Het weer vandaag: zonnig en warm, heel
warm. En zo is het nooit goed natuurlijk . Het ging vanmorgen dus
nog even verder op reeds eerder betreden paden, tot iets over de
grens. Even voor de grens eerst nog mijn laatste Litouws geld
opgedaan aan een broodje braadworst, dat smaakt ook al om half tien
's morgens. Daarna haast onopgemerkt Polen binnen gereden, geeneens
een bord om de fiets even bij te parkeren voor de foto. Als het niet
was van de wat eigenaardige route langs de oude douane gebouwen je
zou het haast niet merken, en aan de verschillende wisselkantoren ook
natuurlijk. Even over de grens verliet ik dan de bekende weg om
rechts af te draaien richting Sejny. Daar zag ik meteen, het was
tenslotte zondag, weer het fenomeen van mensen die de mis volgen
buiten aan de kerk. Enkele gemakzuchtigen zelfs vanop een bank in het
parkje tegenover de kerk, zo leek het toch. Daarna ging het verder
naar Suwalki, een stadje dat me naast een bankautomaat, een
supermarkt en een Mc Donalds niets te bieden had. Tenzij dan de
fietspaden in klinkers met aan elke zijweg een borduurtje af en
op. En het einddoel vandaag was Olecko, waar ik op internet een
camping gevonden had. Bij het naderen werden er zelfs enkele
verschillende aangekondigd. Mijn route bracht me meteen op de straat
waar mijn camping moest zijn maar ik heb ze niet gezien. Verder
fietsend kwam ik in het centrum waar een plattegrond stond met een
camping erop, een eindje terug in een zijstraat. Ik dus een eindje
terug naar de zijstraat, waar ik terecht kwam bij een hotel waar ik
bij de receptie dan maar ging vragen of zij de camping wisten zijn.
De juffrouw checkte op google en wist me te vertellen dat het een
eindje verder links moest zijn maar ze kende ze schijnbaar ook niet.
Wel wist ze me te vertellen dat de naam Mosir was. Ik dus over het
aangewezen pad, even veldrijden, tot ik terecht kwam bij de sporthal
Mosir. De sporthal bleek echter gesloten en anders was er nergens een
kantoortje, laat staan een camping, te zien. Terug naar de hoofdweg
om in het centrum de toeristische dienst op te zoeken. Op het
kruispunt met de hoofdweg zag ik dat de camping op een bord aangeduid
stond op 400 m, vanwaar ik gekomen was. Nog maar eens terug dus en de
weg, langs de sporthal, wat verder gevolgd maar op 400 m was niets te
zien. Ik ben de weg dan maar verder rond gevolgd om terug op de
hoofdweg uit te komen, waar eenzelfde bord stond. Dan maar naar de
toeristische dienst. De vriendelijke juffrouw verwees me, op een
plannetje, weer terug naar dat sportstadion met de extra info van het
pad langs het meer te volgen. Ik informeerde ook naar een
tentsymbooltje een stuk verder terug, waar ik gepasseerd was en niets
gezien had maar je weet maar nooit, maar zij raadde me die bij het
sportstadion aan omdat die gloednieuw en erg goed was. Ik ben het pad
langs het meer dus gevolgd, tot aan een recreatiezone die ook op het
plannetje stond. Omdat ik nog steeds geen indicatie van een camping
gezien had vroeg ik maar in de bar of zij mij konden helpen maar dat
bleek niet het geval. Een van de klanten wist te vertellen dat het
boven was. Weer wat veldrijden om boven ... bij het sportcentrum aan
te komen. Ik besloot van het hier maar op te geven. Even dacht ik
eraan om nog eens naar die andere camping te gaan zoeken maar ik had
ondertussen al goed 6 Km extra rondgereden en toen ik aan de hoofdweg
een hotel zag dat er degelijk en niet te duur uit zag, ben ik daar
eerst maar gaan informeren. Het bleek inderdaad wel mee te vallen en
ik ben er dus meteen maar gebleven. Ik heb bij mijn tochten al een en
ander meegemaakt, op zoek naar al dan niet nog bestaande campings,
maar zoals dit had ik nog niet gehad. Hotels zijn er wel in overvloed
overigens. Het plaatsje, bij een meer, blijkt toch iets van een
lokaal toeristisch doel te zijn. Vandaag ook al op verschillende
plaatsen; benzinestation, Mc Donalds, Bar van recreatiezone, ...
