Dinsdag  18 juli: Køge - Klintholm : 41 M

We vertrekken om 8.15 u, platte zee, maar toch zeilen bij… eerst ruime koers, dat gaat nog niet te snel. Eens verder van het land, meer wind die vrijkomt, en sneller dus.

De eerste kaap en kliffen zijn die van Stevns Klint, hier hebben we gewandeld tijdens de heenreis. Nadien verleggen we koers, zodat we meer halvewinds varen. Even kan de de halfwinder erop, maar als die een kwartier zijn best doet, begint de wind aan te wakkeren, en mag die alweer ingepkt worden. We komen in ruimer water, er is meer golfslag, en we lopen nu 6,5/7 knopen… bij de volgende kaap, Møns Klint,  valt de wind weer weg, wegens beschutting, en we bergen de zeilen op. Nog even motoren tot de haven van Klintholm. 

Traditioneel een drukke haven, weten we van de vorige keren, wegens zijn strategische ligging, en we meren af aan de visserskade, aan grote camionbanden. Hiervoor worden onze afmeer-planken bovengehaald… ook deze haven loopt tegen de avond goed vol. Balena wordt ingesloten tussen pakketjes grote boten voor en achter, en daardoor wordt het moeilijk om nog naast ons af te meren…

Tegen 22 u is er rust in de haven, voordien behoorlijke deining en tamelijk onrustig.

Maandag 17 juli: Køge

Mooi weer terug vandaag, veel zon’ af en toe wat vriendelijke wolkjes. We gaan in de voormiddag winkelen met de kruiwagen, 35 liter mazout en ook naar de supermarkt, dus niet sleuren aan tassen en rugzakken.

In de namiddag een wandeling naar het kleine stadje Køge, met mooie oude vakwerkhuisjes, alles heel verzorgd. Enkele autovrije winkelstraatjes, en een pleintje waar traditionele volksdansen gedanst worden. 

Zondag 16 juli: Køge

Het is grijs en het regent… en dat zal voor heel de dag zijn, vrezen we.  Dan lassen we maar eens een zondagse rustdag in.

Beetje plannen (afstanden en routes) voor retour, foto's opladen, eindelijk haakwerk bovengehaald, beddengoed verversen en oprommelen. Het sanitair complex is zeer ruim en de douches zijn lekker warm, en inclusief. Dus nu eens niet op de teller kijken naar de resterende doucheseconden.

We lunchen aan boord en toasten op de helft van de vakantie, en voor ‘s avonds hebben gereserveerd in het vishavenrestaurant, genre Bom Dia / Wemeldinge… enkele oesters als hapje, Kurt kiest voor pladijs, en ik voor een fiske-soep. Ik krijg wapens zoals een knijptang en een kreeftenvorkje, een grote lege kom en een nat handdoekje: dat belooft !! Een groot diep bord wordt me voorgezet met inderdaad een soep met saffraan en  krabbepoten, King crab ook, scampi, garnalen, langoest…  ik ben er een tijd zoet mee !

Zaterdag 15 juli: Kopenhagen - Køge: 29 M

Terug de zon erbij vandaag… We maken ons klaar om Kopenhagen te verlaten, brugopening van 11 u. De havenmeesteres komt de laatste nacht ontvangen, en ik ga nog even naar de buurtwinkel,  het zou wel eens bbq-weer kunnen worden.

Weekenddrukte bij het buitenvaren van de stad, vele huurbootjes die al aant indrinken zijn, watertaxi's en waterbussen, en ook de platte kanaal-rondvaartboten. Na een halfuur motoren, draaien we het hoekje om en zien we alweer de grote Oresund-brug. De weinige wind die er is, blaast pal op kop. Maar als we we na een uurtje koers verleggen, kunnen we zeilen onder een lekker zonneke, maar verdorie, ondanks de zuidenwind, is het zeer fris. Bestemming is Køge, in de Køger Bucht,  gemakkelijk aan te lopen, het is een grote marina, mooie brede geulen en steigers. Uiteraard weer op z’n Scandinavisch aanmeren, grote lussen in de achtermeertouwen om over de palen te leggen en dan traag vooruit om van de boeg te stappen, of hopen dat er iemand helpt om de voorlijnen aan te nemen 😉…

We betalen aan de automaat, elke boot betaalt hier hetzelfde, nl. 135 kronen… dat is 18 euro, goedkoper dan de gemiddelde haven dan Zeeland…  trouwens de havengelden in Denemarken zijn nergens overdreven, max. dat we betaalden was 150 kr. Duitsland is trouwens nog goedkoper.

