Vrijdag 6 juli – Saint-Malo – Saint-Héllier / Jersey

Wekker om 6u30, we vertrekken met de eerste of tweede sluis naar buiten. Ontbijt en warme kledij aan, het ziet ernaar uit dat het vandaag flink kan regenen, we zijn voorbereid…

Als we even voor 8 uur losgooien, maken we nog een fotorondje in het Bassin Vauban, langs de 3 super tall ships, waarop de Dar Mloziensky alle crew-leden op het appél zijn om de vlag te groeten. Sluis door met 2 andere Belgische boten, en dan de geul in om St. Malo te verlaten. Het ziet er helemaal anders uit dan toen we hier aankwamen, nu platte zee, toen flinke golfslag. En we zien hier een groepje van een vijftal dolfijnen. Bijna geen wind, de eerste uren zijn op motor. Het is eigenlijk best warm, dit hadden we niet verwacht, dus zeilpakken uit, short en t-shirt aan. Rond 11 uur haalt Kurt de halfwinder uit de kast ! Het gaat niet vlug, er staat ook maar ca. 5/9 kn wind, maar we zeilen toch, en we hebben tij mee. Ook de vislijn wordt bovengehaald, want zoals we nu zeilen, ca. 3 à 4 knopen, kan dat misschien wel lukken. Hoewel, na lang proberen, 1 makreel bovengehaald, niet spectaculair…

We zeilen rondom een groot “rotsenveld”, toch wel spannend hier, en kunnen het verdere traject ook zeilen, … als we ongeveer op 10 mijl voor Jersey zijn, horen we het donderen in het westen, en zien we donkergrijze wolken, maar we hebben de zon altijd mee vandaag. Rond 16u30 varen we haven van Saint-Hellier binnen, dat was ook toch weer een beetje spannend. We meren tijdelijk af aan het wachtponton, want net zoals in Guersney, kunnen we de haven pas binnenvaren vanaf ca. 18u30, als er genoeg water over de drempel staat. Tijd voor een drankje en een klein hapje, ik heb deze middag op het water wel een pasta kunnen maken, het was zeer rustig.

Rond 20 uur liggen we op een goeie plek in de Marina van St. Héllier… nog even naar het havenkantoor voor wat infofolders, en dan is de pijp uit !

Donderdag 5 juli – Saint-Malo

Nog een dagje de toerist uitgehangen… en vele bootjes kijken : in de voormiddag komen de 2 grootste schepen, de Mir en San Sebastia de Elcano in Bassin Vauban binnengevaren, met enkele niet mis te verstane kanonschoten. De Spanjaard met een ontzettende grote nationaliteitsvlag (EK-chauvinisme ?) en als hij aangemeerd is met wel 4 Spaanse vlaggen, op elke mast één.

Rond de middag een grote regenbui, en in de namiddag nog een veel grotere onweersbui als we in de stad wandelen… iedereen moet schuilen. Nog even langs het strand gewandeld. Terug in de haven, krijgen we nog een buurman naast ons, en we verwittigen maar meteen dat we morgenvroeg willen vertrekken. Er zijn ondertussen ook enkele Belgische boten de haven binnengevaren.

Woensdag 4 juli – Saint-Malo

Wekker op deze morgen, we vertrekken op tijd met de bus… vlug douchen, een walking breakfast, nog even een nieuwe buurman veilig helpen aanmeren, en hop de bus op naar de Mont-Saint-Michel. We zijn zowat de jongsten op de bus, tja, met de boot tot daar kan gewoon niet, en met de vouwfietsjes is het te ver (ca. 60 km van St.-Malo)… Langs de kustbaan en de uitgestrekte baai zien we de piramidevormige rots met abdijklooster en oude stad steeds dichterbij komen.
De bus zet ons op de nieuwe parkingzone af. Het is er zoals verwacht ontzettend druk… als je weet dat er jaarlijks ca. 3,5 miljoen mensen dit oord bezoeken kan dat niet anders natuurlijk. Via het straatje klimmen we naar boven, langs de ontelbare souvenirwinkeltjes en eethuisjes. Alle nationaliteiten, Japanners en Chinezen incluis…

Vanop de terrassen en de omwallingen hebben we een mooi zicht op de baai en de wadachtige omgeving. Het is rond laagwater, en het hoogwater is pas deze avond rond 18 uur, dus de vloed zullen we niet meemaken hier. Aan het einde van de straat is de toegang tot de abdij, met abdijkerk, kruisgang, kapel enz. Via trappen en een labyrint van gangen en zalen kom je op een nog hoger  niveau met panoramazichten tot ver weg… De moeite !

We gaan hier geen musea bezoeken want zoveel tijd hebben we niet, wel nog even een snelle hap, en als we daar binnen zijn, begint het even hard te regenen. Maar het is wel de ganse dag aangenaam warm, en als we terug vertrekken, is het droog. We wandelen terug naar de busparking, en tegen 17 uur zijn we terug in St. Malo. En het moest weer eens lukken: komt Kurt vlakbij onze haven een collega tegen die ook zeilt, maar nu met één van de tallships meegevaren is om de boot te deliveren.

