Het is de avond van Kerstmis en dan vraag je je af of ik niets anders te doen heb dan wat te typen. En nee, ik heb momenteel niets om handen. Niet dat dit erg is, hoor. Het is zo dat ons familiekerstfeest gisteravond niet doorgegaan is. In de namiddag werd er beslist dat het te gevaarlijk was om de baan op te gaan, vooral gezien de afstand. Wij wonen elk op een afstand van minstens een uur rijden van mekaar. Naar Amerikaanse normen is dat niets, maar in ons klein Belgenlandje is dat toch wel wat. Je moet dan ook nog zorgen dat je 's nachts veilig terug thuis geraakt.
In plaats van dit familiefeest zijn de dochter en schoonzoon hier kerstavond komen vieren. Dat was dan weer het kerstfeestje dat voor vanavond gepland stond, nadat zij terug kwamen van de familie van de schoonzoon. Tja, zoveel familie en zoveel feesten, niet. Het is niet eenvoudig om iedereen tevreden te stellen en overal op tijd te geraken en er dan ook nog voldoende tijd te spenderen zodat iedereen tevreden blijft. Mijn dochter en schoonzoon zijn hier blijven overnachten, en na een gezellige kerstavond met veel cadeautjes, hebben we vanmorgen nog een aangenaam ontbijt gehad samen. Dat doet me een beetje dagdromen over de jaren die nog moeten komen, samen met de kleinkinderen aan de ontbijttafel op kerstdag. Gezellig, toch.
De vele cadeautjes waar ik het net over had, lijken wel een decadente bedoening, maar dat is het niet. Vorig jaar hebben we kerstsokken aan de schouwmantel ingevoerd (toch ergernis van de mannen en jolijt van de dochter en ik). In die sokken stoppen we de kleine pakjes. Ze zijn vooral klein van prijs, want ze moeten rond de 5 per pakje schommelen. Dat kunnen dus gadgets zijn, maar evengoed snoepjes. De kunst is om dingen te zoeken die de andere leuk of lekker gaat vinden. En dan is er nog het groot cadeau. Dat is er één per persoon. En daarvan ligt de prijs wat hoger volgens ieders budget.
De hele cadeautjesjacht is een taak die mijn dochter en ik op onze schouders nemen omdat de mannen dat niet zien zitten; maar het openmaken kan toch wel op hun enthousiasme rekenen. En geen enkel cadeau is tot hiertoe negatief onthaald, wat met mijn man geen evidentie is.
Omdat we vanmiddag niets om handen hadden, heb ik genoten van een kerstfilm om TV, hebben we zonet de restjes van ons feestmenu van gisteren opgegeten, en gaan we vanavond nog wat gezellig TV kijken. De kerstverlichting is aan en de kaarsjes branden. Nog een haard en het is helemaal compleet. Maar dat is nog niet voor direct.
van sneeuw via politiek naar een referendum = zalige kerst voor iedereen
Het is straks kerstavond en ik zit momenteel een beetje aan huis gekluisterd, want mijn auto geraakt niet door de sneeuw. Met een zelfstandige bezigheid die zich voornamelijk buitenshuis afspeelt is dat niet echt leuk. Want niet werken staat gelijk aan niets verdienen. Maar ik klaag niet, want ik zit aangenaam warm, heb een lekkere muntthee in de buurt en heb zicht op het mooie sneeuwlandschap vanuit mijn kantoor thuis. Onze gemeente, die toch vrij centraal in België gelegen is, blijft er veel langer wit uitzien dan gelijk welke omringende gemeente. Om één of andere reden wordt hier weinig (om niet te zeggen niets) gedaan om de banen min of meer berijdbaar te maken. Wij wonen op een steenweg, wat toch bij de 'grote' wegen hoort en redelijk wat passage uit andere gemeenten met zich meebrengt. Het lijkt wel of de technische gemeentedienst hier een onbestaande gegeven is in de winter, of dat ze na de eerste sneeuwbui al geen zout meer hadden, en sneeuwruimers zijn al helemaal uit den boze. Als er al zout was, dan werd het bovenop een stevige laag sneeuw gestrooid. Je hoeft geen kenner te zijn om dit als amateurisme te catalogeren.
