Om te beginnen eerst nog even een curiositeitje dat ik gisteren vergeten. Zuid-Korea is het eerste land dat ik tegenkom dat het paspoort niet afstempelt. In de plaats daarvan krijg je een briefje dat bevestigt dat je op de vernoemde datum binnengekomen bent en dat je 3 maanden mag blijven. Dat briefje moet je dan voor die, eventuele, 3 maanden bijhouden maar dus geen stempel in het paspoort.

Dan tot de orde van de dag of om te beginnen de voorbije nacht. Ik ben sowieso al geen echt goed slaper maar vannacht was het echt wel moeilijk. Ik had nochtans om er mijn gedachten bij te houden toen ik de krant las, op de telefoon, en het nieuws op de radio, radio 1 via het internet, kwam ook al in flarden maar toen ik effectief wou gaan slapen, "even na twee", lukte dat toch niet zo goed. Het werd een beetje een interval slaap.

Het weer was vanmorgen grijs en miezerig, daarom heb ik aanvankelijk maar even de buurt rond het hotel even verkend en daarna de eerste, wat lastigere, vertrek kilometer voor morgen eens afgewandeld. De omgeving van mijn hotel lijkt vooral uit nog meer hotels en business te bestaan. Verder is Seoul in zijn geheel vooral een stad van hoogbouw. Even verder hebben ze hier ook een Kleine Meermin, vijf jaar geleden van Kopenhagen gekregen bij een of andere economische zending. Ook de bloesems zijn hier overal erg populair, ondanks het miezerige weer vandaag.

Hoewel het erg miezerig bleef, ik had gehoopt dat het wat zou opklaren, heb ik tegen de middag dan toch de metro naar het centrum genomen. Toch een beetje een avontuur in een vreemd land met een rare taal maar al bij al viel het goed mee. Je zal hier overigens niet per ongeluk op de sporen terechtkomen, die liggen veilig achter het glas. In het centrum heb ik dan een wandeling gemaakt. Eerst ging het naar het Gyeongbokgung Paleis, een complex dat origineel uit 1394 dateert en 330 gebouwen omvatte. Een beetje vergelijkbaar met de Verboden Stad in Peking. Daarna ging het langs het Changdeokgung Palace, vergelijkbaar met het vorige maar iets kleiner en een 10 jaar jonger. Toen ik dit terrein buiten kwam moest ik even terug mijn weg zoeken, ik was er aan de andere kant uitgekomen, maar uiteindelijk ging dat vrij vlot. Er stond dan eigenlijk nog meer op het programma maar ik vond het stilaan wel genoeg en ben dus terug richting mijn metro halte gegaan. Ik heb op het einde nog een dag in Seoul en weet dan meteen wat doen.

Tegen het einde aan deed de zon dan toch een beetje moeite om de wolken te doorbreken, hopelijk een teken voor beter weer morgen. Volgens mijn weerbericht zou het alvast beteren.

Vandaag dus de tweede, langere etappe van de weg naar Seoul.

Ik ben altijd al tamelijk(?) vroeg op een luchthaven als ik op reis vertrek, rekening houdend met de betrouwbaarheid van het openbaar vervoer en dergelijke. Maar vandaag, of eigenlijk gisteren, was dat zeker zo. Ik had op de luchthaven tenslotte nog een en ander te doen. Het begon nochtans op een redelijk tijdstip, ik verliet de herberg omstreeks 8 uur, om naar Amsterdam Centraal te wandelen, het was niet ver, en de trein terug naar Schiphol te nemen. Eerst moest ik dan mijn fiets weer gaan recupereren in het bagagedepot, dat in de kelder gevestigd is. Dan moest ik 2 verdiepingen omhoog naar de vertrekhal. Dat moest met 2 verschillende liften want een lift die ineens van de kelder naar de eerste verdieping gaat is schijnbaar te gevaarlijk voor de Nederlanders. Mijn uitzonderlijk transport ging natuurlijk niet door de liftdeuren. Dat betekende dus telkens de deuren blokkeren om te voorkomen dat de lift zou vertrekken met de helft van mijn zaken, mijn doos van de trolley halen en in de lift schuiven, dan de trolley in de lift duwen en mijn tas voor de deur weghalen om te kunnen vertrekken. En een verdieping hoger natuurlijk nog eens hetzelfde om uit te stappen. Dan moest ik dus met mijn uitzonderlijk transport in de vertrekhal de juiste balie vinden, tussen allemaal mensen die met hun gedachten al niet meer bij hun directe omgeving zijn. Uiteindelijk viel het allemaal wel nog redelijk mee, 2,5 uur voor het vertrek had ik alles al afgehandeld met inbegrip van alle security en paspoort controles.

Dan volgde een vlucht van ruim 11 uur naar Hong Kong, waar ik een overstap had van een kleine 3 uur voor de volgende vlucht van een kleine 4 uur naar Seoul. Op de luchthaven daar werd ik opgewacht en daarna met een kleine vrachtwagen naar de stad en mijn hotel gebracht, goed voor een rit van ook nog een uur. Alles samen ben ik zo'n 24 uur onderweg geweest van herberg naar hotel. Reken daarbij dan ook nog een tijdverschil van 7 uur en je begrijpt dat het een lange dag geweest is. Gelukkig is Cathay Pacific wel een degelijke maatschappij met deftig eten en behoorlijk ruime zitplaatsen, ik heb het al anders meegemaakt. Aan mijn hotel heb ik dan, na het inchecken uiteraard, eerst voorrang gegeven aan het uitpakken en in orde stellen van mijn fiets. Alles is nog heel en werkzaam, oef. Het is nu de tweede keer dat ik zoiets met mijn eigen fiets doe en het is aan het andere eind toch een beetje bang uitpakken.

Seoul voelt nog niet echt Aziatisch aan. Je had hier niet de drukte en chaos langs de toegangswegen naar de stad. Ook het weer is hier eerder Belgisch, grijs en een temperatuur van rond de 14°.