Dinsdag 3 juli – Saint-Malo

Verkenning van Saint-Malo op het programma : de toeristische dienst is vlakbij het havenkantoor, dat is gemakkelijk. We krijgen van de havenmeester al een plan van de stad, en bij de dienst informeren we voor vervoer naar de Mont-Saint-Michel, dat plannen we voor morgen.

Intra Muros, de oude stad binnen de walmuren, is de moeite : via de remparts wandelen we de hele stad rond en hebben we bovendien een prachtig zicht om de verschillende havens en de toegangsgeul waar we gisteren vaarden. Het is laagwater en er zijn dus vele rotsen, stranden, drooggevallen boten zichtbaar. Als we in de late namiddag nog even gaan kijken, is het een totaal ander zicht.

In de oude stad zelf veel toeristische winkeltjes, wel alles zeer verzorgd, ook vele restaurantjes, cafétjes, delicatessenzaken enz. We lunchen in een Bretoense crêperie met galette (hartige pannekoek) en cidre.

In de namiddag wandelen we via de haven van Bassin Vauban, langs enkele tall ships, over de sluis, naar Saint-Servan, langs de plage des sablons, waar een andere grote jachthaven is. Een leuke wandeling die via een schiereilandje en mooi bos, tot de Tour Solidor, en dan terug naar de boot, om even van schoenen te wisselen, en hop terug naar de oude stad voor een défilé van enkele folkloristische dansgroepen.

Dan nog een zoektochtje naar een leuk eethuisje voor fruits de mer, maar de keuze is ZO groot, dat je echt niet weet wat kiezen… we gaan even bij een poissonnerie informeren, die zullen het wel weten ! En dan blijkt dat net dat aanbevolen adres vandaag gesloten is… dus moeten we toch zelf kiezen. Het wordt een klein bistro'tje La Marée bleue.

Nog even langs de kade, en dan terug naar Balena… daar staat de afwas te wachten, maar dat zal voor morgen zijn !

Maandag 2 juli – St. Cast-Le Guildo – Saint-Malo  : 11 M

Geen haast vandaag, Kurt constateerde deze morgen dat we totnogtoe altijd ontspannende ochtenden gehad hebben, ttz nog nooit om 4 of 5uur “moeten” vertrekken omwille van het getij… dat zal tegen het einde van de vakantie misschien wel anders zijn, want het kan niet steeds pas rond de middag of namiddag meezitten…

Grijs weer, ZZW 5/6 bft, normaal afnemend in de namiddag… Naast ons ligt een nieuwe buurman, een oudere boot Bobby Dazzler, met een Engelse solo-zeiler, die eerder de Atlantische Oceaan was overgestoken… nu gaat hij wat rondzeilen in deze contreien. Dan voelen we ons “klein”… Ook een NL koppel komt even dag zeggen, ze liggen hier met een witte Breehorn 37, en hun thuishaven is De Schelde in Vlissingen. Ze zijn op retour en vragen zich af of wij vandaag nog gaan vertrekken ? Tja, dat was wel de bedoeling, maar de wind is nog niet afgenomen. De weerberichten zijn hier bijlange niet zo accuraat als in de UK of in NL. Ze beginnen bovendien de meteoberichten als volgt : “De weersomstandigheden kunnen 40 % afwijken van de voorspellingen.” Tja, dan heb je wel altijd gelijk natuurlijk. Nu ja, tot in Saint-Malo is het “maar” een tiental mijl, en het grootste stuk is halve of ruime wind.

Als we vertrekken om 15u15, is het droog, maar heel grijs boven onze bestemming, dus regenkledij aan. We varen enkel op de fok, want met de stroom erbij zullen we snel genoeg gaan. En op het fokje alleen zeilen we met gemak 6,5 knopen. Bij de aanloop van St-Malo, rollen we de genua in, en varen we verder op de motor… amai, dat zouden we niet graag de eerste keer in het donker doen, zoveel boeien, en kleine en grotere routes tot de haven, en rotsen langs alle kanten. Gelukkig met de plotter gaat dat allemaal goed, maar de zijwaartse stroom gebiedt ons om ook goed achteruit te kijken. Zoals gewoonlijk is op dit moment de accu van ons foto-apparaat leeg ! spijtig…

Op één mijl van de haven vragen we via de VHF wanneer de sluis draait, dat zal rond 17u30 zijn, dus leggen we ons nog even vast aan een meerboei. Samen met 3 andere pleziervaarders varen de sluis in, het is hier weer anders dan in Zeeland, er staan 2 sluiswachters op de wal die zowel vrachtschepen als plezierjachten helpen aanmeren, omdat er geen bolders in de sluismuren zitten. Dat wisten we niet, ze gooiden een werplijn naar beneden waaraan wij onze meertouwen moesten vastmaken. Gelukkig hebben we lange lijnen want het verval is hier niet min, ca. 7 meter toen we arriveerden. De versassing was rustig, niet zoals in sommige sluizen in Engeland.

Zo arriveren in het Bassin Vauban (een architect die hier zowat heel de regio verbouwd heeft), waar ineens een zeer felle wind opsteekt. De havenmeester komt ons tegemoet gevaren, en vraagt om hem te volgen. We moeten langszij een Franse zeiler, maar willen eerst draaien zodat we met de neus in de wind zouden liggen. Maar wegens de felle rukwinden mislukt dat tweemaal, en leggen we ons dan maar met de wind in de kuip naast deze vriendelijke mensen. Dan begint het te regenen, en dus kunnen we sowieso niet meer buiten zitten.

