Gisteren namiddag dan nog maar eens door Wroclaw gewandeld. Een beetje op kabouterjacht geweest ook. Ik heb er nog een tiental gespot en denk dat mijn totaal tegen de 25 moet zitten. Volgens 't schijnt zouden er meer dan 100 zijn.
Hoewel het deze morgen weer geen lekker fietsweer was ben ik vandaag toch maar doorgegaan, alweer iets later dan gewoonlijk en wat extra omdat op zondag de bakker ook wat later is. Vlotjes de weg uit Wroclaw gevonden. Geen enkele hapering, direct in de goede richting. Dat was ook het enige dat vlotjes ging vanmorgen. Verrassend genoeg heeft die extra rustdag Wroclaw me schijnbaar geen deugd gedaan, niet erg goed geslapen ook. Alleszins wou het vanmorgen echt niet vlotten en de omstandigheden hielpen ook al niet. Op het program stonden om te beginnen 80 Km pal naar het zuiden, met de wind uit zuidwest. Normaal zou je met zuidelijke wind een beetje warmte verwachten maar het is daar dus ook niet arm genoeg om de rest van Europa op te warmen. De eerste helft van die 80 Km waren dan ook nog niet erg inspirerend. Dezelfde lange, vrijwel rechte, saaie, ... weg, zonder ook maar iets interessants. Na 20 Km begon het licht te golven, normaal het vernoemen niet waard maar onder de omstandigheden ...
Na 40 Km, bij Strzelin, laste ik een kleine koffiepauze in. Hier in Polen richt ik met daarvoor tot benzinestations. Ze zijn voldoende talrijk en hebben, meestal, een shop met de nodige snacks en broodjes en een koffiemachine. Bij deze gelegenheid had ik voldoende aan een koffie met een muffin. Schijnbaar deed die pauze me goed want daarna ging het al een stuk beter. De weg begon ook wat meer te golven, dat maakt het misschien iets zwaarder maar het brengt ook een beetje meer zicht, niet spectaculair maar toch al een stuk mooier. Ruim 20 Km verder wou ik die koffiepauze nog eens wat uitgebreider over doen. Het benzinestation had echter niet waar ik zin in had, ik zocht boterhammen en zij hadden enkel baguettes. Boterhammen, van die zachte driehoeken, gaan er tijdens zo'n rit bij mij wat vlotter in en de baguettes leken me ook nogal groot. Er werd nog een pomp aangekondigd aan de andere kant van het stadje, daarheen dus. Dit was echter een kleiner pompstation en zij hadden niet echt iets te bieden. Dan maar een van mijn eigen cereal-bars en nog een eindje doorgaan tot Paczkow, een stadje met nog een oude omwalling. Bij het verlaten van Paczkow kon ik dan eindelijk mijn uitgebreidere pauze nemen, met driehoekjes met ham en eieren. Dat gaf me ook voldoende energie om nog een 25 Km door te gaan naar Nysa. Bovendien mocht ik in Paczkow de koers wijzigen naar het oosten, wat het fietsen ineens nog een stuk vlotter maakte.
Een voor Nysa zag ik de aankondiging voor een camping, in tegenstelling tot enkele keren eerder besloot ik vandaag om niet eerst het stadje te bezoeken en maar te hopen op redelijk weer morgen vroeg.
Op de camping begon dan nog een apart verhaal. Na me geïnstalleerd te hebben ging ik eens een kijkje nemen naar het sanitair. De toiletten waren open, en proper, maar de douches waren gesloten. Een papier meldde dat de douches open zouden zijn van 16:00 uur tot 22:00 uur. Aangezien het zowat kwart na vier was dan maar naar de receptie op zoek naar een sleutel. De receptie bleek ondertussen echter gesloten. Een Nederlands koppel, dat even voor mij aangekomen was en met mij schijnbaar de enige klanten vandaag, wist me iets meer te vertellen. De receptie bleek vandaag slechts geopend tot 16:00 uur (dat had ik nog net gehaald). Enkel omdat het zondag is, in de week is ze helemaal niet bezet. Dan moet de klusjesman alles regelen, met wie zij ook al kennisgemaakt hadden. Die heeft echter een kantoortje aan het uiteinde van de camping, waar ook een strandje met wat drankstalletjes, een ijskraampje, enz. is. Samen daarheen dus. Met veel moeite het probleem uitgelegd en hij stuurde zijn loopjongen met ons mee naar een andere sanitaire blok, waar de douches eveneens gesloten bleken te zijn. De jongen dus helemaal terug om de sleutel te gaan halen en de douches te openen. WC's dus in een blok en de douches in een andere, en enkel de dameskant maar gezien de bezetting op de camping konden we dat wel regelen. Aangezien ik de hele dag gefietst had zou ik eerst gaan. Naar de tent voor mijn gerief, lekker onder de douche en ... geen water uit de douche. Ik besloot dan maar om het op te geven maar de Nederlanders zijn iets grotere doorzetters. Met de hulp van een woordenboek schreven zij de woorden: “geen water douches” op een papiertje en daarmee trok mijnheer terug naar de klusjesman. Terug de loopjongen, deze keer met de sleutel van de andere douches en eerst met succes getest op water. Weer nam ik de eerste beurt voor mijn rekening. Water was er nu wel, maar warm werd het niet. Alleszins ben ik lekker fris nu.
