalen, die elkaar opvolgen in een "min of meer (chrono)logische volgorde". Met zijn zeventien originele ludieke tekeningen is dit boek een uniek werk in de Nederlandse taal.




    Eén van de kinderen van Oineus en Althaia was Meleager. Toen het kind geboren was stonden de drie schikgodinnen bij zijn wiegje: Clotho, Lachesis en Atropos. De schikgodinnen – ook Moiren genoemd – zijn de dochters van Zeus en de titanes Themis; zij zijn het die het lot van de mensen bepalen. Clotho voorspelde het kind een goede gezondheid, Lachesis voorspelde een roemvolle toekomst, Atropos voorspelde dat het kind net zolang zou leven tot het grote houtblok in de haard zou opgebrand zijn. Althaia was vreselijk aangedaan door deze voorspelling. Toen de drie Moiren het huis verlaten hadden greep ze haastig het brandend houtblok en gooide het in het water. Daarna ging ze het verstoppen in een donkere hoek van het paleis, waar niemand ooit kwam.

    Alles zou verder goed gegaan zijn, ware het niet dat koning Oineus zich de woede van de godin Artemis op de hals had gehaald. Er was een voorspoedige tijd geweest in Kalydon – de oogst was overvloedig en het vee was gezond – en toen het tijd werd om de goden te danken, bracht Oineus gulle offers: veldgewassen voor Demeter, druiven voor Dionysos, olijven voor Athena. Aan Artemis evenwel had hij niets geofferd. Vergeten! De godin had minstens een geit of een schaap of een reebokje verwacht, maar... niets! Artemis was weer eens diep vernederd en de gevolgen zouden weer niet uitblijven. Zij stuurde een ontiegelijk groot everzwijn naar Kalydon, dat de vruchten des lands vernietigde en de mensen aanviel, zowel als het vee. Niemand slaagde erin het dier te vangen en te doden. Tot uiteindelijk ’s konings zoon Meleager alle heldhaftige krijgers uit de streek opriep om zich te verenigen en een gezamenlijke jacht in te zetten tegen het everzwijn. Velen gaven gehoor aan de oproep. Onder hen ook een vrouw, Atalante: een jonkvrouw van koninklijken bloede, uit Arkadia, die meer dan behoorlijk overweg kon met pijl en boog. Velen van de krijgers stonden afkerig tegenover haar deelname. Sommigen vonden het vernederend te moeten vechten aan de zijde van een vrouw en haakten af. Maar Meleager, onder de indruk van de charmes van deze bekoorlijke jonge vrouw, liet haar niettemin mee ten strijde trekken.

    Algauw bleek de strijd tegen de Kalydonische ever geen gemakkelijke klus te zijn. De ever beukte onvervaard in op het legertje gewapende mannen en aanvankelijk slaagde niemand erin het dier te treffen terwijl velen van de mannen zelf ernstig gewond raakten. Men begon reeds te twijfelen aan de goede afloop van de onderneming toen het dier plots neerzeeg, getroffen door één van Atalantes pijlen. Meleager rende op de ever af en doorboorde hem met zijn speer. Hij stroopte het dier het vel af en hieuw de kop van het lijf. De kop en het vel schonk hij als trofee aan Atalante, omdat zij de ever het eerst had getroffen. De twee broeders van Althaia, die ook aan de strijd hadden deelgenomen, protesteerden daar hevig tegen en eisten zelf de trofee op. Daarop ontstak Meleager in dolle woede en hij doodde zijn beide ooms.

    Toen Althaia de uitslag van de veldtocht vernam was zij verheugd. Doch algauw maakte haar blijdschap plaats voor afgrijzen, toen men de lijken van haar beide broeders voor haar voeten kwam neerleggen. Op slag begon zij de goden te aanroepen en smeekte hun de moordenaar te straffen met de dood, niet wetend dat de moordenaar niemand anders was dan haar eigen teergeliefde zoon. De dood van haar broeders mocht niet ongewroken blijven. Ook niet toen de afschuwelijke waarheid tot haar was doorgedrongen. Ze nam het weggeborgen half opgebrand houtblok en wierp het in het vuur. En met het houtblok smeulde ook het leven weg uit het stoere lichaam van haar fiere zoon. En nog vooraleer hij de geest gaf had Althaia zichzelf het leven benomen, door verhanging...

