Nog even over de schildersploeg, niet
alleen de ploegbaas maar de hele ploeg (ik telde er 6 in totaal)
blijkt Engels te zijn. Hoort Engeland ondertussen tot de lage loon
landen in Europa? Ik kan me moeilijk voorstellen dat het economischer
is om een schildersploeg te laten overkomen vanuit Engeland en hier
te logeren en te voeden dan het werk te laten doen door een Belgische
ploeg, maar ik zal wel ergens iets gemist hebben. Vanmorgen wat
later begonnen omdat ze in Gent pas om 8 uur ontbijten. Omstreeks
kwart voor 9 dan aangezet voor een laatste dag wind op fietsen.
Verder kreeg ik vandaag wel een mooie dag om mijn reis af te sluiten.
Mijn exit uit Gent had misschien een kilometertje korter gekund
maar het ging wel makkelijk en vlot. Al vlug zat ik terug mijn vaste
route. Een 12 kilometers ging het langs de grote baan richting
Deinze, niet het aangenaamste stuk van de dag. Ik heb al wel eens een
alternatief gedaan dat langs kleinere wegen gaat en vroeger aan de
Leie uitkomt maar die route heb ik nog maar 1 keer gedaan en dat was
een jaar geleden, ik ben vandaag dus voor zekerheid gegaan. Even voor
Deinze heb ik de grote baan verlaten om langs de Leie te gaan. Wel
ben ik daarna eerst nog even Deinze in gereden voor koffie met een
koek. Dan ging het terug naar de Leie voor een goede 30 Km, tot
Bissegem. Onderweg kon ik even aanpikken bij een trio wielertoeristen
die me niet te snel leken te gaan maar na een paar kilometer bleek
het toch net iets te snel om te blijven volgen. Even voorbij
Harelbeke kreeg ik het gezelschap van een iets oudere man, met een al
even oude fiets, die wel even wou babbelen over mijn tocht. Hoewel we
gewoon naast elkaar fietsten ging het toch meteen weer wat vlotter,
zou het toch makkelijker zijn om in gezelschap te reizen? In Kortrijk
sloeg hij af, want dat was tenslotte zijn bestemming, en stond ik er
weer alleen voor. In Bissegem dacht ik ook nog even iets te eten bij
de bakker maar het bleek er vrij druk, ik ben dan maar doorgegaan tot
Moorsele om nog een beetje energie op te doen voor de laatste loodjes
... de heuveltjes voor Ieper. Al bij al viel het nog mee en kwam ik
behoorlijk vlot thuis. Daar bleek alles nog recht en op zijn plaats
te staan, toch altijd een beetje een opluchting na een lange
afwezigheid. De afstand vandaag: 78 Km Tenslotte nog wat
cijfers: ik was precies 100 dagen onderweg; daar heb ik er 83 van
gefietst voor 8423 Km; 56 dagen heb ik gekampeerd; ik ben aangekomen
met een fiets met een totaal gewicht van zo'n 45 Kg, zonder
mondvoorraad en zonder campingtas, van een 8 Kg, die ik
gisteren achterliet bij mijn ouders. Die had ik in de herberg toch
niet nodig en zou daar toch maar in de weg staan, ik heb in sommige
hostels behoorlijk wat plaats ingenomen met al mijn tassen; Mijn
eigen gewicht stond bij aankomst op 65 Kg, wat me nog best meeviel.
Vorige keer kwam ik aan met 64 Kg en was ik vertrokken met een
gewicht van 73 Kg. Ik verloor deze keer dus maar een 4 Kg. Tot een
volgende keer? Naar het Westen? Over de (kleine) plas naar en rond GB
en Ierland?
Vanmorgen vertrokken met vrijwel
windstilte. Vandaag mijn vaste route naar Ieper gevolgd.
Eerst naar en dan langs het Albertkanaal richting Antwerpen. Bij het
naderen van Antwerpen was daar dan plots weer de wind, samen met wat
lichte motregen. De regen kwam en ging (en kwam en ging nog een paar keer) maar de wind bleef gewoon, het
werd dus toch weer een dagje wind op fietsen. Ik hoor dan gisteren De
Cauwer op TV vertellen dat er iet genoeg wind is. Ik nodig hem uit om
een weekje alleen wind op te fietsen, er zal dan rap genoeg wind
zijn . In Antwerpen dan even langs de Scheldekaaien, waar het markt
was, en dan de St Anna tunnel naar linkeroever. Van daar ging het dan
over de grote baan tot Beveren. Van Beveren ging het door de polders
naar een oude spoorwegroute, nu fietspad, en langs de Moervaart tot
Wachtebeke. Langs de vaart had ik even het genot van 2 mountainbikers
voor me maar toen ging de ene zijn gsm en toen stopten ze om te
antwoorden en stond ik er dus weer alleen voor. In Wachtebeke
ging het even over de grote weg om dan nog een eindje over
binnenwegen door te gaan om uiteindelijk op de grote weg van Lokeren
naar Gent uit te komen. Deze dan nog een paar kilometer gevolgd tot
Gent Dampoort. Normaal, met de koersfiets, ga ik hier rechts rondom
Gent maar omdat zo'n 175 Km met deze fiets wel echt optimistisch is
ben ik deze keer rechtdoor te gaan om de Sint Widostraat te vinden,
waar ik een plaatsje gereserveerd had in de jeugdherberg. De ietwat
afgeleefde jeugdherberg, zo blijkt. Maar er wordt aan gewerkt. Er is
een schilderploeg aan het werk, onder leiding van een Engelse
ploegbaas. Morgen nog een eindje tot Ieper. Afstand vandaag: 97
Km.
