Ik verblijf deze dagen voor het eerst in een stadje dat je wat kleiner, rustiger en "lager" zou kunnen noemen, de hoogste blokken zijn hier maar net 10 verdiepingen hoog. In dat kleiner stadje zijn wel zeker 10 hotels en nog veel meer restaurantjes, grotere en vooral kleinere. Toch zag het er naar uit dat eten weer ingewikkeld zou worden tot ik achteraan in een klein winkelcentrum nog een zaak zag en daar hadden ze zowaar engelse ondertitels bij hun schotels. Ik koos voor de Loach Soup, geen idee wat dat is maar voor een of andere reden dacht ik hierbij aan vis. Het werd nog kokend in een vuurvaste kom opgediend met nog enkele supplementen ernaast, waaronder een kommetje rijst. Ik kon echter geen vis identificeren, het deed me meer aan wier denken. Ik heb het dan later op het internet opgezocht en Loach blijkt wel degelijk een minuscuul zoetwatervisje te zijn. Dit wordt gekookt en daarna gezeefd om de graten te verwijderen, daarom dat ik geen visstructuur meer kon herkennen. Het blijkt een typisch gerecht te zijn voor de streek waar ik momenteel ben, waarschijnlijk dus het meest authentiek dat ik deze reis reeds at. Terwijl ik er was bestelden ook een drietal Koreanen hetzelfde gerecht en toen kon ik dus zien wat ik allemaal verkeerd deed, zoals ik al vreesde. Eigenlijk moest ik de supplementen, inclusief de rijst, naar mijn smaak toevoegen aan mijn soep en dan kleine porties in het lege rijstkommetje scheppen en daarvan eten. Ik vond echter de rijst en de frisse groene groente best goed om de toch wel scherpe soep wat te neutraliseren en kleine porties scheppen om uit een kommetje te eten vond ik ook al eerder stom.

Vanmorgen maakte ik dan een kleine verplaatsing met de fiets, een 5 Km, naar Saejae om daar een wandeling naar de Mungyeong Gates te maken. Eerst ging het nog door een oud dorp dat ze hier gereconstrueerd hebben. Het was er wel een beetje een werf omdat ze aan de opbouw voor een festival dat hier binnenkort plaatsheeft, ik veronderstel wel een folklore festival eerder dan pop festival. Schijnbaar wordt het dorpje ook nogal eens gebruikt als decor voor de historische films waar de Koreanen, en de Aziaten in het algemeen, zo gek op zijn. Daarna kon de wandeling naar de Gates dus beginnen. Al sinds de oudheid zou hier een belangrijke verbindingsweg tussen de provincie en Seoul liggen. Na de Japanse invasies van 1592 en 1598 werden hier 3 verdedigingspoorten gebouwd. De huidige poorten dateren van de 18° eeuw. Ze hebben de tand des tijds wel niet zó goed doorstaan, ze werden in ere hersteld in de jaren 70 van de vorige eeuw. Ik had de wandeling wel een beetje onderschat. Ik had vooraf niet gedacht dat de poorten zo ver uiteen lagen en vooral niet dat de wandeling zo zwaar ging zijn, vooral tussen de poorten 2 en 3 ging het toch wel stevig bergop. Op zich wel logisch eigenlijk, een pas verdedig je best vanuit de hoogte. Het was vandaag ook best warm om te wandelen.

Verder lijkt het hier met de natuur plots erg snel te gaan. Ik was met gisteren onderweg nog aan het bedenken dat de bomen op de heuvels rondom nog zo doods en kaal leken, ook wel een beetje de reden waarom de omgeving wat minder aantrekkelijk lijkt. Vandaag schijnt daar plots verandering in gekomen te zijn, ze schijn plots massaal blad te schieten.