Vandaag vooral op zoek geweest naar sporen van de Joods Warschau maar veel meer dan enkele gedenkstenen en een oud Joods kerkhof is er niet te vinden. Wat er op het eind van de oorlog nog overbleef is nadien door de Russen opgekuist, op een enkele blok na. Wat dat betreft zijn de Polen na de oorlog van de regen in de drop beland, van een bezetting door de Duitsers van Hitler naar een bezetting door de Russen van Stalin, die hen ook al niet lustten. Polen werd trouwens door overeenkomsten in 1943 al door de geallieerden aan de Russen gelaten.
Daarna heb ik een paar uur gespendeerd in het museum van de “Warschau-opstand 1944”, dat naast de opstand ook de bezettingsperiode en de naweeën behandelt. Er wordt ook een film getoond van een overvlucht over Warschau net na de oorlog. In eerste instantie denk je wauw ... enkele nog wat kale muren die nog rechtstaan, maar dan kom je in het oude centrum en dan staat er ineens niets meer. Een oppervlakte van waarschijnlijk een klein provinciestadje waar geen muur meer rechtstaat. Van de vooroorlogse bevolking van Warschau van zo'n 1,3 miljoen mensen bleven er na de oorlog nog slechts een half miljoen over. Slechts duizend hiervan schuilden toen nog steeds in (onder) de ruïnes van de oude stad, officieel waren alle overblijvende inwoners verdreven.
De overlevende strijders van de opstand van 1944, die niet waren kunnen vluchten, werden na de oorlog door de Russen berecht en veroordeeld, nota bene voor collaboratie met de Duitsers. De lagere strijders werden veroordeeld tot gevangenenkampen, de leiders werden geëxecuteerd.
Tot slot vandaag ook nog een persoonlijke, enigszins deprimerende, mededeling, en het is niet dat er al weer een jaartje is bijgekomen vandaag.
Ik heb er de afgelopen week ernstig over gedacht om mijn reis hier af te breken en van hier huiswaarts te keren. Sinds Birkenau heb ik problemen met mijn camera, de belichting draait dol. De landschapsfoto's van dinsdag bijvoorbeeld werden genomen met een belichtingscorrectie van -3, wat betekent dat ze zo ongeveer zwart zouden moeten zijn terwijl ze effectief nog enigszins overbelicht blijken. Anderzijds doet hij soms wel wat hij hoort te doen en krijg je dus wel vrijwel zwarte foto's, je weet dus nooit wat je gaat krijgen wanneer je afdrukt. Dat maakt het verschrikkelijk enerverend om te proberen van degelijke foto's te maken. Ik zag het echt niet zitten om zo nog 2,5 maanden door te gaan en reizen zonder de foto's is voor mij toch niet helemaal hetzelfde. Ik had zelfs al een plan B: gedurende 2,5 weken van Warschau naar huis en dan, met mijn oudere er een toertje Benelux aan toevoegen. En de Baltics en het noorden van Polen zou ik over 4 jaar benaderen via Scandinavië, met de ferry van Helsinki naar Tallinn. Ik ben nu echter toch al zo ver gevorderd en nog 4 jaar wachten is toch nog tamelijk lang, dus heb ik beslist om toch maar door te gaan en er het beste van te (blijven) maken. En als het uiteindelijk toch niet helemaal uitdraait met die foto's doe ik dat plan B over 4 jaar gewoon toch nog.
Morgen richting Litouwen dus.

De eerste dag in Warschau was best een meevaller. En het is zeker een stad die 2 dagen nodig heeft.
Het centrum van Warschau heeft een oude stad en een nieuwe stad, waarbij de nieuwe stad dateert uit de 14° eeuw. Maar zoals op wel meer plaatsen is het eigenlijk allemaal relatief, alles dateert eigenlijk van na 1945.
In augustus 1944 lanceerde de Poolse weerstand een oproer tegen de Duitsers in een poging om zelf de stad in handen te krijgen. Initieel gebeurde dit met behoorlijk succes. Er kwam echter geen steun van buitenaf, de geallieerden waren op andere fronten bezig en de Russen verkozen van toe te zien vanaf de overkant van de rivier. Vanwege de overmacht van de Duitsers moesten de Polen, na een strijd van 63 dagen, plooien. De wraak van de Duitsers was niet mals, Warschau werd platgebrand en zijn inwoners afgeslacht (zo'n 200.000 slachtoffers). Nog steeds met de Russen die aan de overkant toekeken. Het was de strategie van Rusland om de Duitsers de Polen volledig te laten breken zodat die daarna geen weerstand meer zouden hebben wanneer zij met het communisme de macht overnamen. Pas in januari 1945 zouden de Russen uiteindelijk de rivier oversteken en de stad “bevrijden”.
Van de stad bleef op die moment dus vrijwel niets meer over. Uiteindelijk werd wel beslist om de stad te herbouwen in zijn oude vorm, op basis van oude schilderijen en foto's. De reconstructie zou nog tot in de jaren 80 duren. Hoewel alles gereconstrueerd is, werd wel zoveel mogelijk gebruik gemaakt van oude “brokstukken”. In de stad zijn foto's te zien van nog recente “opgravingen” waarbij brokstukken bovengehaald worden uit de Wisla.
Op het eind heb ik ook nog een groet gebracht aan de onbekende soldaat.
Morgen nog genoeg te zien om een dag te vullen, dan komen enkele zaken aan de beurt die net ietsje buiten het oude centrum liggen.

Vanmorgen wakker geworden met zon door de venster maar tegen mijn vertrek was alles alweer terug grijs. In de loop van de voormiddag een paar spetters gehad maar geregend heeft het eigenlijk niet en tegen de middag kwamen er weer mooie opklaringen, ik geloof niet dat ik in Polen al een dag gehad heb dat het weer niet veranderde op de middag. En later in de middag, terwijl ik dit schrijf, is er net weer een stevige bui losgebarsten.
De 25 Km naar Warka was toch nog een heel eind en het was dan ook sowieso de beste beslissing van te stoppen gisteren, zelfs los van het weer.
Ging het gisteren de hele dag door het bos, dan kwam ik vandaag in de fruittuin van Polen terecht. Allerlei fruitbomen, netjes opgelijnd en rijkelijk besproeid met, ongetwijfeld, insecten dodende producten. Zo'n 45 Km aan een stuk, links en rechts zover je kon zien.
De eerste 40 Km waren nog steeds behoorlijk rustig. Daarna kwam ik terecht op een grotere weg die recht naar Warschau leidt en dus een stuk drukker was. Na 10 Km, bij Gora Kalwaria, werd tenminste het zware verkeer afgeleid maar ik heb de onaangename drukte nog een stukje verlengd door nog 5 Km die afleiding te volgen om hier de Wisla over te steken. Ik had ergens gelezen dat er aan de andere kant een aangenaam fietspad langs de Wisla liep maar dat heb ik er niet gevonden. Sowieso was dit voor mij echter de gemakkelijkste route naar Warschau, de 801 die uiteindelijk toch langs de Wisla moest uitkomen. Na 72 Km reed ik officieel Warschau binnen, veel te vroeg volgens de wegwijzers die ik eerder tegenkwam. Dat bleek ook, het duurde nog 10 Km voor ik het gevoel had van een grote stad binnen te rijden. Dan bleek nog eens dat het leven nooit helemaal zo makkelijk is als een wegenkaart maar ik had toch gelijk. De 801 volgen tot de brug juist achter de spoorwegbrug, daar de Wisla terug oversteken en ik kwam recht bij mijn herberg uit. Mijn herberg was echter wel volzet maar ze belden wel spontaan met een andere herberg een eindje verderop, waar wel plaats was.
En zo logeer ik de volgende drie nachten, ik wisselende informatie gehoord over Warschau maar ik vind dat je het toch minstens 2 dagen moet geven, in Hostel Helvetia, waar ze me een kamer gegeven hebben die perfect bij me past (de fiets hoort bij de aankleding van de kamer en de tandwielen zijn verwerkt in een tafeltje). De gangen hangen bovendien vol schitterende foto's, de eigenaars, die zelf wel niet aanwezig zijn, blijken zelf enthousiaste fietsreizigers te zijn.
Ondertussen blijken plaatsen waar ik nog niet zo lang geleden passeerde behoorlijk in de problemen te zitten. Dan kan ik toch niet klagen over een (te) natte dag tussendoor.
De afstand vandaag was 90 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3301791   