Toen ik
gisteravond, na dat ik met alles klaar was, voor mijn tentje zat met een
biertje, viel het me op dat het volledig windstil geworden was. Vanmorgen was
dit niet helemaal meer zo maar het was toch een stuk rustiger dan de voorbije
dagen, al trok hij in de namiddag ook nog wel af en toe een beetje aan.
Vanmorgen overigens wakker geworden met regen. De meiden van naast mij hebben
dat vannacht trouwens heel netjes gedaan, ik heb ze niet gehoord.
Vanmorgen dus regen maar die was al weer gestopt voor ik moest inpakken. Ik ben
wel vertrokken met mijn regenjasje, gewoon omdat het comfortabel was op deze
frisse morgen.
De route was vrij simpel: door Helmond en langs Eindhoven richting Turnhout. Om
20 voor 1 was ik in België / Vlaanderen / Provincie Antwerpen, in die volgorde.
En precies op die moment kreeg ik wat, lichte, regen. Vanmorgen was het nog de
bedoeling om langs en door Turnhout te gaan maar 11 opeenvolgende lange ritten
beginnen zich toch te laten voelen en ik besloot de extra inspanning niet te maken.
Bij het naderen van Turnhout dacht ik dan van een stukje te kunnen afsnijden,
op basis van mijn kennis van de streek van vroeger. Mijn kennis bleek echter
toch niet zo goed meer want ik ben dan toch een beetje op de dool gegaan,
waardoor ik toch nog een extra inspanning van wat extra kilometers gemaakt heb.
Het waren wel aangename wegen om te fietsen.
Bij aankomst in Vorselaar ben ik, ondanks de ondertussen behoorlijk dreigende
wolken, toch even langs de trots van Kasteeldorp Vorselaar gegaan ... het kasteel
dus en verder door de bijhorende kasteeldreef.
Afstand vandaag: 113 Km.
Vanmorgen, vanaf een uur of vier, een
paar stevige buitjes gehad. Tegen dat ik op stond was het echter
gestopt en kwamen er zelfs enkele opklaringen waardoor ik mijn tentje
mooi droog kon inpakken. Verder stond er natuurlijk nog steeds die
wind uit westelijke richting. De camping lag dus een eindje buiten
het dorp maar gelukkig wel in de goede richting, ik kon vanmorgen dus
gewoon verder gaan. Bij Raesfeld heb ik toch nog even toeristisch
gedaan en bij ik even, een beetje, afgeweken om het Schloss te gaan
bekijken. Het loonde wel de moeite. Toen ik daar verder ging zag ik
echter donkere wolken samentroepen. De volgende buienlijn was
duidelijk in aantocht. Ik probeerde er wat vaart achter te zetten, in
de mate dat het mogelijk was met de wind, om ze te ontwijken. Met de
eerste buien die ik zag lukte dit ook maar voor mij troepten alweer
nieuwe wolken samen, ik zou het dus niet droog houden. Het voordeel
van de wind op kop is wel dat de buien over je heen trekken en dus
wat korter zijn. Ik heb toch maar mijn regenjasje aangehouden voor
wat nog komen zou, het was vandaag trouwens best comfortabel met dat
jasje aan. Bij Wesel, een stadje van een redelijke grootte,
verwachtte ik wel een of ander fietsverbod maar dat kwam er eens
niet. Ik had van hier nog eens nostalgisch kunnen doen en Xanten gaan
bezoeken maar dat deed ik 4 jaar geleden nog en ik denk dat er wat
mij betreft sindsdien weinig veranderd zal zijn. Ik heb het dus maar
niet gedaan. Ondertussen was duidelijk dat ik nog best goed weg
kwam met de buien, links en rechts van mij zag ik veel meer en veel
zwaarder buien neerkomen. De ergste bui tot dusver had ik in
Sonsbeck, een echte stortbui, ... terwijl ik bij de bakker binnen zat
met koffie en een koek. Ik heb Sonsbeck destijds, onderweg van of
naar Xanten een beetje verder, tientallen keren doorkruist in de
noord zuid richting, vandaag ben ik er voor het eerst doorgereden
in de oost west richting. Van Sonsbeck ging het verder
richting Kevelaer, een bedevaartsoord. Hier ben ik dus ook nog een
beetje toeristisch geweest en ben, even, het centrum in gereden.