En zo zit ik nu terug tussen de fluitende en kwetterende vogels in plaats van het stads- en discogedreun.
De afstand was vandaag trouwens 104 Km.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3239147   

Een onverwacht vroege blog met een onverwachte titel vandaag.
Ik had gisteren goed op de lokale detailkaart gekeken om te zien hoe ik hier best vertrok. In praktijk ziet het er echter toch altijd een beetje anders uit en zo moest ik toch wat zoeken en al eens vragen. Toen het er naar uitzag dat ik eindelijk definitief de juiste richting gevonden had ... brak mijn ketting . Ik heb gelukkig wel een reserve mee.
Omdat ik al wat later aangezet was, vanwege het ontbijt dat pas vanaf 8 uur genomen kan worden en omdat er toch een behoorlijk lange rit op het programma stond en omdat ik nog maar een paar kilometer weg was en ... leek het me beter van terug naar de hostel te wandelen, een extra nachtje boeken en daar rustig alles afladen en uithalen wat ik nodig heb om mijn ketting te vervangen en dat liever daar te doen dan ergens gewoon langs de kant van de weg.
Ondertussen is de nieuwe ketting gelegd, mijn eerste ooit, en zullen we dit maar bijschrijven in het vakje ervaringen. Vooral als ze het houdt.
En nu zit ik dus opnieuw in mijn hostel te wachten op 2 uur om mijn nieuwe kamer te betrekken voor een extra dagje Wroclaw. Och, er zijn ongetwijfeld ergere plaatsen om te stranden en bovendien is het toch weer geen lekker fietsweer.
En dus krijgen jullie maar een paar extra Wroclaw foto's, met inbegrip van Solidarnosc die nog altijd actief blijken te zijn.
En voor morgen weet ik alvast de juiste richting om te vertrekken.

Toen ik gisteren eindelijk kon inchecken was het toch even schrikken toen ze zei dat de prijs 96 was voor 2 nachten, wat me toch nogal veel leek voor een hostel ... even vergeten dat ik in zloty-land was: 96 / 4 = 23,5 € wat me wel heel redelijk lijkt voor 2 overnachtingen met ontbijt. Ter vergelijking: Dresden was 25 € per nacht, wel met wat meer ruimte (de kamers zijn vrij krap hier, vooral voor iemand met mijn hoeveelheid aan bagage) en buffetontbijt.
Gisteren werd ik ook gedurende ruim een uur tot de wanhoop gebracht toen ik nog eens op internet wou en er maar niet in slaagde om verbinding te maken met de WIFI, terwijl de manager van dienst me verzekerde dat met het netwerk alles in orde was. Tot ik ten einde raad maar overstapte op de gasten-pc en er de manager moest op wijzen dat die ook geen verbinding had. Hij heeft toen het netwerk even heropgestart en toen was voor mij ook weer alles in orde.
Het centrum van Wroclaw is tamelijk compact en aangezien ik hier gisteren vrij vroeg was had ik eventueel de dag van vandaag hier kunnen laten vallen en gewoon doorgaan maar ik ben blij dat ik dit niet deed. Ik heb vanmoorgen een en ander van gisteren nog even rustig overgedaan en dan een beetje verder naar buiten afgedaald en daarbij nog leuke plaatsjes en details opgemerkt. Verder vandaag een beetje rustig de toerist uitgehangen: koffietje, taartje, ... en na de middag even wat rusten, het weer is toch niet zo aangenaam om zo maar wat rond te hangen maar naar wat ik verneem is dat elders in Europa niet beter.
