Voortaan krijgen kinderen met een handicap van minstens 66% zonder bijkomend inkomstenonderzoek recht op de verhoogde tegemoetkoming in hun uitgaven voor gezondheidszorgen. Wie recht heeft op de verhoogde tegemoetkoming moet een lagere persoonlijke bijdrage (remgeld) betalen bij een ziekenhuisverblijf, voor de raadpleging van een arts, voor geneesmiddelen, enz.
Tot eind 2007 konden kinderen met een handicap van minstens 66% enkel genieten van de voorkeurregeling als zij voldeden aan de voorwaarden van een inkomstenonderzoek.
Was het kind aangesloten als persoon ten laste, dan werd rekening gehouden met de inkomsten van de ouders. Daardoor kon het recht op de verhoogde tegemoetkoming in de meeste gevallen niet worden geopend. Enkel voor een kind dat als gerechtigde kon worden ingeschreven, dienden de inkomsten van de ouders niet in rekening te worden gebracht.
Vermits sommige kinderen wél en andere géén recht hadden op het voorkeurtarief, ontstond een ongelijkheid. Vanaf nu kan het recht op de verhoogde tegemoetkoming zonder inkomensonderzoek worden toegekend voor alle kinderen met een handicap van minstens 66%.
De maatregel wordt ingevoerd met terugwerkende kracht met ingang van 1 januari 2008.
Zaterdag 14 juni 2008 was het voor mij de laatste keer dat ik met de oudervereniging van BBOG Woudlucht, de school van Axel mee de stand uitbaatte, dit keer voor de verkoop van Suikerspin, marshmallows, popcorn, en zelf gemaakte sangria. Met pijn in het hart neem ik afscheid van al deze ouders, maar Axel gaat naar het BUSO. en dan moet ik noodgedwongen stoppen met mijn mandaat als secretaris. Van 's morgens 10 uur kwamen we al samen om onze partytentjes op te stellen. Ons groepje van 6 ouders had er de moed in en we lieten ons zeker niet teleurstellen door het minder goede weer. Als randanimaties waren er paardjes, legervoertuigen en een springkasteel.
Tijdens de pletsbuien was het stilletjes aan onze stand, maar één keer deze voorbij getrokken waren, kwam het volk op de geur van de verse popcorn en suikerspinnen af. En moesten we goed doorwerken om geen al te lange wachtrijen te hebben. Vandaag 16 juni is Axel met zijn school richting De Panne voor 1 weekje. Voor hem een héél plezante week, maar voor mama en papa, toch een week dat we ons snel alléén voelen zonder onze grote schat.
The Pebbles begonnen in de jaren '60 en werd gesticht door Fred 'Becky' Beekmans en Bob 'Bobbott' Baelemans. Origineel noemden ze zich de Fredstones. Als fans van de Flinstones kwamen ze zo terecht bij de naam Pebbles naar het gelijknamige tekenfilmfiguurtje uit de serie. Dit trouwens op aanraden van producer Norman Petty waar ze contact mee hadden. Petty werkte al met Buddy Holly en de groep stond dicht bij een internationale doorbraak.
In 1967 zorgde manager Louis de Vries (die ook Ferre Grignard onder zich had) voor een contract bij Barclay Paris en ze kregen veel succes met een eerste hit. Opvolger 'Seven horses in the sky' wordt als een van de beste Belgische popsongs beschouwd. Dit nummer wekte interesse bij Apple. George Martin (manager van The Beatles) wou de groep onder contract, maar Barclay liet hen niet gaan. De groep bracht een eerbetoon aan George Harrison met het nummer 'Incredible George' die de groep ervoor feliciteerde met een telegram.
Hun eerste LP Pebbles had echter niet het verwachte succes en dat zorgde voor meningsverschillen in de groep. Er kwamen enkele wijzigingen in de bezetting en het ging bergaf met de populariteit. In 1974 hield de groep op. 5 jaar later kwamen ze terug bijeen zonder grote succes, maar ze blijven nog steeds optreden. Hun nummer 'Seven horses in the sky' is daarbij een veelgevraagd verzoeknummer.