Kevelaer leek al wel Holland maar de officiële grens ligt nog een
tiental kilometer verder. Iets te optimistisch besloot ik hier toch
mijn regenjasje uit te doen. Lang duurde dat echter niet, ik kon de
bui zien afkomen en besloot al vlug mijn regenjasje terug aan te doen
voor ik in de bui terecht kwam. Hier had ik dus echt prijs, een
stortbui van een minuut of vijf die voldoende was om me volledig te
verzuipen. De naweeën, nog wat lichtere regen, duurde nog een half
uurtje maar dat kon ook geen verschil meer maken. Vandaag trouwens de
waanzin van industriële landbouw gezien, massaal water sproeien in
de regen. Die bui bleek uiteindelijk de (voorlopig?) laatste van de
dag. Er kwam zelfs terug wat zon en ik kwam redelijk droog toe op de
camping, mini-camping Heide bij Venray. Mini camping met maxi prijs,
maar het is wel allemaal in orde en mooi. En bovendien is de wifi
inbegrepen. En ondertussen is zelfs het weer weer mooi. Naast mij
staan vijf meiden van een jaar of 18, schat ik. Een behoorlijk
getater dus. Ze zijn zich ondertussen al 2 uur aan het klaar maken om
uit te gaan en hebben me al verwittigd dat het wat later zal worden
maar dat ze zo stil mogelijk zullen zijn. Dit wordt trouwens mijn
laatste nachtje kamperen. Ik heb eerst met het idee gespeeld om terug
te keren via de camping in Denderhoutem, waar ik ook mijn eerste
nacht passeerde, maar ik vind ondertussen dat het wel genoeg geweest
is en heb gekozen voor bekende, vlakke, wegen en een jeugdherberg in
plaats van nog eens door de Vlaamse Ardennen te gaan. Maar morgen
gaan we eerst nog eens naar mijn dorp in de Kempen. Vandaag 120
Km.
Gisteravond is het beginnen regenen en
dat heeft het voor het grootste deel van de nacht gedaan, tegen de
ochtend is het echter gestopt. Mijn tentje was zelfs praktisch droog
om in te pakken. Het is dan verder wisselend bewolkt geworden. Ze
hadden ook buien voorspeld (in de wc blok speelde de radio) maar die
heb ik, nog, niet gehad. Aan de wind was er schijnbaar niets
verandert maar er moet toch wel een kleine verandering geweest zijn,
ik had vandaag alvast terug het idee van te fietsen in plaats van te
stoempen. Al waren er nog enkele zware momenten. De route verliep
vandaag vlot, tot iets voor Warendorf. Daar was het plots weer
fietsers niet toegestaan, zonder verdere aanwijzingen. Ik was daar
niet de enige met problemen. Een paar wielertoeristen, ik denk een
Hollandse vader en dochter op vakantie, die mij net gepasseerd waren
stonden ook in wat papieren te kijken. Schijnbaar hadden zij een
route afgeprint die ook via Warendorf liep en wisten ze het ook niet
meer. Ikzelf koos eerst, nog eens, de verkeerde optie maar mijn
kompas vertelde me al vlug dat ik de verkeerde kant op ging. Ik ben
dan terug gekeerd en vond aan de andere kant al snel een alternatieve
route. Aangezien ik in Warendorf op zich geen zaken had, heb ik het
maar ineens volledig omzeild. Net voor ik terug op de grote weg zou
komen, kwam ik op de fietsroute richting Munster. Die heb ik dan maar
gevolgd, Munster was wat te groot om te omzeilen. Ik heb vandaag
trouwens geen enkel plaatje gemist. Ik bedacht me vandaag immers dat
ik best een hulpmiddel zou kunnen hebben voor die fietsroutes. Een
van de zaken van mijn gps is dat, in kaart modus, fietswegen
gemarkeerd zijn, dus misschien ook wel de deze. Dat bleek inderdaad
het geval en dus kon ik elke richtingsverandering of splitsing op
voorhand op mijn schermpje zien. Het is nooit te laat om wakker te
worden maar ik was wel beter gisteren al wakker geworden, dat had me
op het einde een hoop moeite en stress kunnen besparen. In het
centrum van Munster stopten de wegwijzers en waren er niet direkt
andere om er weer uit te komen. Ik heb dan maar zelf mijn uitgang
gezocht en heb verder terug gewoon mijn route op kaart gevolgd. Even
voor dat ik mij einddoel voor vandaag bereikte was het nog eens van
dat. Een weg waar je al kilometers op zit, al dan niet op het
fietspad, wordt plots voor een paar kilometers verboden voor fietsers
en geen fietspad meer. De fietser mag dus even rondrijden langs het
dorpje om van daar het kruispunt te bereiken waar hij links af wou
draaien. Eigenlijk houden de Duitsers niet van fietsers. Ze doen goed
alsof maar eigenlijk is hun enige echte zorg dat ze maar niet in de
weg rijden. Ik bereikte dan Lette, waar ik op de Bruchweg 143 een
camping zou vinden. Op de Bruchweg eindigt echter bijna onmiddellijk
het dorp. Als je dan echter verder de weg volgt liggen links en
rechts nog kleine stukjes Lette. Een paar kilometer verder bereikte
ik dan de camping. Vandaag 117 Km.
.