Toen ik vanmorgen door het venster keek lag alles nat, dus het zal wel geregend hebben vannacht. Ik heb er echter niets van gemerkt.
Toen ik vertrok was alles al aan't opdrogen en korte tijd later kwamen de eerste opklaringen, het begin van wat best een behoorlijke dag zou worden. Dat was ook rondom te merken, iedereen leek het gras aan het maaien.
De route vandaag liep volledig langs kleine wegen, de kleinste op mijn kaart. Zoals gisteren gezegd wil dat niet altijd rustige wegen maar vandaag zaten er toch een aantal behoorlijk rustige stukken tussen. Alleen ben je echter nooit. Ze liepen vandaag ook meestal door het bos met af en toe, rond de gemeentes, wat weides. Best aangenaam fietsen vandaag. Alleen stond er, vooral na de middag, toch een venijnige wind uit noord-west, terwijl mijn richting toch vooral naar het noorden ging. Geregeld wind tegen dus.
Het ging vandaag altijd een lange rit worden, alleen was het moeilijk in te schatten hoe lang precies omdat de kaart voor die kleinste wegen geen afstanden geeft. Toen er ook nog een omleiding aan te pas kwam, ze werd duidelijk aangegeven en ik vond dat ik ze beter niet kon negeren, werd het duidelijk dat ik mijn doel voor vandaag, een camping in Warka, niet zou halen en dat er dus weer niet zou gekampeerd worden vandaag. Ik heb de omleiding wel een beetje kunnen inkorten via binnenbaantjes, de officiële omleiding volgde een grotere weg, maar het bleef natuurlijk wel een omweg. Toen op het einde van de omleiding, in Potworow, de afstand naar het stadje Bialobrzegi 10 Km korter aangeduid werd dan op mijn kaart dacht ik van misschien toch wel zou doorgaan.
Ondertussen waren echter al enkele keren donkere wolken voorbij geschoven en had ik bij een schampschot al eens wat druppels gekregen. Ook bij het naderen van Bialobrzegi vielen weer een paar druppels.
In Bialobrzegi ging ik eerst naar de bakker voor een paar koeken en koffie, ik had op mijn kleine wegen niet veel tegengekomen om even te eten en was wel toe aan iets happiger dan mijn eigen rantsoen. Toen ik bij de bakker buiten kwam en rondkijk wees volgens mij alles in de richting van een ontwikkelend onweer. Om dan nog eens een 25 Km, plusminus naargelang de ligging van de camping, door te gaan om te kamperen leek me dan toch geen goed idee meer. Bovendien is de volgende bestemming Warschau, waar ik voor een paar dagen in herberg ga. Om dit dan te doen met een kletsnatte tent in de bagage was al evenmin een aantrekkelijke gedachte. Ik ben dus maar terug binnen te gaan en te informeren naar een hotel, hier moest er toch zeker eentje zijn. Gelukkig is hotel internationaal en begrijpt iedereen dat, er was er dus eentje in de andere richting. Op mijn vraag: kilometer? met begeleidende één vinger, twee vingers ... maakte ze me duidelijk dat het slechts een halve vinger ver was.
En zo logeer ik dus weer op hotel. Dit is dan wel een hotel dat me beter ligt. Uiterst simpel maar proper en met 60 Zloty nog best binnen mijn prijsklasse, ik heb dit jaar al duurder gekampeerd (tijdens mijn “opwarmer” in Frankrijk).
Een uurtje later begon het gerommel en vielen er grote druppels, en nog een half uurtje later barstte de bui echt los. Het gedonder viel nog wel mee maar de regen was echt fel. Toch wel de goede beslissing genomen vandaag.
De afstand was vandaag 122 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3301785   

Gisteravond en vannacht nog lang, en regelmatig hard, horen regenen. Ik ben uiteindelijk wel blij dat de camping me niet wou plaatsen.
Na regen komt zonneschijn, vanmorgen bij het wakker worden zag ik een blauwe hemel. Zo had ik toch even de indruk van een mooie dag. Bij het vertrek zag ik de grijze wolken al afkomen en even later was alles grijs, met een dikke mist die alles net een beetje vochtig maakte. De mist bleef echter, wat restte waren verschillende tinten van grijs. Een dag om alleen maar te fietsen dus, zonder meer. Nu, mijn verwachting was dat het rond de middag wel zou veranderen, ofwel zou het opklaren ofwel zou het alsnog gaan regenen. Het weer in Polen is bijna berekenbaar in zijn veranderlijkheid, gelukkig werd het het tweede. Tegen de middag werd het stilletjes aan beter en na de middag kwamen er zelfs mooie opklaringen. Het werd af en toe zelfs wat warm met mijn lange mouwen.
De route was simpel om te beginnen, de 78 naar Pedrzejow. In Pedrzejow kon ik kiezen voor de 7 naar Kielce maar het leek me beter om een kleine omweg te maken langs kleinere wegen (een tiental kilometer zou blijken), ook al omdat de 7 op een bepaald moment zou overgaan in een snelweg. Of het echt nodig was op deze sowieso rustige zondag weet ik niet maar het was wel behoorlijk aangenaam fietsen op deze, zeker voor Poolse maatstaven, rustige weg. Eigenlijk zijn alle wegen hier behoorlijk druk, er wordt schijnbaar veel met de auto gereden in Polen. Achteraf bleek ook dat mijn een beetje visionair is. Mijn route zou de 7 kruisen op de plaats waar hij volgens mijn kaart overging in een snelweg maar al wat er was was een grote werkplaats waar men werkt aan de aanleg van een autosnelweg en al het verkeer moest sowieso over de weg die ik wou volgen.
Ik zou vandaag eens een stad in- en uitrijden op dezelfde dag. Mijn route moest mij in principe recht naar het centrum brengen, waar ik vooral het bisschoppelijk paleis even wou zien. En dat bleek ook tamelijk te kloppen. Bij het binnenrijden van Kielce volgde echter eerst nog even een Big Mac moment en even verder werd mijn weg naar het paleis wel een beetje gehinderd door een soort braderij. Het paleis en de bijhorende kathedraal waren best wel de moeite om eens te bekijken. Wat ik vandaag op verschillende plaatsen gehoord heb is dat de mis “uitgezonden” wordt door luidsprekers rond de kerk. Ook de mis in deze kathedraal. De mis bleek eigenlijk net gedaan en werd afgesloten met gezangen en zo werd ik tijdens mijn korte bezoek begeleid door de gezangen uit de kerk.
Ook het buiten rijden van Kielce was volgens Google maps doodsimpel maar dat bleek toch net ietsje moeilijker maar ik ben zonder echte problemen in de goede richting geraakt. Het doel voor vandaag lag nog een tiental kilometer verder in Miedziana Gora. Een precies adres van de camping had ik niet maar eenmaal daar zou ik zeker wel een aanwijzing vinden. Ik was het plaatsje al bijna door en had nog niets gezien. Ik had al eens een poging gedaan om iets te weten te komen maar zonder succes. Tegen het einde van het dorp nog eens geprobeerd en de heer wist me te vertellen dat de camping nog een vinger en half verder was. Nog even doorgaan dus. En daar zag ik inderdaad mijn aanwijzing, bij het lokale karting- / racecircuit. Een poging tot informatie bij wat mannen leverde niets op, “een beetje verder” deden zij teken maar ik vond met de beste wil niets dat op een camping leek. Nu, op het pitgebouw stond ook in grote letters “motel” maar die deur was ook gesloten. Ik had ondertussen, ook al door wat heen en weer gerij om de camping te vinden, alweer bijna 130 Km op de teller en voor heldentoeren om nog eens 30 Km door te gaan naar een andere camping had ik geen zin meer dus ben ik maar naar het hotel vlakbij gegaan en kampeer dus vannacht op hotel. Een stuk buiten mijn prijsklasse maar met 150 Zloty nu ook weer geen ramp.
Bij aankomst aan het hotel stond de teller helemaal op 130 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3301783   

Vanmorgen wakker geworden en vertrokken met regen. Na een uurtje is het dan gestopt maar op de middag is het herbegonnen en alleen maar erger geworden, nog een vijf uur regen, wind en koude.