moeten vast stellen dat het in Polen niet zo evident is om in het
engels bediend te worden. Naast de toeristische dienst en het hotel
was het overal een beetje behelpen. Met het heen en weer rijden
inbegrepen kwam de afstand vandaag op 120 Km
Terwijl ik gisteravond op een houten
zetel voor mijn tentje zat, het was natuurlijk niet allemaal slecht
op de camping, merkte ik ineens dat de zwaluwen plots erg hoog gingen
terwijl ze vanmiddag nog gewoon voor mijn wiel scheerden. Een teken
van beter weer op komst? Vanmorgen alleszins nog niet, alles zat
nog potdicht. Toch was er al een schijntje van verbetering door een
beetje kleur in de wolken. En om 10 uur zag ik ineens blauwe lucht
voor me en nog wat later kreeg ik de zon in de rug. Er trokken nog
wel eens wat donkerdere wolken over maar dat is toch niet hetzelfde,
er zat weer leven in de omgeving. Eergisteren schreef ik dat de
dag van morgen misschien wel een onverwachte verrassing zou brengen.
Ik heb ze gisteren niet echt gehad maar daarvoor vandaag wel en nog
wel op een plaats waar ik al eerder geweest was, Trakai. Ik naderde
Trakai nu vanuit de andere richting met een veel mooier op het meer
en later op het kasteel. Het gevolg was dat ik vanmorgen na een uur
nog steeds maar 6 Km afgelegd had, vanwege diverse fotostops en
dergelijke. Er was bij het meer ook een dame die graag een eindje wou
gaan zwemmen maar moeder zwaan overtuigde haar ervan dat ze dat toch
beter iets verderop deed. Daarna ging het vlotter verder over, min
of meer, bekende wegen, langs Rudiskes, waar ik destijds bij
Wim den Hollander kampeerde. Verderop liet ik de weg van mijn eerste
wasbord ervaring deze keer links liggen om gewoon over de 220 verder
naar Alytus te gaan. In Alytus zocht ik terug de bekende wegen op
naar Seirijai. En hier sluit ik vanavond mijn Baltisch avontuur af op
de zelfde camping als waar ik het 7 weken geleden begon. Toch is het
niet helemaal hetzelfde. Toen had ik, als enige kampeerder, een
plaatsje dichtbij alles en alles voor alleen gebruik. Nu heb ik een
plaatsje op de officiële camping en die blijkt een paar honderd
meter verderop te liggen, een eindje weg van de faciliteiten. Morgen
nog een eindje naar de grens en dan terug Polen binnen, ik heb alvast
mijn horloge een uur terug gezet want dan keer ik eveneens terug naar
Centraal Europese Tijd. De Baltics was een vrij groot
vraagteken toen ik hier aan begon maar ik kan zeggen dat ik er heel
tevreden over ben. Ik kan het, voor de liefhebbers van het noorden
toch, alleen maar aanraden. Het heeft aangename steden, mooie natuur
en een behoorlijk stuk geschiedenis. En bovendien kon ik er vrijwel
overal in het, meestal erg goed en vlot, engels terecht, soms eens
met een woordje duits en heel af en toe werd het wat moeilijker. De
afstand was vandaag 114 Km.
Vanmorgen bleek dat ik vannacht nog een
nieuwe buurman gekregen had, echt vriendelijk zag hij er niet uit. De
dag was vandaag even grijs en grauw als de vorige. Nu, je kan
natuurlijk niet voor ruim 3 maanden vertrekken en verwachten dat je
de hele tijd mooi weer hebt. En dus ging het weer verder. Of
tenminste, nu ging het echt terug. De tweede dag tussen de meren, in
juni, had ook nog wel heel wat moois te bieden maar je moet toch een
keer terugkeren. Dat terugkeren was in eerste instantie letterlijk te
nemen, de eerste 10 Km gingen terug naar waar ik gisteren vandaan
kwam, tot en met het stukje drukke A14. Dan ging ik, waar ik gisteren
van de 173 kwam, van de A14 af om over de 172 parallel te gaan.
