De kunst van het alledaagse leven Artistiek verantwoorde prettig gestoorde bohémien subcultuur idealen die vertaald worden in dagelijkse literaire schrijfsels en andere knutsels.
22-01-2008
Thonet
Gisteren met de beste vriendin voor winkeltjes en koopjes er weer eens op uit getrokken. Tweemaal in dezelfde maand!
Maar ze kent een goede winkel voor bloempotten, en nu de tuin begint te botten beginnen de tuinkriebels. Een kar vol potten en een zak teelaarde verder, rijden we naar haar huis voor een 'potje' koffie. Bij de vuilbakken van de appartementsgebouwen vlakbij haar zie ik een stoel. Een Thonet. Zo denk ik te zien. Ik heb zo die tic om aangetrokken te worden door wat mensen allemaal weggooien.
Een Thonet, het biedermeier summum van eenvoudige gratie in plasticiteit en functie!Ik krijg milde hartkloppingen, vlinders, zeg maar.
Ook al is zij kapot, ik wil haar, ik repareer haar, verf haar Hongkong-jade-groen en beschilder haar met kleine roze roosjes. Ik ben weg van die vorm. Ik niet alleen, mensen, dit gaat over het meest verkochte houten voorwerp aller tijden.
Ik kreeg van mijn oma jaren geleden ook al de overbekende Thonet-stijl-schommelstoel en die krullen passen mooi bij het nostalgisch jadegroen dat Christophe Coppens ontworpen heeft, één van mijn favoriete kleuren. Maar misschien mistte zij wel een been of zo. Zij lag daar zo zielig tussen een hoop vuil.
Pas bij het weer wegrijden, na het kopje koffie, durfde ik het mijn vriendin vragen. Ik had me niet gerealiseerd dat ik niet zelf met de auto was en maar bij gratie van haar een kijkje kon nemen.
Kun je even stoppen?
Aan de vuilbakken?
Om een lang verhaal kort te maken:
Het was een Thonet.
We laadden haar in.
Thuis vond ik er geen enkele mankement aan.
Ik schuurde de stoel meteen op, mijn pot Jadegroen al bij de hand
Maar ze was in echt beukenhout en onbeschadigd.
Ongeverfd was zij het mooist.
Ik denk niet dat het een originele Thonet is. Haar zitting is van de nog meer bekende nr. 14 (cirkelvorm) en haar rugleuning de nr. 56, dus een model van tijdens de beukenschaarste na 1886. (zie foto, rugleuning in drie stukken ipv één zoals de nr.14.)
Ze is een beetje een mysterie. En wie wil dat nu niet in huis?
Fred Astaire eat your heart out. Jij kon ermee dansen maar ik heb er één in mijn living staan die me de prijs van een stukje schuurpapier heeft gekost.
Thonet
Cest un objet populaire
et une chef d'oeuvre du design.
Elle est toujours dans les bistrots,
mais on la trouve aussi dans les musées.
Elle est fabriquée grâce à une technique
qui fut autrefois révolutionnaire.
Merci Monsieur Thonet.
22-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
16-01-2008
Een zwaluw maakt de lente nog niet Deel I
De hele dag met tussenpauzes gekookt, gebakken en ingelegd. Op weg naar de brievenbus (wat een bewogen leventje vandaag...) zag ik dat de hortensia in bot kwam.
Impressie voor het tuindagboek:
In de vochtige aarde zoekt de hortensia
de weg naar de zon
Waar is mijn kamperfoelie gebleven?
Het wintergras wuift naar de rommel
terwijl ontluikend lentegroen zich klampt aan kale takken.
De tuin is bijna klaar om nestjesbouwers te ontvangen.
Welkom!