Er is geen enkele gemeente in België waar je meer gemeentebelastingen betaalt dan hier. Op momenten als vandaag vraag je je toch af waar dit geld naartoe gaat. Bij het openslaan van het periodiek gemeenteblad, wordt het me weer duidelijk. De kerk! Dat is de prioriteit van onze gemeente en daar worden onze centen naartoe gedragen. Tel eens even mee: 11.390 + 8.206 + 9.921 + 12.604 + 15.937 + 19.937 = 77.995. Dat is het totaal voor de 6 kerkgemeenschappen (die onze gemeente telt) en dat er volgens de notulen van deze editie wordt gedoneerd. Hier word ik zo lichtelijk ambetant van.
En dat is verre van het enige waar ik me hoe langer hoe meer aan erger. Dat komt waarschijnlijk omdat ik van karakter nogal rechtuit ben en er geen nut in zie om doekjes rond dingen te doen. Pas op, ik blijf beleefd en diplomatisch waar nodig en gewenst, maar rond-de-pot-gedraai is aan mij niet besteed. Niet in staat zijn om de juiste prioriteiten te stellen of om beslissingen te nemen; ik snap zo'n mensen niet. Maar ik ken ze wel. We kennen ze allemaal. Onze politici bijvoorbeeld, om gelijk een schuldige aan te duiden. Een zootje ongeregeld dat zonder kennis van zaken, maar mits mandaten gegeven door de burger, het voor het zeggen krijgt. Dat is toch hallucinant. Wordt het niet eens tijd dat verkozen politici, vooraleer aan hun mandaat te beginnen, wat opleidingen gaan volgen. Een cursus managementvaardigheden, leidinggeven, en misschien zelfs iets in de zin van Landsbeheer, zoals een zelfstandige een bewijs van Bedrijfsbeheer moet kunnen voorleggen. Gedaan met het verschuilen achter zoveel onkunde. Hoe langer, hoe vaker dat ik me afvraag waarom wij als burgers niet meer op de straat komen om te protesteren tegen dingen. Of het idee van een referendum spreekt me ook wel aan. In Zwitserland vinden er jaarlijks vier plaats en het resultaat telt. Dat moeten wij toch ook kunnen. Iedere burger zou dan onderwerpen kunnen aanleveren die op een website geplaatst worden zodat mensen er kunnen op stemmen. Over de 4 onderwerpen met de meeste stemmen wordt dan per kwartaal een referendum gehouden. Dat is pas democratie!
Zo los uit de pols zijn dit alvast een paar van mijn onderwerpen: - De kerk moet voor zichzelf kunnen instaan. Geen belastingsgeld meer naar de kerk. - Godsdienstlessen uit het scholenpakket verwijderen. Hierdoor worden alle scholen gelijk (geen katholiek of ander onderwijs meer) en kan elk kind ongestoord naar gelijk welke school. Wie een godsdienst wil beoefenen, moet dit maar in een vorm van vereniging gaan doen. - Politici moeten een attest van managementvaardigheden kunnen voorleggen vooraleer een mandaat in de regering te mogen opnemen.
Misschien moet ik zelf wel een lijstje beginnen aanleggen en op tijd en stond doorsturen naar onze dames en heren politici.
Maar niet vandaag, want vanavond is het Kerstavond en moeten we proberen op het kerstfeest te geraken. In normale omstandigheden is het een uur rijden. Ik denk dat we nu minstens het dubbel moeten tellen. Dat wordt heen en terug zo'n 4 uurtjes rijden voor een feestmaal en een gezellige babbel met de familie.
Aan iedereen die dit leest, wens ik aangename en warme feestdagen.
