Hoewel de zon al mooi scheen bij het opstaan was mijn tentje toch goed nat. De atmosfeer was nogal vochtig nabij de waterval. Verder was het weer vandaag weer zonnig en warm.
Het zou vandaag dus een kort ritje worden, maar makkelijk was ze niet. Eén lange weg; geregeld slechte en opgelapte asfalt, veel vals plat (je ziet het amper maar voelt het wel), wind op kop; ...
Bovendien was er nergens een plaats om even te stoppen voor een koffiepauze. Het is dan maar te hopen dat Ventspils de moeite van de omweg waard is en ik moet zeggen dat het niet teleurstelde. Een stadje met enig karakter, met leuke huizen van verschillend niveau en verschillend niveau van onderhoud / herstel, een haven, met een 13° eeuws kasteel dat er van buiten wat klein en simpel uit ziet maar dat van binnen toch echt wel een kasteel is, ... en waar men het in Wroclaw, een eeuwigheid geleden, voor kabouters hadden zo hebben ze het hier voor koeien. Ze zijn wel met wat minder maar daarvoor ook wat groter.
En dan de camping, ik ben hier aan de rand van de stad, op 2 Km van het centrum, terechtgekomen op een mega grote en georganiseerde camping. Ik kan me niet herinneren dat ik dat deze reis al tegengekomen ben. Parnu was ook groot maar dat was eigenlijk maar een parkeerterrein met in een hoek een grasveldje voor tenten. Deze camping mag dan wel groot zijn, ze is ook aangenaam. De tentzone ligt in het bos en is onderverdeeld in ruime, genummerde percelen. Zeker als je als fietser slechts een klein tentje hebt zijn de percelen erg ruim en er zijn nogal wat fietsers verspreid over de camping, tussen de grotere familietenten van de auto-kampeerders.
De afstand was vandaag 60 Km

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3702775   

Het feest is er gisteren niet gekomen. Waarschijnlijk was het al voor vandaag, mogelijk voor het feest van de bruid die ik vanmorgen in 't centrum tegenkwam. Er wordt trouwens nogal getrouwd in Letland. In Kuldiga waren zeker 5 koppels, met hun gevolg, onderweg om op verschillende lokaties foto's te nemen.
Toen ik vanmorgen opstond was de hemel in 2 gedeeld. Langs de ene kant was het nog mooi en blauw maar aan de andere kant was het al grauw en grijs, het zag er niet naar uit dat ik het vandaag droog zou houden. Het eerste geluk was dat ik tenminste mijn tentje netjes droog kon inpakken. Het tweede geluk was dat het slechts een wolkenband was die voorbij trok. Tegen de middag was het weer gewoon zonnig en warm, heel warm.
Vanmorgen eerst nog even in Tukums rondgereden. Ook nog even een paar kilometer teruggekeerd naar de nabijgelegen Durbe Manor, gisteren had ik daarvoor de moed niet meer gehad. De eerste 2 foto's zijn van de manor, van de voor- en van de achterkant. Ook al om het verschil van hemel aan te tonen. Na nog even in het stadje rondgekeken te hebben ging het terug verder over de A10. Op deze zaterdag echter al veel minder onaangenaam, vooral minder vrachtverkeer. dan naar het kasteel van Jaunmoku. De volgende stop had dan de manor van Pure moeten zijn maar ik heb langs de weg geen aanduiding gezien en de aanduiding op mijn kaart is niet gedetailleerd genoeg om er zo naar toe te rijden, deze heb ik dus overgeslagen.
Dan ging het een eindje verder via kleinere wegen naar Kandava. Kandava is ongetwijfeld een plaatsje met een grote geschiedenis en daar schrijft men dan over maar uiteindelijk rest er niets meer van die grootsheid. In het geval nog wat basisstenen van een paar muren van wat ooit een stevig kasteel was. Verder zou ik vanaf die ruïne een mooi zicht op een oude stenen brug maar het moet zijn dat ik niet goed niet meer zie want dat zicht heb ik ook weer niet gezien. Ik ben nochtans op, over en rond de kasteelheuvel geweest. De inspanning van 8 Km extra om Rumenes Manor te gaan zien had ik me ook kunnen besparen. Poorten gesloten, bezoeken kunnen geregeld worden via een afspraak bij Hotel Berg.