En s avonds na een gezellige vergadering voor de leefschool in onze living bij de open haard met verse soep, brood, Americain Vegetarien (natuurlijk) en applebutter (alle recepten hieronder te vinden), zette ik een cd van Djivan Gasparian op en beloofde mezelf ondanks dat het al voorbij één was dat ik nog even mocht lezen voor het slapengaan. Tot de cd afgelopen was. Ik las een kerstgeschenk: Dagboek van Zwaluw van Amélie Nothomb. Per ongeluk had ik op repeat gedrukt en de cd was dus nooit ten einde. Omdat het zo'n dromerige muziek is, viel het niet op dat het lang bleef duren en toen het boek uit was, merkte ik pas dat het repeat-lampje brandde. Boek uit in één nacht dus. Gelukkig maar want ik denk niet dat ik het nog opnieuw zou opgenomen hebben om verder te lezen. Ik las erna wat boekbesprekingen op internet maar die spreken elkaar tegen. Zelf vind ik het te snel geschreven. Alsof het een serieproduct is, open vragen, doodlopende literaire straatjes en gebrek aan logica vind ik geen diepgaande filosofie zoals door sommigen beweerd wordt over dit boek.
Wat ik sinds het vorige lijstje gelezen heb:
(behalve kranten, tijdschriften, De Brakke Hond, Meander, nieuwjaarsbrieven, kerstkaarten, mailtjes en vergaderverslagen)
-Seven Days In the Life of a Laughing Skeleton Marcus Cumberlege (mooi)
-Gut Symmetries Jeanette Winterson (nogal moeilijk, niet echt voor het slapen gaan dus voor de meeste full-timers uitgesloten, wel geniaal)
-Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder roodkapje voor Renate Dorrestein (Lezen!)
-Mary Poppins She Wrote, the life of P.L. Travers van Valerie Lawson (Geen literatuur maar ik wou wel eens weten waar P.L. Travers de mosterd haalde en of ze zelf aan de kant van Mary Poppins of the Bank's kinderen is opgegroeid.)
-Een sterke man Renate Dorrestein (misschien nog beter dan 'Want dit is mijn lichaam'. Maar 'Voor alles een dame' blijft mijn favoriet.)
-Bloemlezing uit de poëzie van Jan Van Der Hoeven (Tja, mijn voormalige tutor zit zich natuurlijk al lang op te winden wat die caramel-verzen op deze blog te betekenen hebben dus ik duik maar eens in echte poëzie, de zijne dus!)
-Is there life after housework van Don Aslett* (Nog in bezig, en elke dag aan het leren)
-De Zeeprinsesvan Marlies Visser (Een zeer romantisch prentenboek waarvan mijn dochtertje zo smult dat ik er dubbel van kan genieten)
-Linus geïllustreerd door Pieter Gaudesaboos. (Een zeer zwaar verhaal, amai, voor kinderen???? Maar de titel en de originele illustraties zijn goed)
-En dus ook: Dagboek van Zwaluw van Amélie Nothomb.
*Organisatietip die perfect werkt (voor mij) is alles onmiddellijk terugleggen op een vaste plek (vooral dat!) na gebruik en niet op een hoopje die je dan wel eens zal organiseren. Maar ik hoop vurig dat hij mij straks ook uitlegt, verder in het boek misschien, hoe je je huisgenoten daartoe kan dwingen.
De recepten:
Brood van de dag Ingrediënten - 350 gr bakkersbloem - 12 gr verse gist - 2 dl lauw water - 0,5 dl olijfolie - 1 tl zout - 4 el Za'thar Bereiding: Doe de bloem in de broodmachine-emmer en maak een kuiltje in het midden Roer in een maatbeker de gist met het water Giet het gistmengsel bij de bloem en dit alles samen in de broodmachine met olijfolie, en het zout. Wanneer de broodmachine het signaal geeft om bijvoorbeeld rozijnen toe te voegen, voeg er dan de 4 el Za'thar bij.
Applebutter
Ingrediënten - 5 appels - knijpfles of pot vloeibare honing - 150 gram smeerkaas - walnoten (gemalen) Bereiding: De appels schillen en in kleine blokjes in een ovenschaal overgoten met vloeibare honing 15 minuten laten opwarmen tot 180°c. Mengen met de smeerkaas en de gemalen walnoten. Bijzonder lekker op het brood van hierboven.
