Ik deed vanalles wat vandaag, alles tegelijk en door elkaar en daardoor niets eigenlijk goed. Een nieuwe pagina voor mijn kinderboek inkleuren, gips gieten om kerstcadeautjes mee te maken de komende weken, was plooien, kousen sorteren, kapotte spullen plakken met telkens de juiste lijm, Linus' knieën in zijn broeken oplappen, aardappelen poffen, strijken en de continuë opdweil van gemorste sapjes, drankjes en andere vloeistoffen.
Linus leerde Tilia schaken:
Zo ging de conversatie:

L: "Kijk Tilia, de koningin moet op haar eigen kleur staan."
T: "NEE, DE KONING"
L: "OF de koning. Eigenlijk mag het niet maar als je het ECHT wil, dan dat mag je kiezen. Kijk, ik ga vooruit met mijn pion. Wat doe jij?"
T: "PAARD! Voila, ik bots tegen je pion"
L: "Het paard is de sterkste dus je hebt gewonnen. Je krijgt mijn paard erbij. Kijk, nu ga ik met mijn pion tegen de jouwe. Wat denk je Tilia? Wie heeft er nu gewonnen?"
T: "Ik weet het niet."
L: "Twee pionnen zijn even sterk dus... (euforisch!) WE MOGEN ZELF KIEZEN TILIA!"
T: "Ik win!"
L: "Kies je jouw of mijn pion?"
T: "Ik, de mijne, ik win."
L: "Oké."
T: "Kijk mijn koningin botst tegen jouw toren. Ik ben gewonnen. IK BEN GEWONNEN!"
L: "Nee, dat is een fout die iedereen maakt. Iedereen denkt altijd dat de koningin de sterkste is maar dat is niet waar. Die toren zit vol soldaten en wat denk je? Samen leggen ze die koningin plat natuurlijk."
T: "Oké."
L: "Jij leert veel hé van mij? Straks leer ik je meer dan dat ik ZELF weet."
T: "Dan weet ik meer en meer en meest en meester en dan ben ik MEESTER."
L: Ik weet alles in de wereld al bijna, ook over Afrika en China .
T: "Ik ook. In Afrika kweken ze paprika en in China wonen de Chinanezen."


Al spelend leren wij...

10-11-2007 om 00:00 geschreven door Fjerinne  

Vandaag, boekenbeursdag.
Alleen met zijn tweetjes. Ik samen met Karel terwijl de kindjes naar school zijn. (Maar wel met de belofte dat we coole boeken zouden meebrengen voor hen.) Het doet raar om na zo'n lange tijd eens alleen met z'n tweetjes ergens heen te gaan. Ieder kreetje of kikje, slaat mijn moederhart toch een slag over. Ik loop ze ook constant te zoeken, merk ik.
We hebben geen lezingen gevolgd, geen randevenementen, niets! Alleen Boeken Kopen. Dat was/is/blijft de opzet. (En een lekkere lunch zonder ketchupvlekken, omgestoten glazen, vette vingertjes, plas-pauzes en andere onderbrekingen maar met een intelligente discussie én frietjes)

Impressie van de dag.
- Wat worden er een hoop boeken geschreven over ellende en gruwel. Zowel in fictie als non-fictie. (mentale nota; nooit aan meedoen want die markt is mijns inziens meer dan verzadigd.) Op een bepaald moment stak het verschrikkelijke depressie-beest even zijn kop op, mijn God, wat een ellende op deze wereld...
- Wat een hoop heel fijne kinder-prenten-boeken worden er gemaakt. (En hoe komt het toch dat de bekroonde niet altijd de mooiste/beste zijn? Of ligt dat aan mij?)
- Huh, sinds wanneer is onze boekenmarkt zo ver-amerikaniseerd? Chiclit? Wie leest dat grote aanbod?
- Zijn piraten, ridders, prinsessen, monsters en helden misschien toevallig wat nu leeft bij de kleintjes? RETHORISCH!
- Is het fijn om je eigen boekje (ook al is het piepklein) te zien liggen in de Boekenbeurs? IDEM DITO!