Even heb ik er aan gedacht om de rit van vandaag in 2 te breken, toen ik na 60 Km een camping zag. Het was echter nog heel vroeg, net na de middag, en uiteindelijk zag de plaats er toch niet zo uitnodigend uit. Ook even voor Kuldiga zag ik weer een aanduiding voor een camping. Daar maar even gaan zien dan, ik verwachtte tenslotte niet om ook in Kuldiga weer een camping te vinden. In eerste instantie leek er niemand thuis en een bel was er overigens ook niet. Dan verschenen er 2 kindergezichtjes aan het raam en even later een grootmoeder in de deur. Deze sprak echter alleen lets en maakte me daarmee duidelijk dat er geen kampeergelegenheid was. Ik denk eigenlijk vooral omdat dat makkelijker was dan te proberen van al de rest uit te leggen. Alleszins ging ik dan dus toch maar door naar Kuldiga. Ik weet dat er nog een camping is een 20tal Km voorbij Kuldiga maar die zaten er vandaag niet meer in. In Kuldiga naar de toeristeninfo om een budget onderkomen te vinden en dan bleek dat er toch een van de guesthouses kampeergelegenheid aanbied. En dus kampeer ik weer en nog wel langs de grootste publiekstrekkers van Kuldiga, de waterval en de brug. Met 250 meter zou dit de breedste waterval van Europa moeten zijn, ze is wel maar 1 meter hoog. De uitdaging is schijnbaar van de ene kant naar de andere kant te gaan over de waterval.
De afstand was vandaag 116 Km, morgen wordt het een stuk minder.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3702763   

Ik ben de afgelopen 3 avonden behoorlijk bezig geweest om de route voor de volgende dagen in elkaar te puzzelen maar ben er uiteindelijk behoorlijk in geslaagd. Oorspronkelijk was het de bedoeling van volledig rond de kaap langs Kolka te rijden. Het probleem is niet dat deze als “desolaat” wordt beschreven, daar houd ik wel van, maar aan de andere kant zou 60 Km onverhard volgen.. Slecht onverhard zegt men. Zelfs de Duitser van het routeboekje, die allerhande kleine paadjes opzoekt, raadt af om deze weg te nemen. Hij gaat wel via Kolka maar raadt aan om over het strand te gaan en daarbij hier en daar al eens een riviertje over te steken, ook niet echt mijn ding lijkt me. Het zou dus een route middendoor worden, daarbij zowel de rode als de witte wegen zoveel mogelijk vermijdend en dat dan een beetje in overeenstemming brengen met de zaken die ik zou willen zien en de overnachtingsmogelijkheden. Helemaal perfect zou het niet kunnen maar ik ben tenslotte tot een behoorlijke route gekomen voor de volgende 5 dagen.
Het begin lag sowieso vast. Ik zou beginnen langs Jürmala, een badplaats net buiten Riga waar overal vrij lyrisch over geschreven wordt en waar de rijkere Russen hun stekje zouden hebben / gehad hebben. De laatste jaren zou het wat minder geworden zijn door moeilijkere visum toestanden. Hoe dan ook ik zou vanmorgen beginnen met de rit naar Jürmala. Moeilijk zou dat niet zijn, over de brug en de baan naar rechts volgen. Ik zou dan op de kust uitkomen en gewoon deze volgen. Alleen kan je schijnbaar teveel naar rechts volgen. Om een lang verhaal kort te maken: ik ben hopeloos verloren gereden. Na 25 Km kwam ik uit op een dood eind en moest ik dus terugkeren. Na ruim 40 Km was ik terug in de rand van Riga en kwam ik alsnog op de grote “snelweg” terecht. Na 45 Km zag ik eindelijk nog eens een wegwijzer (naar Jürmala), de eerste sinds het centrum van Riga. En na 60 Km kwam ik eindelijk aan in Jürmala, een ritje van normaal een 20 Km.
Hoe dan ook, ik heb het gevonden en ben er geweest ... en ik vraag me nog steeds of waarom. Ik vond er dus niets aan. Nu was ik misschien niet in de beste stemming om het te bezoeken of ben ik niet op de geschikte plaatsen geweest, Jürmala is eigenlijk een zone van verschillende plaatsjes die samen een geheel vormen, en misschien kan je als je er verblijft wel mooie plekjes ontdekken maar voor mij lijkt het dus niets. Ik ben door de winkel wandelstraat geweest, ik ben aan een van de stranden geweest en ben door verschillende plaatsjes gereden maar ik heb niets gezien dat me echt aantrok.