En ja hoor, er is hier een grillplatz met 2 grote ronde bbq’s, die elk verdeeld zijn in 4 kwart-roosters, die afzonderlijk te openen zijn, zodat er 4 aparte vuurtjes kunnen gemaakt worden. Ook een overdekte halfopen eetgelegenheid, met vele banken en tafels, allemaal zeer proper. En om alles te vervoeren hebben ze hier grote plastic kruiwagens met dubbele banden vooraan, zeer handig.

Vrijdag 14 juli: Kopenhagen

Gisteren hebben we douchemunten kunnen kopen van de vereniging waar wel een sanitair complex is…  We liggen hier op een fantastische plek maar op organisatorisch vlak kan er nog veel verbeteren in de Frederikshavn…  slechts 2 douches en dan gaat het traag natuurlijk.

Een beetje grijs deze voormiddag, we hebben nog vele plannen maar uiteindelijk wordt het een rustige citytrip-dag: we wandelen naar de kerktoren vlakbij, die heeft een spiraalvormige wandelgang tot net onder dak… dus een serieuze work-out eer we van daaruit  een fenomenaal zicht hebben op de stad en omgeving.

Donderdag 13 juli: Kopenhagen

Mooi weer, niet warm, wel zonnig en winderig. De fietsen worden bovengehaald, en we smijten ons tussen de Deense local bikers, een heleboel hoor. Ook vele toeristen die inschrijven voor de vele georganiseerde fietstochten om de Deense hoofdstad te verkennen. Wij doen het privé…  eerst even naar het centraal station om nog een planneke te bemachtigen, en dan naar verschillende leuke wijken. Moderne architectuur, afgewisseld met klassieke gerenoveerde buildings, urban sites in volle ontwikkeling, en weinig autoverkeer. Er heerst in deze stad een zeer laag stress-gehalte als je ‘t mij vraagt. Misschien omdat het vakantie is ?

Een goede tip van Kopenhagen-kenner Niki doet ons belanden in Torvehallerne, dat omschreven wordt als een super markt, en neen, geen supermarkt. Het is een trendy site, met 2 hallen die samen meer dan 60 individuele “winkeltjes/kraampjes” overdekken, een voor een delicatessenzaken en specialiteiten : van vis, over vlees/charcuterie, koffie, ijs, brood, kaas, oliën, tapas,... Wij kiezen voor een Deense hap, nl. Smørrebrød, en een lekker Italiaans ijsje alla liquirizia (zoethout/nog nooit eerder geproefd, superlekker!).

Verder gefietst noordelijk, een andere hippe wijk, via het Koninklijk Paleis, Amalienborg, langs de kaden tot het standbeeld van de Kleine Zeemeermin.  Opnieuw veel toeristen,  temeer omdat hier nu ook 4 grote cruiseschepen aangemeerd zijn. Verder via het omwalde fort; op de zonnige kadeterrassen zit veel volk, gewoon te babbelen, te drinken, gezelschapsspellen te spelen.

Volgende bestemming is de alternatieve en ooit beruchte “Vrijstad Christiania”, in 1970 uitgeroepen als onafhankelijke enclave door een aantal krakers die een leegstaande militaire kazerne bezetten. Softdrugs, marihuana en hasj,  worden hier openlijk aangeboden, en je zou al bijna high worde van geur alleen. Het is allemaal nog heel alternatief, vele huisjes zijn met gerecycleerd materiaal gemaakt, erg hygiënisch zal het niet zijn. Wel een groene omgeving, park en bos, en omgeven door water… speciaal alleszins. Vlak erbij stoppen we bij een klein wijkfestivalleke voor een aperitiefje, en aansluitend fietsen we naar Paper Island waar na de sluiting van een papierfabriek een Street Food Hall gecreëerd werd. Druk en iets te toeristisch, maar toch meegemaakt dus. Het is er wel mooi zitten over het nieuwe theatergebouw,  en We pikken de laatste zon nog mee.