Vlotjes vertrokken uit Krakow, zonder enige hapering.
Ik heb mijn route naar Warschau voor de eerste dagen een beetje aangepast omdat ik gelezen had over een kasteel dat de moeite was en waar ik, mits een aangepast parcours, praktisch voorbij kwam. Dit betekent wel dat de ritten van morgen en overmorgen een beetje langer zullen uitvallen, een mens moet iets doen om aan zijn kilometers te komen.
Vandaag stond de 794 op het programma, met een paar afwijkingen om een kasteel te bezoeken. Het eerste was niet bijzonder maar het tweede, Pieskowa Skala, was dat toch wel. De afwijking daarheen bracht me ook tot het mooiste stukje route tot dusver, een mooie weg door een vallei.
Net bij het verlaten van het kasteel begon het opnieuw te regenen en vanaf dan was het alleen nog fietsen. In Pilica zag ik een bord dat naar een mogelijke overnachtingsplaats (een verkeersbord met een bed dus) wees. Ik was ondertussen al zodanig doorweekt dat ik even in de verleiding kwam om er te blijven maar ik vond het nog net iets te vroeg en het zou de rit van morgen nog wat langer gemaakt hebben, dus ging ik toch maar verder. Bij het naderen van Kroczyce, waar ik op Podlesice 81 een camping moest vinden, was ik nog meer doorweekt en ervan overtuigd dat kamperen pas de tweede optie zou worden. Toen ik een, schijnbaar vrij chic, hotel passeerde ben ik dus maar gaan informeren naar de prijs. De prijs deed niet ter zake want ze waren volzet. Ze konden me wel doorverwijzen naar een ander hotel, 3 Km de andere richting uit. Ik daarheen maar hetzelfde liedje, volzet. Eerst dacht ik even dat ze mij, doorweekt als ik was, liever niet op hun chicke kamers wilden maar ik had onderweg al verscheidene Subaru's met opgekleefde nummers zien passeren en aan beide hotels hing een vlag van Subaru ... waarschijnlijk had het een wel met het andere te maken, een Subaru meeting in de buurt die alle beschikbare plaatsen had opgeëist.
Toch maar terug en door naar de camping dus, misschien hadden ze wel hutten of iets dergelijks. Om te beginnen bleek Podlesice eigenlijk geen straat maar een apart gehucht bij Kroczyce. En bovendien bleek dit het episch centrum van de meeting. Bij het hotel, aanpalend aan de camping, heb ik dus zelfs geen moeite gedaan maar ook de camping bleek volledig verhuurd aan de organisatie en zij konden mij, hoewel er nog ruimte zat was, dus geen plaatsje geven. Nu blijkt Podlesice een bijzonder gehucht, ieder huis biedt hier kamers aan in het kader van agrarisch toerisme. Ik ben dan bij een aantal plaatsen gaan aankloppen maar kreeg overal hetzelfde te horen, sorry ... probeer verderop eens. Schijnbaar was het niet alleen Subaru-meeting maar ook nog eens een van de drukste (lange?) weekends van het jaar in Polen en dus waren er nogal wat Poolse toeristen op pad ook. Na een plaats of vijf besloot ik toch nog eens op de camping te proberen van ze te vermurwen, je kan tenslotte niet het hele gehucht van deur tot deur gaan. Op de camping waren ze echter niet te vermurwen, het kon niet. Ik stond ondertussen zowat te beven van de natte en de koude, misschien met een beetje extra toneel , en dat moet toch iets los gemaakt hebben. Ze hebben dan een paar telefoontjes geplaatst en uiteindelijk met succes. Ik had een plaats. In principe was haar gastenverblijf in de tuin ook verhuurd maar ze is dan bij de logeerders op de eerste verdieping gaan vragen of zij er probleem mee hadden dat ik het woongedeelte op het gelijkvloers zou betrekken. Dat bleek niet het geval en de vrouw heeft dan in de woonkamer een zetel uitgetrokken tot een bed en voorzien van slaapgerei en zo overnacht ik dus in de woonkamer van het gastenverblijf van Podlesice 48 en staat zelfs mijn fiets droog in de inkom, voor de volle prijs van 30 zloty. Eigenlijk voelt het een beetje aan als diefstal, die luxe in deze situatie (ik ben al wel vaker nat en koud geweest maar vandaag staat echt wel mee aan de top), voor die prijs.
De kilometer teller stopte vandaag op 101 Km.
PS: ik heb vandaag ook nog een flashback gehad naar 2 jaar geleden.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3301779   

Eerst nog eentje dat ik gisteren vergeten was. Gisteren middag heb ik me even laten gaan voor mijn middagmaal. Ik wou vooral de “zure soep met witte worst”, die schijnbaar typisch is voor de streek, eens proberen. Daarna volgde nog een kipfilet met champignons en een enorme berg groenten. Samen met een ice-tea koste me dit een volle 6O Zloty, ofte 15 €. Het meeste dat ik deze trip al spendeerde aan een maaltijd.
Vanmorgen ben ik op zoek gegaan naar het Joods verleden van Krakow in de wijk Kazimierz. Op het eind van de 15e eeuw werden de Joden al uit het, toenmalige, centrum van Krakow weggestuurd en samengebracht in de wijk Kazimierz. Op het eind van de 19e eeuw werd de wijk terug volwaardig geïntegreerd in de stad Krakow, maar het bleef een hoofdzakelijk Joodse wijk. Van de 65.000 Joden die er voor WO II woonden overleefden er slechts een 6.000 de kampen. Na de oorlog werden de Joden, en de wijk, door communistisch Polen tamelijk verwaarloosd en in de jaren 80 werden zelfs nog veel Joden het Pools staatsburgerschap ontnomen en werden ze verplicht te vertrekken. De wijk Kazimierz verloederde volledig. Pas in de jaren 90, toen Steven Spielberg Shindlers list kwam opnemen en vond dat de wijk de perfecte uitstraling had van een getto en dus daar zijn film kwam opnemen, kwam er terug beterschap. Nu is Kazimierz een vrij trendy plaats met veel restaurants en bars. De Joodse restanten zijn beperkt, enkel synagoges, een oud kerkhof en een paar memorials. Wel proberen de Joden die na het communistisch regime, en hun nakomelingen, nog resteerden hun cultuur te herstellen.
Daarna ben ik nog verder geweest naar Shindlers fabriek. Het is duidelijk dat de fabriek niet meer de originele fabriek is maar op de plaats van de fabriek is nu een, schijnbaar, mooi museum over de Nazi bezetting van Krakow ingericht. Het bezoek is echter bepaald per tijdstip en het vroegst mogelijke bezoek, waarvoor nog 1 ticketje restte, was pas over 1,5 uur. Zo geduldig was ik niet dus ik vrees dat ik dit museum gemist heb.
Op de terugweg, ondertussen namiddag, heb ik me tegoed gedaan aan een Brusselse(!) wafel met room, ijskreem en aardbeien (als ik niet aan het eten ben denk ik aan eten ).
Ik heb gisteren gezegd dat het niet direct klikte met Krakow maar ik ben toch heel tevreden van mijn bezoek aan deze stad.