Door die extra 40 Km moest ik ook even mijn plannen herzien. Ik besloot om nog wat minder lang de kust te volgen, mijn ervaring tot nu toe is dat het eigenlijk toch zelden iets uitmaakt, en via de A10 rechtstreeks richting mijn bestemming van vandaag te rijden. Het grootste nadeel daarvan is dat de A10 echt wel een behoorlijk onaangename en drukke weg is. Na goed 100 Km zag ik, langs de A10, een overnachtingsmogelijkheid in een motel maar ik besloot van toch nog een eindje door te gaan tot het stadje Tukums, waar zeker ook overnachting mogelijk was en misschien zelfs een camping. Ik had nergens bevestiging gevonden maar op mijn kaart stond net te noorden van de stadsrand het symbooltje van een tent en ik was vrij zeker dat er een toeristische infodienst zou zijn die me wel de nodige informatie zou kunnen verstrekken, hetzij over de camping hetzij over andere mogelijkheden. Uiteindelijk bleken er 2 campings te zijn, achter elkaar gelegen ten noorden van de stad. Aangezien de weg zou overgaan op onverhard was mijn keuze snel gemaakt, de eerste mogelijkheid. Geen van beiden staan trouwens als camping aangeduid maar als logement. Ik kampeer dus weer op het terrein van een hotel(letje). Waar men overigens een zaal lijkt klaar te maken voor een feest vanavond.
De teller stopte uiteindelijk op 114 Km.
Het weer was vandaag overigens zonnig en warm, soms erg warm, met af en toe een fris windje (vandaar soms erg warm en soms iets minder).
Nog een kleine anekdote: toen ik op de A10 aankwam profiteerde ik daar eerst van een lunch mogelijkheid. Net voor ik terug verder ging vertrokken daar ook 2 jongedames op de mountainbike, eentje met lichte bepakking en eentje zonder bepakking maar met rugzak. Ik dacht die dames een eindje verder wel in te halen maar zag ze uiteindelijk alleen maar kleiner worden, langzaam maar zeker.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3680817   

Gisteren weer niet erg in form bij de blog, wacht ik speciaal tot na dat ik mijn was gaan oppikken was om te kunnen zeggen dat ik hem weer netjes, zo netjes als nog kan, in handen heb en vergeet ik het te melden.
Gisteravond, toen ik na mijn eten nog wat aan het rondwandelen was, voor de verandering eens iemand in de juiste richting geholpen in plaats van zelf hulp te vragen. Er was me al een, ietwat wanhopige, vrouw gepasseerd en even verder stond ze bij 2 politiemannen de weg te vragen. Toen ik ze engels hoorde spreken bood ik de hulp van mijn kaart aan (in elke stad vind je wel een gratis toeristen kaartje en dat heb ik dan altijd op zak). Aangezien ze nog steeds vertwijfeld leek heb ik dan maar aangeboden om ze een stuk te begeleiden, met de kaart in de hand, tot ze terug in de bekende omgeving van haar hotel was.
Het weer is vandaag wat langer bewolkt gebleven.
Ik heb het vandaag ook een stuk rustiger gedaan dan gisteren. Onder andere even gepasseerd langs de Belgische ambassade, een verdieping van een gebouw waar ook de Ieren een onderkomen hebben en waar op de Belgische verdieping naast de Belgische en de Europese vlaggen ook nog de Brusselse lelie en de Waalse haan uithangen. Ik wil hier niet aan politiek doen, en er zal ongetwijfeld een reden voor zijn, maar ik vind het toch niet netjes ogen dat aan een Belgische ambassade wel de Brusselse en de Waalse vlag uithangt en niet de Vlaamse. En dan ook nog eens op 11 Juli (ook op de 10de overigens)
De foto's van vandaag moeten aantonen dat Riga niet alleen om architectuur gaat. Het gaat ook over parken en terrasjes en ...

De dag begon eerder bewolkt, werd dan zonnig en warm en is nu terug eerder bewolkt maar nog steeds warm.
Een bezoek aan Riga staat vrijwel volledig in het teken van de architectuur, met name de art-nouveau. Nu heb ik geen idee van architectuur en stijlen maar ik kan wel zeggen dat het behoorlijk indrukwekkend is. Een fotograaf zou hier op hol kunnen slaan, ik ben vandaag dan ook tot 180 foto's gekomen. Wel verscheidene van de zelfde gebouwen of details maar op verschillende tijdstippen en dus ander licht. Het is niet simpel om er daar vijf uit te selecteren. Al moet ik wel toegeven dat ik mijn selectie vanmiddag na mijn lunch al gemaakt heb, toen het er nog geen 180 waren.

Gisteren ook mijn spaans nog eens kunnen oefenen met een spaanse motard en het ging nog redelijk vlot. Het grootste probleem was dat hij achteraf zo moeilijk af te schudden was. Hij is hier ook om even te bekomen, nadat hij op “de piste” gevallen is en daarbij zijn scheenbeen bezeerd heeft. En veel is er niet te doen met een bezeerd been langs de rivier dus helemaal nuchter was hij waarschijnlijk ook niet meer, niet dat ik hem dronken zou noemen maar er hing een licht alcohol geurtje aan.
