Gisterenavond is het terug beginnen
regenen en dat is het heel de nacht blijven, tot het tegen de morgen
overging in buien. Een dag dat je liever blijft liggen, maar omdat
een hele dag in je tentje liggen ook niets is ben ik er toch maar
weer uitgekomen. Vanmorgen de GPS direct aan het werk gezet. Hij
heeft me heel mooi om Venlo geleid, zowaar via een veerpontje over de
Maas. Omstreeks 10 uur ging ik voor de tweede maal over de grens,
Duitsland dus. De regen was ondertussen zowat gestopt maar omdat het
koud en dreigend bleef ben ik toch maar in mijn regenkledij verder
gegaan. Het eerste doel vandaag was Grefrath. Daar heb ik in 1990
mee het hoofdstuk Nike afgesloten voor de Luchtmacht, en het
hoofdstuk Luchtmacht voor mezelf. Ik ben daarna overgegaan naar de
Landmacht om, uiteindelijk nog 6 jaar, in Duitsland te blijven. Van
Grefrath resten me eigenlijk concrete herinneringen, het enige dat ik
nog wist te vinden was het Admin-kamp. Mijn plaats van tewerkstelling
wist ik niet meer te situeren. Ik weet dat het kamp ooit dienst deed
als asiel-centrum maar nu staat het duidelijk al een tijdje leeg. Van Grefrath ging het over een degelijk
aangeduide fietsroute langs Kempen naar Krefeld. Bij het binnenrijden
van Krefeld hield het degelijk aangeduid op. Dan maar terug de GPS in
gang gezet en die leidde me verder door Krefeld, langs Duisburg en
Mulheim naar mijn bestemming van vandaag: de stadscamping in
Essen-Werden (nooit gedacht dat ik nog eens zou kamperen in't midden
van het Ruhrgebied). Het ging vrij goed maar toch heb ik nog steeds
het idee dat hij soms rare trajecten kiest, niet noodzakelijk de
makkelijkste of kortste. Nog een kleine GPS anekdote, als je in mijn
GPS essen ingeeft krijg je zo'n 450 resultaten waardoor je dan
in alfabetische volgorde moet beginnen bladeren. Blijkt dat daar dan
ook alle plaatsen van de deelstaat Hessen tussen staan. In
de buurt van Duisburg had ik het genoegen om een file voorbij te
fietsen. Die file stond er omdat de herder langs de brug en over de
grote weg zijn schaapjes moest verplaatsen. Ook dat is dus het
Ruhrgebied. De afstand was vandaag 107 Km.
In het oosten blijft het droog, hoorde
ik vanmorgen op de radio. Schijnbaar zat ik nog niet ver genoeg
naar het oosten, (zowat een uurtje na mijn vertrek begon het te
regenen. Eerst dacht ik nog dat ik er met een paar druppels ging van
afkomen maar al vlug begon het gezapig door te regenen en moest ik
toch mijn regenjasje aantrekken. De route was vrij simpel vandaag,
vooral langs het water. Langs het militaire terrein van Grobbendonk
naar de Lu koekjesfabriek in Herentals. Hier draaide ik in een ver
verleden, samen met nog 14 anderen, gedurende 2 weken proef. Na die 2
weken was het voor mij, en 9 van die andere 14, al weer over. 4
maanden later werd ik soldaat, het begin van een verhaal dat me
uiteindelijk naar Ieper zou brengen. Van aan het fabriek ging het
verder over het jaagpad langs het kanaal richting Bocholt. Ik hou wel
van langs het water fietsen, het is er meestal rustig fietsen en er
is steeds wel iets te zien. Een 55 Km verder verliet ik even dit
kanaal om weer een kilometertje verder terug verder te gaan langs een
ander kanaal richting Nederland. Het ging hier echter niet om een
jaagpad maar om een fietspad langs een gewone weg naast het kanaal,
toch een stuk minder rustig dus. Net na de middag stak ik de
grens over, maar Nederland was nog steeds niet genoeg naar het oosten
om droog te blijven. Integendeel, het leek zelfs nog wat erger te
worden. Uiteindelijk kwamen er echter toch onderbrekingen in de regen
en af en toe zelfs een zwak waterzonnetje. In Nederland moest ik
af en toe even van het kanaal weg omdat doorgaan niet mogelijk was
vanwege de een of de andere hindernis. Ik wist dat er voorbij Weert
ergens een kruising van kanalen zou komen maar omdat ik op die moment
dus niet langs het kanaal reed duurde het dus even voor dat ik door
had dat het kanaal waarlangs ik verder ging niet in de juiste
richting liep. Op die moment heb ik dan maar mijn GPS aan het werk
gezet en die loodste me feilloos naar mijn doek, camping De Peelweide
in Grashoek. Het was ondertussen al even gestopt met regenen en nu
heb ik zelfs al behoorlijke opklaringen. Ik kwam vandaag langs het kanaal
overigens nog 2 fietsreizigers tegen en later in Nederland nog een
koppel. Ik ben dus echt niet alleen onderweg. Ik heb vandaag geen
route ter beschikking en ik kan ook niet garanderen dat mijn blog een
dagelijkse aflevering blijft krijgen, ik heb schijnbaar wat problemen
met de USB uitgangen van mijn laptop en zonder USB geen verbinding. Ik kan wel zeggen dat mij afstand
vandaag 105 Km was.