      

    09-09-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (17 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    27-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar de Oostkust van Argolis.

    (voor een overzicht van de reisroute: klik hier op www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=605796)

    Vier kilometer ten zuiden van Tiryns ligt aan de Argolische Golf het stadje Nauplion dat van 1829 tot 1834 hoofdstad van Griekenland is geweest. Niet ver hiervandaan ligt de badplaats Tolo. Daar nemen we een “vrije dag”: de meesten doen er aan watersport, nl. zwemmen, pedalo- en kanovaren.

    Op de weg van Nauplion naar Epidauros komen we na vier kilometer aan het Byzantijns klooster Agia Moni. Daar in de nabijheid bevindt zich de Kanathosbron waar Hera eens per jaar een ritueel bad nam en op die wijze telkens haar maagdelijkheid hernieuwde.



    Zeus (Eric Vancoppenolle) port Hera (Jenny Depaepe) aan om te baden in het water van de Kanathosbron, teneinde haar maagdelijkheid te hernieuwen.


    Ook deze rituele "doping" door Hera met water uit de Kanathosbron heeft tot doel aan alle deelneemsters aan de Heraien in Olympia hun maagdelijkheid terug te schenken; hier zijn vlnr. Mieke, Sylvie en Hilde aan de beurt.


    Didier en Gilbert drinken het water van de Kanathosbron in 1993, met geen ander doel dan hun dorst te lessen...

    Bij het dorp Ligurio – we zijn vlakbij het antieke Epidauros – is er een zijsprong van zowat vijftig kilometer naar Troizen. In die stad was het dat Aithra, dochter van de plaatselijke koning Pittheus, zwanger werd gemaakt door Aigeus, koning van Athene. Zij baarde Theseus die, eens tot jongeling opgegroeid, te voet naar Athene trok en op zijn tocht alle bandieten die de streek onveilig maakten, uit de weg ruimde. Theseus volgde zijn vader op als koning van Athene. Hij zou zich ontpoppen tot één van Griekenlands grootste helden, dé grootste na Herakles. In Troizen speelde zich ook het wansmakelijk drama af tussen Theseus’ zoon Hippolytos en zijn verliefde schoonmoeder Phaidra, dat eindigde met de dood van beiden. Hippolytos had hier zijn tempel en daar zijn nog de grondvesten van over; dat geldt ook voor een asklepion en voor de tempel van Aphrodite Kataskopia.

    27-05-2011 om 20:48 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    20-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tiryns.

    (voor een overzicht van de reisroute: klik hier op www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=605796)

    De burcht van Tiryns is een Mykeense vesting op een twintig meter hoge ovalen kalksteenheuvel. De omringende muren zijn 800 meter lang en op sommige plaatsen tot 7,5 meter dik. Dit zijn de meest indrukwekkende cyclopische muren en ze werden door Pausanias vergeleken met de Egyptische pyramides. Zoals in alle Mykeense paleizen is het megaron ook hier het centrale gebouw; men bereikt het via kolossale poorten, propyleeën en binnenhoven. Deze burcht wordt veel minder door toeristen bezocht, doch is nauwelijks kleiner dan die van Mykene. In feite is hij interessanter, ook al doordat er meer van overgebleven is.



    Gilbert en Roger bij de burcht van Tiryns


    De burcht van Tiryns: hoofdtoegang tot de akropolis


    Kris bij één van de zijingangen tot de burcht

    20-05-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Midea

    (voor een overzicht van de reisroute: klik hier op www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=605796)

    Niet ver van het Heraion ligt het dorp Dendra, waar zich een Mykeense necropolis bevindt en waar de beklimming van Midea begint. Op de top van de berg bevinden zich de resten van de burcht die Perseus er liet bouwen in de 14e eeuw v.C., nadat hij Argos had verlaten  (zie: www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=28). Hier werd Alkmene geboren. Zij was de dochter van Perseus’ zoon Elektryon en de moeder van Herakles. Later kwamen Atreus en Thyestes hierheen, de twee zonen van Pelops die door hun vader uit Elis waren
    verbannen. Na een wrede twist tussen de beide broers, eigende Atreus zich uiteindelijk Mykene toe, waar hij tenslotte werd opgevolgd door zijn zoon Agamemnon. De burcht van Midea werd verwoest in de 12e eeuw v.C. We kunnen nog de cyclopische muren zien en in het zuidoosten resten van een vierkante toren. We zijn hier op luttele kilometers van de burcht van Tiryns, de geboorteplaats van Herakles.