En zo bestaat mijn oogst dit jaar eigenlijk alleen maar uit kinderboeken, bijzonder mooie prentenboeken want die waren de enige waar ik de volle prijs voor wou geven. Ik heb kerstcadeautjes à volonté en toevallig weet ik ook al wat de Sint zal brengen dit jaar... Wel heb ik Norwegian Wood van Haruki Murakami gekocht. (om evidente redenen)
Karel kocht vooral Marketing- en Economie-boeken, de traditionele Ben Elton, nog een paar andere Engelstalige boeken nu het zo gemakkelijk is met de Sterling Bookshop bij de hand, het grote luisterboek voor op reis en een paar kerstcadeautjes.
's Avonds, de kindjes voorlezen uit het prachtige boek van Lieve Baeten, Nieuwsgierig Lotje, kindjes in bed gestopt, het badputje ontstopt met een paarse draak van een product en dan snel alle leuke ideetjes voor boeken die vandaag in me opgekomen zijn neerpennen. Want boeken doen aan schrijven denken!

08-11-2007 om 00:00 geschreven door Fjerinne  

06-11-2007 om 11:41 geschreven door Fjerinne  

02-11-2007 om 00:00 geschreven door Fjerinne  

Morgen Allerzielen.
Als kind dacht ik altijd dat het betekende dat we met z'n allen zielig mochten zijn die dag. We gingen dan 'bloemen gaan zetten' en diep vanbinnen voelde ik me dan altijd heel opgewonden op een plechtige manier. Ik had dan mijn nieuwe winterjas voor de eerste keer aan en Bonmamantje kwam en er waren ‘s avond wafels of pannenkoeken en ’s middags hadden we al frietjes gehad. Iedereen zijn beste kleren aan, bloemen kopen en dan plechtig de begraafplaats op. Die mooie bij Brugge waar Guido Gezelle ook ligt en waar die fantastische oude bomen staan.
Maar nu, met ouder en banger worden en 'eigen' verdrietige herinneringen die elk jaar rond die tijd boven komen, vind ik er niets opwindend meer aan, aan dat zielig zijn met z'n allen.
Integendeel. Ik ben haastig op zoek naar vrolijkheid. Zoals Linus die de pielenpomper zoekt. (de batterijoplader)

Vandaag geen kerkhoven op onze vrije dag maar een shopwandeling in Hulst (Nederland) voor Sint- en Kerstcadeautjes en thuis wat priegelen met veel kralen en kleur. Aanschouw, ook in allerzielige tijden is er plek voor kleur hier in ons duivenhok.

01-11-2007 om 22:30 geschreven door Fjerinne  

Dingen die mij inspireren deze week:

- De schitterende uitspraken die mijn kinderen eigenlijk bijna constant doen:
Radio: "Heb je interesse? Surf dan naar www..."
Linus: "Surfen, je bent niet wijs zeker, ik kan niet surfen en ook niet skate-boarden, maar wel al fietsen op twee wielen."

Tilia: "Mama, mijn silly bootje is een bal. Als er een stickertje met een bal op de kapstok hangt moet ik daar mijn jas ophangen."

Uit het leven van Beatrice Potter: "Ze hield zestien jaar een dagboek bij."
Linus: "En toen gooide ze die weg? Hoe stom!"

- Boeken die ik deze week lees:
'Eend voor eend' van Guus Kuijer (Heel mooi, schitterende observaties)
'Chart Throb' van Ben Elton (Onvoorstelbaar geniaal zoals al zijn boeken)
'Jaia' van Marcus Cumberlege (Mooi, just as you are Marcus)
'Hoe Mieke Mom haar maffe moeder vindt' van Guus Kuijer (Geschift boek maar ik vind al zijn andere beter)
'Schurken en Superhelden' van Tony Bradman en Tony Ross (superboek voor Linus, Griekse en Romeinse helden!)
'Het lievelingsboek van Simon Snoek' van Julia Donaldson en Axel Scheffler
'Het krijtje' van Iris van der Heide en Marije Tolman
'Prutske' van Stijn Streuvels
'Tin Toeval en de kunst van het verdwalen' van Guus Kuijer (Liever Madelief en Polleke)
'Tin Toeval en het geheim van het Tweebeens-eiland' van Guus Kuijer
'Tin Toeval in de onderwereld' van Guus Kuijer
'Spinnentaart' van Rian Visser en Yvonne Jagtenberg
'Joni' (Vlaams Filmpje) van Jan Dewitte

