Tijd voor een korte update: Douwke stelt het steeds "beter" (of is het minder slecht?). Haar leverwaarden worden langzaam aan beter, het suikergehalte danst een beetje op en neer maar het virus blijft hardnekkig opsteken en dus is het antivirale middel ondertussen gewijzigd. Ze is ondertussen weer zodanig opgepept dat ze zich begint te verevelen en dus zoeken we naarstig naar allelei "afleidende" activiteiten. Naast de spelbegeleiding en onze trouwe UZ school juf (zie ook foto vorig bericht) is het aan mama om Douwke te "entertainen". Gelukkig heeft Douwke van vrienden een itunes-kaart gekregen voor haar verjaardag. Die hebben we gisteren "op-geshopt" via internet en sindsdien is ze druk in de weer met haar ipod. Niet alleen zing ze luidkeels mee maar gisterenavond stond ze zowaar te shaken naast haar bed. Wat een verademing na vorige week!!! Verder heeft ze voor haar verjaardag bergen speelgoed gekregen, waaronder enkele leuke spelletjes, en vooral ook veel knutselgerief, dus is Douwke, creatief als ze is, al weer druk aan 't knutselen. Op 't moment zit ze te groempfelen in haar bed, ze heeft slecht geslapen (haar bloeddruk was nogal laag en ze kwamen hem "ontichelijk" vaak controleren) en haar maag zit overvol sondevoeding... m.a.w. we zijn klaar voor wéér een dagje 3K6. Groetjes, Douwke en Kris
Dag allemaal .Ik mis julli. Hoopelijk was het een tof schoolfeest en mooi.Dankjulli voor julli kaartjes.Ze schiteren hier in mijn kamer. ik vind julli schiterend
danku, merci, danke, gracias, thank you, tak, obrigado, ...
Zonet stond één van onze lieftallige verpleegsters ('zusters' zeggen onze nederlandse buren van een beetje verder op de gang) met wéér een pak verjaardagskaartjes te zwaaien.Ik vind er bijna geen plaats meer voor... Op bijhorende foto's krijgt u alvast een sfeerbeeld van onze kamer op de 3K6. Iedereen afzonderlijk bedanken zou me te lang bezighouden, dus hierbij voor jullie allemaal nogmaals een welgemeende: danku, merci, danke, gracias, thank you, tak, obrigado (en verder gaat mijn internationale woordenschat even niet). En voor morgen: een zeer leuk schoolfeest toegewenst! En voor diegenen zonder schoolfeest, gewoon een fijne dag !! Groetjes vanuit de 3K6!
Omdat Douwke's glucosespiegel nagenoeg verdubbeld is, werd vandaag besloten de vingerprikken verder te zetten... Dik balen, dus. Gelukkig heeft mama dan toch nog ergens een schuifke met vechtlust gevonden en hebben de artsen, na een rondje vechten met ondertekende, het aantal prikken van vier naar drie teruggebracht zodat onze nachtrust toch enigsinds verzekerd blijft. De sondevoeding blijft voorlopig hetzelfde en dat is nog iets waar mama een rondje voor wilt gaan, Douwke's maag is zo overvuld dat ze constant maagpijn heeft. Nu zijn de darmkrampen en de misselijkheid wel over maar nu krijgen we dát in de plaats. Jullie hebben al wel door dat ondertekende er onderhand genoeg van heeft en de "ambetante" patiënt uithangt. Tja, het duurt dan ook allemaal al veel te lang en we lijken van het ene in het andere te sukkelen... een mens wordt er niet bepaald vrolijk van.
De Bende had gehoopt om er voor Douwke een aangename dagvan te maken, ze doet het redelijk, alhoewel de leverwaarden niet meer zo spectaculair zakken, de viruswaarden gaan echter wel naar beneden. In de loop van de voormiddag kwam één van de artsen vertellen dat door één van de medicijnen de bloedsuiker van Douwke te sterk was gestegen. Om dit verder na te kijken moet er gedurende 24 uur een glucosecurve opgemeten worden uit vrees voor het intreden van diabetes of suikerziekte. Dit zal bepalen of men een behandeling moet opstarten met insuline of niet. De glucosecurve wordt via bloed met de zogenaamde vingerprik opgemeten. Als je hoogsensitief bent en prikangst hebt dan is het woord vingerprik geen goed nieuws, en zeker niet op je verjaardag! Douwke probeerde zich dapper te houden maar ze wordt weer eens op de proef gesteld. Toen Douwke nog thuis was en door verpleegsters van het Wit-Gele Kruis werd ingespoten, vertelde een verpleegster dat één van de patiënten die ze verzorgde een uur voor haar prik een kalmeringsmiddel moest nemen van de artsen omdat ze zich anders gewoon weg niet liet behandelen en hier ging het om een volwassen vrouw. De glucosecurve wordt over 24 uur gemeten en dat houdt dan weer in dat dat er ook 's nachts bloed zal geprikt worden. Het chronisch slaaptekort en gebrek aan privacy zijn voor Douwke en Krisje stilaan slopend. Douwke werd op 2 april opgenomen en heeft in de tussentijd 2 nachtjes in haar eigen bed thuis geslapen, we zijn nu 2 juni. En zo gaat de Bende van de ene ontwikkeling naar de andere, je zou beginnen denken dat we meespelen in een aflevering van "House MD" !!
Desondanks, toch een welgemeende danku voor alle kaartjes, tekeningen en cadeautjes!!!
Het zag er de afgelopen dagen niet zo goed uit voor Douwke. Zelfs de artsen vreesden dat het slecht ging aflopen. Hoewel het nog veel te vroeg is om te zeggen dat we uit de gevarenzone zijn, ziet het ernaar uit dat de situatie aan het keren is. De leverwaarden zijn terug aan het dalen (nog steeds veel te hoog, maar 't gaat al de goede richting uit) en ze is al een beetje minder geel. We durven m.a.w. terug een beetje te hopen... En hoop is toch wel het minste dat er moet zijn op een verjaardag! Douwke is echt opgetogen over de mooie tekeningen die haar kamertje nu versieren en de lading kaartjes die vanmorgend op haar lagen te wachten hebben haar humeur ook opgekrikt. Echt heel erg bedankt allemaal! Vooral een dikken MERCI aan al die kunstenaars van de Sint-Jozefschool! Jullie hebben ons de voorbije dagen echt gedragen, en dat was nodig want wij hadden de kracht niet meer. In de hoop dat het vanaf nu alleen maar beter wordt, dikke kussen van Douwke, Rienske, Kris en Wim