De 3 pioniers Fred Becky, Bob Bobbott en Luc Smet drukten ook hun stempel op andere groepen en artiesten waar ze voor producen of muziek schrijft: Yasmine, Raffaele, Dream Express, Trinity, Sofie, ...
SEVEN HORSES IN THE SKY The Pebbles (Belgium)
Got seven horses racing in the sky, yeah
Wich is way too high Smell of ozone in the air Jockey, jockey, why ain't you up there ? Hear the clatter of their hoofs Exploding all around Hidden in a ditch, I really do admire their fidget Please don't make them look at me
Got purple horses running in a green pouring sky Try the heat of their breath, forget the feeling being trampled down I'll bet you ten to one, you're just too scared to have a try Search the open field, take a poker in your hand, You'll see they're such a gastronomes !
Seven horses in the sky Seven horses passing by Seven horses won't get tired See how they running See how they running hasty See how they running See how they running way up high
They don't need no feed The only feed they need Is my skin to heat
Drukke dagen in het vooruitzicht. Voorbereidingen voor het Schoolfeest 14 juni 2008 in de school BBOG Woudlucht. van Axel Als oudervereniging staan we een stand MARSHMALLOWS. We verkopen, popcorn, suikerspin, sangria, fruitsap en suikerspinnen. Voor het amusument hebben we oude spellen, waar de kinderen zich kunnen mee amuseren; iedereen wint zelfs een klein prijsje, dus geen verliezers. De neven activiteiten van de school zijn pony, legervoertuigen en optredens van de kinderen. De week van 16 juni tot 20 juni vertrekken de kinderen naar De Panne op zeeklassen. Deze week ook de laatste berichtjes toevoegen aan de laatste nieuwsbrief van het schooljaar. 2007-2008. Mijn laatste bezigheden voor de oudervereniging van BBOG Woudlucht. Met pijn in het hart zal ik dit aan andere overlaten. Want Axel mag naar het BUSO eveneens in Woudlucht. Hopelijk zie ik nog enkele ouders van de oudervereniging waar je na een periode van 4 jaar nauwe samenwerking toch vrienden mee geworden bent. Op 22 juni 2008 hebben we met onze loopclub onze 2de BBQ. Na een verken je streek loop in Holsbeek. Men heeft keuze voor 6km, 9km en 14 km. hebben we dan onze Braai, zoals ze in Zuid-Afrika zeggen. Met een 109 leden mogen we als loopclub wel heel blij zijn. Dus de voorbereiding van de feestmaal zal ook nog wat energie vergen. Hopelijk, zijn de weergoden ons goed gezind en kunnen we met volle teugen genieten van elkaars samenzijn.
Zaterdag 10 mei vertrok een delegatie van onze loopclub HRC richting Parijs, om mee te lopen in de langste estafetteloop van 533.6 km . van Parijs naar Rotterdam. Onze eerste deelname mag zeker een succes genoemd worden als we de tussentijden bekijken. Na een volledig weekend mee volgen op het internet. vertrokken we maandagmorgen richting Rotterdam om ons team 211 te zien finishen op de Coolsingel. Het was een blij weerzien met onze vrienden. Vermoeid maar heel blij liepen ze al lachend naar de finish. Team 211 jullie zijn allen Kampioenen.
Woensdagmorgen vertrokken we met onze 6 atleten van BBOG Woudlucht richting het West-Vlaamse landsgedeelte.
Op zoek naar onze stek in Nieuwpoort voor de 4 dagen Special Olympics 2008 in Kortrijk.
Omdat we de kinderen wilden trakteren op iets extra hadden we 2 apartementjes gehuurd aan zee, om na de inspanningen toch nog eventjes te relaxen, maar het was drukker dan we dachten dus relaxen was ver weg. Maar alleen al de gezelligheid en de spontaniteit tussen coaches, ouders en zeker de atleetjes was super............ . Ik kan jullie niet onder woorden zeggen wat deze dagen voor mezelf en Leo betekenen. We leefden niet alleen mee met Axel, maar voor ons is elk atleetje een schat voor ons. We suporteren voor hen allemaal. De sfeer die er heerst is niet te beschrijven. De school van Axel mag weer fier zijn op hun atleetjes en zeker ook hun coaches.