Soep Alle groenten die ik in huis had door de appelsapmaker en dan laten koken. Supersimpel, licht (ideaal voor 's avonds) met tuinkruidenblokje erbij. Ik geef toe, dit is luiheid in de keuken (Als je tenminste het afwassen van alle onderdelen van de appelsapmaker niet meetelt. Dat heb ik natuurlijk onmiddellijk gedaan en bovendien alles terug op zijn plaats gezet.)
16-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
14-01-2008
Home-making vs Onverwacht bezoek
Vanmorgen, de kindjes veilig naar school. Het huis (dankzij de 70/30 regel al zichtbaar georganiseerder maar toch) wel puinhopig gezien het voorbije week-end en een kook-experiment gisterenavond. Maar vandaag, na een week-end flink doorwerken en opruimen, heb ik zin in schrijven. Tijdens het opruimen heb ik verschillende fijne details bedacht en nog niet kunnen neerschrijven dus er zit wat te duwen. Laat de boel de boel! Theetje gezet, mij geïnstalleerd aan de grote tafel want vandaar zie ik de toverhazelaar in bloei en beginnen. Schrijven en schrijven en schrijven, vergeet bij wijze van spreken dat ik leef, eet een bakje champignons wanneer er een vaag hongergevoel opsteekt, en dan hoor ik een lieflijk belletje. Klara staat op dus ik denk eerst nog dat het een vrije improvisatie is in de Vierde Symfonie van Brahms maar dan volgt er geklop op de deur en daar staat Frank, bevriende papa van Bert en Tijs. Korte beschrijving: een gouden hart op twee ellenlange benen. Intelligent voorhoofd en in zijn armen het Heilig Hart, verlaat verjaarscadeautje. Geestig begin van het jaar! Efkes binnen maar hoor. Zal ik thee zetten? Nee, een glaasje water. Wablief? ('Wil je daar een stuk zeep bij?' zou mijn vader zeggen.) Omdat ik met mijn hoofd nog in mijn verhaal zit, zie ik maar druppelsgewijs dat ons huis een mild stort is, de afwas er nog staat, de pyama's van de kinderen nog in de zetel liggen, de ramen onbarmhartig onzuiver zijn in het schelle winterzonlicht. Ik ruik zelf de ontbijtresten (verbrande toost en aardbeienyoghurt en mijn kookexperiment van gisterenavond: americain vegetarien met veel kappertjes die ik om sneller te laten afkoelen voortdurend heb overgegoten in grote pannen) Omdat de vaatwas nu aan het draaien is, staat de rest van de vaat te wachten en wanneer Frank vertrekt (na niet lang te blijven, hoe zou je zelf zijn?) zie ik pas dat het vlak op de middag is. (glaasje water?)
Frank vergeef me mijn ongastvrijheid. En je kwam nog wel met het Heilig Hart dat nu vanop de schouw liefdevol neerkijkt op ons gezinnetje. Had ik het geweten efkes vooraf... Ik had een beetje eyeliner opgedaan. Maar misschien maak ik het goed met het recept van mijn americain vegetarien? - Grote wortels, stuk of vijf. - Tuinkruiden bouillon - 1 rode paprika - Provencaalse kruiden - Tomatenpuree - kappertjes - volkoren brood (zes sneetjes zonder korstjes)
De wortels en de rode paprika koken in de tuinkruidenbouillon en pureren. Kruiden erbij, tomatenpuree erbij, vier eetlepels kappertjes. Nog eens mixen. Zes broodsneetjes erin laten weken en meemixen, een theelepel kappertjes erbij en niet meer mixen nu. Laten afkoelen en in potjes gieten en de koelkast in. Smakelijk! ('t lekkers op getoast brood)
(en te zeggen dat ik een koelkast vol heb en gisterenavond-gebakken-brood en dat F. hier gelunched heeft op...een glaasje water. Had gebeld voor je kwam dan had ik mijn mentale lijstje afgelopen en me sociaal aanvaardbaar voorbereid, maar die ramen...die zou ik niet op tijd meer kunnen gelapt hebben.)