Wroclaw heeft een beetje hetzelfde verhaal als Dresden, een heel mooie oude stad maar weinig is hier echt oud. Wroclaw werd op het einde van de oorlog, als een van de laatste sterke vestingen van de Duitsers, zwaar gebombardeerd en voor zo'n 75 % vernield.
Naast een oude stad is Wroclaw ook een universiteitsstad en een erg levendige stad. 's avonds misschien een beetje te levendig voor wie er niet aan deelneemt, zoals ik. Het bleef buiten toch vrij lang vrij luid.
En dan zijn er de kabouters van Wroclaw. Wat in het begin van de jaren 80 begon als ludiek protest tegen het gezag, door een groepering Oranje Alternatief, in de vorm van muurschildering van kabouters, op plaatsen waar anti-regeringsslogans verwijderd waren, over een protestmars voor de bevrijding van de kerstman tot een grote betoging ten voordele van de kabouters, iedereen gekleed met oranje puntmutsen is nu uitgegroeid tot kleine bronzen kabouters die, als je goed oplet, overal in allerlei gedaanten in het straatbeeld opduiken, als herinnering aan de acties van vroeger.
Tenslotte vandaag eens een woordje over “jeugd-”herbergen, waar wel eens wat misverstanden over bestaan. Vroeger was er 1 organisatie die alle jeugdherbergen overkoepelde: “International Youth Hostel Federation”. Heel vroeger was dat allemaal heel strikt gereglementeerd maar ze zijn al een heel tijdje mee gemoderniseerd, je hoeft zelfs geen lid meer te zijn van één van de nationale federaties om er te verblijven maar het geeft je wel een korting als je aangesloten bent. Toch vind men hier nog weinig jeugd. Enkel groepen van scholen, jeugd- en sportverenigingen brengen nog jeugd. Verder zie je er families, met kinderen, andere samenreizende groepen en de wat oudere individuelen, dezelfde die er pakweg 20 jaar geleden ook al logeerden. Ondertussen zijn er, vooral in steden met enige toeristische waarde, veel onafhankelijke herbergen gekomen die het voorwoord “youth” hebben laten vallen en dus gewoon overal “hostel” genoemd worden. Zij leveren eigenlijk gewoon hetzelfde als de jeugdherbergen maar hebben een meer moderne en ongebondenere uitstraling en het is hier dat je de jeugdigere reiziger tegenkomt. In één van deze onafhankelijke hostels logeer ik hier. Mijn kamergenoot in Dresden was ook al iets jonger dan ikzelf maar mijn 2 kamergenoten hier hebben samen waarschijnlijk zowat dezelfde leeftijd als ik alleen.

Ik heb uiteindelijk niet kennisgemaakt met de andere Belgen. Terwijl ik, half in en half uit mijn voortentje vanwege enerzijds de (lichte) regen en anderzijds geen vuur indoor, mijn potje zat te koken zaten zij al rustig (satelliet-)TV te kijken en dan even gaan aankloppen leek me een beetje overdreven.
Van de regen van gisteravond was vanmorgen niets meer te merken. Netjes alles droog, zelfs geen dauw, dus alles netjes droog ingepakt voor de volgende 2 nachten. Toch was het geen aangename dag, daarvoor was er echt wat veel, koude wind.
De route was vandaag al even simpel als onaangenaam. Zowat 45 Km over de behoorlijk drukke weg van Swidnica naar Wroclaw, die bovendien niets te bieden had (de foto's zijn er vier die ik vanmorgen in Swidnica nog nam een één bij het binnenrijden van Wroclaw).
Een grote stad naderen is altijd onaangenaam en vandaag was niet anders. Eens ik door de rand, met alle mogelijke grote winkeltoestanden (IKEA, OBI, Decathlon, ...) en KFC, Mc Donalds (lunchstop, je zou ervan verschieten hoe lekker zo'n Big Mac soms kan zijn), heen was viel het weer wat beter mee. Toch was het van daar nog een heel eind. Toen ik het centrum echt naderde heb ik de GPS nog eens in gang gezet en hij deed behoorlijk zijn job. Toch weer een kleine anekdote: Wroclaw wordt eigenlijk geschreven met een l met een klein streepje door, één van de bijzondere letters uit het Pools. Je kan die letter niet ingeven in de GPS maar hij erkent niet de gewone l dus moet je vanaf Wroc beginnen bladeren door een dikke honderd namen die ergens in de naam wroc bevatten, in alfabetische volgorde dus met Wroclaw ergens achteraan.