Toen ik wakker werd leek alles nog OK maar toen ik terug kwam van ontbijt hoorde ik, vanop de kamer, de auto's op straat door het water rijden, vette regen dus.
Om negen uur ben ik er toch maar op uit gegaan, in een verzopen Krakow. Zijn het de hoge verwachtingen of is het het trieste weer, ik weet het niet maar de klik met Krakow komt niet direct. De markt (Rynek) is wel OK met centraal de lakenhallen maar, zoals al gezegd, het klikt niet echt voor mij, zeker niet meer dan Wroclaw. Krakow is ook een stad waar tientallen mensen je op straat proberen te ronselen voor city- en andere tours. De citytours gebeuren dan wel in eco-vriendelijke elektrische karretjes. Er zijn ook verscheidene “tourist-info's” maar dat zijn eigenlijk ook maar verkooppunten voor de tours.
Wat Krakow wel voor heeft is het indrukwekkende Wawel-kasteel. Binnenin ben ik (nog) niet geweest, er zijn verschillende zalen open voor het publiek maar je moet al aanschuiven bij de ingang van het kasteel om de beperkte tickets te kopen. Maar de buitenplaatsen van het kasteel zijn vrij toegankelijk en ook al meer dan de moeite waard.
Onderweg van de Rynek naar het Wawel ben ik ook nog getuige geweest van de Corpus Christi processie (ik wist niet dat er nog zoveel nonnetjes waren).
Tegen de middag is het beginnen opklaren, met zelfs enkele mooie opklaringen, maar om 3 uur gingen de hemelsluizen terug open. Teken om stilaan een, vroeg, einde te maken aan dag 1 in Krakow. Hopelijk morgen wat meer geluk met het weer, het wisselt hier nog vaker dan met een normale Belgische zomer.

De “camping-”bevolking is toch nogal wat gegroeid gisteren. Eerst een Nederlands koppel met een caravan, even later een Engelsman met een mobilhome en nog wat later een Fins koppel eveneens met een mobilhome. Met al deze mensen nog een leuke babbel gehad. Nog wat later kwamen nog eens 2 Nederlandse en 2 Italiaanse koppels met mobilhomes, maar de Italianen waren schijnbaar niet erg tevreden want die zijn na terugkomst van de receptie terug vertrokken. Nog een heel stuk later is er nog een Zwitserse mobilhome bijgekomen en vanmorgen stond er ook nog een Poolse caravan. Best nog druk geworden rond het hotel, maar het terras bleef van mij.
Gisteravond is zowaar de zon nog gaan schijnen en dat deed ze vanmorgen ook al terug. Alles netjes droog kunnen inpakken.
Dan het bezoek aan Auschwitz – Birkenau. Toch een van de zwartste periodes uit onze recente geschiedenis.
Los van de gruwelijkheden die er gepleegd zijn is Auschwitz nog enigszins te vatten, het ziet er tenminste uit zoals een gevangenenkamp en is nog enigszins te overzien. Wel zijn er gruwelijke dingen gebeurd en te zien natuurlijk: tonnen (in gewicht, niet van vorm) menselijk haar dat verkocht werd aan de textielnijverheid om te verwerken, massa's van allerhande protheses die van de gesneuvelden verzameld werden (het goud van de tandprotheses is natuurlijk niet achtergebleven) massa's reiskoffers en kleding en vooral de kinderkleding raakt je natuurlijk. Ook de massa registratie foto's aan de muren die de slachtoffers een gezicht geen, overigens niet alleen Joden maar ook veel “gewone” Polen, politieke gevangenen, (Roma-)zigeuners en andere gedeporteerden.
Het is echter pas in Birkenau dat het echt onvoorstelbaar wordt. De onvoorstelbare omvang van dat kamp met die tientallen rijen barakken, telkens goed voor een enkele honderden gevangenen in die verder lege omgeving. Dit is echt niet te overzien en voor te stellen, wat dit moet geweest zijn. En dan natuurlijk het beeld van, letterlijk, het einde van de spoorlijn.
Dan toch nog even over het minder gruwelijke heden. Een viertal uren heb ik in beide kampen rondgedwaald. Daarna heb ik ook nog geprobeerd om de Joodse synagoge met museum en om van het huidige Oswiecim iets te zien maar dat bleek niet te doen. Het kasteel denk ik dat ik gepasseerd ben maar het was niet echt indrukwekkend en ik kon er moeilijk stoppen, de Rynek (de Poolse rechthoekige markten, lag helemaal open en naar de synagoge heb ik in alle richtingen wegwijzers gezien maar ik heb hem niet gevonden.
Dan maar gewoon naar Krakow doorgefietst. Na de middag begon het terug stevig te overtrekken en vanaf 3 uur viel af en toe wat regen, net genoeg om mijn regenjasje aan te trekken. Een grote stad naderen is, zoals al eerder gezegd, nooit maar Krakow bleek een uitzondering op die regel. Tot bleek dat ik er eigenlijk rond begon te rijden in plaats er naartoe. Ik begon net op te twijfelen en om bevestiging van de richting centrum te vragen om niet aan de andere kant weer buiten te rijden, denk ik.
Logement vinden in een stad als Krakow is geen probleem, keuze genoeg. Maar ik heb vandaag wel tot mijn vierde adres moeten gaan om een plaatsje voor mij én mijn fiets te vinden. Toen ik uiteindelijk geïnstalleerd en gedoucht was had ik geen zin om nog ver te zoeken voor avondeten dus ben ik voor gemakkelijk en vlug gegaan: eerst KFC, dan nog een McDonalds en een flinke dot soft-ijs op de terugweg. Ik heb misschien niet energierijk gegeten maar toch zeker calorierijk. Moorgen zien we wel voor wat anders.
De afstand vandaag was uiteindelijk 80 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3239179   

Vanmorgen opgestaan met wind en regen, zo'n dag waarop je thuis liefst de deur niet uit komt. Maar, zoals eerder reeds gezegd, een hele dag in een tent is ook maar niets en je komt nergens, dus ben ik er toch maar uitgekomen en heb alles maar gepakt om verder te gaan. De Poolse gasten, die hier op het terrein aan het werk zijn en er in caravans logeren, moeten gedacht hebben dat ik goed zot was en eigenlijk gaf ik ze wel een beetje gelijk.
En zo ben ik, via Rybnik, naar Oswiecim, oftewel Auschwitz, gereden, niet meer en niet minder. 79 Km ver.
Onderweg nog een koffiestop gehouden, de man mocht gelijk zijn koffiehoekje dweilen.
Op de middag is het een tijdje wat opgeklaard maar er valt toch nog steeds geregeld een vieze motregen.
Onderweg ook nog gepasseerd in Pszczyna, begin daar maar eens aan om dat uit te spreken.
Ik kampeer hier op het terrein van het “Centre for Dialogue and Prayer”. Ik dacht dan aan een kerkelijke organisatie, en dat zal zo ook wel zijn, maar het ziet er vooral uit als gewoon een groot, modern hotel. Ze laten dus wel kampeerders toe op hun, overigens mooi, grasveld en hebben daar een mooi sanitair blokje met overdekt terras en aangezien ik de enige kamperende gast ben kan ik daarvan dankbaar gebruik maken om, ondanks de regen, toch enkele zaken uit te spreiden om te drogen. Normaal, als ik mij tentje wat nat heb moeten inpakken, droogt mijn tentje vrij snel als het terug opgesteld heb maar vandaag heb ik toch eerst even moeten “dweilen”. Nu, zo is de vloer ook weer proper.
Auschwitz ben ik voorbijgereden maar heb ik in deze natte toestand nog niet bezocht. Ik hoop dat morgenvroeg alles is opgeklaard voor een bezoek en daarna een redelijk kort ritje naar Krakow.
Toch wel een beetje raar om hier te overnachten, zelfs het geluid van de trein in de verte krijgt hier een beetje een sinistere klank.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3239165   

