Ik durf het bijna niet uit te spreken, maar met dit weer en de dagen die gevoelig korter worden, komt ook het najaar stilaan in zicht. Terwijl ik dit schrijf, weet ik dat er zovelen zijn die me naar verre oorden verwensen, maar ik kan er niets aan veranderen.
Elk seizoen heeft z'n goede en charmante kanten, maar voor mij weegt er niets op tegen de herfst. De warmere kleren mogen terug uit de kleerkast (alhoewel ze deze zomer niet weggeweest zijn), de natuur verkleurt in de meest warme tinten, de kaarsjes mogen aan, de gezelligheid in huis wakkert weer aan, en de maaltijden worden weer voller. Mochten we een haard hebben, dan zou ik hem nu al aansteken, denk ik. En hoewel het twintig jaar geleden is dat ik in Engeland was, toch geeft het najaar me de sfeer van Engeland. Ik zou er zowaar een klein bureautje aan een raam voor inrichten om in het halfdonker met een leeslampje aan in een boek of op computer te schrijven. Mensen die vaak naar Engelse films of feuilletons kijken zullen vast begrijpen wat ik bedoel. De grijzige, vochtige sfeer die er dan buiten hangt, is ook heel typerend.
Maar, de zon breekt ineens door en mijn bubbel barst open. Weg dagdromen en weg najaarsgevoel.
Misschien nog maar goed ook, want onze vakantie begint deze week en volgens het weerbericht begint ook gelijk de zomer. Het heeft lang geduurd eer we beslist hebben wat we zouden gaan doen en waar we onze vakantie zouden doorbrengen. Geen van ons beiden zijn strand- of zwembadmensen, maar avontuurlijke tochten zijn nu ook weer niet aan ons besteed. We nemen de dag graag zoals hij komt en liefst hebben we iets gedaan of gezien. De voorbije jaren zijn we op citytrips geweest. Redelijk vermoeiend, want we trokken daar gemiddeld zo'n drie dagen voor uit en dan holden we van hot naar her om zoveel mogelijk gezien te hebben. Met als resultaat dat (vooral) ik de laatste dag geen stap meer vooruit kon van de pijn in benen en voeten. Dit jaar wordt het toeristisch sportief. We trekken naar de westhoek waar we logeren in 5 verschillende B&B's. Twee nachten per B&B en ter plaatse wordt onze tijd ingevuld met fietsen, wandelen, boeken lezen, sokken breien, teksten schrijven, en relaxen. Alles op ons eigen tempo zonder inmenging van anderen. En ons motto is "alles kan, niets moet".
Ik zie het helemaal zitten. Als de strijk op tijd gedaan geraakt en het huis aan kant is, zijn we klaar om te vertrekken. En het verslag en feedback over de bezochte logementen volgt later.