De GPS bracht met dus tot aan de hostel die ik voorzien had maar deze bleek echter volzet. Geen nood, er zijn er wel meer in Wroclav. Waarvan één aan de overkant van de straat, waar ik meer geluk had. Ik kan me wel pas om 14.00 uur inchecken maar de ontvangst was goed, mijn fiets staat binnen en ze hebben free-WIFI, dus is de blog ook ineens in orde. Ik kan met mijn eigen verbinding alles doen op internet alleen uploaden lukt zelden.
De kilometerteller stopte op 59 Km vandaag.
Morgen een dagje om Wroclav te bezoeken.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3172833   

Het weer was vandaag weer behoorlijk. Het is wel niet zo warm geworden, daarvoor was er net iets te veel (frisse) wind. En ondanks de weer wisselende bewolking bleef het ook vandaag (tot nu toe) droog, dat is schijnbaar meer dan wat men in België kan zeggen.
Vanmorgen eerst nog even terug naar het stadje gereden, ten eerste voor enige zaken die ik nog gemist bleek te hebben en ook voor nog enkele praktische zaken: brood (dat laatste brood dat ik in Duitsland kocht viel echt wel tegen) en extra geld uit de muur. (de eerste druppels beginnen nu toch te vallen, vanavond blijft het niet droog)
Na een kleine 5 Km passeerde ik terug langs de camping. De route was ook vandaag weer makkelijk te volgen en goed bewegwijzerd. De volgende 5 Km ging het nog even langs een grote weg, maar met degelijk fietspad. Daarna ging het terug over wat kleinere wegen naar Kamienna Gora en verder naar Walbrzych. Over de wegen vandaag overigens zeer tevreden, hier en daar (en dan vooral rond Walbrzych) wat minder maar in het algemeen volkomen in orde.
Ik had gisteren al gezien dat het hier in Polen al even flink golft als in Duitsland en ook dat er in de verte steeds hogere bergen te zien waren. Op kilometer 20 kreeg ik hiervan een voorproefje, een stevig klimmetje van een 5 Km. Verder bleef het dikwijls op en af gaan, soms vrij stevig maar het echt langere werk heb ik vandaag niet meer gehad. Toch verwacht ik de volgende dagen nog wel wat.
De route die ik vandaag nam had wat korter gekund maar die ging dan een heel stuk over een grotere weg en bovendien wou ik langs het kasteel van Ksiaz passeren en dan had ik vanaf de kortere route een stuk heen en terug moeten doen. Het kasteel van Ksiaz stond in Kamienna Gora, op zo'n 35 Km, al aangeduid maar in Walbrzych, op zo'n 10 Km, niet meer. Het was alleszins het bezichtigen waard. Het kasteel dus, Walbrzych was grotendeels slechts een vrij grijze industriestad. De route in het algemeen was echter wel best mooi.
Na het kasteel was het nog een 15 Km tot Swydnica, dat ik ook vandaag eerst even bezocht voor ik me naar camping 231 begaf voor m'n overnachting.
De kilometerstand was vandaag 92 Km.
We winnen trouwens met 3-2 van de Duitsers. Toen ik hier toe kwam was hier al een Belgisch koppel met een mobilhome, ik heb (nog) geen kennisgemaakt omdat ze al naar het stadje gewandeld waren. Later is nog een Duits koppel met een mobilhome aangekomen. Dat is de volledige bezetting van de camping, we zijn dus met 3 Belgen tegen 2 Duitsers.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3172831   

Om te beginnen eerst iets rechtzetten: ik heb zondag mijn vader een proficiat gewenst met zijn verjaardag ... onderweg heeft men wel eens tijd om na te denken en vandaag kwam ik, na 2 dagen , tot het besef dat we nog maar mei zijn en dat ik dus een maand te vroeg was ... over een maand dus nog eens proberen.
