Etappe 28: Manchester - Bolton-by-Bowland 78 Km
De wind was vanmorgen vrijwel weg maar de donkere wolken nog niet. Ik zou in de voormiddag een paar (mot-)regenbuitjes krijgen maar niets ernstigs. Na de middag pikte de wind wel terug een beetje op maar ook hier niets ernstigs.
Manchester verlaten ging behoorlijk vlot, ondanks een paar kleine omleidingetjes. Ik lag dan ook vlak bij mijn route en ze was hier behoorlijk rechtlijnig. Even buiten Manchester kreeg ik gezelschap van een wielertoerist met een crossfiets, hij houdt duidelijk van de paden. Hij had vanmorgen zijn auto binnen gedaan voor een onderhoud en reed nu via een omweggetje naar huis. Dat huis lag in Bury, het eerst volgende stadje dat ik zou tegenkomen en hij hield me dus tot daar gezelschap. Hij kende bovendien de route van buiten en ik fietste zo een tiental Km met live gids. Hij hielp me ook met het nemen van een paar van die poorten en wist me te vertellen dat deze eigenlijk bedoeld zijn tegen off-road motorrijders, die hier schijnbaar een pest zijn. Ik had al wel verscheidene borden zien staan waarop deze verwittigd worden dat ze op verboden terrein zijn en dat bij betrapping de motor zal aangeslagen worden. Na Bury moest ik nog een aantal poorten passeren waarbij ik een paar keer mijn voorste tassen moest afladen om op mijn achterwiel door te gaan en één keer moest ik me gewonnen geven en volledig afladen en dan nog mijn fiets wat opheffen om met mijn stuur over de poort te kunnen. Motorrijders blokkeren OK maar op een fietsroute zou een fietser toch moeten kunnen passeren.
Accrington was weer een van die kleine rampsteden. Ik had het spoor gemist maar aangezien het over een pad ging dat parallel liep met de weg besloot ik het zo maar te laten en in Accrington terug op te pikken. Dat bleek dus niet te lukken. Mijn kaartje van Accrington was weinig gedetailleerd en ik vond in de wirwar van de stad nergens mijn spoor terug. Toen ik besloten had van zelf in de juiste richting verder te gaan vond ik het even verder wel om het ook terug te verliezen in een dood lopende weg. Na nog wat rond gereden te zijn en met de hulp van de postman, om in de juiste richting voor het volgende plaatsje te geraken, kwam ik stomweg terug op mijn route. Bleek dat ik op het einde van die doodlopende weg over het terrein van een bedrijfje had moeten verder gaan.
Het was pas voorbij dat volgende plaatsje, Rishton, dat het leven terug mooier werd, vooral vanaf Whalley. Terug leuke dorpjes en mooie omgeving en ook niet te verwaarlozen, over de weg. In Whalley maakte ik nog een kleine omweg om de Whalley Abbey Gatehouse te zien, een oude toegangspoort tot de abdij van Whalley. Er mocht ondertussen ook al wel weer wat geklommen worden maar de omgeving was dus mooi. Ook in Bolton-by-Rowland waar ik voor 5+1 £ weer een plaatsje gevonden heb, op de camping bij de boerderij. Waar de jongste bewoner de grootste ster is, slechts vijf dagen oud. Alle nieuwe aankomers, en dat waren er nog redelijk veel, gingen eerst even kijken en dan pas installeren.




|