Vanmorgen iets minder zon en iets minder warm. Af en toe schoven er wat wolken voorbij.
Van Sigulda naar Riga is zo'n 50 Km maar niet voor de fietser. Die 50 Km gaat over de A2, die even voorbij Sigulda over gaat in viervaksbaan en daar wil je als fietser toch echt liever niet over. Ook al is het niet echt een autosnelweg en mag het wel, leuk is het niet. Dus zoekt de fietser een langer alternatief. En hoewel ik dus voor een langer alternatief ging, ging het vandaag toch vooral voor de verplaatsing. Geen rit die in de kolom van indrukwekkendste ritten komt.
Het alternatief waar ik op uit kwam ging eerst terug richting Ragana, waar ik gisteren de richting Riga verliet. Van Ragana ging het dan even over de iets grotere A3, die een eind verder op de A2 uitmondt. Volgens de kaart kon ik daar echter gewoon rechtdoor op de P10. Zoals al een paar keer eerder gezegd echter is het leven nooit zo mooi als op kaart. Ik kwam dus toch op de A2 terecht en moest even terugkeren. Het bewijs dat het geen echte snelweg is, is dat er voetgangers (en fietsers) oversteekplaatsen voorzien zijn. En na 50 Km kwam ik op de P4 en kon ik echt aan mijn rit richting Riga beginnen, met nog een 30 Km te gaan. Deze 30 werden uiteindelijk nog de saaiste van de dag. Het mag dan wel een kleiner en rustigere weg geweest zijn, het was wel een lange rechte weg, met meestal een slecht wegdek, met de wind in het nadeel, met stijgende vermoeidheid, ...
Uiteindelijk kwam ik dus in Riga en dan moet je kiezen. Oorspronkelijk zou ik voor Tiger Hostel gaan maar recent was me ook Elisabeth Hostel opgevallen en die leek eigenlijk wel aangenamer, naar Elisabeth dus maar. Die beschrijving op het internet maken ze waarschijnlijk wel zelf en komt niet noodzakelijk helemaal overeen met de werkelijkheid, groot en ruim zou ik de kamer bijvoorbeeld niet noemen. En zo werd er een tuin beloofd maar die zie ik hier niet (dat was in Tallinn ook al het geval). Ook werden er was faciliteiten aangekondigd (een wasmachine dus) maar die is er ook niet en dat is al een iets groter probleem want mijn (fiets-) kleren zijn dringend aan een wasbeurt toe. Hij duidde me wel op een kaart aan waar ik terecht kon om te wassen. Ik daarheen dus, na geïnstalleerd en (zelf) gewassen te zijn, maar het was een eind verder dan het op kaart leek, daar had ik vandaag eigenlijk geen behoefte meer aan. Bovendien kwam ik aan in de omgeving waar het moest zijn maar ik zag geen spoor van een wasserette. Dan maar een jongeman aangesproken waarvan ik vermoedde dat hij engels sprak. Hij sprak ook engels maar had geen flauw idee van wasserettes, zijn was wordt gewoon thuis gedaan. Hij was wel zo vriendelijk om het lokale infonummer 118 te bellen en zij wisten hem, en mij dus, te vertellen dat het een blokje om en dan bij de kerk was. En inderdaad, daar vond ik een wasserij, geen wasserette. De dame sprak geen engels (ik wou toch eerst even de prijs weten) maar een andere dame, die net bediend was, was zo goed om te tolken. Ik heb dan maar mijn was uit handen gegeven, wat ik eigenlijk liever niet doe (ik wordt er een beetje ongemakkelijk ongemakkelijk van dat iemand anders zich met mijn vuile en bezweette zaken moet bezig houden), en kan hem morgen om 17 uur terug gaan afhalen. Gelukkig voorziet de hostel wel in de beloofde handdoeken want zowat alles wat ik heb, inclusief handdoeken, zit in die was. Met de handdoeken van de hostel en wat ik aan heb (vers) kom ik de dag echter wel rond.
De afstand was vandaag 82 Km.
In Riga neem ik de volgende 2 dagen nog eens een fietspauze.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3655099   

Vandaag zonnig en warm, heel warm.
Vanmorgen dus vertrokken met beperkte bagage, mijn stuurtas omdat ik die nodig heb als kaarthouder en een rugzakje met mijn laptop. Je mag wel enig vertrouwen hebben in kampeerders maar mijn laptop laat ik toch zomaar geen hele dag in mijn tentje liggen. Als er een nachtje tussen zit is de aanpassing om te fietsen zonder bagage trouwens een stuk kleiner.
