Uljin is een grotere plaats met meer mogelijkheden maar dat maakt het daarom nog niet makkelijk. Ik ben uiteindelijk een restaurantje binnengegaan waar al enkele mensen zaten en heb maar gewezen naar de schotel van één van hen, niet de eerste keer dat ik deze techniek toepas. Eigenlijk had ik beter gewezen naar die van zijn maat. Die was een "fried rice" aan het eten, een degelijke en neutrale schotel terwijl de noedels die ik bestelde in een rode soep kwamen. Het restaurantje bleek trouwens wel populair want het liep aardig vol na mij en verscheidene mensen kwamen er hun telefonisch bestelde gerechten afhalen.

Toen ik omstreeks 1 uur even wakker werd hoorde ik het nog grote druppels regenen maar bij het opstaan stond er een stralend blauwe hemel. Zomers zou ik het nog niet noemen, daarvoor was het voor de middag nog wat frisjes, maar het was zalig om te fietsen. Mijn route ging nog een eind verder over de kustweg, hoewel deze regelmatig behoorlijk ver van de kust verwijderd ging. Bij Km 30 zei ik de kust even vaarwel voor een paar dagen in de bergen. Dat laatste stukje kust was schijnbaar ooit van groot tactisch belang want afgesloten met, oude, prikkeldraad en hekkens met regelmatig een uitkijkpost, die momenteel wel niet bezet waren. Aanvankelijk ging het daarna nog rustig omhoog door de brede vallei. Na mijn middagpauze werd het wat smaller en dus wat steiler. Het slot van de lange klim ging behoorlijk stevig over een brede open weg, tijdens het klimmen in de volle zon werd het daar toch behoorlijk warm. De rit van vandaag was de mooiste tot dusver, al werd dat laatste klimmetje net voor Taebaek echt wel lastig.