De Nederlanders waren van plan van een paar dagen ter plaatse te blijven maar na een algemene elektriciteitspanne vanmorgen en al weer gaan zeuren achter de sleutel van de douches, die schijnbaar wel zoals voorzien afgesloten werden om 22:00 uur maar niet zoals voorzien terug geopend om 07:00 uur, dachten ze van toch ook maar meteen verder te reizen. Ik ben sowieso verder gegaan.
Vandaag stond er een behoorlijk lange rit op het programma. Eerst even halt gehouden in Nysa. Het was toch nog een kleine 5 Km tot het centrum. Nysa was wel een beetje een teleurstelling. Er waren wel een paar leuke plaatjes maar er zat geen geheel in. Daarna ging het over de 41 richting en dan over de 40 naar Kedzierzyn. Wat hier overigens opvalt is dat veel plaatsaanduidingen, aan de gemeentegrenzen niet de wegwijzers, hier tweetalig zijn. Als de gemeente ook nog een oude Duitse naam heeft staat die er steeds bij. Voorbij Kedzierzyn ging het dan over kleinere wegen naar Rybnik, mijn einddoel voor vandaag. Ook op deze kleinere wegen kende ik geen problemen, alles op de juiste plaatsen correct bewegwijzerd. Ik moet de Polen hierin feliciteren.
Dat is echter meer dan kan gezegd worden over de aanduidingen naar de camping in Rybnik. Nu eens een kruispunt wel en dan weer vijf niet. Wel was duidelijk dat ze voor mij, na een al lange rit, aan de verkeerde kant van de stad lag. Na wat heen en weer rijden en uiteindelijk wat hulp van de GPS vond ik toch de camping ... tenminste ze stond me een groot bord langs de weg aangeduid en er was iets met duidelijke kenmerken van een camping maar ... geen receptie en geen faciliteiten. Dan maar eens gaan informeren bij het aanpalende hotel, dat samen op hetzelfde bord stond. Sorry mijnheer, de camping bestaat niet meer ... al een jaar of vijf . Niet volgens internet, niet volgens mijn kaart en niet volgens dat grote bord langs de kant van de weg. Ze wist nog wel een andere camping ... 20 Km verder . Ik had er vandaag al 130 op de teller. Ik had natuurlijk gewoon een kamer in dat hotel kunnen nemen, zo overdreven leken de prijs nu ook weer niet, maar besloot te volharden in de boosheid en 20 Km verder te gaan. Ik moet ook wel zeggen dat de juffrouw van de receptie geen enkele poging ondernam om mij een kamer “aan te smeren”. Integendeel, ze was erg behulpzaam om me de weg richting andere camping te helpen vinden (het kan natuurlijk ook zijn dat ik er op die moment slecht uit zag, niet respectabel genoeg voor haar hotel ). Ze belde zelfs met de camping om zeker te zijn dat ze open waren en de juiste locatie een beetje te preciseren. En ze heeft ook nog via Google maps vastgesteld dat het eigenlijk 25 Km waren en zowat de helft daarvan ging over de route langs waar ik gekomen was. Ik heb er dan maar een sprintje uitgetrokken van, uiteindelijk, 24 Km aan een gemiddelde van 21,5 Km!
Hier op de camping was het opnieuw even schrikken. Tijdens hun telefoon gesprek was er schijnbaar niets gezegd over fiets en tent, daar wisten ze even niet mee wat aan te vangen. En geen van beide dames sprak Engels of Duits. Uiteindelijk kwam er een telefoontje met een derde dame, die wel Duits sprak, om de zaak uit te klaren en zo ben ik toch nog aan een plaatsje geraakt.
En morgen vroeg rij ik nog eens terug naar Rybnik want ik moet die kant uit.
Het totaal verdikt voor vandaag is dus 154 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3239157   
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3239159   

Gisteren namiddag dan nog maar eens door Wroclaw gewandeld. Een beetje op kabouterjacht geweest ook. Ik heb er nog een tiental gespot en denk dat mijn totaal tegen de 25 moet zitten. Volgens 't schijnt zouden er meer dan 100 zijn.
Hoewel het deze morgen weer geen lekker fietsweer was ben ik vandaag toch maar doorgegaan, alweer iets later dan gewoonlijk en wat extra omdat op zondag de bakker ook wat later is. Vlotjes de weg uit Wroclaw gevonden. Geen enkele hapering, direct in de goede richting. Dat was ook het enige dat vlotjes ging vanmorgen. Verrassend genoeg heeft die extra rustdag Wroclaw me schijnbaar geen deugd gedaan, niet erg goed geslapen ook. Alleszins wou het vanmorgen echt niet vlotten en de omstandigheden hielpen ook al niet. Op het program stonden om te beginnen 80 Km pal naar het zuiden, met de wind uit zuidwest. Normaal zou je met zuidelijke wind een beetje warmte verwachten maar het is daar dus ook niet arm genoeg om de rest van Europa op te warmen. De eerste helft van die 80 Km waren dan ook nog niet erg inspirerend. Dezelfde lange, vrijwel rechte, saaie, ... weg, zonder ook maar iets interessants. Na 20 Km begon het licht te golven, normaal het vernoemen niet waard maar onder de omstandigheden ...
Na 40 Km, bij Strzelin, laste ik een kleine koffiepauze in. Hier in Polen richt ik met daarvoor tot benzinestations. Ze zijn voldoende talrijk en hebben, meestal, een shop met de nodige snacks en broodjes en een koffiemachine. Bij deze gelegenheid had ik voldoende aan een koffie met een muffin. Schijnbaar deed die pauze me goed want daarna ging het al een stuk beter. De weg begon ook wat meer te golven, dat maakt het misschien iets zwaarder maar het brengt ook een beetje meer zicht, niet spectaculair maar toch al een stuk mooier. Ruim 20 Km verder wou ik die koffiepauze nog eens wat uitgebreider over doen. Het benzinestation had echter niet waar ik zin in had, ik zocht boterhammen en zij hadden enkel baguettes. Boterhammen, van die zachte driehoeken, gaan er tijdens zo'n rit bij mij wat vlotter in en de baguettes leken me ook nogal groot. Er werd nog een pomp aangekondigd aan de andere kant van het stadje, daarheen dus. Dit was echter een kleiner pompstation en zij hadden niet echt iets te bieden. Dan maar een van mijn eigen cereal-bars en nog een eindje doorgaan tot Paczkow, een stadje met nog een oude omwalling. Bij het verlaten van Paczkow kon ik dan eindelijk mijn uitgebreidere pauze nemen, met driehoekjes met ham en eieren. Dat gaf me ook voldoende energie om nog een 25 Km door te gaan naar Nysa. Bovendien mocht ik in Paczkow de koers wijzigen naar het oosten, wat het fietsen ineens nog een stuk vlotter maakte.
Een voor Nysa zag ik de aankondiging voor een camping, in tegenstelling tot enkele keren eerder besloot ik vandaag om niet eerst het stadje te bezoeken en maar te hopen op redelijk weer morgen vroeg.
Op de camping begon dan nog een apart verhaal. Na me geïnstalleerd te hebben ging ik eens een kijkje nemen naar het sanitair. De toiletten waren open, en proper, maar de douches waren gesloten. Een papier meldde dat de douches open zouden zijn van 16:00 uur tot 22:00 uur. Aangezien het zowat kwart na vier was dan maar naar de receptie op zoek naar een sleutel. De receptie bleek ondertussen echter gesloten. Een Nederlands koppel, dat even voor mij aangekomen was en met mij schijnbaar de enige klanten vandaag, wist me iets meer te vertellen. De receptie bleek vandaag slechts geopend tot 16:00 uur (dat had ik nog net gehaald). Enkel omdat het zondag is, in de week is ze helemaal niet bezet. Dan moet de klusjesman alles regelen, met wie zij ook al kennisgemaakt hadden. Die heeft echter een kantoortje aan het uiteinde van de camping, waar ook een strandje met wat drankstalletjes, een ijskraampje, enz. is. Samen daarheen dus. Met veel moeite het probleem uitgelegd en hij stuurde zijn loopjongen met ons mee naar een andere sanitaire blok, waar de douches eveneens gesloten bleken te zijn. De jongen dus helemaal terug om de sleutel te gaan halen en de douches te openen. WC's dus in een blok en de douches in een andere, en enkel de dameskant maar gezien de bezetting op de camping konden we dat wel regelen. Aangezien ik de hele dag gefietst had zou ik eerst gaan. Naar de tent voor mijn gerief, lekker onder de douche en ... geen water uit de douche. Ik besloot dan maar om het op te geven maar de Nederlanders zijn iets grotere doorzetters. Met de hulp van een woordenboek schreven zij de woorden: “geen water douches” op een papiertje en daarmee trok mijnheer terug naar de klusjesman. Terug de loopjongen, deze keer met de sleutel van de andere douches en eerst met succes getest op water. Weer nam ik de eerste beurt voor mijn rekening. Water was er nu wel, maar warm werd het niet. Alleszins ben ik lekker fris nu.
En zo zit ik nu terug tussen de fluitende en kwetterende vogels in plaats van het stads- en discogedreun.
De afstand was vandaag trouwens 104 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3239147   