Woensdag 12 juli: Rodvig - Kopenhagen: 34 M

We wilden op tijd vertrekken vandaag, maar om 4 u is Kurt al wakker, en het is al licht, dus ja, waarom ook niet. Er is regen voorspeld tegen de middag, misschien houden we het wat langer droog dan.

Om 5 u zijn we de haven uit, eerst nog even dichtbij de kliffen waar we gisteren wandelden en dan koers 25 graden en enkele uren op motor, ik blijf binnen en probeer nog wat te slapen. Rond 8 u, ontbijt, en genoeg wind zodat er gezeild kan worden.

We bevinden ons hier op een boogscheut van Zweden, we zien de bekende Oresund-brug van de televisieserie The Bridge, maar varen er niet onderdoor… misschien in de retour als we Malmo zouden aanlopen, dat weten nog niet.

Ondertussen komt de Deense hoofdstad steeds dichterbij. In het laatste stukje zee passeren ons drie kleine militaire schepen, en Kurt salueert met de landsvlag. Normaalgesproken salueert het militaire schip terug door zijn vlag even naar beneden te halen als teken van (ik neem aan vredelievende) herkenning. En ja hoor, de vlag gaat keer op keer neer en terug op.

Het regent nu wel, spijtig want onze eerste foto's zullen dus zeer grijs zijn. 

We willen in een centrumhaven liggen en varen dus voorbij de kleine zeemeermin, enkel vanaf het water te herkennen door de bussen en drommen mensen die er staan. Sinds enkele jaren is er een nieuwe brug gebouwd, die staat wel op onze digitale kaart, maar niet in de pilotboeken die ik heb. Voor die brug moeten we links inslaan,om dan via een ander klein bruggetje de Frederikshavn binnen te varen. Geen idee hoe je deze brug moet oproepen… er staat nergens iets genoteerd… op dat moment, 11 u., wordt het rood voor de voetgangers, en wordt de brug geopend, er varen zo’n 8-tal boten buiten, en wij dus alleen binnen, op zoek naar een plaatsje, liefst een box.  Die vinden we snel, en een hulpvaardige buurman neemt de meertouwen vooraan aan.

Tijd voor koffie en omelet! Eigenlijk constateren we nu pas dat vooraan een rood bordje hangt, met naam Loffe erop, en de datum van vandaag.  Deze box is dus gereserveerd. Kurt stelt voor om meteen te verleggen, want aan de overkant is een box leeggekomen (brugopening 12 u), en die staat wel op groen. Dus hop terug los en in de andere box. 5 minuten later zien we motorboot Loffe zijn gereserveerd plaatske innemen. Net op tijd dus…

Om een eerste indruk van de stad te krijgen, maken we een wandelingske naar Nyhavn,  het meest typische stukje haven van Kopenhagen, maar daar kunnen slechts enkele boten langs de kaden liggen, en het is er bovendien veel drukker dan waar wij nu liggen. Het is nog altijd grijs, ook wat fris, maar we wagen ons toch aan een toeristisch boottochtje over de kanalen, met uitleg van een gidse. Altijd leuk op het water 😎… in de Frederikshavn ligt een mooie Everson,  die vaart onder Belgische vlag… haha.

Dinsdag 11 juli: Rodvig

Als de eerste boten vertrekken, worden we wakker, en zodra een box vrij aan de overkant, verleggen we ons en kunnen we ontbijten. De havenmeester is er ook op tijd bij maar omdat we nog geen Deense kronen hebben, beloven we om na het ontbijt aan de havenautomaat  te gaan betalen. Zo gezegd zo gedaan, en met de code van het douchegebouw willen we aansluitend gaan douchen. Maar dat is buiten de waard gerekend, want om te douchen heb je een stuk van 5 kronen nodig… dus op zoek naar een bank of een bancontact-automaat… na een halve dorpswandeling vinden we de automaat maar daarmee heb je natuurlijk nog geen munten. Nog enkele mensen aangesproken en uiteindelijk, na ca. 45 min. eindelijk de douche in.

