Zaterdag 29 juli: Dokkum

Echt uitslapen kan je het niet noemen: de buurman van de Eau-de-Vie vertrekt om 8 u, eindbestemming een stad verder, want zijn dochter moet naar de tandarts (zijn er dan geen bussen naar Leeuwarden ?). Soit, tussen 2 buien gelukkig, meert Eau-de-Vie terug aan, en wij even later naast hen. 

Een chilly voormiddag, diesel aanvullen, meer dan nodig tijdens “staande mast varen”, bloggen, douchen… er staat nog steeds veel wind, maar na de enkele vroege buien, klaart het op, er daar is de zon. Heet is anders, maar zo zijn we al content. We kunnen s middags buiten eten, en nadien verkennen we het kleine vestingstadje Dokkum. Mooi verzorgd, vele bloembakken, knusse tuintjes en huisjes. Uiteraard gezellige winkelstraatjes.

We bezoeken een werkende windmolen op een van de bolwerken, klimmen de smalle laddertjes op, en omdat een Belgische molenaar zo geïnteresseerd was, werden de wieken stop gezet, zodat we ook het gevaarlijke topdeel (waar zich de bewegende delen bevinden) konden bewonderen.

We proeven op een terrasje het Dokkumer bier Bonifacius, genoemd naar de Engelse monnik die de Friesen kwam kerstenen. Het werd hem duur betaald gezet, want hij werd bij Dokkum vermoord, samen met 51 gezanten, in de 8ste eeuw.

Ik wandel nog even naar de Bonifacius Kapel, een impressionant halfopen kapel, halve ellips, waar 2.000 mensen overdekt een mis kunnen bijwonen, maar die ook regelmatig dienst doet als theater/concert zaal.

Samen met Lisette en Raoul gaan we na een ‘real American gin tonic’ en apero, uit eten in hotel/restaurant/café op de hoek, en behalve Kurt, laten we ons met 3 verleiden tot een “mosselpannetje”... Wat een ontgoocheling als je de Zeeuwse mosselen en de Belgische porties gewend bent. Koffie nemen we bij Eau-de-Vie,  en daarmee sluiten we ons gezamenlijk stukje reis af. Wij moeten verder, het werk kondigt zich snel aan en we hebben nog een flink stuk voor de boeg, letterlijk nu.