Gisteravond en vannacht nog lang, en
regelmatig hard, horen regenen. Ik ben uiteindelijk wel blij dat de
camping me niet wou plaatsen. Na regen komt zonneschijn, vanmorgen
bij het wakker worden zag ik een blauwe hemel. Zo had ik toch even de
indruk van een mooie dag. Bij het vertrek zag ik de grijze wolken al
afkomen en even later was alles grijs, met een dikke mist die alles
net een beetje vochtig maakte. De mist bleef echter, wat restte waren
verschillende tinten van grijs. Een dag om alleen maar te fietsen
dus, zonder meer. Nu, mijn verwachting was dat het rond de middag wel
zou veranderen, ofwel zou het opklaren ofwel zou het alsnog gaan
regenen. Het weer in Polen is bijna berekenbaar in zijn
veranderlijkheid, gelukkig werd het het tweede. Tegen de middag werd
het stilletjes aan beter en na de middag kwamen er zelfs mooie
opklaringen. Het werd af en toe zelfs wat warm met mijn lange
mouwen. De route was simpel om te beginnen, de 78 naar Pedrzejow.
In Pedrzejow kon ik kiezen voor de 7 naar Kielce maar het leek me
beter om een kleine omweg te maken langs kleinere wegen (een tiental
kilometer zou blijken), ook al omdat de 7 op een bepaald moment zou
overgaan in een snelweg. Of het echt nodig was op deze sowieso
rustige zondag weet ik niet maar het was wel behoorlijk aangenaam
fietsen op deze, zeker voor Poolse maatstaven, rustige weg. Eigenlijk
zijn alle wegen hier behoorlijk druk, er wordt schijnbaar veel met de
auto gereden in Polen. Achteraf bleek ook dat mijn een beetje
visionair is. Mijn route zou de 7 kruisen op de plaats waar hij
volgens mijn kaart overging in een snelweg maar al wat er was was een
grote werkplaats waar men werkt aan de aanleg van een autosnelweg en
al het verkeer moest sowieso over de weg die ik wou volgen. Ik zou
vandaag eens een stad in- en uitrijden op dezelfde dag. Mijn route
moest mij in principe recht naar het centrum brengen, waar ik vooral
het bisschoppelijk paleis even wou zien. En dat bleek ook tamelijk te
kloppen. Bij het binnenrijden van Kielce volgde echter eerst nog even
een Big Mac moment en even verder werd mijn weg naar het paleis wel
een beetje gehinderd door een soort braderij. Het paleis en de
bijhorende kathedraal waren best wel de moeite om eens te bekijken.
Wat ik vandaag op verschillende plaatsen gehoord heb is dat de mis
uitgezonden wordt door luidsprekers rond de kerk. Ook de mis in
deze kathedraal. De mis bleek eigenlijk net gedaan en werd afgesloten
met gezangen en zo werd ik tijdens mijn korte bezoek begeleid door de
gezangen uit de kerk. Ook het buiten rijden van Kielce was volgens
Google maps doodsimpel maar dat bleek toch net ietsje moeilijker maar
ik ben zonder echte problemen in de goede richting geraakt. Het doel
voor vandaag lag nog een tiental kilometer verder in Miedziana Gora.
Een precies adres van de camping had ik niet maar eenmaal daar zou ik
zeker wel een aanwijzing vinden. Ik was het plaatsje al bijna door en
had nog niets gezien. Ik had al eens een poging gedaan om iets te
weten te komen maar zonder succes. Tegen het einde van het dorp nog
eens geprobeerd en de heer wist me te vertellen dat de camping nog
een vinger en half verder was. Nog even doorgaan dus. En daar zag ik
inderdaad mijn aanwijzing, bij het lokale karting- / racecircuit. Een
poging tot informatie bij wat mannen leverde niets op, een beetje
verder deden zij teken maar ik vond met de beste wil niets dat op
een camping leek. Nu, op het pitgebouw stond ook in grote letters
motel maar die deur was ook gesloten. Ik had ondertussen, ook
al door wat heen en weer gerij om de camping te vinden, alweer bijna
130 Km op de teller en voor heldentoeren om nog eens 30 Km door te
gaan naar een andere camping had ik geen zin meer dus ben ik maar
naar het hotel vlakbij gegaan en kampeer dus vannacht op hotel. Een
stuk buiten mijn prijsklasse maar met 150 Zloty nu ook weer geen
ramp. Bij aankomst aan het hotel stond de teller helemaal op 130
Km.
Vanmorgen wakker geworden en vertrokken
met regen. Na een uurtje is het dan gestopt maar op de middag is het
herbegonnen en alleen maar erger geworden, nog een vijf uur regen,
wind en koude.
Vlotjes vertrokken uit Krakow, zonder
enige hapering. Ik heb mijn route naar Warschau voor de eerste
dagen een beetje aangepast omdat ik gelezen had over een kasteel dat
de moeite was en waar ik, mits een aangepast parcours, praktisch
voorbij kwam. Dit betekent wel dat de ritten van morgen en overmorgen
een beetje langer zullen uitvallen, een mens moet iets doen om aan
zijn kilometers te komen. Vandaag stond de 794 op het programma,
met een paar afwijkingen om een kasteel te bezoeken. Het eerste was
niet bijzonder maar het tweede, Pieskowa Skala, was dat toch wel. De
afwijking daarheen bracht me ook tot het mooiste stukje route tot
dusver, een mooie weg door een vallei. Net bij het verlaten van
het kasteel begon het opnieuw te regenen en vanaf dan was het alleen
nog fietsen. In Pilica zag ik een bord dat naar een mogelijke
overnachtingsplaats (een verkeersbord met een bed dus) wees. Ik was
ondertussen al zodanig doorweekt dat ik even in de verleiding kwam om
er te blijven maar ik vond het nog net iets te vroeg en het zou de
rit van morgen nog wat langer gemaakt hebben, dus ging ik toch maar
verder. Bij het naderen van Kroczyce, waar ik op Podlesice 81 een
camping moest vinden, was ik nog meer doorweekt en ervan overtuigd
dat kamperen pas de tweede optie zou worden. Toen ik een, schijnbaar
vrij chic, hotel passeerde ben ik dus maar gaan informeren naar de
prijs. De prijs deed niet ter zake want ze waren volzet. Ze konden me
wel doorverwijzen naar een ander hotel, 3 Km de andere richting uit.
Ik daarheen maar hetzelfde liedje, volzet. Eerst dacht ik even dat ze
mij, doorweekt als ik was, liever niet op hun chicke kamers wilden
maar ik had onderweg al verscheidene Subaru's met opgekleefde nummers
zien passeren en aan beide hotels hing een vlag van Subaru ...
waarschijnlijk had het een wel met het andere te maken, een Subaru
meeting in de buurt die alle beschikbare plaatsen had opgeëist. Toch
maar terug en door naar de camping dus, misschien hadden ze wel
hutten of iets dergelijks. Om te beginnen bleek Podlesice eigenlijk
geen straat maar een apart gehucht bij Kroczyce. En bovendien bleek
dit het episch centrum van de meeting. Bij het hotel, aanpalend aan
de camping, heb ik dus zelfs geen moeite gedaan maar ook de camping
bleek volledig verhuurd aan de organisatie en zij konden mij, hoewel
er nog ruimte zat was, dus geen plaatsje geven. Nu blijkt Podlesice
een bijzonder gehucht, ieder huis biedt hier kamers aan in het kader
van agrarisch toerisme. Ik ben dan bij een aantal plaatsen gaan
aankloppen maar kreeg overal hetzelfde te horen, sorry ... probeer
verderop eens. Schijnbaar was het niet alleen Subaru-meeting maar ook
nog eens een van de drukste (lange?) weekends van het jaar in Polen
en dus waren er nogal wat Poolse toeristen op pad ook. Na een plaats
of vijf besloot ik toch nog eens op de camping te proberen van ze te
vermurwen, je kan tenslotte niet het hele gehucht van deur tot deur
gaan. Op de camping waren ze echter niet te vermurwen, het kon niet.
Ik stond ondertussen zowat te beven van de natte en de koude,
misschien met een beetje extra toneel , en dat moet toch iets los gemaakt hebben. Ze hebben dan een paar telefoontjes geplaatst en uiteindelijk met succes. Ik had een plaats. In principe was haar gastenverblijf in de tuin ook verhuurd maar ze is dan bij de logeerders op de eerste verdieping gaan vragen of zij er probleem mee hadden dat ik het woongedeelte op het gelijkvloers zou betrekken. Dat bleek niet het geval en de vrouw heeft dan in de woonkamer een zetel uitgetrokken tot een bed en voorzien van slaapgerei en zo overnacht ik dus in de woonkamer van het gastenverblijf van Podlesice 48 en staat zelfs mijn fiets droog in de inkom, voor de volle prijs van 30 zloty. Eigenlijk voelt het een beetje aan als diefstal, die luxe in deze situatie (ik ben al wel vaker nat en koud geweest maar vandaag staat echt wel mee aan de top), voor die prijs. De kilometer
teller stopte vandaag op 101 Km. PS: ik heb vandaag ook nog een
flashback gehad naar 2 jaar geleden.
Eerst nog eentje dat ik gisteren
vergeten was. Gisteren middag heb ik me even laten gaan voor mijn
middagmaal. Ik wou vooral de zure soep met witte worst, die
schijnbaar typisch is voor de streek, eens proberen. Daarna volgde
nog een kipfilet met champignons en een enorme berg groenten. Samen
met een ice-tea koste me dit een volle 6O Zloty, ofte 15 . Het
meeste dat ik deze trip al spendeerde aan een maaltijd. Vanmorgen
ben ik op zoek gegaan naar het Joods verleden van Krakow in de wijk
Kazimierz. Op het eind van de 15e eeuw werden de Joden al uit het,
toenmalige, centrum van Krakow weggestuurd en samengebracht in de
wijk Kazimierz. Op het eind van de 19e eeuw werd de wijk terug
volwaardig geïntegreerd in de stad Krakow, maar het bleef een
hoofdzakelijk Joodse wijk. Van de 65.000 Joden die er voor WO II
woonden overleefden er slechts een 6.000 de kampen. Na de oorlog
werden de Joden, en de wijk, door communistisch Polen tamelijk
verwaarloosd en in de jaren 80 werden zelfs nog veel Joden het Pools
staatsburgerschap ontnomen en werden ze verplicht te vertrekken. De
wijk Kazimierz verloederde volledig. Pas in de jaren 90, toen Steven
Spielberg Shindlers list kwam opnemen en vond dat de wijk de perfecte
uitstraling had van een getto en dus daar zijn film kwam opnemen,
kwam er terug beterschap. Nu is Kazimierz een vrij trendy plaats met
veel restaurants en bars. De Joodse restanten zijn beperkt, enkel
synagoges, een oud kerkhof en een paar memorials. Wel proberen de
Joden die na het communistisch regime, en hun nakomelingen, nog
resteerden hun cultuur te herstellen. Daarna ben ik nog verder
geweest naar Shindlers fabriek. Het is duidelijk dat de fabriek niet
meer de originele fabriek is maar op de plaats van de fabriek is nu
een, schijnbaar, mooi museum over de Nazi bezetting van Krakow
ingericht. Het bezoek is echter bepaald per tijdstip en het vroegst
mogelijke bezoek, waarvoor nog 1 ticketje restte, was pas over 1,5
uur. Zo geduldig was ik niet dus ik vrees dat ik dit museum gemist
heb. Op de terugweg, ondertussen namiddag, heb ik me tegoed
gedaan aan een Brusselse(!) wafel met room, ijskreem en aardbeien (als
ik niet aan het eten ben denk ik aan eten ). Ik heb gisteren gezegd
dat het niet direct klikte met Krakow maar ik ben toch heel tevreden
van mijn bezoek aan deze stad.
Toen ik wakker werd leek alles nog OK
maar toen ik terug kwam van ontbijt hoorde ik, vanop de kamer, de
auto's op straat door het water rijden, vette regen dus. Om negen
uur ben ik er toch maar op uit gegaan, in een verzopen Krakow. Zijn
het de hoge verwachtingen of is het het trieste weer, ik weet het
niet maar de klik met Krakow komt niet direct. De markt (Rynek) is
wel OK met centraal de lakenhallen maar, zoals al gezegd, het klikt
niet echt voor mij, zeker niet meer dan Wroclaw. Krakow is ook een
stad waar tientallen mensen je op straat proberen te ronselen voor
city- en andere tours. De citytours gebeuren dan wel in
eco-vriendelijke elektrische karretjes. Er zijn ook verscheidene
tourist-info's maar dat zijn eigenlijk ook maar verkooppunten
voor de tours. Wat Krakow wel voor heeft is het indrukwekkende
Wawel-kasteel. Binnenin ben ik (nog) niet geweest, er zijn
verschillende zalen open voor het publiek maar je moet al aanschuiven
bij de ingang van het kasteel om de beperkte tickets te kopen. Maar
de buitenplaatsen van het kasteel zijn vrij toegankelijk en ook al
meer dan de moeite waard. Onderweg van de Rynek naar het Wawel
ben ik ook nog getuige geweest van de Corpus Christi processie (ik
wist niet dat er nog zoveel nonnetjes waren). Tegen de middag is
het beginnen opklaren, met zelfs enkele mooie opklaringen, maar om 3
uur gingen de hemelsluizen terug open. Teken om stilaan een, vroeg,
einde te maken aan dag 1 in Krakow. Hopelijk morgen wat meer geluk
met het weer, het wisselt hier nog vaker dan met een normale
Belgische zomer.
De camping-bevolking is toch
nogal wat gegroeid gisteren. Eerst een Nederlands koppel met een
caravan, even later een Engelsman met een mobilhome en nog wat later
een Fins koppel eveneens met een mobilhome. Met al deze mensen nog
een leuke babbel gehad. Nog wat later kwamen nog eens 2 Nederlandse
en 2 Italiaanse koppels met mobilhomes, maar de Italianen waren
schijnbaar niet erg tevreden want die zijn na terugkomst van de
receptie terug vertrokken. Nog een heel stuk later is er nog een
Zwitserse mobilhome bijgekomen en vanmorgen stond er ook nog een
Poolse caravan. Best nog druk geworden rond het hotel, maar het
terras bleef van mij. Gisteravond is zowaar de zon nog gaan
schijnen en dat deed ze vanmorgen ook al terug. Alles netjes droog
kunnen inpakken. Dan het bezoek aan Auschwitz Birkenau. Toch
een van de zwartste periodes uit onze recente
geschiedenis. Los van de gruwelijkheden die er gepleegd zijn is
Auschwitz nog enigszins te vatten, het ziet er tenminste uit zoals
een gevangenenkamp en is nog enigszins te overzien. Wel zijn er
gruwelijke dingen gebeurd en te zien natuurlijk: tonnen (in gewicht,
niet van vorm) menselijk haar dat verkocht werd aan de
textielnijverheid om te verwerken, massa's van allerhande protheses
die van de gesneuvelden verzameld werden (het goud van de
tandprotheses is natuurlijk niet achtergebleven) massa's reiskoffers
en kleding en vooral de kinderkleding raakt je natuurlijk. Ook de
massa registratie foto's aan de muren die de slachtoffers een gezicht
geen, overigens niet alleen Joden maar ook veel gewone Polen,
politieke gevangenen, (Roma-)zigeuners en andere gedeporteerden. Het
is echter pas in Birkenau dat het echt onvoorstelbaar wordt. De
onvoorstelbare omvang van dat kamp met die tientallen rijen barakken,
telkens goed voor een enkele honderden gevangenen in die verder lege
omgeving. Dit is echt niet te overzien en voor te stellen, wat dit
moet geweest zijn. En dan natuurlijk het beeld van, letterlijk, het
einde van de spoorlijn. Dan toch nog even over het minder
gruwelijke heden. Een viertal uren heb ik in beide kampen
rondgedwaald. Daarna heb ik ook nog geprobeerd om de Joodse synagoge
met museum en om van het huidige Oswiecim iets te zien maar dat bleek
niet te doen. Het kasteel denk ik dat ik gepasseerd ben maar het was
niet echt indrukwekkend en ik kon er moeilijk stoppen, de Rynek (de
Poolse rechthoekige markten, lag helemaal open en naar de synagoge
heb ik in alle richtingen wegwijzers gezien maar ik heb hem niet
gevonden. Dan maar gewoon naar Krakow doorgefietst. Na de middag
begon het terug stevig te overtrekken en vanaf 3 uur viel af en toe
wat regen, net genoeg om mijn regenjasje aan te trekken. Een grote
stad naderen is, zoals al eerder gezegd, nooit maar Krakow bleek een
uitzondering op die regel. Tot bleek dat ik er eigenlijk rond begon
te rijden in plaats er naartoe. Ik begon net op te twijfelen en om
bevestiging van de richting centrum te vragen om niet aan de andere
kant weer buiten te rijden, denk ik. Logement vinden in een stad
als Krakow is geen probleem, keuze genoeg. Maar ik heb vandaag wel
tot mijn vierde adres moeten gaan om een plaatsje voor mij én mijn
fiets te vinden. Toen ik uiteindelijk geïnstalleerd en gedoucht was
had ik geen zin om nog ver te zoeken voor avondeten dus ben ik voor
gemakkelijk en vlug gegaan: eerst KFC, dan nog een McDonalds en een
flinke dot soft-ijs op de terugweg. Ik heb misschien niet energierijk
gegeten maar toch zeker calorierijk. Moorgen zien we wel voor wat
anders. De afstand vandaag was uiteindelijk 80 Km.
Vanmorgen opgestaan met wind en regen,
zo'n dag waarop je thuis liefst de deur niet uit komt. Maar, zoals
eerder reeds gezegd, een hele dag in een tent is ook maar niets en je
komt nergens, dus ben ik er toch maar uitgekomen en heb alles maar
gepakt om verder te gaan. De Poolse gasten, die hier op het terrein
aan het werk zijn en er in caravans logeren, moeten gedacht hebben
dat ik goed zot was en eigenlijk gaf ik ze wel een beetje gelijk. En
zo ben ik, via Rybnik, naar Oswiecim, oftewel Auschwitz, gereden,
niet meer en niet minder. 79 Km ver. Onderweg nog een koffiestop
gehouden, de man mocht gelijk zijn koffiehoekje dweilen. Op de
middag is het een tijdje wat opgeklaard maar er valt toch nog steeds
geregeld een vieze motregen. Onderweg ook nog gepasseerd in
Pszczyna, begin daar maar eens aan om dat uit te spreken. Ik
kampeer hier op het terrein van het Centre for Dialogue and
Prayer. Ik dacht dan aan een kerkelijke organisatie, en dat zal zo
ook wel zijn, maar het ziet er vooral uit als gewoon een groot,
modern hotel. Ze laten dus wel kampeerders toe op hun, overigens
mooi, grasveld en hebben daar een mooi sanitair blokje met overdekt
terras en aangezien ik de enige kamperende gast ben kan ik daarvan
dankbaar gebruik maken om, ondanks de regen, toch enkele zaken uit te
spreiden om te drogen. Normaal, als ik mij tentje wat nat heb moeten
inpakken, droogt mijn tentje vrij snel als het terug opgesteld heb
maar vandaag heb ik toch eerst even moeten dweilen. Nu, zo is
de vloer ook weer proper. Auschwitz ben ik voorbijgereden maar heb
ik in deze natte toestand nog niet bezocht. Ik hoop dat morgenvroeg
alles is opgeklaard voor een bezoek en daarna een redelijk kort ritje
naar Krakow. Toch wel een beetje raar om hier te overnachten,
zelfs het geluid van de trein in de verte krijgt hier een beetje een
sinistere klank.
De Nederlanders waren van plan van een
paar dagen ter plaatse te blijven maar na een algemene
elektriciteitspanne vanmorgen en al weer gaan zeuren achter de
sleutel van de douches, die schijnbaar wel zoals voorzien afgesloten
werden om 22:00 uur maar niet zoals voorzien terug geopend om 07:00
uur, dachten ze van toch ook maar meteen verder te reizen. Ik ben
sowieso verder gegaan. Vandaag stond er een behoorlijk lange rit
op het programma. Eerst even halt gehouden in Nysa. Het was toch nog
een kleine 5 Km tot het centrum. Nysa was wel een beetje een
teleurstelling. Er waren wel een paar leuke plaatjes maar er zat geen
geheel in. Daarna ging het over de 41 richting en dan over de 40 naar
Kedzierzyn. Wat hier overigens opvalt is dat veel plaatsaanduidingen,
aan de gemeentegrenzen niet de wegwijzers, hier tweetalig zijn. Als
de gemeente ook nog een oude Duitse naam heeft staat die er steeds
bij. Voorbij Kedzierzyn ging het dan over kleinere wegen naar Rybnik,
mijn einddoel voor vandaag. Ook op deze kleinere wegen kende ik geen
problemen, alles op de juiste plaatsen correct bewegwijzerd. Ik moet
de Polen hierin feliciteren. Dat is echter meer dan kan gezegd
worden over de aanduidingen naar de camping in Rybnik. Nu eens een
kruispunt wel en dan weer vijf niet. Wel was duidelijk dat ze voor
mij, na een al lange rit, aan de verkeerde kant van de stad lag. Na
wat heen en weer rijden en uiteindelijk wat hulp van de GPS vond ik
toch de camping ... tenminste ze stond me een groot bord langs de weg
aangeduid en er was iets met duidelijke kenmerken van een camping
maar ... geen receptie en geen faciliteiten. Dan maar eens gaan
informeren bij het aanpalende hotel, dat samen op hetzelfde bord
stond. Sorry mijnheer, de camping bestaat niet meer ... al een jaar
of vijf . Niet volgens internet, niet volgens mijn kaart en niet volgens dat grote bord langs de kant van de weg. Ze wist nog wel een andere camping ... 20 Km verder . Ik had er vandaag al 130 op de teller. Ik had natuurlijk gewoon een kamer in dat hotel kunnen nemen, zo overdreven leken de prijs nu ook weer niet, maar besloot te volharden in de boosheid en 20 Km verder te gaan. Ik moet ook wel zeggen dat de juffrouw van de receptie geen enkele poging ondernam om mij een kamer aan te smeren. Integendeel, ze was erg behulpzaam om me de weg richting andere camping te helpen vinden (het kan natuurlijk ook zijn dat ik er op die moment slecht uit zag, niet respectabel genoeg voor haar hotel ). Ze belde zelfs met de camping om zeker te zijn dat ze open waren en de juiste locatie een beetje te preciseren. En ze heeft ook nog via Google maps vastgesteld dat het eigenlijk 25 Km waren en zowat de helft daarvan ging over de route langs waar ik gekomen was. Ik heb er dan maar een sprintje uitgetrokken van, uiteindelijk, 24 Km aan een gemiddelde van 21,5 Km! Hier op de camping was het opnieuw even schrikken. Tijdens hun
telefoon gesprek was er schijnbaar niets gezegd over fiets en tent,
daar wisten ze even niet mee wat aan te vangen. En geen van beide
dames sprak Engels of Duits. Uiteindelijk kwam er een telefoontje met
een derde dame, die wel Duits sprak, om de zaak uit te klaren en zo
ben ik toch nog aan een plaatsje geraakt. En morgen vroeg rij ik
nog eens terug naar Rybnik want ik moet die kant uit. Het totaal
verdikt voor vandaag is dus 154 Km.