Nu ik samen met Krisje een eigen nest heb is de tijd gekomen om terug de loopschoenen aan te trekken. De winterjogging in Deinze leek me een goede test om te zien waar ik nu eigenlijk sta en vooral wat ik nog kan. De langste afstand leek me te ver door de weinige trainingen en ik besloot dat 9 km meer dan ver genoeg was.Voor de ontwetende kon je voor, 1,2 of 3 ronden van 4,8km kiezen.
Johan en Fabrice (KAAG) gingen er als een haas vandoor en ik liet het gat vallen. Frederik en  Luc (KAAG beide) kwamen meteen aansluiten bij me maar na anderhalve km en een modderstrook verder moest ik al lossen. Na 2km kwam ook de trein van Marc, hij raak maar niet versleten, me voorbijsnellen. Hun hadden geen moeite op het gladde asvalt terwijl ik gekke kuren moest uithalen om overeind te blijven. Ik liep in een 6de positie na 1 ronde al voelde de vermoeidheid toenemen. Ik liet mijn tempo flirten met 4'/km en nog 2 atleten snelde me voorbij. Geen nood met plaats 3 op mijn afstand was ik content.
Vanaf deze week is het de bedoeling om weer elke dag de loopschoenen aan te trekken.