    Midea: op de top van deze berg liet Perseus een burcht bouwen...

    13-05-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Heraion

    (voor een overzicht van de reisroute: klik hier op www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=605796)

    Van het oude Korinthe trekken we nu weer zuidwaarts naar Argos en het heiligdom van Hera, de schutspatrones van deze streek. Dit Heraion bestond uit een aantal gebouwen, onder andere twee tempels en verscheidene stoa’s, gelegen op terrassen die zich op drie verschillende niveau’s bevonden. In de nieuwste van de twee tempels stond een houten, met goud en ivoor beslagen standbeeld van Hera, met in de hand een scepter met een koekoek erop, haar lievelingsvogel. Sculpturen op het oostfronton beeldden de geboorte van Zeus uit. Op het westelijk fronton was de inname van Troje uitgebeeld. Hier verzamelden de Griekse vorsten zich en schaarden zich rond Agamemnon, vóór ze optrokken tegen Troje. Kidippe was één van de priesteressen van Hera. Toen de ossen die haar naar de tempel moesten brengen op een dag niet beschikbaar waren, trokken haar zonen Kleobis en Biton zelf de ossenwagen. Kidippe vroeg Hera haar zonen daarvoor te belonen, en Hera beloonde hen… met een plotse dood. Hun standbeelden hebben wij bewonderd in het museum van Delphi.
    (klik hier: www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=948349)


     
    In het Heraion: terrassen op drie verschillende niveau's

    04-05-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-04-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Korinthe

    (voor een overzicht van de reisroute: klik hier op www.bloggen.be/dzeus/archief.php?ID=605796)

    De landengte van Korinthe, de isthmos, is niet ver hier vandaan. We begeven ons in oostelijke richting naar het oude Korinthe. Na een bezoek aan deze eertijds zo belangrijke stad – één van de belangrijkste ter wereld – zullen we weer richting zuiden kiezen, want ons bezoek aan Argolis nog lang niet ten einde. De ruïnes van de oude stad, die 2500 jaar geleden zowat een half miljoen inwoners telde, liggen ongeveer zes kilometer ten zuiden van het moderne Korinthe, waar nu nog amper twintigduizend mensen leven. De stad stond in verbinding met twee havens: Kenchreai aan de Saronische Golf en Lechaion aan de Korinthische Golf. Wij zien er de agora waar de heilige Paulus zijn toespraken hield. Hier ook was het dat de wijsgeer Diogenes naakt rondliep bij klaarlichte dag, met een lantaarn in de hand, op zoek naar… een mens. Call-girls ontbraken niet in deze mondaine havenstad. Talrijk zijn de ruïnes van hotels, winkels en zuilengaanderijen. Talrijk zijn ook de tempels, waarvan de belangrijkste Dorisch is, nl. de tempel van Apollo, daterend uit de 6e eeuw v.C.; er staan nog zeven zuilen van overeind.
    Interessant is de beneden-Peirenebron met bijhorende koer, alsook de bron van Glauke. Deze laatste was een Korinthische prinses met wie Jason een nieuw huwelijk wilde aangaan. Maar Jasons verstoten echtgenote Medea schonk Glauke een vergiftigd bruidskleed dat haar lichaam deed verschroeien zodra ze het aangetrokken had. In paniek sprong Glauke in de bron en verdronk.
    De belangrijkste straat is de Lechaionstraat: ze loopt van de agora noordwaarts naar de haven. Verder zijn er een odeon en een theater. Zo’n vierhonderd meter ten noorden van de agora is er een heiligdom van Asklepios met een gymnasion en de zogenaamde Lernabron. In het zuiden: de Akrokorinth, die 575 meter hoog is. Aan de voet van deze heuvel lag een heiligdom van Demeter en Persephone, waarvan nog overblijfselen te vinden zijn. En boven is er een burcht die dateert uit de 7e eeuw v.C., de boven-Peirenebron en het heiligdom van Aphrodite dat meer dan duizend tempeldienaressen telde. Zij waren in feite prostituees die er rondliepen met lichtjes om zo de aandacht te trekken in de benedenstad. Die lichtjes waren ongetwijfeld de voorlopers van de veelkleurige lampen van de moderne huizen van plezier.
      