Een onverwacht vroege blog met een onverwachte titel vandaag.
Ik had gisteren goed op de lokale detailkaart gekeken om te zien hoe ik hier best vertrok. In praktijk ziet het er echter toch altijd een beetje anders uit en zo moest ik toch wat zoeken en al eens vragen. Toen het er naar uitzag dat ik eindelijk definitief de juiste richting gevonden had ... brak mijn ketting . Ik heb gelukkig wel een reserve mee.
Omdat ik al wat later aangezet was, vanwege het ontbijt dat pas vanaf 8 uur genomen kan worden en omdat er toch een behoorlijk lange rit op het programma stond en omdat ik nog maar een paar kilometer weg was en ... leek het me beter van terug naar de hostel te wandelen, een extra nachtje boeken en daar rustig alles afladen en uithalen wat ik nodig heb om mijn ketting te vervangen en dat liever daar te doen dan ergens gewoon langs de kant van de weg.
Ondertussen is de nieuwe ketting gelegd, mijn eerste ooit, en zullen we dit maar bijschrijven in het vakje ervaringen. Vooral als ze het houdt.
En nu zit ik dus opnieuw in mijn hostel te wachten op 2 uur om mijn nieuwe kamer te betrekken voor een extra dagje Wroclaw. Och, er zijn ongetwijfeld ergere plaatsen om te stranden en bovendien is het toch weer geen lekker fietsweer.
En dus krijgen jullie maar een paar extra Wroclaw foto's, met inbegrip van Solidarnosc die nog altijd actief blijken te zijn.
En voor morgen weet ik alvast de juiste richting om te vertrekken.

Toen ik gisteren eindelijk kon inchecken was het toch even schrikken toen ze zei dat de prijs 96 was voor 2 nachten, wat me toch nogal veel leek voor een hostel ... even vergeten dat ik in zloty-land was: 96 / 4 = 23,5 € wat me wel heel redelijk lijkt voor 2 overnachtingen met ontbijt. Ter vergelijking: Dresden was 25 € per nacht, wel met wat meer ruimte (de kamers zijn vrij krap hier, vooral voor iemand met mijn hoeveelheid aan bagage) en buffetontbijt.
Gisteren werd ik ook gedurende ruim een uur tot de wanhoop gebracht toen ik nog eens op internet wou en er maar niet in slaagde om verbinding te maken met de WIFI, terwijl de manager van dienst me verzekerde dat met het netwerk alles in orde was. Tot ik ten einde raad maar overstapte op de gasten-pc en er de manager moest op wijzen dat die ook geen verbinding had. Hij heeft toen het netwerk even heropgestart en toen was voor mij ook weer alles in orde.
Het centrum van Wroclaw is tamelijk compact en aangezien ik hier gisteren vrij vroeg was had ik eventueel de dag van vandaag hier kunnen laten vallen en gewoon doorgaan maar ik ben blij dat ik dit niet deed. Ik heb vanmoorgen een en ander van gisteren nog even rustig overgedaan en dan een beetje verder naar buiten afgedaald en daarbij nog leuke plaatsjes en details opgemerkt. Verder vandaag een beetje rustig de toerist uitgehangen: koffietje, taartje, ... en na de middag even wat rusten, het weer is toch niet zo aangenaam om zo maar wat rond te hangen maar naar wat ik verneem is dat elders in Europa niet beter.
Wroclaw heeft een beetje hetzelfde verhaal als Dresden, een heel mooie oude stad maar weinig is hier echt oud. Wroclaw werd op het einde van de oorlog, als een van de laatste sterke vestingen van de Duitsers, zwaar gebombardeerd en voor zo'n 75 % vernield.
Naast een oude stad is Wroclaw ook een universiteitsstad en een erg levendige stad. 's avonds misschien een beetje te levendig voor wie er niet aan deelneemt, zoals ik. Het bleef buiten toch vrij lang vrij luid.
En dan zijn er de kabouters van Wroclaw. Wat in het begin van de jaren 80 begon als ludiek protest tegen het gezag, door een groepering Oranje Alternatief, in de vorm van muurschildering van kabouters, op plaatsen waar anti-regeringsslogans verwijderd waren, over een protestmars voor de bevrijding van de kerstman tot een grote betoging ten voordele van de kabouters, iedereen gekleed met oranje puntmutsen is nu uitgegroeid tot kleine bronzen kabouters die, als je goed oplet, overal in allerlei gedaanten in het straatbeeld opduiken, als herinnering aan de acties van vroeger.
Tenslotte vandaag eens een woordje over “jeugd-”herbergen, waar wel eens wat misverstanden over bestaan. Vroeger was er 1 organisatie die alle jeugdherbergen overkoepelde: “International Youth Hostel Federation”. Heel vroeger was dat allemaal heel strikt gereglementeerd maar ze zijn al een heel tijdje mee gemoderniseerd, je hoeft zelfs geen lid meer te zijn van één van de nationale federaties om er te verblijven maar het geeft je wel een korting als je aangesloten bent. Toch vind men hier nog weinig jeugd. Enkel groepen van scholen, jeugd- en sportverenigingen brengen nog jeugd. Verder zie je er families, met kinderen, andere samenreizende groepen en de wat oudere individuelen, dezelfde die er pakweg 20 jaar geleden ook al logeerden. Ondertussen zijn er, vooral in steden met enige toeristische waarde, veel onafhankelijke herbergen gekomen die het voorwoord “youth” hebben laten vallen en dus gewoon overal “hostel” genoemd worden. Zij leveren eigenlijk gewoon hetzelfde als de jeugdherbergen maar hebben een meer moderne en ongebondenere uitstraling en het is hier dat je de jeugdigere reiziger tegenkomt. In één van deze onafhankelijke hostels logeer ik hier. Mijn kamergenoot in Dresden was ook al iets jonger dan ikzelf maar mijn 2 kamergenoten hier hebben samen waarschijnlijk zowat dezelfde leeftijd als ik alleen.

