De nacht was toch wel behoorlijk fris in mijn tentje.
Ik rijd dit jaar voor het eerst, gedeeltelijk, op GPS. Voor vandaag startte ik op GPS richting Cap Blanc-Nez. De rit begon over mooie wegen, net achter de duinen, naar en dan vlotjes door Calais. In de duinen zie je trouwens overal, restanten van, bunkers uit WO II.
Soms stuurt hij me echter over wel héél kleine wegeltjes. Ik had gisteren al enkele, korte, passages over karrensporen maar vandaag was het even écht niet te doen. Je kan die sporen natuurlijk negeren en een nieuwe route laten berekenen maar het begon als een gewoon asfalt baantje dat een eindje verder over ging op een spoor. Je denkt positief dat het nog wel zal meevallen maar gaande weg werd het alsmaar erger en ook steeds hogerop. Ondertussen wil je echter ook niet meer terugkeren, dus ga je nog steeds maar door. Tot ik uiteindelijk te voet, met de fiets aan de hand, verder ging (al die mountainbikers die ik tegenkwam moeten gedacht hebben dat ik gek was). Het zicht verachtte de pijn wel enigszins, zicht op Frankrijk en Engeland tegelijkertijd. Gelukkig kruiste het pad boven een gewone baan die ik onmiddellijk genomen heb om dan een andere route te laten berekenen. Ik was blij dat ik niet over dergelijk spoor moest afdalen. Ik heb hier langs de kust trouwens al verscheidene keren mijn kleinste plateautje vooraan mogen testen, tot zelfs wat ze in het engels de “granny's gear” oftewel grootmoeders versnelling ... het kleinst mogelijke verzetje dus.
Van de Blanc-Nez ging het dan over de gewone weg richting Griz-Nez en verder naar Boulogne-sur-Mer. Boulogne-sur-Mer klinkt mooi maar ik heb tijdens mijn passage eigenlijk niets gezien dat indruk maakte. Na Boulogne ging het nog eventjes verder tot Le Portel en Camping du Phare. Met campings is het altijd een beetje gokken, gisteren overnachtte ik voor 4,70 € en vandaag kost dezelfde service 18,20 €. Het enige verschil is dat de camping van vandaag wat groter is maar dat ik gisteren wel uit de wind zat en vandaag niet.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView/2?id=2921103   

Op 9 mei vertrek is op een nieuwe, grote fietstocht. Na het noorden in 2009 en het zuiden in 2011 gaat het nu richting oosten, Polen en de Baltische staten.
Aangezien ik echter, dringend, nog enkele verlofdagen van vorig jaar moest opnemen en het weerbericht toch redelijk positief leek, heb ik van de gelegenheid maar gebruik gemaakt om een vierdaags “opwarmertje” in Noord-Frankrijk te maken. Al is opwarmertje misschien niet het juiste woord tegenwoordig en helemaal positief was het weer ook niet, de wind speelde af en toe toch een beetje op. Het gaf me alleszins de gelegenheid om al het materiaal, oud en nieuw, nog eens te testen, en alles functioneert behoorlijk.
Vanmorgen ging het eerst op bekende wegen richting Poperinge maar voorbij Poperinge waren de wegen richting Watou al veel minder bekend. Even voorbij Watou ging ik dan over de “schreve” (de grens voor niet West-Vlamingen), eerst richting Wormhout en Esquelbecq en vandaar richting Bergues en verder naar Duinkerke. In Duinkerke bezocht ik echter enkel de militaire begraafplaats en bijhorende memorial.
Door een verkeerd duwtje op een knopje van de GPS werd mijn rit daar gestopt in plaats van gepauzeerd, waardoor ik daarna een nieuwe rit begon. Na de onderstaande rit volgde dus nog eentje van nog 25 Km richting Gravelines en daar net voorbij tot Grand-Fort-Philippe, waar ik een plaatsje vond op Camping de la Plage. Dat laatste ritje was wel weinig inspirerend, een grote, rechte weg net achter de industrie. Gravelines leek wel de moeite maar het was er een beetje druk. Het was de eerste keer dat ik de Noormannen een kampement zag delen met WO II GI's.
Vanavond op de camping is het trouwens wel best aangenaam, uit de wind en in het zonnetje. Ook nog even een wandeling gemaakt maar dan wel in de wind gekomen en dat was veel minder aangenaam.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=2921099