Ook hebben we na een aantal wifi-loze dagen ook terug internet dichtbij de haven. Zo kan ik bijna een week achterstallige blogberichten posten…

Tegen de middag beginnen we aan onze wandeling richting Stevns Klint. Het is een klifwandeling, boven de witte krijtrotsen en kliffen, vergelijkbaar met die van Møns Klint, alleen minder hoog. Een mooi pad, langs weiden en velden, met prachtig panorama op de oostzee. We zien zelfs Mons Klint liggen.  We passeren een oude krijtgroeve, die nu dienst doet als culturele site, en nadien komen we bij Stevns Fort. Deze militaire basis werd in het geheim en ondergronds gebouwd in 1953 ten tijde van de koude oorlog om de vijand, de Russen en Oost-Duitsers dus, in de gaten te houden. Er werd een gangenstelsel van ca. 1,7 km uitgebouwd, en er was zelfs een hospitaal voorzien. Sinds 2000 is het een museum geworden. Verder langs de kliffen stappend, komen we bij Stevsn Museum, maar dat laten we passeren, we gaan een koffie met gebak nuttigen.

Er blijkt hier ook een toeristische bus te zijn, type hop on-hopoff, bovendien gratis, en we maken hiermee nog een toer, en zo arriveren we om 17u30 terug in Rodvig. We zijn bovendien vlakbij de supermarkt, dus kunnen we nog brood en wat fruit meebrengen.

Maandag 10 juli: Vejrø - Rodvig: 49 M

Ochtenddouche wordt vervangen door een plons in het water, toch kouder dan gedacht, 18 graden. Een grijze dag kondigt zich aan. Kurt haalt het anker op, en we vertrekken. Ontbijt onderweg, geen wind op het moment dus motoren.

Het Smallands vaarwater is op bepaalde momenten echt zeer smal en ondiep, het is werkelijk belangrijk om goed de boeienlijnen te volgen… We varen onder 4 grote bruggen door, allemaal hoog genoeg.

We meten regelmatig dieptes van minder dan 2 meter, maar wellicht is dat te wijten aan de hoge zeegrassen… de snelheid kunnen we wel behouden dus genoeg diepte. Uiteindelijk begint het te regenen, we zetten de motorverlichting aan, zeilen zit er vandaag niet meer in.

Om 19 u lopen we de haven van Rodvig aan, die zit goed vol, en we leggen ons naast een grote Finngulf in de visserijhaven…

Zondag 9 juli: Spodsbjerg - Vejrø: 20 M

We dachten dat we hier rusig zouden slapen, maar ‘s nachts arriveren hier nog verschillende boten, en Kurt staat op om nog een boot te helpen… ‘t zijn Russen die varen onder Duitse vlag.

Een mooie zonnige zondag, niet te veel wind. Eerst even naar de supermarkt, en op zoek naar Deense kronen. Die kan ik dus niet in de winkel extra scoren, gelukkig kan je bij de havenmeester met bankkaart betalen.

We vertrekken richting Smallands vaarwater. Eerst op motor, weinig wind en we steken twee vaarroutes over. Dan komt de halwinder boven en die kan er een behoorlijke vaart inhouden. Omdat het doel niet te ver is, moet dat lukken voor vandaag. Wegens zeer zonnig en warm zoeken we een ankerplaats. Het wordt de zuidelijke kust van eilandje Vejrø. Op 3,2 m valt het anker om 16 u., en we hopen hier een rustige avond en nacht te hebben.

Kurt blaast de bijboot op, en roeit naar de wal, even checken of we hier kunnen bbq-en. In de eerste rit neemt hij al het tafeltje en de stoeltjes, en de bbq mee… dan, rit twee, ikke erbij en eten en drinken, een hele operatie dus 😃…

Zaterdag 8 juli: Möltenort - Spodsbjerg: 42 M

We worden pas wakker om 9u30… warm, nog wat bewolkt, Kurt vult mazout aan en gaat nieuwe halen.

Alles wat op orde, ze geven wel wind vandaag, dus reefje erin. W4/5 later ook vlagen tot 6… We gaan halve wind varen tot Spodsbjerg op eiland Langeland… iets meer dan 40 M.

In de Kieler Förde is het zoals altijd behoorlijk druk, wat anders dan de afgelopen dagen. Maar eens hieruit, fantastisch zeilen.  Zon, wind, beetje golfslag, de Kieler Reede over, één groot rak halvewind tot het zuiden van Langeland,  en dan nog 18 mijl scherper tot de aaningang. De reef is er even uit geweest maar na nadien toch maar terug erin… We hebben de 42 mijl in 7 uur afgelegd, om 19 u varen we één van de vele boxen in.

