Etappe 18: Newquay - Otterham 88 Km

Het was wat moeilijk opstaan vanmorgen, lekker warm in de slaapzak maar behoorlijk fris daarbuiten. In principe zou dat een goed teken moeten zijn want dat zou moeten wijzen op een heldere nacht en dat was het dan ook. Opgestaan met een heldere hemel dus en dat maakte al veel goed.

Bij vertrek heb ik eerst even moeten uitzoeken hoe ik best terug op mijn route zou komen. Ik had geen zin terug richting Newquay te keren dus werkte ik een alternatief uit die me naar de route moest brengen en dat lukte behoorlijk goed. Verder ging het probleemloos naar Padstow. In de 19° eeuw zou Padstow een invoerpunt geweest zijn voor canadees hout en een uitvoerpunt voor immigranten naar Canada. Nu leeft het, zoals zoveel van deze havenstadjes, vooral van de jacht op toeristen. Het viel alleszins wel een stuk beter mee dan Newquay gisteren. Voorbij Padstow ging het over de "Camel Trail". Dit heeft niet te maken met kamelen maar wel met de rivier, de Camel, waarlangs het pad loopt. De Camel Trail is een fietsroute over een oude spoorbedding tussen Padstow en Bodmin, ze hebben een aantal opstapplaatsen nog behouden of symbolisch terug nagemaakt. Het pad is, uiteraard, verkeersvrij en bovendien vlak tot licht oplopend. Ik vond het trouwens vrij druk op het pad, voor een maandag middag. Net voor Bodmin ging ik links, terug over de Sustrans 3. Het ging nog een eind verder over de Camel Trail maar ik had niet de indruk dat het nog een oude spoorbedding was.

Uiteindelijk stopte het pad en toen was het direct weer stevig klimmen naar de Bodmin Moor, een tamelijk desolaat en leeg plateau. Toch kom je ook hier wel weer eens wandelaars tegen, al dan niet met hond. Ik werd op de moor ook ingehaald door een viertal sportieve dames op de fiets. Na dat we elkaar al eens weer terug ingehaald hadden, hebben we ook even een praatje gemaakt onderweg. Blijkt dat ze ook onderweg zijn naar John O'Groats maar met bagage transport en overnachting in hotels. Een eindje verder stonden ze aan de kant bij hun bevoorradingsbusje, en waarschijnlijk ook bagage transporteur, voor een hapje en een drankje. Ik sloeg het aanbod niet af om ook een hapje te nemen en terwijl ik bij hen stond arriveerde ook de rest van de groep. Alles samen een tiental mannen en vrouwen met de fiets en één chauffeur/bevoorrader.

Bij Hallworthy week ik af van mijn route om op zoek te gaan naar mijn camping. De precieze ligging wist ik niet maar zo groot kon Otterham ook niet zijn. Ik kwam uit op de grote weg en was Otterham Station al even voorbij maar zonder teken van camping. Een eind verder stond de naam van mijn doel, Tinney Farm, toch aangegeven. Niet als camping maar wel op kleine toeristische wegwijzers. Blijkt dat Otterham Station en Otterham twee verschillende plaatsen zijn. Het was nog wel even zigzaggen door het dorpje, Tinney Farm is de laatste in de rij, en toen ik aankwam vertelde jongedame me dat ze eigenlijk gesloten waren. Ze zouden (nog) een aantal weken sluiten maar voor mijn ene tentje en voor één nacht kon het wel. Ik ben mooi geïnstalleerd, de prijs is OK en de douches en WC's zijn perfect. Ik had overigens, indien nodig, nog wel een alternatief enkele kilometers verder.

De pub hier heeft wel werkende wifi. De eerste foto is trouwens een zicht op de camping van gisteren.