    De tempel van Apollo in Korinthe


    De bron van Glauke


    De Lechaionstraat


    De weg naar de Akrokorinth


    De Akrokorinth met bovenop de burcht; vooraan de tempel van Apollo

    29-04-2011 om 00:00 geschreven door Kris Vansteenbrugge  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Foto

    O jerum jerum jerum…

    Mijn memoires

    (2006, 206 p., 17,95 €)

    Te bestellen via mail:

    kvansteenbrugge@gmail.com

    (geen verzendkosten)


    Foto

    Bezoek Zerar op www.bloggen.be/zerar

    Mythologische verhalen voor het lager onderwijs:

    www.bloggen.be/mythos


    Wie stuurt een tekening?
    i.v.m. één van deze mythologische verhalen...
    ... naar kris.vansteenbrugge@skynet.be
    De mooiste worden gepubliceerd.
    Vermeld je naam en die van je school+klas.
    Inhoud blog
  • Arachne.
  • Erichtonios.
  • Athena, opgestegen uit het hoofd van Zeus.
  • Hephaistos.
  • Zeus.
  • De geboorte van Aphrodite.
  • Amerika ----------------------------------------------------------------
  • Het boek
  • STOP.
  • Verhaal nummer 75
  • Verhaal nummer 74
  • Verhaal nummer 73
  • Verhaal nummer 72
  • Verhaal nummer 71
  • Verhaal nummer 70
  • Verhaal nummer 69
  • Verhaal nummer 68
  • Verhaal nummer 67
  • Verhaal nummer 66
  • Verhaal nummer 65
  • Verhaal nummer 64
  • Verhaal nummer 63
  • Verhaal nummer 62
  • Verhaal nummer 61
  • Verhaal nummer 60
  • Verhaal nummer 59
  • Verhaal nummer 58
  • Verhaal nummer 57
  • Verhaal nummer 56
  • Verhaal nummer 55
  • Verhaal nummer 54
  • Verhaal nummer 53
  • Verhaal nummer 52
  • Verhaal nummer 51
  • Verhaal nummer 50
  • Verhaal nummer 49
  • Verhaal nummer 48
  • Verhaal nummer 47
  • Verhaal nummer 46
  • Verhaal nummer 45
  • Verhaal nummer 44
  • Verhaal nummer 43
  • Verhaal nummer 42
  • Verhaal nummer 41
  • Verhaal nummer 40
  • Verhaal nummer 39
  • Verhaal nummer 38
  • Verhaal nummer 37
  • Verhaal nummer 36
  • Verhaal nummer 35
  • Verhaal nummer 34
  • Verhaal nummer 33
  • Verhaal nummer 32
  • Verhaal nummer 31
  • Verhaal nummer 30
  • Verhaal nummer 29
  • Verhaal nummer 28
  • Verhaal nummer 27
  • Verhaal nummer 26
  • Verhaal nummer 25
  • Verhaal nummer 24
  • Verhaal nummer 23
  • Verhaal nummer 22
  • Verhaal nummer 21
  • Verhaal nummer 20
  • Verhaal nummer 19
  • Verhaal nummer 18
  • Verhaal nummer 17
  • Verhaal nummer 16
  • Verhaal nummer 15
  • Verhaal nummer 14
  • Verhaal nummer 13
  • Verhaal nummer 12
  • Verhaal nummer 11
  • Verhaal nummer 10
  • Verhaal nummer 9
  • Verhaal nummer 8
  • Verhaal nummer 7
  • Verhaal nummer 6
  • Verhaal nummer 5
  • Verhaal nummer 4
  • Verhaal nummer 3
  • Verhaal nummer 2
  • Verhaal nummer 1.
  • Griekse mythologie in 136 verhalen
  • Het uitgebreid horoscoopverhaal...
  • EINDEJAARSGESCHENK.
  • Recensie.
  • De Druivelaar 27.9.2010.
  • De Druivelaar 13.9.2010.
  • Lee(s/r)boek over de Griekse mythologie.
  • Vragen over de Danaïden.
  • De Druivelaar 17.8.2010.
  • De Druivelaar 2.8.2010
  • Een voorsmaakje.
  • Aangenaam geschrokken.
  • We werken aan het boek!
  • UIT HET SCHUIM VAN DE ZEE.
  • De Druivelaar 5.4.2010.
  • De Druivelaar 22.3.2010.
  • De Druivelaar 8.3.2010
  • De Druivelaar 22.2.2010
  • De Druivelaar 8.2.2010.