De rit ging vandaag eigenlijk rond Gauja Nationaal Park, een bosrijk gebied rond de vallei van de Gauja, maar stond vooral in het teken van landhuizen en kastelen.
De eerste halte was Krimulda, met een groot landhuis en een middeleeuwse kasteelruïne. Het landhuis doet tegenwoordig geen dienst als hotel maar als sanatorium, vandaar waarschijnlijk dat het wat minder mooi gerestaureerd is. De ruïne ligt vlakbij in het bos en de restanten zijn eerder beperkt.
Van Krimulda ging het een beetje verder tot Turaida, een middeleeuws kasteel dat zwaar gerestaureerd / herbouwd is. Anderzijds, de steden die ik bezoek zijn ook allemaal zwaar gerestaureerd / herbouwd want die lagen een kleine 70 jaar geleden allemaal plat. Turaida is een kasteel met een triest verhaal. Maija Roze (Marie-Roos) werd als klein meisje gewond gevonden na een gevecht in het begin van de 17° eeuw en werd opgevangen in het kasteel. Ze groeide op tot een echte schoonheid en werd het hof gemaakt door jonge mannen van dicht en van ver. Zelf was ze echter verliefd op een simpele bediende van het kasteel van Sigulda en ze ontmoeten elkaar in het geheim in de grot van Gütmana, halfweg tussen de twee kastelen (ben ik ook geweest). Een teleurgestelde soldaat lokte Maija Roze met een vervalste brief en kidnapte haar. Maija Roze pleitte bij de soldaat om haar vrij te laten en beloofde hem haar sjaal die, zo beweerde ze, magische krachten had. Ze zei de soldaat om zijn zwaard te heffen en naar haar uit te halen, haar sjaal zou haar beschermen. De soldaat deed wat ze vroeg en onthoofde haar met een slag. Het is niet duidelijk of ze werkelijk geloofde in haar sjaal of dat ze blufte en liever dood was dan gevangene van de ridder. Er zijn geschriften die minstens de moord en de daaropvolgende veroordeling van de soldaat bevestigen. Vandaag wordt Maija Roze nog steeds herdacht als de Roos van Turaida.
Ondertussen had ik na goed 6 Km al een landhuis en 2 middeleeuwse kastelen / ruïnes gehad. De volgende zouden iets verder uiteen liggen. Toch werd ik eerst nog verrast door een onverwacht kasteel, het kasteel van Lielstraupe dat vooral opvalt door de grote kerk die er in opgenomen is. Het is nu in gebruik als psychiatrisch ziekenhuis, ik heb er dus maar niet te veel rondgelopen (zie da'k niet meer buiten geraak ).
Het volgende doel was dan het landhuis Ungurmuiza, waarvan geschreven werd dat het een van de best bewaarde landhuizen van Letland is. Bij aankomst lijkt het eigenlijk niet zo bijzonder maar binnen wordt het toch interessant. Bij de restauratie, die overal wel eens moet gebeuren in zo oude huizen, hebben ze zoveel mogelijk de originele planken behouden. Waardoor je nog de originele geschilderde motieven op de muur zien, die destijds aangebracht werden in plaats van behangpapier.
Dan ging het verder naar Cesis, een stadje met een middeleeuws kasteel, voor mij het indrukwekkendste van de dag.
En van Cesis ging het dan terug naar Sigulda, waar ik nog een oud en een nieuw kasteel moest vinden. Dat bleek echter geen simpele zaak. Ze leken niet echt aangegeven te zijn, tenzij ik iets gemist zou hebben maar ik weet ondertussen dat in het Lets een kasteel “pils” is en een landhuis “muiza” en heb nergens zulke richtingaanwijzers gezien. Het nieuwe kasteel heb ik uiteindelijk gevonden maar het leek niet echt bijzonder en bovendien grotendeels ingepakt wegens onderhoud. De zoektocht naar het oude kasteel heb ik opgegeven, in plaats ben ik op zoek gegaan naar een winkel om nog wat inkopen te doen alvorens terug naar de camping te gaan.
Mijn rondje van vandaag kwam zo op 96 Km.
Daarmee zit de tweede maand erop, tijd om nog eens naar de statistieken te kijken: 61 dagen onderweg, 49 dagen gefietst voor 4976 Km en 33 dagen gekampeerd.
Morgen keer ik trouwens mijn kaart van de Baltische landen en ga ik verder op de zuidelijke helft ervan.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3655093