Ik heb uiteindelijk niet kennisgemaakt met de andere Belgen. Terwijl ik, half in en half uit mijn voortentje vanwege enerzijds de (lichte) regen en anderzijds geen vuur indoor, mijn potje zat te koken zaten zij al rustig (satelliet-)TV te kijken en dan even gaan aankloppen leek me een beetje overdreven.
Van de regen van gisteravond was vanmorgen niets meer te merken. Netjes alles droog, zelfs geen dauw, dus alles netjes droog ingepakt voor de volgende 2 nachten. Toch was het geen aangename dag, daarvoor was er echt wat veel, koude wind.
De route was vandaag al even simpel als onaangenaam. Zowat 45 Km over de behoorlijk drukke weg van Swidnica naar Wroclaw, die bovendien niets te bieden had (de foto's zijn er vier die ik vanmorgen in Swidnica nog nam een één bij het binnenrijden van Wroclaw).
Een grote stad naderen is altijd onaangenaam en vandaag was niet anders. Eens ik door de rand, met alle mogelijke grote winkeltoestanden (IKEA, OBI, Decathlon, ...) en KFC, Mc Donalds (lunchstop, je zou ervan verschieten hoe lekker zo'n Big Mac soms kan zijn), heen was viel het weer wat beter mee. Toch was het van daar nog een heel eind. Toen ik het centrum echt naderde heb ik de GPS nog eens in gang gezet en hij deed behoorlijk zijn job. Toch weer een kleine anekdote: Wroclaw wordt eigenlijk geschreven met een l met een klein streepje door, één van de bijzondere letters uit het Pools. Je kan die letter niet ingeven in de GPS maar hij erkent niet de gewone l dus moet je vanaf Wroc beginnen bladeren door een dikke honderd namen die ergens in de naam wroc bevatten, in alfabetische volgorde dus met Wroclaw ergens achteraan.
De GPS bracht met dus tot aan de hostel die ik voorzien had maar deze bleek echter volzet. Geen nood, er zijn er wel meer in Wroclav. Waarvan één aan de overkant van de straat, waar ik meer geluk had. Ik kan me wel pas om 14.00 uur inchecken maar de ontvangst was goed, mijn fiets staat binnen en ze hebben free-WIFI, dus is de blog ook ineens in orde. Ik kan met mijn eigen verbinding alles doen op internet alleen uploaden lukt zelden.
De kilometerteller stopte op 59 Km vandaag.
Morgen een dagje om Wroclav te bezoeken.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3172833   

Het weer was vandaag weer behoorlijk. Het is wel niet zo warm geworden, daarvoor was er net iets te veel (frisse) wind. En ondanks de weer wisselende bewolking bleef het ook vandaag (tot nu toe) droog, dat is schijnbaar meer dan wat men in België kan zeggen.
Vanmorgen eerst nog even terug naar het stadje gereden, ten eerste voor enige zaken die ik nog gemist bleek te hebben en ook voor nog enkele praktische zaken: brood (dat laatste brood dat ik in Duitsland kocht viel echt wel tegen) en extra geld uit de muur. (de eerste druppels beginnen nu toch te vallen, vanavond blijft het niet droog)
Na een kleine 5 Km passeerde ik terug langs de camping. De route was ook vandaag weer makkelijk te volgen en goed bewegwijzerd. De volgende 5 Km ging het nog even langs een grote weg, maar met degelijk fietspad. Daarna ging het terug over wat kleinere wegen naar Kamienna Gora en verder naar Walbrzych. Over de wegen vandaag overigens zeer tevreden, hier en daar (en dan vooral rond Walbrzych) wat minder maar in het algemeen volkomen in orde.
Ik had gisteren al gezien dat het hier in Polen al even flink golft als in Duitsland en ook dat er in de verte steeds hogere bergen te zien waren. Op kilometer 20 kreeg ik hiervan een voorproefje, een stevig klimmetje van een 5 Km. Verder bleef het dikwijls op en af gaan, soms vrij stevig maar het echt langere werk heb ik vandaag niet meer gehad. Toch verwacht ik de volgende dagen nog wel wat.
De route die ik vandaag nam had wat korter gekund maar die ging dan een heel stuk over een grotere weg en bovendien wou ik langs het kasteel van Ksiaz passeren en dan had ik vanaf de kortere route een stuk heen en terug moeten doen. Het kasteel van Ksiaz stond in Kamienna Gora, op zo'n 35 Km, al aangeduid maar in Walbrzych, op zo'n 10 Km, niet meer. Het was alleszins het bezichtigen waard. Het kasteel dus, Walbrzych was grotendeels slechts een vrij grijze industriestad. De route in het algemeen was echter wel best mooi.
Na het kasteel was het nog een 15 Km tot Swydnica, dat ik ook vandaag eerst even bezocht voor ik me naar camping 231 begaf voor m'n overnachting.
De kilometerstand was vandaag 92 Km.
We winnen trouwens met 3-2 van de Duitsers. Toen ik hier toe kwam was hier al een Belgisch koppel met een mobilhome, ik heb (nog) geen kennisgemaakt omdat ze al naar het stadje gewandeld waren. Later is nog een Duits koppel met een mobilhome aangekomen. Dat is de volledige bezetting van de camping, we zijn dus met 3 Belgen tegen 2 Duitsers.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3172831   

Om te beginnen eerst iets rechtzetten: ik heb zondag mijn vader een proficiat gewenst met zijn verjaardag ... onderweg heeft men wel eens tijd om na te denken en vandaag kwam ik, na 2 dagen , tot het besef dat we nog maar mei zijn en dat ik dus een maand te vroeg was ... over een maand dus nog eens proberen.
Vanmorgen opgestaan met zonnig maar fris weer, het was gisteren met die bewolking niet zo erg opgewarmd en toen die bewolking vannacht dan wegtrok is het behoorlijk afgekoeld. De enige nattigheid kwam echter van de dauw. In de loop van de dag zijn er dan wel wolken opgekomen maar niets om zich zorgen over te maken. Het was wel zo'n typisch wisselvallige situatie, in de zon en uit de wind lekker warm maar uit de zon en in de wind behoorlijk frisjes.
Vandaag in Herrnhut eerst nog even wat inkopen gedaan, dat was alweer geleden van vrijdag. Nu heb ik in het weekend wel niet veel nodig gehad maar het werd toch tijd om een en ander aan te vullen. Daarna ging het vlotjes via binnenwegen naar de Poolse grens. Om 10 uur was ik in Polen.
Mijn eerste dag verliep vlotjes. Mooi mijn route kunnen volgen en op alle nodige plaatsen de juiste wegwijzers. Via secundaire wegen ging het richting Gryfow Slasky. In het begin, een kilometer of 25, waren die secundaire wegen wel van heel bedenkelijke kwaliteit. Wel, meestal, asfalt maar met putten, herstelling over herstelling, afgebrokkeld, ... op het einde werd het wel beter. In Gryfow Slasky kon ik eindelijk geld wisselen in Zloty's, een mens is dat niet meer gewoon in Europa, of 100 m verder uit de muur halen, merkte ik daarna.
Van Gryfow Slasky ging het dan over een grotere weg naar Jelenia Gora. Toen ik bij het naderen van Jelenia Gora een aanduiding naar mijn camping zag staan heb ik die in eerste instantie genegeerd. Ik wou liever eerst, nu het goed weer was, het stadje even bezichtigen. Een erg mooi stadje overigens, in het bijzonder de markt met zijn oude gekleurde huizen en overdekte galerijen. Daarna ging het dus terug richting camping. Ondanks hier en daar een aanduiding kwam ik schijnbaar toch niet echt op het goede spoor en toen ik dan maar even inlichtingen vroeg kwam ik op een andere camping terecht dan deze die ik eigenlijk voorzien had, er zijn er hier dus meerdere. Deze ligt wel langs een vrij drukke weg maar de receptie was vriendelijk, mijn plaatsje is goed en de douche was lekker. We klagen dus niet over camping 130, waar ik mijn eerste Poolse nacht (ooit) doorbreng.
Door wat heen en weer rijden op het einde kwam ik toch al weer tot een afstand van 110 Km vandaag.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3172829   