Na twee dagen ben ik al terug thuis.
Hoewel ik ondertussen al 15 jaar officieel Ieperling ben, en me
daar ook wel echt thuis voel, blijft mijn dorpje in de Kempen toch
ook nog altijd thuis. De dag begon vandaag met wat motregen maar
dat was kort na mijn vertrek al gedaan. Verder was het tamelijk
hetzelfde liedje als gisteren, wel iets meer bewolkt maar droog en
wind (overwegend) van achter. De rit begon vandaag weer kort na
achten. De route was vandaag volledig van eigen hand, op basis van
kaart, kompas, gevoel en wegwijzers. De eerste stop was, al vrij
snel, in Aalst. Schijnbaar is Aalst een populaire stopplaats op de
route naar Compostela, twee maal vroeg men mij of ik met de Camino
bezig was. Bij het buitenrijden van Aalst ook nog een groep van de
1.000 Km tegen Kanker tegengekomen. Voorbij Aalst ging het
richting Buggenhout. In Malderen, net voorbij Buggenhout, werd het
even moeilijk maar toen kwam ik op een fietsroute richting
Londerzeel, die ik dan maar gevolgd heb, en van Londerzeel ging,
zoals voorzien, richting Willebroek. In Willebroek was het de
bedoeling om via binnenwegen richting Rumst en Duffel te gaan maar ik
kwam op de grote baan naar Mechelen terecht. Die ben ik dan maar
gevolgd tot ik de Zenne overstak. Langs de Zenne liep een mooi
jaagpad dat ongetwijfeld wel ergens aansluiting moest geven met het
jaagpad langs de Nete, en dat bleek dus ook zo. In Duffel ben ik dan
nog even afgeweken, op zoek naar een bakker voor enkele koeken. Dat
bleek echter niet zo evident als verwacht, ik ben uiteindelijk in een
boekenwinkel de richting naar een bakker gaan vragen. Daarna ging
het terug langs de Nete, richting Lier, en vanaf dan was het stilaan
thuiskomen op bekende wegen. Bij Lier kruiste ik nog een koppel
fietsreizigers, ik ben dus niet alleen onderweg. En zo kwam ik uiteindelijk echt thuis.
Vanavond nog even genieten van moeders keuken en een (voorlopig)
laatste Belgisch biertje. Morgen naar het buitenland.
Het is zover, we zijn weer onderweg Ik
ben er vanmorgen op tijd aan begonnen. Omstreeks 8 uur beginnen laden
en even later op weg, de eerste kilometer begeleid door Harry. De eerste kilometers liepen, logischer
wijze, over bekende wegen, in dit geval een route die ik wel eens
volg richting Kluisbergen: via Beselare en Moorsele richting
Bissegem, even langs de Leie tot Kortrijk, langs de achterkant van
het station en over het fietspad langs de spoorweg naar Zwevegem en
vandaar langs het kanaal naar de Schelde. Kluisbergen liet ik vandaag
rechts liggen, in plaats daarvan ging ik nog een tijdje verder langs
de Schelde tot Oudenaarde. Het Ronde van Vlaanderen centrum stond
niet op mijn programma maar ik was wel van plan om even rustig rond
te kijken en eventueel iets te eten in Oudenaarde. Dat is echter niet
zo erg gelukt, het was me een beetje te druk wegens marktdag. Wel
even tot in het begijnhof geweest. Voor de rest zal ik nog eens
moeten stoppen op de terugweg, als het geen donderdag is. Vanaf
Oudenaarde heb ik mijn GPS de route laten bepalen. Dat lukte
aanvankelijk vrij goed, tot hij me tegen Ninove (tot waar ik volgens
niet helemaal moest gereden zijn) toch weer het veld in wou sturen.
Ik heb dit ontweken door nog een eindje verder naar Ninove te rijden
en van daar richting Denderhoutem, waar de GPS me wel vlot tot aan
camping Reamarik bracht. Toch heb ik weer de indruk dat mijn GPS me
niet echt de kortste route voorschotelt. En zo zit de eerste dag
er alweer op en het was best een goede dag: wisselend bewolkt maar
droog en de wind vanachter. Tot slot nog enkele cijfers. Ik heb
al dikwijls vragen gekregen over het gewicht van mijn fiets dus heb
ik vanmorgen een en ander gewogen en dat was toch even schrikken. De
fiets op zich weegt, met volle drinkbussen, zowat 20 kg en de
bepakking kwam in totaal op ruim 40 kg, toch een stuk meer dan ik
verwachtte. Dit is wel het uiterste maximum, omdat ik met (over)volle
mondvoorraad vertrokken ben. Laten we dus even naar onder afronden en
zeggen dat ik met een fiets en bepakking onderweg ben waarvan het
gewicht schommelt tussen 55 en 60 Kg. Mijn eigen gewicht stond
vanmorgen op 69 Kg, daar kan ik toch best niet té veel van
verliezen.