Vrijdag 7 juli: Friedrichstadt - Möltenort: 68 M

Lekker geslapen, ochtendgrijs, maar al warm. Enkele eenzame druppels. We kunnen pas na laagwater vertrekken, om 10u45 liggen we in de sluis van Friederichstadt.  

Op het programma: eerste 3 mijl nog de getijden Eider tot sluis Nordfeld, bellen en de sluis staat dan open - 10 euro, een brug in Pahlhude, sluis Lex Fähre - 5 euro, omdat we met 2 boten schutten, en dan nog de sluis van Gieselau - 10 euro… nog nooit zoveel betaald voor sluizen. Dit stuk was 35 mijl, wel een mooi stukje natuur, ontzettend rustig, slechts een drietal motorbootjes gepasseerd, en ook langs het water weinig beweging wegens geen wandel- of fietspaden, wat wel het geval is op het Kielerkanaal. 

De laatste sluiswachter waarschuwt dat het morgen wel eens heel druk kan worden aan de sluis van Holtenau,  op het einde van het Kielerkanaal.  Misschien lukt het ons nog om vandaag die sluis te halen. Dwz nog 30 mijl à 6 knopen, zou moeten lukken voor 22 u, nadien mag je niet meer varen op het Kielerkanaal.  

En ja hoor, het is rustig op het kanaal, en het vlot goed, we roepen de sluis op. We moeten aan de nieuwe wachtsteiger, noordelijke oever, afmeren en wachten omdat er nog drie beroepsschepen moeten binnenvaren. Daarna mogen wij en nog een ander zeiljacht de sluis invaren, het is donker ondertussen, en in de verte, boven de stad, horen we vuurwerk.

Om 23u15 varen we de donkere Kieler Fjord in. Nu nog 2 mijl tot Möltenort,  een gekend haventje. We vinden hier snel een lege box… een lange dag was het, met 5 sluizen, een brug en 68 mijl op motor, maar lekker warm en nog een mooie avond op de koop toe.

Donderdag 6 juli: Tönning - Friedrichstadt: 9 M

We lagen na 1 uur pas in bed, en Kurt heeft de wekker gezet rond 3 u om dan even de lijnen en de ligging te checken.  Om het uur worden we even wakker, ingebouwd automatisme als het ware, wanneer je niet gewoon aan het drijven bent. Om 5 u in de ochtend beweegt Balena niet meer, en liggen we met de buik in de modder, een raar gevoel op een boot… dieper zakken kunnen we niet, en zo slapen we nog even tot 7 u. Het is prachtig weer, en we staan  op zodat we de omgeving met laagwater kunnen bewonderen. De haven is omgetoverd tot een modderige brij, de lokale bootjes zijn wellicht minder diepstekend dan wij, want er zijn er toch een aantal die wel lijken te drijven of waarbij enkel de kiel vastzit.

We wandelen door het dorpje, zeer gezellig, en vinden een mooi Gästehaus waar ook niet-gasten kunnen aanschuiven voor het ontbijtbuffet. We zijn de eersten😄 en installeren ons in de mooie tuin.

Op de retour even in de viswinkel voor enkele specialiteiten en aansluitend douche en betalen bij de havenmeester.

Rond 10 u 30 drijven we terug, maar we moeten nog tot de middag wachten eer we kunnen vertrekken. We hebben trouwens bij laagwater de streep gezien op de ondiepte in de havengeul die wij gisterenavond gemaakt hebben. Straks dus meer bakboord houden om deze ondiepte te vermijden.

Om 12 u gooien we los, en bellen we de eerste brugwachter op, ze werken hier niet meer met de marifoon. Na de opening volgen we de getijden Eider dus opnieuw stroomopwaarts, het is wel dieper dan gisteren, maar het is duidelijk dat de rivier niet echt meer tot doel heeft om veel toeristen aan te trekken… soms 10 m diep en een bocht later amper 3 m. De oevers gelijken op de Engelse rivieren, genre Roarch en Crouch, vele broedvogels, schaapjes, runderen, en riet.

Na 8 mijl moeten we de spoorbrug oproepen voor passage (de brugwachteres belt me terug om het uur af te spreken)  en dan is het slechts een ½ mijl tot de sluis van Friederichstadt.  De laatste boei, een kardinaal, nemen wij fout, foeifoei, en vast zitten we: de dieptemeter gaf even slechts 1 m aan !! Snel in achteruit, en de nieuwe motor kan ons eraf halen. Chance dus, de sluiswachter zag het gebeuren, en zei dat er vorige week een boot 24 uur vastlag op die plek !