Het lijkt een hele lijst voor één week maar dat is doordat het vakantie is, niet dat ik veel tijd heb in de vakantie (integendeel) maar ik lees ongelooflijk veel voor en de kinderen mochten zaterdagochtend in de bibliotheek achttien boeken uitkiezen.

Verder valt het me op hoeveel mensen ik ken die heel inspirerend werken op me:
tentoonstellingetje hier, tekeningen daar, gedichtjes in de brievenbus, schitterende mails, zeer schone links, fantastische telefoongesprekken, fijne wandelingen.
Bedankt Katherine, Bettina, Ann, Karel, Thomas, Roos, Veerle, Veronique, John, Nancy, Philippe, Ellen, Anne, Chris, Hans-Jurgen, Kirsten, Frank, Bart, Marcus, Jan... Iedereen eigenlijk.
En vanavond een etentje op een boot... samen met mijn liefste omdat de 30ste een beetje onze dag is en we daar niet altijd aan denken, dus als we het eens doen, dan doen we het goed! Bedankt Silke om te babysitten.

Ik verlang al naar het einde van de vakantie om te kunnen al mijn inspiratie om te zetten in letters op papier. want voorlopig kom ik alleen toe tot snelle krabbels...

30-10-2007 om 00:00 geschreven door Fjerinne  

22-10-2007 om 00:00 geschreven door Fjerinne  

Meteen heb ik vier zo’n boeken gekocht voor de meer dan duizend cd’s van mijn lief. (Kan je je het voorstellen hoeveel plaats dit inneemt in ons piepklein poppenhuisje?)

Hij zag dat eerst niet zitten, zoals veel van mijn ‘zotte invallen’. Maar daar ben ik al min of meer aan gewend. Gisterenmiddag begon hij dan toch de plastiek cd-doosjes open te wrikken, vooral die vervelende achterkanten om de omslagtekstjes te bewaren samen met de schijfjes in die grote boeken.

Misschien omdat ik al een week aan het opscheppen ben over hoe gemakkelijk ik nu AL mijn cd’s mee kan nemen naar boven of waar dan ook en hoe gezellig ik dit op schoot kan nemen om een volledig overzicht te krijgen van mijn interessante verzameling.

Drie gigazakken vol doosjes hebben we nu, versleten en gebarsten doosjes vliegen weg, de andere worden gerecycleerd voor ander gebruik. (vb om manuscripten op cd-ROM op te sturen etc)

Omdat op 1 september onze tv het begeven heeft (oef, ik miste hem geen seconde) besloot mijn lief zichzelf na zijn titanenjob te trakteren op een tv. Uren bleef hij weg. Echt uren.

Hij verdwaalt soms in een andere tijdsdimensie (hoe hij dat doet weet ik niet) dus ik maakte me eerst geen zorgen. Maar dan uren en uren later kreeg ik een telefoontje van hem;

“Je zat er wel mee in zeker?”

Hij had een tv gekocht - heel mannelijk; een scherm als een privé-cinema (voor ons piepklein woonkamertje!!!!!) – en was met dat gigantisch gedrocht naar buiten gestapt en toen ging dat alarm van de winkel keihard af. Security kwam eraan te pas en na fouilleren en de hele rimram bleek dat mijn lief tijdens de cd-pellen fase zijn broekzakken gevuld had (waarom niet meteen in de vuilbak?!?) met die kleine plastiek strips met een streepjescode die in sommige cd doosjes zitten met een antidiefstal beveiliging erop.

Ze begrepen maar niet dat iemand met zo’n pak van die strookjes in zijn broekzakken rondliep.

Schitterend nietwaar?

Ik lach nog en het is al meer dan twaalf uur geleden.

30-09-2007 om 23:27 geschreven door Fjerinne