14-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
11-01-2008
Dagje uit
Dagje uit met vriendin. De beste qua geestige winkeltjes leren kennen. Delicatessen aan depressief hoge prijzen maar je leeft maar één keer en kinderkleren, toekomstige cadeautjes en huishoudartikelen voor geen geld.
Ook een hoop polymeerklei om miniatuurtjes in elkaar te prutsen voor vrienden en geliefden en thuis pas, na het ineenknutselen van zo'n miniatuurtje samen met de kindjes, besefte ik dat ik een lange broek voor anderhalve euro gekocht had en een trui voor twee euro en twee nieuwe gordijnen voor in de badkamer voor samen een euro maar dan ook een zakje amarettokoekjes voor acht euro. (Er zitten er zes in) Euh? En tenslotte: Ooo, denneboom Ooo, denneboom waar ben je heen met al je schoon? Hoezeer mis ik je lichtjes al vooral dan bij de avondval.
(Alhoewel ik nu al niet meer weet hoe we hier kerstversiering binnengekregen hebben twee weken geleden?!?! Het staat hier echt eivol.)
11-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
09-01-2008
Mijn toverhazelaar bloeit!
Kijk, zoiets kan mij mateloos gelukkig maken.
Vanmorgen stond ik op. Trok de gordijnen open en zag de toverhazelaar die in een pot op het terras logeert in vuurrode bloei staan.
Tegen de namiddag stond hij op zijn mooist. En dat kon ik meemaken dankzij mijn thuisblijfmoederschap en vooral door onze zeer gewaardeerde vriend Philippe die we veel te weinig zien maar wel heel graag. Hij heeft me deze wonderlijke plant gegeven op mijn laatste verjaardag rechtstreeks vanuit de Tuindagen van Beervelde waar ik voor het eerst sinds jaren niet heen kon wegens schoonfamilieaangelegenheden waar ik jammerlijk niet onderuit kon. Maar wat een mooie troostprijs!
En nu staat die daar vuurrood te bloeien dat het een lieve lust is, mijn eigen Hamamelis Intermedia Diane.
En ik neem me voor dat ik mijn volgende tuin zal aanplanten met een oog voor winterbloeiers, gele en rode toverhazelaar, dopheide, helleborus, winterjasmijn, wintersneeuwbal zowel de tinus- als de dawn-versie, gele kornoelje, peperboompjes, Bitterzoet, wintersierkers en skimmia japonica, winterakoniet.
En heel veel bollen voor krokusjes en sneeuwklokjes want tegen de tijd dat de winterbloeiers beginnen uit te bloeien staan die kleintjes er al weer.
Waarom denk je eigenlijk nooit aan winterbloeiers in de aanplantperiode? We hebben er hier een paar staan maar die zijn allemaal op tuinbeurzen aangekocht omdat het inderdaad aanlokkelijk leek op dat moment en op het plastiekenplaatje eraan. Maar bewust naar een tuincentrum gaan om specifiek winterbloeiers te kopen. Daar komt het niet van. Mijn allereerste tuin die ik aangelegd heb, na jaren prutsen met bakken, potten en lapjes grond te leen, was een tuin met kippen, aardbeien, pompoenen, tuinkruiden en zonnebloemen, (alles wat ik nodig had in de keuken. Van de kippen alleen de eitjes!!), mijn tweede tuin legde ik aan in de lente en ik dacht zeer krekelig alleen maar aan de lente en de zomer. Het werd een muziektuin. Er was een koningin van de nacht-tulp en een trompetplant, viooltjes, sneeuwklokjes, een Schubert-roos en allerlei vondsten van geestige muziekgerelateerde namen. Geen visie, geen seizoensbepalingen, kleurschakeringen dus het was een beetje een rommeltje maar toch onverwacht een mooi tuintje met veel kleur. Het was te klein om er een nutstuin van te maken.
