|
Toen ze zondag thuiskwam was ze aan het niezen maar daar zoek je niet direct iets achter. Een van de eerste dingen die ze deed was onze poezen en ons hondje begroeten want die had ze gemist zei ze.
Deze morgen was Douwke erg lusteloos en bracht ze bijna de ganse dag op de sofa door.Er kwam echter ook iets opzetten waar Krisje en Wim ontzettend bang voor zijn: koorts. Toen die in de loop van de dag steeg wisten ze genoeg. Douwke neemt preventief nog antibiotica en antimycotica maar na overleg met de dokters in Gent werd besloten haar opnieuw te hospitaliseren. Rond 20h30 had Krisje terug ingepakt en vertokken ze opnieuw richting Oost-Vlaanderen.
Rienske heeft één nacht bij haar zus kunnen slapen in het stapelbed. Ze is door opa opgehaald om daar te gaan logeren. Morgennamiddag mogen de ouders mee met de leerlingen in de klas van Rienske hun kinderen aan het werk zien en dus gaat opa morgen naar Gent om bij Douwke te zijn en komt Krisje terug om naar de klas van Rienske te gaan.
Krisje en Wim hadden gehoopt dat Douwke eerst had kunnen aansterken zodat ze een infectie beter van zich af zou kunnen vechten maar daar werd dus vakkundig een stokje voor gestoken door een virus of bacterie. Iets wat voor een gemiddelde mens geen echt gevaar oplevert kan voor een transplantatiepatiënt een groot risico inhouden omdat de afweer niet kan terugvechten. De euforie van de afgelopen dagen wordt dus even terug opgeborgen.
De Bende hoopt Douwke zo snel mogelijk thuis te hebben en denkt hierbij aan het haar motto:
Semper Emergo
We houden van je lieve schat dus kom maar vlug naar huis!
|