Vanmorgen opgestaan met zonnig maar fris weer, het was gisteren met die bewolking niet zo erg opgewarmd en toen die bewolking vannacht dan wegtrok is het behoorlijk afgekoeld. De enige nattigheid kwam echter van de dauw. In de loop van de dag zijn er dan wel wolken opgekomen maar niets om zich zorgen over te maken. Het was wel zo'n typisch wisselvallige situatie, in de zon en uit de wind lekker warm maar uit de zon en in de wind behoorlijk frisjes.
Vandaag in Herrnhut eerst nog even wat inkopen gedaan, dat was alweer geleden van vrijdag. Nu heb ik in het weekend wel niet veel nodig gehad maar het werd toch tijd om een en ander aan te vullen. Daarna ging het vlotjes via binnenwegen naar de Poolse grens. Om 10 uur was ik in Polen.
Mijn eerste dag verliep vlotjes. Mooi mijn route kunnen volgen en op alle nodige plaatsen de juiste wegwijzers. Via secundaire wegen ging het richting Gryfow Slasky. In het begin, een kilometer of 25, waren die secundaire wegen wel van heel bedenkelijke kwaliteit. Wel, meestal, asfalt maar met putten, herstelling over herstelling, afgebrokkeld, ... op het einde werd het wel beter. In Gryfow Slasky kon ik eindelijk geld wisselen in Zloty's, een mens is dat niet meer gewoon in Europa, of 100 m verder uit de muur halen, merkte ik daarna.
Van Gryfow Slasky ging het dan over een grotere weg naar Jelenia Gora. Toen ik bij het naderen van Jelenia Gora een aanduiding naar mijn camping zag staan heb ik die in eerste instantie genegeerd. Ik wou liever eerst, nu het goed weer was, het stadje even bezichtigen. Een erg mooi stadje overigens, in het bijzonder de markt met zijn oude gekleurde huizen en overdekte galerijen. Daarna ging het dus terug richting camping. Ondanks hier en daar een aanduiding kwam ik schijnbaar toch niet echt op het goede spoor en toen ik dan maar even inlichtingen vroeg kwam ik op een andere camping terecht dan deze die ik eigenlijk voorzien had, er zijn er hier dus meerdere. Deze ligt wel langs een vrij drukke weg maar de receptie was vriendelijk, mijn plaatsje is goed en de douche was lekker. We klagen dus niet over camping 130, waar ik mijn eerste Poolse nacht (ooit) doorbreng.
Door wat heen en weer rijden op het einde kwam ik toch al weer tot een afstand van 110 Km vandaag.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3172829   

Gisteravond zag ik het ineens in 2 snelheden donker worden, vanachter de herberg werd het gewone donker worden geholpen door naderende donkere wolken. Om 10 uur brak het los, een stevige regenbui. Met bakken viel het uit de lucht, gelukkig zat ik niet in mijn tentje.
Vanmorgen bij het vertrek, na nog eens stevig te hebben ontbeten, was alles weer mooi zonnig. Vertrek in korte mouwen. Dresden verlaten was makkelijker dan er in te komen, ook alweer geholpen door de goede ligging van de herberg en door het feit dat er op pinkstermaandag om 8 uur nog geen verkeer was. Ook de rest van de route ging vandaag erg vlot.
Het begon met een stukje langs de Elbe en daarna met een stukje terug langs de Elbe. Dit kwam omdat ik een brug te ver was gegaan, ze was afgesloten wegens werken. Na een 15 Km had ik te uiteinden van Dresden eindelijk echt verlaten. Ondertussen begon er al weer bewolking op te komen. Nog een uurtje later werd het duidelijk dat ik het ook vandaag niet droog zou houden, maar ik deed het toch. De wisselende bewolking was soms erg dreigend maar het bleef wel droog.
Van Dresden ging het naar Neustadt en dan, even in een boog over Chechië, naar Oppach. Dit was duidelijk een stuk dat erg geliefd is bij motorrijders, veel op en af met het nodige mooie bochtenwerk. Van Oppach ging het dan vlotjes naar Lobau en tenslotte tot Herrnhut waar de teller na 93 Km stopte voor een laatste nachtje in Duitsland, morgen Polen.
Ik passeerde deze voormiddag in een van de kleine dorpjes het pinksterfeest. De plaatselijke lustige muzikanten op een podium en de lokale bevolking aan lange tafels er voor. De orkestleider was net een nieuw nummer aan het aankondigen maar toen ik passeerde werd alles even stil, mij met mijn bepakking de berg op zien gaan was eventjes interessanter dan het feest.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3172825