Gisteravond zag ik het ineens in 2 snelheden donker worden, vanachter de herberg werd het gewone donker worden geholpen door naderende donkere wolken. Om 10 uur brak het los, een stevige regenbui. Met bakken viel het uit de lucht, gelukkig zat ik niet in mijn tentje.
Vanmorgen bij het vertrek, na nog eens stevig te hebben ontbeten, was alles weer mooi zonnig. Vertrek in korte mouwen. Dresden verlaten was makkelijker dan er in te komen, ook alweer geholpen door de goede ligging van de herberg en door het feit dat er op pinkstermaandag om 8 uur nog geen verkeer was. Ook de rest van de route ging vandaag erg vlot.
Het begon met een stukje langs de Elbe en daarna met een stukje terug langs de Elbe. Dit kwam omdat ik een brug te ver was gegaan, ze was afgesloten wegens werken. Na een 15 Km had ik te uiteinden van Dresden eindelijk echt verlaten. Ondertussen begon er al weer bewolking op te komen. Nog een uurtje later werd het duidelijk dat ik het ook vandaag niet droog zou houden, maar ik deed het toch. De wisselende bewolking was soms erg dreigend maar het bleef wel droog.
Van Dresden ging het naar Neustadt en dan, even in een boog over Chechië, naar Oppach. Dit was duidelijk een stuk dat erg geliefd is bij motorrijders, veel op en af met het nodige mooie bochtenwerk. Van Oppach ging het dan vlotjes naar Lobau en tenslotte tot Herrnhut waar de teller na 93 Km stopte voor een laatste nachtje in Duitsland, morgen Polen.
Ik passeerde deze voormiddag in een van de kleine dorpjes het pinksterfeest. De plaatselijke lustige muzikanten op een podium en de lokale bevolking aan lange tafels er voor. De orkestleider was net een nieuw nummer aan het aankondigen maar toen ik passeerde werd alles even stil, mij met mijn bepakking de berg op zien gaan was eventjes interessanter dan het feest.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3172825   

Om te beginnen vandaag: een proficiat voor mijn vaders verjaardag.
Mijn kamergenoot gisteren in de herberg was een jonge(re) Nederlander die voor zes weken onderweg is met zijn BMW GS Adventure , via Sint Petersburg naar Noordkaap en door Noorwegen terug. Hij heeft wel veel meer bagage mee dan ik, naast
zijn koffers aan de moto nog een gigantische rolbag daarop en een rugzak (op zijn rug dus). Hij schat zo'n 60 Kg bagage, alles samen!
Hoewel de herberg er van buiten een beetje mastodontisch uit ziet is ze best gemoedelijk. Bovendien is ze schitterend gelegen op slechts een paar minuten wandelafstand van de altstadt en bovendien vlakbij het WTC, dat beschikt over een schitterend free WIFI waarvan ik nu dus gebruik gemaakt heb om mijn blog volledig up to date te brengen (mens dat gaat vlot). Voor de liefhebbers van alle gegevens, ik heb zelfs mijn dag-etappes kunnen uploaden en linken aan de respectievelijke dagen.
En dan wat vandaag betreft: een schitterende dag om Dresden te bezoeken, met de zon aan een blauwe hemel. Dresden zit een beetje in hetzelfde schuitje als Ieper, een oude stad maar er is geen gebouw dat, in hun geval, ouder is dan pakweg 60 jaar. Voor Ieper is dit ondertussen dus bijna 100 jaar. Meer dan een dag heb ik hier iet nodig maar zeker wel de moeite om eens te bezoeken, zeker in zo'n zomers sfeertje. Ik ben blij dat ik beslist heb om tot hier te komen voor mijn eerste stop.
Ook best veel fietsers gezien in Dresden, velen met een (lichte) bepakking. Pinksteren is ook in Duitsland een lang weekend en schijnbaar wordt daarvan gebruik gemaakt om een (kleine) tocht te maken. Dikwijls in groep of met het gezin, met soms best nog kleine kinderen die dan vaak hun eigen bagage-zakjes dragen.
Er was in de herberg ook een Aziaat met de fiets. Ik heb hem vanmorgen zien vertrekken met zijn klein plooifietsje, 2 kleine tasjes achteraan met daarop een reserve buitenbandje (voor kleine wieltjes), een stuurtasje en een gewoon handtasje aan zijn stuur hangend met onder andere zijn drinkfles. Echt jammer dat ik mijn camera niet bij de hand had.
Voor mezelf gaat het vanaf morgen verder richting Warschau maar met nog wel een paar onderbrekingen onderweg
 

Het weer is in de loop van de nacht terug volledig omgeslagen. Na 2 dagen T-shirt was het nu terug alles aan wat ik aan kon doen, inclusief regenkledij. Terug koud en nat dus.
In de loop van de nacht is het beginnen regenen, maar dat was de voorbije dagen eigenlijk ook al het geval. Alleen is het nu 's morgens blijven regenen. Erger nog, het is van motregen overgegaan in een stevige regen. Gelukkig had ik naast mijn tentje een tafel met dak boven. Zo kon ik daar tijdens het afbreken een en ander onder leggen zodat alles droog bleef, alles behalve mijn tentje dus. Afbreken en inpakken duurde ook net iets langer dan anders, het was niet helemaal met volle goesting precies. Daarna toch maar het verstand op nul gezet en vertrokken. Na een paar kilometer stond het water al in mijn schoenen.
Het is des te jammerder omdat even verder Colditz op de route lag. Voor leeftijdsgenoten toch een beetje een icoon, door de TV-serie en het gezelschapsspel uit de jaren 70. Ik had graag het stadje en het kasteel een beetje nader bekeken maar zoals het nu was heb ik mezelf moeten overtuigen om de camera uit te halen voor een paar snapshots, de enige foto's van de dag.
Na Colditz ging het over dezelfde weg verder richting Döbeln, alleen werd die weg halverwege afgesloten wegens werken ... omleiding dus. Ze kennen er hier ook iets van, ik ben al enige van die dingen tegengekomen. En toch kom ik nog veel meer borden met “strassenschade” tegen, de wegen zijn in Duitsland ook niet allemaal super. Nu, in dit geval kwam het, achteraf gezien, nog goed uit. De omleiding bracht me op een route die eigenlijk beter lag maar die ik gisteren niet opgemerkt had.
Zo ging het verder tot Nossen, vanaf waar ik problemen verwachtte om mijn route verder te vinden. Ik vond echter verrassend vlot mijn weg richting Wilsdruff en ook daar vond ik, naast de wegwijzers naar de autosnelweg, ook nog wegwijzers naar Dresden langs de gewone weg. Nog een eindje verder, ondertussen op zo'n 10 Km van Dresden, begonnen de problemen van “verboden voor fietsers” dan toch. Dan maar de GPS aan het werk gezet en, na een paar haperingen om zijn route te berekenen, bracht deze me verrassend vlot tot mijn bestemming, een jeugdherberg in Dresden.
Hier ben ik ingecheckt voor de volgende 2 nachten, morgen is het fietspauze.
Ondertussen is ook reeds de was gedaan en gedroogd en heb ik genoten van een heerlijk avondmaal. Voor 5,70 € biedt de herberg een “all you can eat” buffet avondmaal met een saladbar (beperkt), een hoofdschotel (vandaag varkensrollade met boontjes en gekookte aardappelen en/of aardappelgratin met groentjes en pannenkoeken met appelmoes, en dit alles dus zonder beperking).
De teller stopte vandaag overigens op 95 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3129781