We eten aan boord, en zullen morgen de stad verkennen… Ondertussen hebben we reeds enkele grote schepen gezien, en weten we dat de eerste traject van de Tall Ship Races vanuit St Malo zal vertrekken. Dus er zal hier de volgende dagen nog één en ander te beleven zijn. Oa. De Alexander Van Humboldt, de Mir, en de Belgische schepen Antwerp Flyer, Rupel en Tomidi (ex-Rucanor/Côte-d’Or) zullen hier aanmeren. 

Zondag 1 juli – St. Cast-Le Guildo

Zondag rustdag, en die begint onder een stralende zon en staalblauwe hemel. We wuiven Laurent en Danièle uit die verder westelijk varen, wellicht naar Paimpol of St. Quay Portrieux. Wij blijven hier een dag, Kurt neemt de boot langs de buitenkomt onder handen, hij kan zelfs de zeilen spoelen met zoetwater, beide buren zijn weg, dus dat geeft geen hinder, wel veel lawaai.

In de namiddag wandelen we tot het dorp, er is veel volk op gang langs de promenade, enkele stoere zwemmers en zonnebaders, maar voor ons, nog niet aan de orde. In de autovrije winkel/wandelstraat gaan we op een terraske een koffie met Bretoens gebak nuttigen, en naast ons zit er een vrouw met een bontjasje (met korte mouwen ! ! ). Er zijn enkele leuke winkeltjes, en Kurt vindt eindelijk zo'n kazuiveltje waar hij al jaren naar op zoek is (une vareuse noemt het in het Frans). Maar je moet hier de tijd hebben om te winkelen : in een andere kleerwinkel houdt de eigenaar ons bijna een uur aan de babbel over zijn vertegenwoordigersbaan aan de Belgische Kust, en in het leuke cadeau-creatieve winkeltje komen we alles te weten van de eigenaresse/juwelenontwerpster, en doet ze er ook meer dan 3 kwartier over om af te rekenen en in te pakken. Maar het is vakantie, dus we hebben ook alle tijd.

Ik leg me een kwartiertje op het strand, maar het is te fris. Terug op de boot, hangen we de Italiaanse vlag en luisteren op RTL naar de finale van het EK ! Wat een ontgoocheling voor la squadra, 4-0 voor Spanje, vlug de vlag naar beneden  !! 

Zaterdag 30 juni – St. Peters Port (Guernsey) – St. Cast-Le Guildo : 52 M

Bijna niet geslapen ! Vanaf 12 uur vannacht een deining in de haven, en de boot die van hier naar daar gesnokt werd… verschrikkelijk. Het regent nog heel hard, en de verleiding is groot om te blijven liggen…  Ook omdat ik misselijk ben en mijn maag is niet in orde. Maar we bijten door : om 5u30 staan we op, en verleggen ons naar de voorhaven.Daar meren we aan één van de wachtsteigers op hogewal aan, en dan nog even het bed in en eindelijk in slaap! 

Als we opstaan, is het open getrokken en is er een lekker zonneke. We vertrekken met ZW 5/6 bft (stoten tot 25 kn). Het gaat goed scheef, er zijn golven van 1,5 tot 2 m, we hebben 2 reven gezet, en koersen 7,5 kn door het water… zo gaat het vlug natuurlijk. Er is hier weinig scheepvaart, we zeilen voorbij Jersey, rotsformaties, Chaussey-eilanden, de wind neemt af en de reven gaan eruit. Het is een prachtige zeildag, onder de zon, maar allebei hebben we onze muts en fleece aan !

De laatste 5 mijlen gaat de motor bij, we zijn vlakbij Cap Fréhel, en boven land hangen zwarte wolken, onweer misschien ? We naderen St. Cast-Le Guido, een nieuwe haven met alle moderne faciliteiten. We roepen de havenmeester op, hij meldt dat hij ons met de zodiac zal voorgaan ; “Etes-vous les amis du Palourde ?” vraagt hij. Ja inderdaad, Danièle en Laurent zijn hier ook aangekomen en hebben voor ons een plaats gereserveerd naast hen, wat een ontvangst. We hebben hen vorig jaar in Lowestoft ontmoet, en zij spoorden ons aan om tot Edinburgh te gaan… En nu ontmoeten we elkaar in deze Bretoense haven. We drinken eerst een Choufke in de kuip en worden aansluitend uitgenodigd om bij hen te eten, dat is een gemak na zo’n zeildag! Soepje, vers gevangen makreel en/of steak met blé en raapjes en worteltjes, kaas en dessert worden allemaal op tafel getoverd.

Nadien wandelen we met vier langs de prachtig aangelegde wandelboulevard tot het dorp, daar is vanavond het Fest-Noz de St Jean aan de gang, een Bretoens feest op 30 juni ter ere van de zomer en St. Jean, er is een lokale band die Bretoense muziek maakt, en er wordt gedanst. Dan wordt op het strand een grote brandstapel aangestoken die zorgt voor een verwarmende afsluiting. We wandelen terug naar de haven en kraken nog een fles Cider de la Rave, die wordt niet uit glazen maar uit “kommen” gedronken. 