De haven is toegankelijk via een onooglijke toegang tussen bomen… twee keer kijken, maar ja hoor, hier moeten we rechts in. Net breed genoeg om geen boomkruinen in de mast mee te trekken.

We meren af in een grote box, tussen palen, naast een grote Bavaria die blijkbaar niet terug is van een rondje Mediterrannée aan de gastenvlaggen te zien.

Tijd om het “Hollandse” stadje Friederichstadt te bezoeken. Deze bijnaam is te wijten aan de Nederlandse immigranten; in de 17de eeuw kwamen zogenaamde remonstranten zich hier vestigen, ze werden als tweederangsburgers behandeld in het thuisland, en konden hier hun handelstalent uitspelen. Daarbij werd ook het stadje een Hollands uitzicht gegeven, enkele kanaaltjes en grachten en de marktplaats is omgeven door typische trapgevels.

Woensdag 5 juli : Helgoland - Eidersperrwerk en dan Tönning: 42 M

Een zeer rustige nacht in deze haven, we hadden het anders verwacht. Na het ontbijt gaan we onze plichten betalen, dit is een staatshaven, en het zijn hier ambtenaren.

Toch nog eens de wandeling langs het mooie kliffenpad. We zijn hier 3 jaar geleden geweest, maar toen kwamen met per ferry vanaf Cuxhaven.  Het blijft een fascinerend zicht al die Jan-van-Genten en de duizenden nesten verzameld op enkele klifrotsen. En stinken dat dat doet… Lange Anna is een eenzame rotspunt die het einde van het eiland aftekent, zeer herkenbaar en helemaal rood… 

De retour is uiteraard via een tax free shop en zo zijn we klaar tegen de middag om rond 13 u te vertrekken, iets vroeger dan halftij (iets te vroeg zal nadien blijken). 

Bestemming, eens wat anders dan het Kieler Kanaal,  nl. via de Eider en het Eidersperrwerk tot stadje Tönning. Onze buurman van de Sundancer vond deze route geen aanrader, alles plat zei hij. We willen het zelf zien !

Het is mooi zonnig, en weinig wind, het wordt motoren, en we houden de snelheid erin, 6 knopen door het water. Kurt houdt zich even bezig met foto's en lezen, ik maak wat te eten en bak ook fruit/pittenkoekjes, kwestie op wat om handen te hebben. 

Bij de aanloopton van de Eider,  sneller dan voorzien, neemt de diepte snel af; bij 2,4 m beslissen we om een tijstop te maken, want we kunnen de volgende ondiepte van 0,5 m toch nog niet over. Dus anker klaarmaken, en bij de boei 7 gaan we net buiten het vaarwater liggen. Het is dan bijna 18 u, en voor de zekerheid zetten we de wekker op 20 u. Dus tijd om wat te eten en af te wassen. Gelukkig is het mooi weer en niet te veel wind. Qua drukte is het heel simpel, we zagen 2 vissers, en dat was het dan ook.

Om 20 u ankerop, en met 2 knopen stroom varen we de boeien volgend, de ondieptes over. Op enkele momenten varen we volgens onze plotter gewoon over de zandbanken, dit waddengebied is zeer erg onderhevig aan verschuivingen, zelfs de Navionics kaart van 2017 is niet actueel. We volgen uiteraard de boeienlijn. Om 21.30 u zijn we bij het Eidersperrwerk, een kleinere uitvoering van de Oosterscheldekering, maar met hetzelfde doel, nl. bescherming van het hinterland tegen extra hoogwater en stormen… We hebben de sluis al opgeroepen, zodat die meteen opent als we eraan komen. Op 10 minuten zijn we geschut, de zon valt in zee, en dan gaat het snel, het wordt snel frisser, de boeien zijn hier niet verlicht, en het wordt steeds moeilijker om ze te vinden, het had niet veel later mogen worden. 

Bij het binnenvaren van Tönning volgen we de instructies van de havenmeester die ik deze middag al gebeld had, en toch meten we in de geul amper 1,5 m water, vreemd want we steken 1,85 m diep… We vaarden inderdaad door de blubber, beetje extra gas, en we meren de boot af langszij de kade, bij de Engelse antieke kraan. Nog even de benen strekken in nachtelijk Tönning,  maar geen open café meer te vinden. Lijkt hier wel mooi te zijn, rest voor morgen.

Dinsdag 4 juli : Norderney - Helgoland: 45 M

Gisteravond stonden voor onze boot 3 mannen te babbelen, 2 van hen kwamen vanuit st Annaland,  we herkenden de clubvlag. De derde sprak ook Zeeuws, groot en grijs, en Kurt had al enkele keren gezegd, die lijkt zo hard op Gerard,...  Uiteindelijk toch even polshoogte gaan nemen en ja hoor, de Zilte Zee van gepensioneerde BASF-werknemer lag enkele boten voorbij ons, en al een dag langer dan wij. 

Vandaag vertrekkersdag, maar eerst nog werk aan de winkel: fietsen inpakken, nog even naar de supermarkt, kleine poetsbeurt. De windvoorspellingen zijn afnemend, NW 5 naar 4, en dan misschien nog minder. Ook de golven zullen snel minderen.

Vertrekken uit Norderney is ook weer spannend natuurlijk. Deze voormiddag zijn er al velen vertrokken, en om het meest voordeel te halen uit het getij, vertrekken we een uur voor laagwater. Dit heeft wel tot gevolg dat we met laagwater bij de ondiepe geul van de Dovetief zullen zijn, maar de havenmeester bevestigde dat er

1. Gepeild werd op 2,3 m laaglaagwater

2. Dat er door de noordwestenwind sowieso nog 20 cm bijkomt.

Het eerste uur is dus op motor, indewind en voorzichtig sturend op de boeien. Enkel het gereefde grootzeil erbij als steun. Er staat nog een flinke zeegang, af en toe enkele opeenvolgende grote golven zijdelings nemen, en op de meest kritieke moment zien we 2,7 m diepte. Minder moet dat niet zijn met dit weer 😜…

Eens daar voorbij, fok open en richting Boei TG9, om nadien Helgoland aan te lopen. De  reven gaan er snel uit, en we zeilen ruime wind en zonder veel ander verkeer. Bij het einde van de traffic lane, loeven we op en zeilen aan de wind tot onze bestemming. 

Om 21.15 varen we voor het eerst met onze eigen boot het rode eiland aan. Nog geen stapels boten zoals je meestal leest, we hebben keuze, en meren als derde naast twee Nederlandse boten af…

Maandag 3 juli : Norderney

Nog steeds heel veel wind, in de haven meten we vandaag tot 25 knopen. Dan moet je niet in de Duitse Bocht zijn… er is trouwens zeer weinig beweging in de haven.

Kurt vult onze mazouttank en gaat aansluitend 45 liter diesel kopen, dat gebeurt in drie ritten, karretje achter de fiets. Ik hou me bezig met een wasje draaien en drogen, en dat neemt al een heel deel van de dag in beslag, want er zijn nog een boel mensen die dat willen doen, en zo moet je er snel bij zijn om een lege wasmachine te bemachtigen.

Ook nog wat lezen en mogelijke plannen maken voor de volgende dagen. Grote vraag: via Limfjord en Hals, aan de oostkust van Jutland naar het zuiden, of via Eiderkanal,  en dan Kieler Kanal. Beiden hebben voor- en nadelen. Tijd, en weerberichten,  zullen wel raad brengen.

Het regent niet maar het blijft de hele dag bewolkt.

Zondag 2 juli : Norderney

We dachten dat het 7 uur was, maar het blijkt al 9 uur te zijn. De tijd gaat snel op vakantie. 

Na het ontbijt haalt Kurt de fietsen boven, het is bewolkt maar droog, en we vertrekken richting de Weisse Düne. Norderney is een oud kuuroord, er is nog steeds een zeer chique badhuis, met sauna's en thalassomogelijkheden. Een “bijhuis” bevindt zich op het FKK strand, op zo’n 8 km afstand en die overbruggen we snel per fiets. Op het strand bevindt zich Oase, met twee eenvoudige sauna's maar met een prachtig zicht op de bruisende noordzee, ttz nu met deze aanlandige noordwestenwind is ze zeer hevig. Er zijn ligbedden, douches en een kleine snackbar, en elk uur vindt een opgietsessie plaats. Afkoelen gebeurt uiteraard in het grootste natuurlijke zwembad, de zee 😜… het is laagwater bij onze eerste saunabeurt, en het is wel even stappen, temperatuur van het zeewater is 18 gr, gelijk aan de buitentemperatuur dus. Zalige verfrissing dus.

Zaterdag 1 juli : Norderney

Een donkere ochtend en nog regen. We slapen wat uit, maar rond 11 u trekken we onze wandelbotinnen aan, en met de paraplu in de hand wandelen we via de boulevard naar de stad. 

Tegen de middag klaart het op, we drinken een koffietje met zicht op zee, en gaan dan lunchen in onze vaste stek, vishuis Le Pirate, eigenlijk een veredeld visfrituur, maar ook lekkere niet gefrituurde gerechten.

Vrijdag 30 juni: Borkum - Norderney : 36 M

Regen als de wekker gaat. Vertrekken of niet ? En ook veel wind. Beetje nerveus over de steiger, nog even meteo bij het havenkantoor via internet, en raad over dieptes van het wad bij de havenpolitie… We blijven bij het besluit, via zee.

Zeilpakken en jassen aan vandaag, want het zou de ganse dag regenen, misschien zelfs onweren. Ook 2 reven in het grootzeil.

Vertrek om 8u50, in de wind op motor, bonkend en stampend, stroom mee, wind tegen, elke zeiler weet wat dit is, tot we het rifgat voorbij zijn en alle ondieptes rechts laten liggen. Eindelijk motor uit, zeiltjes bij, en niet te snel naar Norderney,  want er moet genoeg water staan. Hier is het rustiger, autopilot doet zijn werk, maar het blijft de hele dag regenen. We wisselen af, ieder een uurtje binnen en dan uurtje buiten 😁.

Om 14 u naderen we zoals berekend de aanloop van de Schluchter, de westelijke ondiepe geul voor Norderney. Spannend ! Maar opkomend water, en er staat nu 2 m bij, dus normaal minstens 4,3 m. Toch met de wind die er stond vandaag, weten we niet goed wat de “sea state” (deining en golfslag) zal zijn. We vinden de eerste boei S1 en dan is het zoeken naar de aansluitende rode boeienlijn langs de ondieptes. We hebben vandaag niemand op het water ter gezien, en nu komt vanuit de Schluchter de werkboot Hans met een groot ponton aangevaren. We roepen hem even op, over passage langs elkaar, en informeren naar de diepte. Hij heeft niet minder dan 4 m gezien, en de golfslag valt hier goed mee. Gerustgesteld zeilen we enkel op grootzeil verder, en eens die ondiepte gepasseerd, is het terug in diepwater langs de boulevard tot de haven van Norderney. 

Fier over deze tocht varen we om 15 u. als twee waterkiekens een lege box binnen. Met dit weer moeten we geen hulp verwachten. We monteren meteen de kuiptent en hangen de natte spullen te drogen.

De havenmeester haalt meteen de Belgische vlag boven, en noteert Balena als het 17de Belgische jacht van dit seizoen.

Donderdag 29 juni : Vlieland - Borkum: 72M

Loeiende wind als we wakker worden. Maar we weten ondertussen dat dat hier vaak het geval is, toch vertrekken dus, het Is 6u40 en gelijk met ons nog 2 andere zeilers.

Eerst dus het rifgat buiten, altijd een beetje spannend en woelig, op motor want te scherp hier. Eens voldoende diepte, zeilen bij, ongereefd, en met ruime wind en stroom mee, rustig zeilend. Het wordt zowaar warm, wind wordt half en Kurt installeert de halfwinder voor een aantal uurtjes. Als de wind forfait geeft, nog even met motor. 

Om Borkum aan te lopen, terug wat meer aandewind, nog een uurtje op zeil, en dan het Fischerbalje binnen en in de Burkana hafen vinden we snel een vrije box, neus in de wind.

De buurman van de Femte uit Grou helpt ons aanmeren, zeer vriendelijke man, vraagt of we van het wad kwamen. We babbelen nog wat over dieptes en ondieptes, en hij raadt aan om goed voor te bereiden als we dat ook overwegen, bv tot Norderney.

We wandelen naar het restaurant van de andere haven, bekend voor de visspecialiteiten en bestellen onze eerste Finkenwerder Speckscholle,  een flinke pladijs met spekjes gebakken, salade en gekookte aardappeltjes, super!