Aangezien dit een kleinere parallelweg was met de grotere A14 was dit
een behoorlijk rustige weg. Daarna hadden ze me weer liggen, een
mooie gele zijweg ging na 1 Km over op onverhard. Een nadere blik op
de kaart leerde echter dat ik deze keer zelf in fout was. Ik had me
laten misleiden door een wegwijzer naar Maisiagala, de richting die
ik uit moest. Dit was echter een kleinere weg, die een 2 Km korter
was, dan degene die ik voorzien had. 15 Km onverhard om 2 Km te
sparen, ik denk het niet. Terugkeren dus en een eindje verder de
juiste weg nemen, de 108. Op het einde van de 108 ging het over op de
107, die me tot Trakai bracht. En ik kampeer op een camping net voor
Trakai, met over het meer zicht op het kasteel dat ik op 12 juni al
eens bezocht. De camping is de helft duurder dan die van gisteren
maar zeker niet de helft beter. Er wordt slechts de helft van de
service geboden en van hetgeen geboden wordt is dan nog de helft out
of order (1 van de 2 WC-blokken en de afwasruimte). Maar ze is
natuurlijk wel gelegen bij een van de toeristische trekpleisters van
de streek, en de wifi zou moeten werken.
De weervoorspellers hadden ongelijk,
het werd geen behoorlijk mooie dag vandaag. Het werd grauw en grijs,
de hele dag. Even heb ik er aan gedacht om de rit van vandaag maar te
vergeten en direct richting Polen te gaan maar als het dan tegen de
middag opklaart ben je daar ook even niet goed van, dus heb ik maar
doorgezet. Toen het echter even na 9 voor het eerst weer ging was de
pret wel helemaal over. Af en toe had je de indruk dat de zon er wel
ging doorkomen maar dat idee werd dan telkens al vlug de kop
ingedrukt met wat regendruppels. De wolken hebben duidelijk het pleit
gewonnen vandaag. Geen mooie blauwe lucht en sprankelende meren op de
foto's, wel variaties van grauw en grijs. Daar ben ik toch even licht
depressief van . Na 98 Km kwam ik aan op de camping, die nog altijd
2 Km in het bos ligt en waar nog steeds dezelfde opgewekte meid de
receptie doet. En morgen gaat het gewoon weer verder, misschien
brengt die wel een onverwachte verrassing.
Ik ga vandaag, om te beginnen, maar
even aan de klaagmuur staan. Het was vanmorgen wel wat warmer maar
verder even miezerig en grijs als gisteren. De voor de namiddag
beloofde opklaringen bleken ook al niet te komen. Integendeel, het
ging terug regenen. Ik ben dan maar vroeg in de namiddag teruggekeerd
naar de hostel en aan de voorbereidingen voor de blog begonnen. En
kijk, ik was nog maar net begonnen en daar waren de beloofde
opklaringen toch, de zon scheen door het raam. Nog maar eens
teruggekeerd naar de stad dus. Waar de opklaring maar een tijdelijk
fenomeen bleek te zijn, tegen dat ik er aan kwam zat alles terug
dicht. Toch verschenen er geregeld gaten tussen de wolken en werd het
toch nog enigszins mooi. Zo mooi dat ik de bui niet zag afkomen. Even
later barstte ze los en mocht ik gaan schuilen, aangezien de
opklaringen er waren had ik mijn regenjas niet meer mee. Van
schuilplaats naar schuilplaats vorderde ik dan maar terug naar de
hostel. Waar nog maar eens bleek dat ik niet geduldig genoeg ben,
toen ik er aan kwam stopte de bui. Morgen herdoe ik de rit van 15
juni, de eerste rit in het merengebied dus. Daar zal het ook bij
blijven, de tweede zal ik niet herhalen. Vanaf overmorgen gaat het
definitief terug richting Polen. Voor morgen beloven de weermannen
(en -vrouwen) alvast een behoorlijk mooie dag.
De weermannen (en vrouwen) hadden
gelijk vandaag. Net toen ik uit mijn slaapzak kroop, nog een beetje
vroeger dan anders vanwege de lange rit, vielen de eerste druppels en
het is eigenlijk niet meer gestopt. De hele dag koud, nat en
winderig. Eigenlijk een dag waarop je best doet, als je al iets wilt
doen, zoals ik vandaag deed: een lange verbindingsrit, gewoon fietsen
om te fietsen, van punt A naar punt B. Niet dat het altijd hard
regende, af en toe wel iets steviger maar anders vrijwel de hele tijd
motregen. Hoewel het vooral een verbindingsrit was waren er wel een
aantal plaatsen die in normale omstandigheden een fotostop waard
zijn, vandaag heb ik me beperkt tot een paar momenten waarop het een
beetje droger was. De route was vandaag weer heel simpel. Kaunas
heel netjes verlaten richting zuiden om de 130 te nemen tot Prienai.
In Prienai ging het naar het oosten, over de A16, tot Vilnius. Vooral
op dit stuk had ik de wind overwegend in de rug, op een paar kronkels
na. Dat maakt toch een behoorlijk verschil op zo'n grote rit. Zo was
het weer toch nog voor iets goed. Dan feilloos Vilnius binnen gereden
en recht naar mijn hostel, waar ze gelukkig ook weer voor 2 nachten
plaats hadden voor mij. Eén verschil heb ik al gemerkt in
Vilnius, de nieuwe kasseitjes voor het presidentieel paleis zijn
afgewerkt en de hekken er rond zijn weg. Ik zal nu dus ook een foto
kunnen nemen van dat paleis. De afstand was vandaag 139 Km maar
door een beetje vroeger te vertrekken en met een beetje steun van de
wind was ik toch nog behoorlijk vroeg in Vilnius, ik houd niet van
laat aankomen. Toch staat er vandaag, met dit weer, niets meer op het
programma. Hopen op beter voor morgen dus. De voorspellers geven
alvast voor de namiddag opklaringen.
Soms moet je beslissingen nemen op
basis van inschattingen en zie je pas achteraf of je de juiste
beslissing genomen hebt. Was het juist om een dag in Kaunas te
blijven? Had ik gisteren namiddag Kaunas kunnen bezoeken? Na de
buien is het later op de middag toch nog opgeklaard en redelijk goed
geworden. Het had misschien gekund als ik alleen de oude stad zou
bezocht hebben maar ik heb vandaag vastgesteld dat Kaunas toch iets
meer is dan dat, en dat zou ik gisteren niet zo uitgebreid gedaan
hebben, denk ik. Dus was het goed te blijven. Was het goed wat het
weer betreft? Het was vanmorgen mooi zonnig maar met een frisse wind.
Ik ben dus behoorlijk vroeg naar de stad gegaan. Al vrij snel kwamen
er wolken en tegen de middag werden ze al eens wat donkerder maar
vooralsnog heeft het niet geregend. Wat dat betreft was het een goede
dag om Kaunas te bezoeken maar zou het ook een goede dag geweest zijn
om naar Vilnius te fietsen. De voorspelling voor morgen is gewoonweg
regen. Niet aangenaam om te fietsen maar ook geen weer om iets anders
te doen. Je kan dan misschien toch beter maar gewoon een verplaatsing
doen, fietsen dus. Voor overmorgen geven ze voor Vilnius nog buien,
dat wordt afwachten dus. En voor de volgende dagen ziet het er vrij
goed uit. In het slechtste geval, als mijn dag in Vilnius écht
tegenvalt, kan ik er misschien nóg een dag extra blijven. Ik heb
gisteren ook behoorlijk de planning voor de volgende dagen en weken
bekeken. Voor de eerstvolgende dagen heb ik een behoorlijk idee maar
ik bekijk het nog een beetje dag per dag. Mijn route richting Gdansk
licht tamelijk vast, ik moet alleen nog de overnachtingen inplanten.
Normaal was het voorzien om op de terugweg via Berlijn te gaan maar
ik heb besloten van dat te laten vallen. Ik zie er uiteindelijk toch
wat tegen op om met de fiets die stad in te rijden en daar op zoek te
gaan naar een beschikbare overnachtingsplaats, ook al omdat ik op het
internet gezien heb dat verscheidene hostels al voor de hele zomer
volgeboekt zijn. Vanaf Gdansk begint dus eigenlijk de lange weg
terug. Niet dat ik daarna nergens meer zal stoppen en niets meer zal
bekijken maar Gdansk wordt de laatste echte bestemming. Maar morgen dus eerst terug naar Vilnius. Van Kaunas naar Vilnius is goed 100 Km, over de autosnelweg A1 (en ik denk dat dit een echte is, ik slaap er naast). Ik denk het niet dus, ik mag weer eerst een 40 Km uitwijken voor ik echt aan mijn rit naar Vilnius begin. Morgen wordt dus een lange vervelende, en volgens de voorspellingen ook nog natte, rit.
.