Mijn derde tuin (samen met Karel) was voor Karel een eerste kennismaking met tuinieren en ik had het een beetje moeilijk om hem in te tomen. In het week-end, was hij bij openingstijd aan het tuincenter en voor het eerst sinds jaren ging het hoofdaandeel van zijn loon niet naar boeken en cds maar naar planten. Vanalles sleurde hij mee; groenblijvers, bladverliezers, tuinkruiden, exotische planten, rozelaars en wilde papaver, grassoorten en sparretjes, vier levensgrote lindebomen (vijf meter hoog). Hun kweekpotjes werden mijn tuinvijvertjes.
Omdat mijn tuin op die manier zijn eigen leven ging leiden en ik niet zo goed meer kon volgen had ik hier twee ambities: 1. afgesloten zitten van de al te nieuwsgierige buren en 2. gezellige hoekjes maken. Ik had een lapje waar Karel niets mocht planten the teagarden daarin stond een prieeltje met een bankje en allerlei planten waar je thee van kan trekken. Op de helling naar het terras stonden de keukenkruiden met buxus ertussen en andere lage groenblijvers voor de winter. Rechts een speelhuisje in hout voor de kinderen en links een ingegraven kuip met daarin vissen en mijn geliefde mrs. Doherty, de mooiste waterplant die ik persoonlijk ken. (Ik ben nogal voor Noord en Midden-Europese planten.)
Het terras is ook mijn toedoen: heel veel potten met experimenten. Soms stop ik zelfs op de pechstrook omdat ik een bijzondere zaailing zie staan in een spleet in het asfalt. Niet te geloven wat de vogelpoeppost allemaal ronddraagt in onze tuinen en omgeving. Ik heb ondertussen al vier schitterende planten in potten staan die eigenlijk als onkruid ergens opgekomen waren maar die ik toch ter afwachting in een pot had gezet.
Waarom spreek ik nu in het verleden? Het is nog altijd onze tuin? Maar ik heb al afscheid genomen van deze tuin. (Niet van de planten!)
Zou het niet mooi zijn als we een huis met tuin vinden dit jaar? Liefst in het voorjaar en dat ik dan kan gaan winkelen in onze huidige tuin om daar in die nieuwe weer een paradijsje te maken.
Er komt hoe dan ook een winterbloeiersplek in. Dit keer ga ik voor visie!
09-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
07-01-2008
Tinkelende, blinkende glitterding
Vandaag leek wel een feestdag.
Naar de tandarts, jaarlijkse controle, goed vroeg in het jaar, dan zijn we ervan af. Alles oké! Dus ik mocht iets kiezen. (niet bij de tandarts maar van mezelf in de winkel en t waren net solden) Thuis lag er een hoop post (veel gedichten, lange brieven en kaartjes, ondanks internet en e-mail, blijf ik verliefd op ouderwetse post. Hint, hint)
Verder de kerstsouveniers en vakantieherinneringen inplakken/plaatsjes geven/inbinden... (weer wat extra ruimte dat ingenomen is...)
t Was ook schitterend weer zodat mijn hele woonkamer denderde van de prismakleurtjes. Oh, ode aan de kristallen luchters!
Tinkelende, blinkende glitterding In 't winterlicht uw lichtgewicht in 't kanten kleed van uw legering Gij brengt kleur en beweging en dankbaarheid bij dit onozel wicht onder het schrijven van dit gedicht.
Mensen met P. Starck lampkappen weten niet wat ze missen.
Ja, vandaag leek wel een feestdag maar misschien was dat ook omdat het weer school was en ik na twee weken mijn eigen gedachten kon horen en eens naar toilet gaan zonder een one-man-show in het deurgat of een noodkreet om de hoek.
07-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
Ik ben Fjerinne. Geliefde, moeder, prutser, knutselaar, schrijfster, decoratrice, schilder,breister, borduurster, haakster, embellisheur. Mijn idealen in het leven zijn schoonheid, waarheid, vrijheid en liefde naar de Parijse Bohémienlifestyle van eind 1800. De wereld kleurrijker maken in woord en beeld is een ambitie van me. Kijk ook eens op www.bloggen.be/jennifervrielinck.