Vrijdag 29 juni – St. Peters Port (Guernsey)

Echt zomer is het hier nog niet. In België en het zuiden van Europa blijkbaar wel. In de regen gaat Kurt brood halen, we ontbijten laat, …

In de namiddag blijft Kurt aan boord, ik ga eerst eten inkopen voor vanavond, aansluitend even buurten bij de Ventriosa en de Friese boten… Die laatsten vertrekken straks naar de voorhaven, als er genoeg water staat, en komen dan met de watertaxi terug naar de stad. Ze willen morgen vertrekken naar Jersey. Ventriosa blijft zeker morgen nog liggen, en de Windveer ook… Zo zal er dus aan het konvooi van 6 een einde komen, en gaat ieder verder zijn weg (Saltwater was als eerste vertrokken). Ik ga ook nog even naar de jachtwinkel voor een nieuwe dikke harpsluiting voor de grootschoot, die is gisteren in het water getuimeld, dus een nieuwe.

Omdat het in de namiddag mooi opentrekt, het is op momenten zelfs “warm”, trek ik er even alleen op uit. Kurt blijft aan boord. Met de bus tot het noordoostelijk deel en een stukje te voet tot Beaucette Marina, een klein maar heel gezellig haventje ziet het eruit. Misschien een idee voor de retour ? Het is gelegen in een oude steengroeve, men heeft met dynamiet een toegang vanuit de zee tot die groeve gemaakt.

’s Avonds bekijken we weerberichten nogmaals, en de route die we waarschijnlijk morgen willen doen : tot Saint-Cast-Le Guildo ? Het zou iets meer dan 50 mijl zijn. We zullen vroeg opstaan, om de boot al in de voorhaven te leggen (ca. 6 u), en daar kunnen we nog even wat slapen, of meteen ontbijten. Vooropgesteld vertrek :tussen 10 en 11 uur.

Donderdag 28 juni – St. Peters Port (Guernsey)

Opnieuw tamelijk grijs in de voormiddag… Kurt gaat vers brood kopen en de Saltwater nog even op de foto zetten, die liggen dus sinds gisternacht aan de pontons buiten de haven, om rond 11 uur te vertrekken…

Vandaag blijven we in de stad, tegen 12 uur wandelen we naar Cornet Castle waar elke dag door twee rood geüniformde soldaten een kanonschot gelost wordt… traditie blijkbaar. Aansluitend een bezoek aan de Yacht Club, enkel voor members en passanten in de Victoria Harbour.  Hier tekenen we het bezoekersboek. Nog even binnen bij de jachtwinkel, maar niets gekocht !

In de namiddag klaart het open… eindelijk zon in St Peter Port, dat is eens wat anders om foto’s te maken en nu zien we de omringende eilanden Herm en Sark op een heel andere manier !! In de stad wandelen we langs de leuke, vaak creatieve winkeltjes, … langs de overdekte markthal, tot enkele hoger gelegen straten vanwaar we een panoramisch zicht op de haven hebben.

Ik ga nog langs de foodhall van Marks & Spencer, en we hebben in de seafood hall ook verse monkfish (lotte) voor vanavond gekocht. In de kuip kunnen we eindelijk eens in het zonnetje wat lezen en rusten, en we dineren ook buiten (maar dat is dan weeral nipt, want als de zon achter de huizen verdwijnt, is Kurt al aan’t rillen…)… koffie dus maar binnen…

Woensdag 27 juni – St. Peters Port (Guernsey)

Frisjes en nevelig grijs ’s morgens… we gaan fietsen, eer onze vouwfietskes klaar zijn (achterkooi ombouwen, fietsen uit de cabine, in de kuip zetten, op de steiger sleuren, uitvouwen, platte band die niet met onze pomp op te blazen is, wandeling naar de fietsenmaker op het hoogste punt van de stad, achterkooi terug inladen, rugzak  en fietstas klaar, even op adem komen) is het 12 uur en hoog tijd om te vertrekken !

Met de bus rijden we tot Little Chapel, een heel klein kapelletje dat met gebroken porselein en schelpen afgewerkt is, zeer mooi gelegen. Vandaar springen we de fietsen op, en rijden we in glooiende op kleine weggetjes, soms via de Ruettes Tranquilles dat zijn nog smallere baantjes die vooral voor ruiters, wandelaars en fietsers geschikt zijn. Soms best even steil, en moet ik wandelend even verder. Als we bijna aan de noordwestelijke kust zijn, hebben we een prachtig zicht vanop een hoge rots/fort op de rotsige met baaien afwisselende kustlijn. Dan een lang stuk langs de zee, en een stop voor een korte lunch in Vazon Bay. Verder tot het zuidelijkste punt en via een mooie en zeer steil stukje komen we aan de zuidkant en dan in de pijp. Terug op een grotere baan, stoppen we bij een bushalte, plooien de fietsen dicht, en bussen we retour naar de haven. Geen regen, wel grijs weer, maar soms plakkend warm. Na een verfrissende douche zijn we klaar voor een gastronomisch avondje in rest. Le Nautique, met Stéphane en Christel, die vertrekken morgen huiswaarts.

Dinsdag 26 juni – St. Peters Port (Guernsey)

Vandaag staat een eerste verkenning van Guernsey op het programma, maar eerst het verplichte bezoek aan de havenmeester. En na een manoeuvre van een Franse boot die ons op een haar na aanvoer, zoeken we toch een box op aan de andere kant van de havenkom.

Met Stéphane en Christel vertrekken we per bus voor een hop-on-hop-off tour (denken we tenminste)… Eerste stop is St. Sampsons harbour, waar eigenlijk niet zo veel te zien, maar waar we heel wat aflachen met de reden van de stop (inside joke J)… Als we terug willen vertrekken, blijkt dat we het helemaal verkeerd begrepen hebben, en kan je wel met het ticketje heel het eiland rondrijden, maar dan zonder tussenstops ! Dus opnieuw een kaartje gekocht, en heel de rit afgewerkt tot we terug aan de busterminal gekomen zijn. Langs de rotskust mooie panorama’s, pittoreske, smalle lanes, mooie en vrolijk gekleurde tuinen en beplantingen, maar alles zou nog veel fleuriger zijn moest er wat zon zijn. Het is tamelijk mistig, in de latere middag klaart het nog open.

We gaan laat lunchen in de pub van een hotelletje, en aansluitend bezoeken we het Tourist Office op zoek naar fietsroutes. In de leuke straatjes van St. Peters Port vinden we in de Chandlery eindelijk de Imray Gids van de Kanaaleilanden. Daar gaan Stéphane en Christel ook een auto huren.

We gaan aansluitend op de borrel bij Ron en Saskia van de Windveer, en eindelijk komen we te weten wie die” Ollander” was die ons via VHF vermaande om op 16 te babbelen (en eigenlijk heeft ie gelijk ook) !

’s Avonds is het weer een spektakel om te zien hoe de havenmeesters in hun kleine bootjes de “verse” lading schepen binnenloodsen.

Maandag 25 juni – Cherbourg – St. Peters Port (Guernsey) : 45 M

Na een goede nacht met Reflex Spray van Christel en een warmwaterkruik in de nek en op de schouders, voel ik me al een stuk beter en bovendien is het zonnig als we opstaan ! Dat belooft voor onze tocht naar Kanaaleiland Guersney.  We moeten met hoogwater Cherbourg vertrekken, dat is pas om 13u30. Dus hebben we nog alle tijd om rustig alles klaar te maken. Kurt en Stéphane doen de boodschappen, brood en mazout, en zijn daar naar gewoonte even zoet mee  !

Nog even palaver met “ons” konvooi, en dan starten de motoren… voor de “beduchte” Alderney Race : een zeeëngte tussen de Cap de la Hague en het eiland Alderney waar het “kan spoken”, dat lezen we toch in alle almanacs en pilots… Het eerste stuk tot de Cap kunnen we scherp zeilen, en hebben we al mooi stroom mee (tot ca. 3,5 kn, leuk dus)… Dan is het kunst om niet te noordelijk te varen, of je wordt naar Alderney “getrokken” (dat hebben we van Erik en Inge goed genoteerd !) en daar willen we nu nog niet naartoe, dus motor bij om in de wind zuidwestelijk te varen, de Race in… Het valt allemaal reuze mee. Even is er een warrig patroon van golven die hoger zijn dan voordien, maar dat is slechts een kwartiertje, eens de Cap echt gerond, gaat het smoothly verder… Eigenlijk te smoothly, want er is te weinig wind om terug te kunnen zeilen. Af en toe proberen we, maar als we niet voldoende snelheid op de teller zien, zouden we de stroom-mee verliezen en dat willen we dan ook weer niet. Het is ondertussen flink frisser geworden, zeer vochtig en er vallen enkele druppels. 

Rond 20u30 lopen we de voorhaven van St. Peters Port aan. Vanuit Cherbourg kom je daar sowieso te vroeg aan omdat de havenkom van Port Victoria  een drempel heeft (die komt droog te staan) en er moet dus terug voldoende water zijn eer je binnen kan (2,5 uur voor tot na HW). De mannen van de Port Control nemen alles in  handen en zeggen waar je moet wachten. We liggen tot ongeveer 22 uur te wachten, in de drizzle (motregen), uiteraard wachten we binnen maar dan komt alles op gang en worden de ongeveer 40 wachtende jachten per groepjes van 3 naar binnen begeleid en word je een plaats toegewezen. Wij moeten aan een lange steiger, dat gaat vlot, ondertussen is het donker en aan het regenen en een halfuurtje later liggen we dus vast en is alles goed nat, maar we zijn er dus: Guersney, St. Peters Port, kanaaleiland 1 !

We hangen de natte kledij te drogen in de achterkooi,  drinken nog een glas, en vallen als een blok in ’t slaap.

Het regent sinds vannacht, en het is niet gestopt tot 14 uur deze middag. Kurt staat wel op tijd op, gaat betalen bij de havenmeester en ook douchen; ik blijf maar wat liggen,… rond de middag toch maar gaan douchen naar de Capitainerie, met botinnen, K-way en paraplu… alles gaat heel traag vandaag vanwege die nek en hoofd (en het is zeker niet van de wijn of wat anders !!)

Tegen 4 uur klaart het wat op, een schuchter zonneke komt af en toe kijken, en we gaan even naar de stad om een bakkerke te zoeken. Op aanraden van Marc en Annick willen we vanavond toch even naar de Yachtclub met Stéphane en Christel.

We zullen wellicht morgen vertrekken naar Guersney, en hebben al overlegd met de NL collega’s van het konvooi, die we sinds Boulogne al op sleeptouw hebben (of zij ons ?). In ieder geval, ’t is een leuke bende, 2 Friese boten (Uus Foam en een Koopmans 39), een Hollandse (Windveer) en een Zeeuw (Ventriosa, vanuit Wolphaartsdijk).

Zaterdag 23 juni – St. Vaast La Hogue – Cherbourg : 32 Mijl

Afspraak om 10 uur : het is markt in St. Vaast, en we hebben van horen zeggen en lezen dat het pittoresk en de moeite is. Dus op tijd eruit, klein ontbijt, douche, afwassen, één en ander oprommelen… Ik informeer nog even bij de havenmeester in verband met te vertrekken uur voor Cherbourg, en hij zegt dat het best tussen 13 en 14 uur is… iets vroeger dan we zelf uitgedokterd hadden, maar we zullen dus zijn informatie maar ter harte nemen.

Op de markt: enkele biologische groenten- en bloemenkramen, wat kleding en mercerie. We gaan ook nog even langs bij Gosselin, en tegen de middag zijn we terug bij de boot om nog een boterham te eten vooraleer we vertrekken. Het is lekker zonnig, W 4/5, later zou het minderen 3 en zelfs misschien 2…, evt. NW gaan draaien. We maken ons klaar en vertrekken, terug met het konvooi van 6 boten rond 13u30. We hebben 1 reef gezet, maar die gaat er al gauw uit. We varen ongeveer halve wind de eerste mijlen, maar als we dichter bij de Cap Barfleur komen, dan zien we venijnige golfjes… voor de zekerheid maar terug een reef erin, je weet niet wat er na die kaap nog staat. We zeilen met een mooie snelheid, en krijgen er gemiddeld 2,5 knoop stroom gratis bij, dus zo gaat dat wel snel. Wanneer we een stuk boven de Cap de Barfleur zijn, gaan we overstag, en is het scherp bezeild tot Cherbourg, onze bestemming. Rond 17u30 zeilen we de grande rade binnen, we bergen de zeilen hier en liggen om 18 uur vast in een mooie box : 32 mijl op de teller. Tijd voor een borreltje in de kuip, we nodigen onze NL buren van de Windveer uit, en aansluitend eten we nog een pasta.

Kurt gaat even bij de Saltwater naar het voetbal kijken, FR – S, maar houdt het voor bekeken na de eerste helft.

Vrijdag 22 juni – St. Vaast La Hogue

Fris ontbijt in de kuip, nadien even lekker terug binnen, maar het is zonnig. We rommelen wat, en rond de middag hebben we afgesproken met Stef en Christel om samen te gaan eten bij de Tomahawk… dus terug normandische visspecialiteiten op het menu, krab en spinkrab, pladijs en matelote (een lokaal gerecht met hondshaai, aardappelen en cider).

Om 3 uur vertrekken we met de Tahitou 2, de amfibiewagen/boot naar het eilandje Tahitou, waar het tweede fort van St. Vaast staat. Daar is ook een maritiem museumpje, enkele mooie tuinen, met eerder exotische planten en ook een “zeetuin”, met gewassen die gedijen in een zeeklimaat. Vanuit de toren van het fort hebben we een mooi zicht op de stad, de haven en ook het stuk zee dat we morgen zullen bezeilen… In plaats van terug te gaan met de amfibieboot, wandelen we terug naar St. Vaast. Het is bijna laagwater, en dan kan je via een “natte” weg tussen de oestervelden/oesterbedden door wandelen, heel speciaal.  Nog een stop aan het kleine strandje, en nadien terug naar de haven.

Op de Saltwater genieten we van de Gosselin-specialiteiten die Christel gisteren kocht : foie gras is erbij, kreefteboter, een tapenade met zwarte olijven en geitenkaas, confit van kastanje, chocolade en sinasappel, marmelade van abribozen en grand marnier,… en de lokale cider… ’t is culinair vertoeven in deze streek.

En vanavond voor het eerst sinds een aantal dagen, dus terug wifi, zodat ik ons blog even kan updaten…

Donderdag 21 juni – St. Vaast La Hogue

De zomer begint vandaag… met ontbijt in de kuip… Nadien wordt het grijzer, af en toe vallen er wat druppels, maar het is niet koud. Een rustdag dus, douchen, betalen bij de havenmeester en wat socializen met de NL buren. Rond de middag gaan we het dorp in. De haven van St. Vaast is mooi aangelegd, er is modern sanitair, mooie bloemenborders en alles heel proper. Langs de kade verschillende restaurantjes en viswinkels, annex “degustatie-ruimte” voor oesters en meer lekkers van de zee. Dat zien we natuurlijk wel zitten, we zijn dan nu ook al in Normandië…

We gaan eten in Criée de Tomohawk, een no nonsense viswinkel en eethuis, enkel ’s middags open, we  bestellen apero, half dozijn oesters en een 15-tal bulots, en als hoofdgerecht vis op de grill, pladijs en dorade… puur natuur. Als we buitenkomen heeft het goed geregend, maar het klaart weer wat op, en we stappen tot een van de 2 forten van St. Vaast, naar het Fort de la Hougue, op het schiereilandje ten zuiden. Dit is een deel van een GR-route, mooi aangelegd met haagjes aan de ene kant en de schelpenstranden aan de andere. Ook het fort kan je rondwandelen, op eigen risico, op de omwallingsmuren die niet zo breed zijn, dus opletten geblazen. 

In de hoofdstraat kan je niet voorbij de verplichte kruidenier M. Gosselin : dat is werkelijk een “experience”… allerlei delicatessen en fijne etenswaren, maar ook artisanale zepen, olieën, tafelkleden, houten speelgoed, confits, marmelades, siropen, thee’s, koffie’s,… soit, zelfs de meest gewone stukken groenten en fruit liggen uitgestald alsof ze geschilderd zijn door klassieke meesters… Ook de etalage is een ansichtkaart.

Terug aan boord, proberen we nog even of het internet nog niet werkt, maar zonder succes… ligt het aan de felle wind, of wat anders ? In ieder geval, morgen zullen we nog niet vertrekken. Het is ondertussen goed aan het waaien. ’s Avonds komen Christel en Stéphane nog even wat babbelen, en drinken we enkele Zeeuwse specialiteiten.

Woensdag 20 juni – Fécamp – St. Vaast La Hogue: 68 Mijl

Wekker om 6u30… er staat nog een grote afwas en toen we ons bed zagen gisteren, zijn we meteen in slaap gevallen… Dus bekijken we eerst nog even de afstanden voor St. Vaast, wanneer best vertrekken, en vooral, wanneer aankomen, want in die haven kan je niet altijd binnen.  Voor vanavond zouden de sluisdeuren openen om 21.13 u… (en geopend blijven tot ca. 2 u ’s nachts, maar daar gaan we zeker niet voor)… 

We vertrekken als eerste van een groepje schepen rond 9u15, Saltwater en 4 NL schepen volgen een uurtje later. Het is prachtig zeilen, NO-wind, dus ruime wind, aanvankelijk 2 à 3 bft, dus we motorzeilen enkele uurtjes. Maar vanaf een uur of twaalf, motor af, en alles verder op zeil. Het wordt 4, het wordt 5 en zelfs 6 bft. De wind ruimt wat en we gaan voor de wind, maar met de uitgeboomde fok is het eigenlijk zeer stabiel zeilen, hoewel ik meestal niet zo goed tegen deze koers kan… we gaan ook zeer snel, we zien een max. van 8,4 kn op het log, en dat met een high aspect-fokje, eigenlijk geen zeil om op deze koers te dragen, maar ja, geen zin meer gehad om van genua te wisselen. En eigenlijk maar goed ook, want als we St. Vaast in het vizier hebben, is het zo aan het blazen en zijn de golven zo warrig, dat ik goed groggy ben, ondanks de 2 zeeziektepillekes die ik plichtsbewust genomen heb. Ons plan om de pasta nog op zee te maken en te eten, wordt niet waargemaakt… het zal verder op brood met kaas moeten voor Kurt (ikke niets meer). 

Bovendien zijn we té vroeg… we hebben de fok al ingerold, en 2 reven in het grootzeil gezet, en nog blijven we 7 kn varen… Dus op zo’n 2 mijl voor de kust, blijven we met 6 boten laveren in diep water, niemand wil (of durft) dichter aanlopen. De zee wordt hier immers vlug ondiep, en als er nog niet genoeg water staat, heb je kans om op de oesterbedden of rotsige grond te stoten, en dat wil niemand natuurlijk. De ene op grootzeil, de andere op een klein ingerold fokje, wij laten ook het grootzeil zakken, en trekken terug een klein lapje fok open om toch stabieler met de motor te lopen. Zo mottig als een prei, krijg ik dan nog een ferme golf gepresenteerd, dus ook nog goed zout als we binnenlopen.

Saltwater, de diepste van de boten, neemt dan het voortouw en vaart de voorhaven binnen. Als de sluisdeuren opengaan, eerst de lokale vissers allemaal buiten, en dan kunnen de zeilschepen binnenvaren. Iedereen tracht een mooi plaatsje te vinden, maar het is goed uitkijken want ook hier blaast het nog hevig. Om 22 u ligt de vloot veilig en wel binnen. Wat een tocht. Zeer rustig en zonnig begonnen, en best pittig geëindigd. Nu gaan we toch echt wel minstens 1 of 2 dagen op rust komen…

Dinsdag 19 juni – Boulogne – Fécamp : 77 Mijl

Op tijd eruit, ‘t is prachtig weer, snel ontbijt, en koffie maken voor onderweg. Doel = Fécamp 76 mijl, er wordt weinig wind voorspeld, dus het zal op motor zijn… Zo gaat dat met tourzeilen - af en toe doorzetten, anders geraak je ook niet vooruit. 

We vertrekken om 7u45, koers 225 °, geen obstakels, geen traffic lanes, motor op 2600 toeren en daar gaan we.  Autopilot aan het roer vandaag zodat wij ons kunnen bezig houden: lezen, sudoku, wat eten, wat drinken,… Rond de middag wordt het echt warm, en moeten we ons insmeren voor de felle eerste zon ! En zo komen we steeds dichter bij Fécamp, langs de Albasten Kust die prachtig in de zon ligt…

We varen Fécamp binnen om 19u30, vinden gemakkelijk plaats, en even later is ook de Saltwater er. We drinken een aperitiefje in de kuip, in de zon nog, en nadien nog kunnen douchen, weer dankzij de vriendelijke Engelse buren die ons de code geven… Geen havenmeester meer te zien om dit uur.

Ons oorspronkelijk plan was om morgen een rustdag in te lassen, maar de meteo is optimistisch voor woensdag : we staan in dubio. Cherbourg, St. Vaast La Hogue, Ouistreham ? De NL buurman van de Saltwater geeft ons de tip voor St.Vaast, is met de voorspelde NO-wind goed te doen… Tja, waarom niet… We gaan er een nacht over slapen, en nog even onze almanac en Reeds raadplegen. 

Maandag 18 juni 2012 – Nieuwpoort – Boulogne : 60 Mijl

Vanaf 5 uur begint het heel hard te regenen. Ik ben niet meer in slaap gevallen, om 8 uur zouden we normaal gezien vertrekken, maar we stellen een uurtje uit. Misschien blijven we dan droog. 

Als Kurt gaat betalen bij de havenmeester, wordt hij aangesproken met Dhr. Vanheste ! Tja, Stéphane wist reeds te zeggen dat alles hier heel goed bewaakt wordt. Camera’s hadden dus Saltwater en Balena al lang zien liggen. Kurt brengt de weerberichten van de Meteowing en de windguru mee, normaal gezien toch betrouwbare bronnen, die zeggen dat de wind variabel en zwak zal zijn. We beginnen er dus aan, doel is Boulogne, afstand 58 mijl… We kunnen mooi zeilen tot de smalle geul van de Zuydkoote, die langs Duinkerke en Gravelines loopt. Dan liggen we pal in de wind, en draaien we de genua in, om verder te motoren ervanuit gaande dat de wind snel zal minderen… Doch niets is minder waar. Wind neemt toe tot 20 knopen, met stoten tot 25, en de golven zijn frequent en kort… Even doorzetten, dat denken we uur na uur…

Saltwater geeft te kennen dat ze liever Calais willen aanlopen. Wij overwegen de mogelijkheden en wachten nog even af... tot Calais moeten we sowieso...  als we in de haven van Calais willen overnachten (en niet aan de mooring voor de brug), dan moeten we ook nog tot ca. 23/24 u wachten om binnen te kunnen in het dok… en dat lijkt ons ook geen interessante optie. En wellicht zal de wind wel wegvallen dus… 

Maar we moeten dan ook nog Cap Gris Nez ronden, en als we daar aankomen is het voor de automatische piloot heel moeilijk te sturen… we bonken enkele keren goed op de aankomende golven die zich ondertussen nog meer opgebouwd hebben, en af en toe gaat de Balena met de snuit onder water. Dan ineens een golf vanaf de punt die ook de kuip goed blank zet ! Ik was binnen en zag het water uit de luchthapper binnenstromen… en Kurt staat buiten met zijn opgeblazen zwemvest (die werkte dus goed, het water had het zouttablet opgelost, waardoor het mechanisme van de zwemvest opgeblazen wordt…). Twas wel een grappig zicht. Kurt stuurt dan verder, en het is echt bonken, maar het tij zit nu mee dus dan gaat het wel vooruit. Om 20.30 varen we als slappe vodden de haven van Boulogne binnen. Gelukkig voldoende plaats, havenmeester niet meer gezien. We lenen van onze Engelse buren de douchekaart om het zout weg te spoelen… Nog vlug een hapje pasta binnen, en dan uitgeput in bed… 

Zondag 17 juni 2012 – Vlissingen – Nieuwpoort : 48 Mijl

Net iets frisser dan gisteren, dus ontbijt binnen. Het is een rustige ochtend, we moeten pas om 14 uur vertrekken, voordien zouden we toch tij tegen hebben. We bevestigen het reddingsvlot op de boot, eten nog een klein hapje, en dan vertrekken we naar de sluis van Vlissingen, waar we met de Saltwater als enige boten versast worden: het is duidelijk nog geen hoogseizoen en de voorspellingen zijn ook niet zo denderend… Ze geven W/ZW, niet ideaal natuurlijk voor onze bestemming aan de Belgische Kust (Oostende of Nieuwpoort)… We hebben 2 reven in het grootzeil gestoken, en die mogen er zijn. We kruisen op tot aan Zeebrugge, enkele keren de Wielingengeul over. Daar was het aanvankelijk niet druk, maar bij Zeebrugge is het dan precies altijd druk als wij daar willen passeren. Dan maar een dieper rak in zee; nadien is het scherp bezeild tot Nieuwpoort, ware het niet dat dan de wind wegviel. Vanaf Oostende nog een stuk op motor dus. Op die manier kunnen we ons avondeten verorberen. Het was een zonnige zeildag, gelukkig, maar warm was het niet. 

Als we rond 22 uur aankomen, is Saltwater al binnen. We kunnen naast hen aanmeren in de haven van de Luchtmacht en pikken nog een stukje voetbal mee.