Foto
Archief per maand
  • 12-2013
  • 09-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 10-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
    Mijn favorieten
  • bloggen.be
  • Werkgroep hersentumoren
  • Vlaamse Liga Tegegen Kanker
  • Kanker maakt arm
  • Willekeurig Bloggen.be Blogs
    dierenarts_annick_de_keyser_knesselare
    www.bloggen.be/dierena
    Toen alles anders werd...
    Een verhaal van vallen en weer opstaan
    07-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oef...We zijn weer voor een tijdje gerust


    Oef... We zijn weer voor een tijdje gerust.

    Op de scan van maandag 5 maart was geen verandering te zien en dus concludeerde de oncoloog prof. Neyns en zijn assistent dat het goed was.

    Ik stelde de professor voor om eens tot aan zijn bureel op het scherm van zijn pc naar mijn scan te komen kijken en stapte de paar stappen tot aan zijn bureau. De verbazing was op zijn gezicht duidelijk af te lezen terwijl hij zei: " Ze hebben zo te zien in het revalidatiecentrum in Buggenhout goed werk  geleverd ".

    Spijtig is dat maar schijn want de nevenwerkingen van de loodzware behandeling laat zich nog steeds voelen zoals: Het verschrikkelijke gevoel van duizenden mieren die in mijn hoofd rondkruipen als de pijnstillende medicatie is uitgewerkt, de altijddurende vermoeidheid, de pijnlijke tranende ogen, de constipatie, de moeilijke revalidatie, en in het bijzonder, leven met een halfzijdige verlamming waardoor ik afhankelijk geworden ben van andere mensen.
    En uiteindelijk is de scan maar een beeld van de evolutie van de voorbije drie maanden en niet van de komende 3 maanden zodat het plots weer slecht kan gaan.
    En toch ben in blij want voorlopig ziet het er naar uit dat ik nog wat extra time krijg toegemeten.

    Terloops informeerde de professor naar ons kleinkind Ebe die ondertussen al 2 jaar en 4 maand oud geworden is. In de periode dat Ebe geboren is was mijn toestand nog lang niet stabiel en nu  gaat die kleine pruts binnenkort al naar de kleuterklas. Zulke dingen verlichten de pijn omdat ze de aandacht afleiden van de hierboven  vermelde nevenwerkingen die door de kanker veroorzaakt worden.
    Ondertussen probeer ik er wat van te genieten maar het is niet elke dag feest. Ebe is niet elke dag bij ons thuis en de meeste dagen gaan gewoon voorbij zoals ze bij iedereen voorbij gaan. De zon komt op en gaat weer onder.

    Ook het opzetten voor een lotgenotengroep voor hersentumor - en CVA patiënten, zijn een welkome afleiding voor de miserie die ik meedraag in mijn hoofd.

    Maar zulke dingen op poten zetten vergen veel tijd. Gelukkig krijg ik de steun en de medewerking van Vera en Carine. Ik hoop in de toekomst nog meer mensen in en buiten de streek warm te kunnen maken voor ons project.
    Mensen die ons hierbij kunnen helpen kunnen mailen naar:
    danny.devadder@skynet.be

    Ik hoop volgende maand meer kunnen bekend te maken.

    Danny

    07-03-2012 om 00:00 geschreven door Danny  


    10-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Niets lijkt wat het is
    Man wat gaat de tijd  snel.

    Ik weet dat het beter is om nu te leven en niet te veel te denken aan vroeger en de toekomst, maar af en toe moet een mens toch even stilstaan en de balans opmaken.
    Wanneer ik dit schrijf op 9 februarie 2012 dus , is het 3 jaar geleden dat ik de operatiezaal werd binnengereden.
    De prognoses waren toen niet goed.
    En oeps...nu lijkt het of de tijd een sprong heeft gemaakt van 3 jaar en drinken we een glas op het heugelijk feit dat ik er nog ben. 
    De herinneringen aan die vreselijke periode vervagen en de tijd heeft een nieuwe wending genomen.

    Maar helaas niets lijkt wat het is.
    Opeens word je eraan herinnerd dat je ziekte niet te genezen valt. Dat je om de drie maand te horen kunt krijgen
    " Het gaat niet goed met jou " Dat alle inspanningen voor niets zijn geweest.
    Dat de kanker in je hoofd, of een of andere complicatie,  je uiteindelijk toch te pakken heeft gekregen.
    Je wist dit wel maar al die tijd heb je die gedachte verdrongen. Deze soort van kanker komt altijd terug.

    Deze week kwam die gedachte weer  fel bij mij opzetten toen ik de ex-voorzitter van de vzw Hersentumoren telefoneerde om hem een paar vragen te stellen over mijn project. Toen ik vernam dat hij na 10 jaar was opgenomen in het hospitaal wegens een herval was ik erg geschrokken en werd ik met beide beentjes op de grond neergekwakt. Even heb ik getwijfelfd maar ik moet ondanks alles met mijn project doorgaan.  

    En dat brengt ons bij de dingen waar ik mee bezig ben.
    Na een revalidatie van twee jaar vallen de meeste lotgenoten in een zwart gat en een depressie is dan dichtbij.
    Tijdens de revalidatie zelf is er weinig gelegenheid om met elkaar een praatje te slaan of contacten te leggen met lotgenoten.
    Er is inderdaad vooral in de acute fase een verschil tussen een CVA en een hersentumor maar de gevolgen  zijn dikwijls gelijkaardig.De levensverwachtingen zijn ook veel kleiner bij een hersentumor.

    Mijn doel bestaat erin om deze mensen en hun partner tijdens en na de revalidatieperiode bij elkaar te brengen. Een ontmoetingsmoment te creëren waar plaats is voor informatie, een leuke babbel, contacten te leggen...en  ja zelfs wat stoom af te blazen. Indien mensen mij daarbij willen helpen geef een seintje op het e-mail adres: danny.devadder@skynet.be.

    Ik denk daarbij vooral aan een samenwerkig met de Revalidatiecentrum Klaverveld Buggenhout, die een huis kan zijn om in te schuilen, VZW Werkgroep Hersentumoren , de Vlaamse Kankerliga en  vooral vrijwilligers. 
    En dan is er nog de financiële kant!

    Maar eerst moeten wij toch de resultaten afwachten van de scan van 5 maart en de consultatie bij prof. Neyns op 7 maart.

    Duimen!!!

    Groetjes


    Danny

    10-02-2012 om 00:00 geschreven door Danny  




    Inhoud blog
  • Nieuw berichtje van het thuisfront
  • Leven in de wachtkamer van de dood
  • Is dit een afscheid?
  • Verjaardagstaart
  • Op en neer
  • Braun chirurgie in 5 uur
  • Vrijwillige opname UZ Brussel
  • Kruis of munt

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Laatste commentaren
  • sterkte (Marina)
        op
  • Strijdmakkers (Inge)
        op
  • Sterkte...... (conny)
        op
  • Oprecht medeleven ... (Godelieve Blommaert)
        op
  • ROOD (Roosje)
        op Nieuw berichtje van het thuisfront
  • . (Nele De Wit)
        op Nieuw berichtje van het thuisfront
  • Strijdmakker ;-) (Inge)
        op Is dit een afscheid?
  • Woorden schieten ons tekort ... (Godelieve Blommaert)
        op Is dit een afscheid?
  • veel veel moed en sterkte (Viviane)
        op Is dit een afscheid?
  • Big Chief (gerrit wevers)
        op Is dit een afscheid?
  • Blog als favoriet !

    Startpagina !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs