Het weer was vanmorgen grijs met af en toe een beetje motregen en
natuurlijk nog steeds die verdomde wind. Later kwamen er wat
opklaringen maar het bleef toch overwegend wisselend bewolkt. De
enige constante was dus die wind. Vanmorgen toch maar de moeite
gedaan om tenminste één foto te nemen van Hannover, het neue
rathaus dat dit jaar zijn 100ste verjaardag viert. Daarna met een
stadsplannetje naar de juiste uitgang gereden en dan een beetje
verder langs het kanaal gegaan. Hier nemen ze het pad in jaagpad
echter wel serieus, meer dan een pad was het niet maar meestal wel
beter berijdbaar dan vele wegen die ik de laatste weken deed.
Tussendoor ging het soms ook al wel eens wat minder, op sommige
plaatsen restte nog met moeite één spoortje. Ruim 40 Km volgde ik
zo het kanaal. Ik zag onderweg ook een hert in het water. Even dacht
ik aan een crisis omdat het door een betonnen boord iet uit het water
raakte maar het is dan terug naar de overkant gezwommen, waar wel een
meer natuurlijke oever was, en is daar gewoon uit het water
geklauterd. Een kanaal kan een hert dus niet stoppen maar de betonnen
boord er van wel. Een ander probleem langs het kanaal was dat ik
plots voor een gesloten poort stond, kon ik dus een heel eind terug.
Bij nader toezien bleek de poort wel gesloten maar niet afgesloten,
ik heb ze dan maar open geduwd en ben verder gegaan. Aangezien ik
even verder tegenliggers tegen kwam zal het wel normaal geweest zijn.
Een tweetal kilometer verder kwam ik nogmaals dezelfde situatie
tegen. Bij het verlaten van het kanaal begonnen de problemen pas
echt. Ik wou wat verder de 482 richting Porta Westfalica nemen maar
mocht daar niet op. Je moet dan eerst maar wat improviseren tot je
ergens de fietswegwijzers tegenkomt om dan van punt tot punt te
rijden volgens de fietsroute. Die dingen verdwijnen echter regelmatig
plots. Als alle richtingen naar dezelfde kant afdraaien dan duiden ze
dat aan met een gewoon klein vierkant bordje met een rode pijl. Dat
ding kan echter overal hangen, links of rechts, hoog of laag, ... Op
een bepaald moment kwam ik aan het water zonder mogelijkheid om over
te steken. Ik ben dus maar teruggekeerd naar de wegwijzer, een paar
honderd meters terug, en heb nog eens geprobeerd. Ik zag andere
fietsers in een zijstraat afdraaien en merkte toen links op een
hoogte van zowat een meter in het donker en achter een boom het
verbleekte schildje. Op een andere plaats hing het aan een paal
rechts van de weg en zeker drie meter hoog. Je moet dus alles en
overal zien om die dingen te volgen maar als je ze eens verliest is
het ook niet noodzakelijk een ramp want verderop duiken ze dikwijls
ook gewoon weer op. Ik denk dat die mensen hun route uitgestippeld
hebben met een Bryton, die houdt ook niet van de directe weg
(toevallig verderop meer hierover). Eenzelfde probleem met een
fietsers verbod kwam ik terug tegen richting Bielefeld, die ik op
eenzelfde manier oploste: eerst improviseren tot je de fietsroute
vindt en dan proberen vast te houden aan de route. Omdat ik in
Bielefeld niet direct een aanwijzing richting Quelle vond, het
stadsgedeelte waar mijn camping ligt, heb ik de gps nog eens aan het
werk gezet. In plaats van gewoon de weg te volgen moest die er dus
wat ingewikkelds van maken langs woonwijken en uiteindelijk over
bospaden en bergen, waar ik met de beste wil niet op de fiets kon
blijven en zelfs met moeite mijn fiets op en af de berg kreeg. Ik
verspeelde op die manier een pak tijd en energie die ik liever niet
verspeelde. Zelfs toen ik terug op de weg geraakt was, en reeds in
Quelle was, ging hij me nog een rare richting in sturen. Ik heb dan
maar de weg gevraagd aan een voorbijganger en bleek op slechts een
kilometer van de camping te staan. Uiteindelijk is alles heel op
bestemming gekomen, waar het ondertussen minder waait maar wel
regent. Het werden vandaag alweer, ik weet het wordt vervelend,
lastige 132 Km. Dat is ondertussen al 500 Km aan een stuk dat ik
tegen de wind aan het stoempen ben.
Vandaag hetzelfde weer als gisteren,
met een beetje meer wind. Ik begin (van) die wind wel een beetje moe
te worden. En vandaag was hij ook nog vrij stevig, voor de
fietser. Bij de passage van Wahrenholz geen verwijzingen naar
enige camping gezien. Het zou, in het beste geval, zoeken geworden
zijn en waarschijnlijk een eind uit de richting (ik heb ondertussen
de straat even gecheckt in google maps en ze ligt 6 Km uit de
richting). Best goed dat ik die eerdere camping tegenkwam en dat ik
er afgestapt ben. Verder een weinig eventvolle rit (gewoon
stoempen). Wel even een paar extra kilometers gemaakt door in Ahnsen
niet goed op te letten en in de verkeerde richting verder te gaan en
in Burgdorf, een 20 Km voor Hannover, was het even zoeken naar de
juiste uitgang. Verder richting Hannover leek alles goed te gaan
tot ik op een T kwam en ik de verkeerde richting koos. De eerste
serieuze mens die ik tegenkwam heb ik echter om raad gevraagd. Ik
moet schijnbaar toch een vrij zwaar accent hebben want de mens
antwoordde mij in het engels, met een duidelijk duits accent. Hoe dan
ook, hij was zelf niet van Hannover maar was net met de tram vanuit
het centrum gekomen dus als ik de tramsporen in die richting volgde
zou ik automatisch in het centrum terecht komen. Het bleek inderdaad
een vrij rechtstreekse weg naar het centrum. Gisteren vroeg ik me
af wat ik eigenlijk zocht in Hannover, wel ik ben er door gefietst en
gewandeld (winkel- wandelstraat, fiets aan de hand). Ik heb gezien
dat het een mooie winkelstad is met op een zomerse zaterdag een massa
volk op straat. Ik heb ook, vanwege een thuismatch van voetbalclub
Hannover, een grote politieaanwezigheid gezien in de buurt van het
station en later ook aan het stadion zelf, waar mijn hostel vlak bij
ligt. In navolging van de Polen aan de kerk heb je hier ook mensen
die de wedstrijd buiten het stadion volgen aan de hand van het
geluid, ik heb alvast geen schermen gezien die zouden kunnen geholpen
hebben. Verder heb ik tijdens mijn doortocht ook wel wat mooie huizen
(jugendstil denk ik) en een grote kathedraal gezien. Mogelijk is er
nog wel een en ander te vinden maar ik vrees dat ik er geen energie
in ga steken. De rest van de dag staat in het teken van een
karweitje, de was steekt al in de machine, en het terug opladen, van
mezelf en mijn batterijen. Het is vandaag toch nog een, alweer
lastige, 95 Km geworden.
Het is ook gisteravond weer mooi en
rustig geworden. Er is trouwens ook nog een leuke bende opgedaagd
naast mij. Twee gezinnen, een met tienerzoon en een met drie kleine
kinderen. Met de nodige tassen en aanhangwagens, voor kinderen en
bagage, hadden ze alles mee wat een familie zo al meeneemt op
kampeervakantie: 2 grote familietenten, 2 stellen (plooi-)tafel en
stoelen, ... zelfs een kinderfietsje voor de kleinste (denk ik) heb
ik gezien. En dus alles getransporteerd met de fiets. Vannacht
voor het eerst sinds lang nog eens mijn slaapzak dichtgetrokken, het
werd redelijk fris. Ook vanmorgen was het behoorlijk fris om er aan
te beginnen. Het is dat ik mijn lange mouwen shirt ergens begraven
heb in een van mijn tassen, anders zou ik het misschien aangedaan
hebben vanmorgen. Verder was het wel mooi weer. Eigenlijk perfect
fietsweer, ware het niet dat de wind weer op de kop stond. Niet dat
we dan van stormwinden spreken maar je moet er toch de hele tijd
tegenop en vooral na de middag, als de wind wat toeneemt, wordt het
toch wel moeilijk. Na een goede 5 Km vanmorgen ben ik, met een
veerbootje, de Elbe overgestoken, een eerste symbolische oversteek
vandaag. Verderop ben ik een kilometer, of twee, rondgereden om de
witte wegen te vermijden en ook wel een beetje voor het gemak omdat
het minder gepuzzel met wegwijzers inhoudt, langer dezelfde richting
volgen dus. Ook na de middag was dit de bedoeling, de weg van
Rohrberg naar Wittingen blijven volgen in plaats van te gaan puzzelen
op de witte wegen. Alleen hadden de Duitsers nog een verrassing in
petto. Na een zevental kilometer op deze weg deelden ze me mee dat
hij verderop afgesloten is en dat ik dus toch over de witte wegen
moet. Ze konden dat niet vroeger kunnen doen, dan had ik tenminste
die extra kilometers niet moeten doen. Nu, ik ben toch terug op
mijn juiste route geraakt. Ondertussen was ik, rond kwart voor vier,
terug door het oude gordijn gegaan en ben ik dus terug in het, oude,
westen, een tweede symbolische oversteek. Mijn doel voor vandaag
was eigenlijk een camping in Wahrenholz maar je moet dan toch steeds
wat afwachten of en hoe je ze vindt. Toen ik een kleine 10 Km voor
Wahrenholz een camping zag en ik al 126Km op de teller had, heb ik
niet getwijfeld en ben ik afgestapt. Deze camping is wel niet erg
uitgerust voor trekkers, het is meer een combinatie van een openlucht
zwembad en een verblijfscamping, maar de WC is goed en de douche was
perfect en ook de prijs is aangepast aan de uitrusting dus we klagen
niet (toch niet over de camping). Beter weer vandaag maar toch
weer een lastige 126 Km. Morgen een beetje korter naar Hannover.
Je neemt een beslissing om langs een stad te gaan maar ondertussen
weet ik eigenlijk niet echt wat ik in Hannover zou gaan doen. Ik ga
er, in principe, wel op jeugdherberg en in een Duitse jeugdherberg
zou ik dan nog eens mijn was moeten kunnen doen.
Het is gisteren nog best aangenaam en
mooi geworden op de camping. Dat was echter geen voorteken voor
vandaag. Tussen 4 en 5 vanmorgen is het beginnen regenen, de
eerste lange bui in een reeks en een voorspel voor een zware dag. Af
en toe is het tussendoor wel even gestopt, zo heb ik een potje water
kunnen koken voor koffie en voor mijn tentje kunnen ontbijten. Na
weer een bui tussendoor kon ik ook tijdens een pauze inpakken. Alles
ging wel een beetje trager vandaag, de moed was even wat dieper te
zoeken. Ik vertrok wel, eventjes te optimistisch, zonder regenvest
maar dat heb ik snel moeten herzien. Kort na vertrek begon het terug
te regenen, eerst nog zachtjes maar al vlug behoorlijk stevig. Tot
even na 10 bleef het door regenen, daarna stopte het maar het bleef
wel dreigend grijs. Toen kwamen de Duitsers me echter weer
verrassen. Ik dacht dat een Duitse weg die op de kaart staat wel in
orde te zijn maar dat blijkt niet het geval, ik ben toch een paar
keer geschrokken vandaag. Ook al omdat er ook nog verkeer passeert op
deze wegen. Ik veronderstel dat ik me ook in Duitsland zal moeten
beperken tot gele en rode wegen. Rond de middag verschenen
zowaar enkele opklaringen maar tegelijk trok ook de wind aan, en pal
op de kop. Het vlotte echt niet. Vandaag een zware 125 Km. En
zo zit de derde maand er op. Met nog een goede week te gaan toch nog
even een tussenstand: 92 dagen onderweg, 75 dagen gefietst voor 7545
Km en 52 dagen gekampeerd.
Mijn beslissing om gisteren niet te
kamperen was zonder twijfel de juiste. Er is gisteravond en vannacht
nog een en ander van gerommel met bijhorende regen gepasseerd. Geen
aangenaam kampeerweer dus. Vanmorgen was dat allemaal voorbij maar
het is wel grijs gebleven, met een lichte noordoosten wind.. Ik
was vanmorgen vrij vroeg klaar en ben er dan maar vroeg aan begonnen
ook. Szczecin uitrijden bleek geen probleem. Het was geen plezant
rijden maar het stelde geen problemen. Even voor de grens nog een
laatste Poolse koffiepauze gehouden, om mijn laatste zloty's op te
maken, en nog voor 9 uur was ik reeds in Duitsland. Overigens
duidelijk een grotere grensovergang dan deze waar ik Polen binnen
kwam, met vooral aan Poolse kant nogal wat benzinestations en enkele
winkels. Wat me in Polen eigenlijk het meest verraste is hoe
moeilijk het is om er te reizen. Toen ik aan deze reis begon dacht ik
dat ik met engels en duits wel zou rondkomen in Polen en in de
Baltics zou ik wel zien. Het bleek echter andersom, in de Baltics
kwam ik makkelijk rond maar in Polen kwam ik dikwijls weer in
problemen met de taal. Net toen ik de grens over ging leek het te
gaan opklaren maar voor me hing nog een stevig donker wolkendek, waar
ik vroeger of later toch zou door moeten, dacht ik. Het is echter
beperkt gebleven tot af en toe een beetje licht gemiezer. Ik had
mijn route op kaart uitgetekend met de nadruk op kort en makkelijk,
waarom zou je een kilometer rond rijden als je even makkelijk kan
afsnijden. Ik besloot dus de wegwijzers te negeren en af te snijden
zoals voorzien. Ik had er natuurlijk niet op gerekend om in Duitsland
een Ronde van Vlaanderen straat op de kaart te vinden. In't vervolg
volg ik dus de wegwijzers. In deze omgeving zag ik wel mijn eerste
kraanvogels van vandaag. Ik zag er de voorbije weken nog wel eens
maar niet zoveel als vandaag. Wel nog maar 2 paar ooievaars
tegengekomen vandaag, die waren de afgelopen weken gewone
dagelijkse kost. Ook zag ik in deze omgeving een hert. Ik vind het altijd leuk om, in onze geïndustrialiseerde
wereld, in het wild levende dieren te zien. Nog mooier werd het een
stukje verder, toen het (in de veronderstelling dat het hetzelfde
hert was) mij links in het veld passeerde, iets voor mij de weg
overstak en dan over het veld rechts verdween. Zeker het moment van
de dag. Ik zag verderop nog wel enkele herten van dichter bij maar
als je zo dicht bent gaan ze al op de loop voor je goed gestopt bent.
En gelijk hebben ze natuurlijk, ik kan net zo goed een geweer hebben
in plaats van een camera. En dan ging het verder zonder
vermeldenswaardige gebeurtenissen tot Lychen, waar ik naar de camping
zou gaan. Er zijn er schijnbaar meerdere, alweer rond een meer
uiteraard, en ik koos vandaag voor de eerste de beste. Vandaag een
rustige 100 Km.
Vandaag zonnig en warm, heel warm
(volgens bryton min 17, gemiddeld 28 en max 36), met een licht zuid -
zuidoosten windje. Het vertrek was weer gemakkelijk vandaag, terug
naar de 20 en volgen voor de volgende 80 Km. Bij die 80 Km heb ik
mijn kaarten even grondig bekeken om te zien of ik mijn route niet
zou verleggen, verder onderlangs Szczecin aangezien dit een moeilijk
knooppunt zou kunnen worden en ik er toch geen echte plannen had.
Omdat ik geen info over overnachtingsmogelijkheden had (hoewel dat
wel geen probleem zou mogen geweest zijn), het niet duidelijk was dat
ik er echt voordeel mee deed en één van de twee kaarten gaf op die
route geen grensovergang (hoewel ik niet verwachtte dat die er niet
zou zijn) besloot ik om toch maar niets te wijzigen en verder te gaan
op de route zoals ik ze gepland had, dus van de 20 weg en op de 142.
Normaal zou ik gaan kamperen in Dabie, langs een meer, een
tiental kilometer voor Szczecin. Naarmate ik de regio Szczecin
naderde begonnen zich rare wolken te vormen, zelden een goed teken
met deze warmte. Bovendien bleek met die wolken ook de wind een kwart
te draaien want plots had ik hem terug op de neus. Terwijl ik verder
ging op die ellendig lange, rechte 142 werd duidelijk dat die wolken
zich sneller vormden dan goed voor mij was. Op het eind van die 142
werd ik bovendien nog met een ander probleem opgezadeld. Ik kreeg er
2 opties voorgeschoteld: verder over een autoweg of het hele eind
terugkeren. Terugkeren was voor mij geen optie dus ging ik toch maar
verder over de autoweg, in de hoop zo snel mogelijk een afrit te
vinden. Nu was het niet er overdreven druk, was er een
snelheidsbeperking dus ging het niet overdreven snel en bovendien
uitte niemand bezwaar tegen mijn aanwezigheid daar. Ook de arbeiders
die een eind verder aan de kant van de weg aan het werken waren
maakten geen enkele opmerking. Een aantal kilometers verder ging de
autoweg rechtdoor over in een echte snelweg terwijl de afrit centrum
overging in een gelijkaardige weg maar vrij toegankelijk voor
iedereen. Het voordeel van mijn uitstap over de autoweg was dat deze
mij rond het onweer leidde. Ik kreeg wel te maken met de sterkere
(zij)wind en hoorde het rechts van mij donderen maar ik kwam er zelf
niet in terecht. Pas aan de afrit richting centrum kreeg ik te maken
met de bui, die me in volledige regenuitrusting plaatste maar
eigenlijk al bijna voorbij was tegen dat ik alles aan had. Even
verder richting centrum was er een afrit richting Dabie maar het leek
me in deze omstandigheden beter om niet te kamperen en nog een stukje
verder te gaan tot Szczecin zelf, waar ik wist dat er een
jeugdherberg moest zijn die waarschijnlijk niet veel duurder zou zijn
dan een camping. Uiteindelijk blijkt ze zelfs goedkoper dan mijn
camping van gisteren, voor nog geen 5 heb ik vannacht een bed,
gebruik van de gastenkeuken en wifi. Bovendien heb ik het moeilijkste
gedeelte van de rit van morgen nu reeds gedaan, Szczecin binnen
rijden. Eruit raken zou gemakkelijker moeten zijn en dan ligt de weg
naar Duitsland open. De afstand was vandaag met 137 Km nog 1
kilometertje langer dan gisteren. Met de 10 Km die ik vandaag extra
deed wordt de rit van morgen misschien iets gewoner van afstand.
Vannacht fantastisch geslapen in mijn
kasteel. Vandaag zonnig en warm met een licht (zuidoosten)
windje. Verder vandaag een korte blog voor een lange dag. Geen
verhalen over zoektochten naar de juiste weg, het was dan ook simpel
vandaag: terug naar de 20 en volgen maar. Ook geen andere
bijzondere gebeurtenissen te melden, tenzij misschien dat het eerste
gedeelte van de rit toch behoorlijk lastig was met stevige golven in
het landschap. Later is het wat afgevlakt om naar het einde toe terug
wat meer te gaan golven. Dit is de gevoelsmatige en niet de
geregistreerde versie, die ik nog niet gezien heb. Bij aankomst in
Czaplinek, waar een camping moest zijn, ben ik dan eerst maar gestopt
bij de toeristeninfo in plaats van zelf gewoon te gaan zoeken. Blijkt
dat er hier zelfs nog keuze is, in de buurt of langs een meer, maar
ik heb me maar gehouden aan degene waarvan ik al wist, langs het
meer. Het was vandaag met een afstand van 136 Km ook een tamelijk
lange rit. PS: ik heb ondertussen de geregistreerde versie gezien
en mijn gevoel bedroog me niet.
