Toen Douwke  de vreselijke Graft Versus Host Disease had ontwikkeld werden verschillende behandelingen ingesteld maar een afdoende reactie bleef uit en  de dokters waren genoodzaakt opnieuw een chemokuur  in te stellen.

De behandelende arts had eerst met Krisje en Wim gepraat en vervolgens ging hij met hen naar de kamer  van Douwke om haar het nieuws te vertellen. Hij vroeg haar wat ze er van vond.

Ze was zich goed bewust van wat er zou gebeuren want dit was voor haar de derde keer.

Met grote onzekerheid en angst in haar ogen zei ze zonder te verpinken dat het dan maar moest.

Douwke wist dat het niet goed met haar ging maar de vastberadenheid waarmee ze zich uitdrukte verraste ons allemaal.

De Bende hoopt deze vastberadenheid mee te nemen naar 2011 en wil iedereen graag het nieuwe jaar  insturen met één van de favoriete stopwoorden van onze Douwke.

                                                    !! Een Intergalactisch 2011 !!

How can I give up all the days

 I know I’ve won

There’s nothing but rainbows

I’ll be leaving the shadows….

 behind me

(Blue Skies, Jamiroquai)

Moge alle wezens,  met wie wij onlosmakelijk verbonden zijn,

een gelukkig, vrij en vervuld bestaan kennen.

Moge er vrede zijn op deze aarde en moge er vrede zijn in het ganse universum.

                                                                           (Tibetaans gebed)

Een zalige Kerst van alle Bendeleden!

Norah Jones had het niet mooier kunnen zeggen.

Toen de doos met kerstkaarten uit de kast werd gehaald vandaag lagen er net onder de doos een paar kaartjes.

Bij het openen van deze kaartjes zagen we haar naam erop staan:  Douwke.  

Ze had ze vorig jaar tijdens de kerstperiode gemaakt  maar waren om één of andere reden niet  op hun bestemming geraakt.

Een jaar later dan voorzien gaan de kaartjes dus eindelijk naar hun eigenaar zodat Douwke haar kerstwensen toch de wereld mogen worden ingestuurd.

Want hoe je het ook draait of keert, en ook al ontbreekt er eentje, we zullen altijd met z’n vieren zijn.

Elke morgen wordt de kaars bij je foto aangestoken, Douwke, en waar je bent weten we niet, je lijkt zo ver weg van ons en toch zo dichtbij.