  • Twee sabbatjaren
  • De wondermooie mythe van Eros (Amor) en Psyche
  • Het hol van Pluto: de (kunst)historicus spreekt.
  • De Druivelaar goes classic (XII)
  • Een bacchanaal: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic (XI)
  • De esculaap: de (kunst)historicus spreekt.
  • De Druivelaar goes classic (X)
  • De knoop doorhakken: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic (IX)
  • Muziek: de (kunst)historicus spreekt
  • De Druivelaar goes classic (VIII)
  • In de armen van Morpheus: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic (VII)
  • De lesbische liefde: de (kunst)historicus spreekt.
  • De Druivelaar goes classic (VI)
  • Een sirenenzang: de (kunst)historicus spreekt...
  • Jade
  • De Druivelaar goes classic (V)
  • De narcis: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic (IV)
  • De hyacint: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic ( III)
  • Schoolgaande jeugd schiet wakker!
  • Een vulkaanuitbarsting: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic ( II )
  • Een Pyrrusoverwinning: de (kunst)historicus spreekt...
  • De Druivelaar goes classic ( I )
  • Gelukkig Nieuwjaar!
  • Antigone in de kunst
  • ANTIGONE (het hele verhaal)
  • Teiresias in de kunst
  • TEIRESIAS (het hele verhaal)
  • Het gulden vlies in de kunst
  • HET GULDEN VLIES (het hele verhaal)
  • BOEK
  • Phrixos en Helle in de kunst
  • PHRIXOS EN HELLE (het hele verhaal)
  • Kyparissos in de kunst
  • KYPARISSOS (het hele verhaal)
  • Orpheus en Eurydike in de kunst
  • ORPHEUS EN EURYDIKE (het hele verhaal)
  • Aktaion in de kunst
  • AKTAION (het hele verhaal)
  • De geboorte van Athena in de kunst.
  • DE GEBOORTE VAN ATHENA (het hele verhaal)
  • Phaedra in de kunst.
  • PHAEDRA (het hele verhaal)
  • Pygmalion in de kunst.
  • PYGMALION (het hele verhaal)
  • Erichtonios in de kunst.
  • ERICHTONIOS (het hele verhaal)
  • Atlas in de kunst
  • ATLAS (het hele verhaal)
  • Het paard van Troje in de kunst.
  • HET PAARD VAN TROJE (het hele verhaal).
  • Oineus in de kunst.
  • OINEUS (het hele verhaal).
  • Cassandra in de kunst
  • CASSANDRA (het hele verhaal)
  • Medusa in de kunst
  • MEDUSA (het hele verhaal)
  • Europa in de kunst
  • EUROPA (het hele verhaal)
  • Daidalos en Ikaros in de kunst.
  • DAIDALOS EN IKAROS (het hele verhaal)
  • Syrinx en Pan in de kunst
  • SYRINX EN PAN (het hele verhaal)
  • De draad van Ariadne in de kunst.
  • DE DRAAD VAN ARIADNE (het hele verhaal)
  • Koning Midas in de kunst.
  • KONING MIDAS (het hele verhaal)
  • Athena overwint Poseidon, in de kunst
  • ATHENA OVERWINT POSEIDON (het hele verhaal)
  • Hephaistos in de kunst
  • HEPHAISTOS (het hele verhaal)
  • Danaë in de kunst
  • DANAË (het hele verhaal).
  • Iedere maand een verhaal.
  • NIET ONBELANGRIJK INTERMEZZO
  • Ik, Zeus (2)
  • Ik, Zeus (1)
  • Voor wat hoort wat...
  • Overweldigend succes!
  • Gratis via mail.
  • Nieuwe "beperkte" druk.
  • Vierde druk?
  • Boeken.
  • Lezers van over de plas.
  • Nieuw boek: Strijdtoneel Troje
  • Eurobiljetten en mythologie.
  • Twee keer goed nieuws...
  • Even geduld...
  • Mythos-blog gestopt
  • Mythos.
  • De grote verhalen in afleveringen.
  • Derde druk !

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs