Vanmorgen geen probleem om buiten te geraken met mijn fiets, de receptie was netjes bemand.
De dag begon vandaag zoals die van gisteren: mooi en zonnig, zij het een beetje minder warm .
De route vandaag was simpel, weg 61 van Lomza naar Augustow.
Een uurtje na mijn vertrek zag ik echter vanuit het westen reeds wolken opschuiven. Kort na 10 uur vielen de eerste druppels. Even verder was een benzinestation en besloot ik een koffiepauze te nemen, in de stille hoop dat het slechts een buitje zou zijn en dat die over zou zijn tegen dat mijn pauze voorbij was ... het werd een buitje van 3 uur, met wisselende intensiteit.
Toen ik kort na de middag, vanuit mijn ooghoek, een blauw gat van een meertje tussen de bomen zag en daar naar omkeek, zag ik ineens ook een blauw gat in de lucht. Schijnbaar was de regenzone zowat voorbij en naderden de opklaringen weer. Het duurde nog wel een tijdje voor dat deze mij bereikten, zoals ik ook de wolken al ruim op voorhand zag aankomen, maar uiteindelijk klaarde het dus op. Ondertussen was wel mijn, kortstondig, zomergevoel al lang weer weggespoeld. En geblazen want met de regen was ook de wind nog wat toegenomen.
Maar het klaarde dus toch op, zodat ik enigszins droog aankwam in mijn bestemming Augustow. Hier kon ik in mijn hotel in het engels terecht, met dank aan de eenzame planeet voor het adres (de Lonely Planet gids). Mogelijk waren hier nog wel plaatsen waar ik in het engels zou terecht gekund hebben, want het is een enigszins toeristisch plaatsje. De reden hiervoor is het Augustow kanaal, dat hier begint en over een afstand van 102 Km, ook via meren en rivieren, 2 rivieren verbindt. Mogelijk kon ik hier ook wel iets goedkoper (maar zeker duurder) terecht maar ik dacht van mij voor mijn,voorlopig, laatste nacht in Polen maar even te laten gaan.
Afstand vandaag: 105 Km
PS: Hier in Polen zijn de kerken nog niet te groot. Zoals ik in Kielce al eens opmerkte wordt de mis via luidsprekers buiten aan de kerk "uitgezonden" voor degenen die binnen geen plaats hebben. Ook een priester tekort is hier nog niet aan de orde, ik heb zowel in Krakau als Warschau verscheidene jonge mannen in zwarte habijt over straat zien lopen.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3359341   

Zonnig en warm, het was vandaag zonnig en warm! De hele dag in korte mouwen !
Na 4 Km verliet ik vandaag de grote weg voor een omweg langs kleinere wegen. Die omweg was niet zozeer om de drukkere grote weg te ontwijken, al was dat ook wel mooi meegenomen, maar ik wou vandaag langs Treblinka passeren. Iedereen kent Auschwitz – Birkenau maar dat was natuurlijk niet het enige concentratiekamp in Polen. Er was onder andere ook nog een groot kamp in Lublin (waar ik niet passeerde) en dus ook in Treblinka. Van het kamp zelf is niets meer te zien, dat hebben ze op het einde zorgvuldig vernietigd in een poging om de sporen van hun misdaden te laten verdwijnen, maar er staat wel een indrukwekkend gedenkteken. Ook al omdat ik hier totaal alleen was maakte het waarschijnlijk nog meer indruk. Zo'n 800.000 Joden kwamen hier aan hun einde, van over heel Europa maar het grootste deel hier kwam van Warschau.
Verder waren de wegen op mijn omweg inderdaad echt wel rustig. Ik moest wel een tiental kilometer enorm slechte weg verteren, iets minder eigenlijk maar een deel moest ik heen en terug doen. Gebroken beton en asfalt, opgelapt en terug gebroken ...
Je ziet over heel Polen wel geregeld links of rechts een ooievaar opduiken maar hier in het noordoosten is de concentratie schijnbaar toch een stuk groter. Het geluid van kikkers is hier dan ook nooit ver weg, en dat lust een ooievaar schijnbaar wel.
Na een 45 Km, in Ostrow Mazowiecka, kwam ik terug op de gewone route. Ook op deze grote weg kwam ik overigens nog een stuk erg slechte weg tegen, vooral langs de zijkanten waar ik mijn plaats heb. Je merkt trouwens dat ik stilaan de grensstreek nader, er duiken steeds meer vreemde nummerplaten op. Niet het minste in het vrachtverkeer, met nummerplaten uit Litouwen (uiteraard) en Letland maar ook nogal wat uit Wit-Rusland en Oekraïne, die hier ook niet zo ver vandaan zijn.
Ik kwam vandaag, uit de andere richting, ook vier Nederlanders én een Belg met een sleurhut tegen. Dat was ook al een tijdje geleden dat ik dat nog gezien had (de Nederlanders in Auschwitz).
Plots leek het of ik toch nog een keer zou kamperen in Polen, toen er in Lomza ineens een verkeersbord verwees naar een camping. In eerste instantie zag ik echter nergens iets en een beetje verder kwam ik aan een “hostel” dat eigenlijk meer een motel is. De receptie was echter gesloten, met een briefje aan de deur. Geen idee wat daar op stond dus toch nog maar eens terug gereden, de camping stond ook vanuit deze kant aangegeven. Ik vond uiteindelijk ook een klein afgebakend terreintje met daarop twee containers met WC's en douches voor mannen en vrouwen en met de typische elektriciteitsvoorzieningen van een camping. De containers en ik vond niemand bij wie ik terecht kon, ook niet in het gebouwtje van de kleine marina vlakbij (alles lag langs een rivier). Dan toch maar terug naar de “hostel”, waar de receptie ondertussen open was en ik nu dus een kamertje heb. Ik had wel een behoorlijke communicatie probleem met het moedertje dat de receptie openhield toen ik haar probeerde duidelijk te maken dat ik mijn fiets ergens binnen in de hostel wou en niet buiten op het parkeerterrein van het aangrenzende sportcomplex. Tenslotte is alles gelukt maar de problemen waren nog niet volledig van de baan toen zij mij nog een en ander wou duidelijk maken, maar aangezien ik geen woord Pools spreek en zij geen woord van iets anders zijn we niet verder meer gekomen. Voor mij zit alles toch goed en desnoods draag ik morgen mijn fiets een paar trappen op en door de gang om buiten te geraken (als ik niemand vind om de kelderdeur te openen).
En zo ben ik vandaag een maand onderweg. En wat heb ik in die maand gedaan: 2.500 km gefietst in 24 dagen; 14 dagen gekampeerd; 4 grote steden bezocht en nog een boel andere dingen gezien tussendoor.
De afstand vandaag was 97 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3359325   

Warschau verlaten ging altijd moeilijker zijn dan erin te komen, en dat was het dan ook. Maar via een iets andere route dan gepland ging het toch enigszins goed, ik ben alleszins nooit moeten terugkeren. Simpel was het nochtans niet. Je zit in een kluwen van grote wegen met daarnaast een afgescheiden fietspad, dikwijls met nog een wand tussen zodat je eventuele wegwijzers niet kan zien. En aan de kruisingen is het dan een labyrint van fietspaden en tunnelletjes, allemaal zeer veilig waarschijnlijk maar niet makkelijk als je op onbekend terrein bent. Uiteindelijk ben ik redelijk vlot weggeraakt, zij het niet via de korst mogelijke route waarschijnlijk. Het duurde overigens tot kilometer 12 voordat ik echt op mijn geplande weg uit Warschau was en nog eens 3 Km voordat hij overging op een gewone, zij het nog steeds behoorlijk drukke weg.
De eerste 40 Km waren echt weinig inspirerend, grijs als het weer. Ik reed hier ook even verkeerd door niet goed op te letten bij een gecombineerde wegwijzer, goed voor 5 Km extra. Daarna ging het over op een rustigere weg in een groenere omgeving, met heide en bos, en kort daarna kwamen ook al wat opklaringkjes. Na de middag heb ik zowaar nog eens in korte mouwen gefietst.
Na 75 Km kwam ik terug op een drukkere weg maar het bleef wel groen. Toen ik na 98 Km langs een hotel-restaurant kwam was het tijd om er een einde aan te maken voor vandaag. Ik zal dus weer niet kamperen vandaag, je vraagt je af waarom ik die hele boel meesleur . Deze keer echter niet omdat ik de camping niet vind of deze gesloten of niet meer bestaande is, deze keer gewoon omdat er in het noordoosten van Polen vrijwel geen campings zijn. Schijnbaar is er wel vrij veel “kamperen bij de boer” maar ik geen gegevens en om
in het wilde weg bij de boer te gaan aanbellen ben ik niet echt de persoon. Ook de volgende 2 dagen zullen dus wellicht in hotel zijn.
Voor Litouwen heb ik al wel een paar camping-adressen. 
Het hotel van vandaag lag trouwens op de geschikte plaats voor mijn route voor morgen, ik wil dan een beetje verder de grote weg verlaten voor een kleine omweg langs wat kleinere wegen. Het hotel bevalt me ook wel, het zit van prijs en niveau zo'n beetje tussen de 2 vorige in, en ik heb een balkon ... met zicht op de kerk.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3359345   

Vandaag vooral op zoek geweest naar sporen van de Joods Warschau maar veel meer dan enkele gedenkstenen en een oud Joods kerkhof is er niet te vinden. Wat er op het eind van de oorlog nog overbleef is nadien door de Russen opgekuist, op een enkele blok na. Wat dat betreft zijn de Polen na de oorlog van de regen in de drop beland, van een bezetting door de Duitsers van Hitler naar een bezetting door de Russen van Stalin, die hen ook al niet lustten. Polen werd trouwens door overeenkomsten in 1943 al door de geallieerden aan de Russen gelaten.
Daarna heb ik een paar uur gespendeerd in het museum van de “Warschau-opstand 1944”, dat naast de opstand ook de bezettingsperiode en de naweeën behandelt. Er wordt ook een film getoond van een overvlucht over Warschau net na de oorlog. In eerste instantie denk je wauw ... enkele nog wat kale muren die nog rechtstaan, maar dan kom je in het oude centrum en dan staat er ineens niets meer. Een oppervlakte van waarschijnlijk een klein provinciestadje waar geen muur meer rechtstaat. Van de vooroorlogse bevolking van Warschau van zo'n 1,3 miljoen mensen bleven er na de oorlog nog slechts een half miljoen over. Slechts duizend hiervan schuilden toen nog steeds in (onder) de ruïnes van de oude stad, officieel waren alle overblijvende inwoners verdreven.
De overlevende strijders van de opstand van 1944, die niet waren kunnen vluchten, werden na de oorlog door de Russen berecht en veroordeeld, nota bene voor collaboratie met de Duitsers. De lagere strijders werden veroordeeld tot gevangenenkampen, de leiders werden geëxecuteerd.
Tot slot vandaag ook nog een persoonlijke, enigszins deprimerende, mededeling, en het is niet dat er al weer een jaartje is bijgekomen vandaag.
Ik heb er de afgelopen week ernstig over gedacht om mijn reis hier af te breken en van hier huiswaarts te keren. Sinds Birkenau heb ik problemen met mijn camera, de belichting draait dol. De landschapsfoto's van dinsdag bijvoorbeeld werden genomen met een belichtingscorrectie van -3, wat betekent dat ze zo ongeveer zwart zouden moeten zijn terwijl ze effectief nog enigszins overbelicht blijken. Anderzijds doet hij soms wel wat hij hoort te doen en krijg je dus wel vrijwel zwarte foto's, je weet dus nooit wat je gaat krijgen wanneer je afdrukt. Dat maakt het verschrikkelijk enerverend om te proberen van degelijke foto's te maken. Ik zag het echt niet zitten om zo nog 2,5 maanden door te gaan en reizen zonder de foto's is voor mij toch niet helemaal hetzelfde. Ik had zelfs al een plan B: gedurende 2,5 weken van Warschau naar huis en dan, met mijn oudere er een toertje Benelux aan toevoegen. En de Baltics en het noorden van Polen zou ik over 4 jaar benaderen via Scandinavië, met de ferry van Helsinki naar Tallinn. Ik ben nu echter toch al zo ver gevorderd en nog 4 jaar wachten is toch nog tamelijk lang, dus heb ik beslist om toch maar door te gaan en er het beste van te (blijven) maken. En als het uiteindelijk toch niet helemaal uitdraait met die foto's doe ik dat plan B over 4 jaar gewoon toch nog.
Morgen richting Litouwen dus.

De eerste dag in Warschau was best een meevaller. En het is zeker een stad die 2 dagen nodig heeft.
Het centrum van Warschau heeft een oude stad en een nieuwe stad, waarbij de nieuwe stad dateert uit de 14° eeuw. Maar zoals op wel meer plaatsen is het eigenlijk allemaal relatief, alles dateert eigenlijk van na 1945.
In augustus 1944 lanceerde de Poolse weerstand een oproer tegen de Duitsers in een poging om zelf de stad in handen te krijgen. Initieel gebeurde dit met behoorlijk succes. Er kwam echter geen steun van buitenaf, de geallieerden waren op andere fronten bezig en de Russen verkozen van toe te zien vanaf de overkant van de rivier. Vanwege de overmacht van de Duitsers moesten de Polen, na een strijd van 63 dagen, plooien. De wraak van de Duitsers was niet mals, Warschau werd platgebrand en zijn inwoners afgeslacht (zo'n 200.000 slachtoffers). Nog steeds met de Russen die aan de overkant toekeken. Het was de strategie van Rusland om de Duitsers de Polen volledig te laten breken zodat die daarna geen weerstand meer zouden hebben wanneer zij met het communisme de macht overnamen. Pas in januari 1945 zouden de Russen uiteindelijk de rivier oversteken en de stad “bevrijden”.
Van de stad bleef op die moment dus vrijwel niets meer over. Uiteindelijk werd wel beslist om de stad te herbouwen in zijn oude vorm, op basis van oude schilderijen en foto's. De reconstructie zou nog tot in de jaren 80 duren. Hoewel alles gereconstrueerd is, werd wel zoveel mogelijk gebruik gemaakt van oude “brokstukken”. In de stad zijn foto's te zien van nog recente “opgravingen” waarbij brokstukken bovengehaald worden uit de Wisla.
Op het eind heb ik ook nog een groet gebracht aan de onbekende soldaat.
Morgen nog genoeg te zien om een dag te vullen, dan komen enkele zaken aan de beurt die net ietsje buiten het oude centrum liggen.

Vanmorgen wakker geworden met zon door de venster maar tegen mijn vertrek was alles alweer terug grijs. In de loop van de voormiddag een paar spetters gehad maar geregend heeft het eigenlijk niet en tegen de middag kwamen er weer mooie opklaringen, ik geloof niet dat ik in Polen al een dag gehad heb dat het weer niet veranderde op de middag. En later in de middag, terwijl ik dit schrijf, is er net weer een stevige bui losgebarsten.
De 25 Km naar Warka was toch nog een heel eind en het was dan ook sowieso de beste beslissing van te stoppen gisteren, zelfs los van het weer.
Ging het gisteren de hele dag door het bos, dan kwam ik vandaag in de fruittuin van Polen terecht. Allerlei fruitbomen, netjes opgelijnd en rijkelijk besproeid met, ongetwijfeld, insecten dodende producten. Zo'n 45 Km aan een stuk, links en rechts zover je kon zien.
De eerste 40 Km waren nog steeds behoorlijk rustig. Daarna kwam ik terecht op een grotere weg die recht naar Warschau leidt en dus een stuk drukker was. Na 10 Km, bij Gora Kalwaria, werd tenminste het zware verkeer afgeleid maar ik heb de onaangename drukte nog een stukje verlengd door nog 5 Km die afleiding te volgen om hier de Wisla over te steken. Ik had ergens gelezen dat er aan de andere kant een aangenaam fietspad langs de Wisla liep maar dat heb ik er niet gevonden. Sowieso was dit voor mij echter de gemakkelijkste route naar Warschau, de 801 die uiteindelijk toch langs de Wisla moest uitkomen. Na 72 Km reed ik officieel Warschau binnen, veel te vroeg volgens de wegwijzers die ik eerder tegenkwam. Dat bleek ook, het duurde nog 10 Km voor ik het gevoel had van een grote stad binnen te rijden. Dan bleek nog eens dat het leven nooit helemaal zo makkelijk is als een wegenkaart maar ik had toch gelijk. De 801 volgen tot de brug juist achter de spoorwegbrug, daar de Wisla terug oversteken en ik kwam recht bij mijn herberg uit. Mijn herberg was echter wel volzet maar ze belden wel spontaan met een andere herberg een eindje verderop, waar wel plaats was.
En zo logeer ik de volgende drie nachten, ik wisselende informatie gehoord over Warschau maar ik vind dat je het toch minstens 2 dagen moet geven, in Hostel Helvetia, waar ze me een kamer gegeven hebben die perfect bij me past (de fiets hoort bij de aankleding van de kamer en de tandwielen zijn verwerkt in een tafeltje). De gangen hangen bovendien vol schitterende foto's, de eigenaars, die zelf wel niet aanwezig zijn, blijken zelf enthousiaste fietsreizigers te zijn.
Ondertussen blijken plaatsen waar ik nog niet zo lang geleden passeerde behoorlijk in de problemen te zitten. Dan kan ik toch niet klagen over een (te) natte dag tussendoor.
De afstand vandaag was 90 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3301791   

Toen ik vanmorgen door het venster keek lag alles nat, dus het zal wel geregend hebben vannacht. Ik heb er echter niets van gemerkt.
Toen ik vertrok was alles al aan't opdrogen en korte tijd later kwamen de eerste opklaringen, het begin van wat best een behoorlijke dag zou worden. Dat was ook rondom te merken, iedereen leek het gras aan het maaien.
De route vandaag liep volledig langs kleine wegen, de kleinste op mijn kaart. Zoals gisteren gezegd wil dat niet altijd rustige wegen maar vandaag zaten er toch een aantal behoorlijk rustige stukken tussen. Alleen ben je echter nooit. Ze liepen vandaag ook meestal door het bos met af en toe, rond de gemeentes, wat weides. Best aangenaam fietsen vandaag. Alleen stond er, vooral na de middag, toch een venijnige wind uit noord-west, terwijl mijn richting toch vooral naar het noorden ging. Geregeld wind tegen dus.
Het ging vandaag altijd een lange rit worden, alleen was het moeilijk in te schatten hoe lang precies omdat de kaart voor die kleinste wegen geen afstanden geeft. Toen er ook nog een omleiding aan te pas kwam, ze werd duidelijk aangegeven en ik vond dat ik ze beter niet kon negeren, werd het duidelijk dat ik mijn doel voor vandaag, een camping in Warka, niet zou halen en dat er dus weer niet zou gekampeerd worden vandaag. Ik heb de omleiding wel een beetje kunnen inkorten via binnenbaantjes, de officiële omleiding volgde een grotere weg, maar het bleef natuurlijk wel een omweg. Toen op het einde van de omleiding, in Potworow, de afstand naar het stadje Bialobrzegi 10 Km korter aangeduid werd dan op mijn kaart dacht ik van misschien toch wel zou doorgaan.
Ondertussen waren echter al enkele keren donkere wolken voorbij geschoven en had ik bij een schampschot al eens wat druppels gekregen. Ook bij het naderen van Bialobrzegi vielen weer een paar druppels.
In Bialobrzegi ging ik eerst naar de bakker voor een paar koeken en koffie, ik had op mijn kleine wegen niet veel tegengekomen om even te eten en was wel toe aan iets happiger dan mijn eigen rantsoen. Toen ik bij de bakker buiten kwam en rondkijk wees volgens mij alles in de richting van een ontwikkelend onweer. Om dan nog eens een 25 Km, plusminus naargelang de ligging van de camping, door te gaan om te kamperen leek me dan toch geen goed idee meer. Bovendien is de volgende bestemming Warschau, waar ik voor een paar dagen in herberg ga. Om dit dan te doen met een kletsnatte tent in de bagage was al evenmin een aantrekkelijke gedachte. Ik ben dus maar terug binnen te gaan en te informeren naar een hotel, hier moest er toch zeker eentje zijn. Gelukkig is hotel internationaal en begrijpt iedereen dat, er was er dus eentje in de andere richting. Op mijn vraag: kilometer? met begeleidende één vinger, twee vingers ... maakte ze me duidelijk dat het slechts een halve vinger ver was.
En zo logeer ik dus weer op hotel. Dit is dan wel een hotel dat me beter ligt. Uiterst simpel maar proper en met 60 Zloty nog best binnen mijn prijsklasse, ik heb dit jaar al duurder gekampeerd (tijdens mijn “opwarmer” in Frankrijk).
Een uurtje later begon het gerommel en vielen er grote druppels, en nog een half uurtje later barstte de bui echt los. Het gedonder viel nog wel mee maar de regen was echt fel. Toch wel de goede beslissing genomen vandaag.
De afstand was vandaag 122 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3301785