Met hun 2 gouden, 5 zilveren en 2 bronzen medailles,
hebben ze het dit jaar weer Super gedaan.
Met het bezoek van de VRT op vrijdag was het zeker een topdag. En dan nog winnen, het was een super moment.
Wij willen vooral ook Bert bedanken; dat we de kans kregen om de Special Olympics te mogen promoten op de nieuwsuitzending en in een bijdrage van het zondagse VRT programma Sporza. Onze dank gaat ook naar onze sponsors, AIG Europe en Kiwanis.
Tijdens de lentejogging in Veltem-Beisem, heeft Axel laten zien dat hij nu ook alleen een wedstrijd kan lopen. In een tijd van 1.18 heeft hij de afstand van 12.6 km mooi verwerkt. Zijn trainster Lien was heel blij en zij niet alleen maar ook de mama en papa.
Het begint al goed af te korten naar de volgende editie van de Special Olympics. 2008 in Kortrijk. Van 30 april 2008 tot en met 3 mei vertrekken we richting Nieuwpoort met 6 kinderen en hun coaches van B.B.O.G Woudlucht We zullen met een 14 tal mensen zijn. We maken er voor de kinderen een mooi weekend van. Na de proeven in Kortrijk, kunnen ze ontspannen in het zwembad en gaan we met wie wil, mini golf spelen. Hopelijk is het dat weekend mooi weer en kunnen we met volle teugen genieten van deze sportieve manifestatie voor verstandelijk gehandicapten kinderen. En met veel geluk bregen we zoals elk jaar enkele mooie medailles mee.
22 maart 2008 Het is nog donker in Kaapstad als we (Ronny, Lien, Gerda Sonja en Chrisje samen met onze supporters Dirk, Leo en Axel op paaszaterdag om 4:30uur plaatselijke tijd (3:30uur België) ons klaar stomen voor de mooie uitdaging die de Two Oceans Marathon (56km en de 21.1) wordt genoemd. Na het binnen werken van de laatste koolhydraten en de nodige zonnecrème; want de voorspelling is dat de temperatuur na de opkomende zon snel zal stijgen, zitten we even later in de wagen richting startplaats. De voorbereidingen langs de weg zijn al volop aan de gang en de wegen zitten reeds overvol met lopers. Gelukkig vinden we snel een parkeerplaatsje. Na de gebruikelijke sanitaire stop vertrekken we naar de startvakken. We wensen iedereen veel succes en vertellen Ronny dat we aan hem zullen denken en voor hem zullen duimen. De zenuwen staan scherp en iedereen wacht stilletjes op het startschot. Ronny, die pas om 6.25 uur vertrekt blijft alleen achter met de supporters. Ik krijg koude rillingen van al de emoties om me heen en het idee dat onze droom om de Two Oceans ½ marthon te lopen nu echt werkelijkheid is; ook Sonja die nog tot de laatste dag twijfelde om te lopen staat mee aan de start bij ons. Onze eerste wens is hiermee al in vervulling gekomen.We hopen met ons allen, dat de uitdaging die we zijn aangegaan ook tot een goed einde kunnen volbrengen.Klokslag 6 uur wordt het startsein gegeven en ons loopfestijn kan beginnen.Mijn benen voelen nog stram en ik hoop dat ik het juiste tempo snel kan vinden. Zelfs met het vroege uur staat er al veel publiek langs de kant die ons enthousiast aanmoedigen .Het eerste gedeelte van de race verloopt vlot en mijn tempo ligt goed. Ik voel me gelukkig. Op sommige plaatsen loopt het parcours naast elkaar en ik zoek de massa af om Lien, Gerda en Sonja te spotten.Ik heb geluk en roep hen enthousiast toe.Naarmate de wedstrijd vordert wordt het parcours ook pittiger. In Houtbay ligt de Constantia Nek en dit wordt een aardige klim.Het is windstil en de temperatuur is reeds hoog op gelopen.Gelukkig staat er om de 3 km een drank bevoorrading.De drankbevoorrading is door middel van kleine gesloten plastieken zakjes. Met de tanden een klein gaatjes maken lukt me aardig en is een heel praktisch systeem dat hier in Belgie bij marathons ook veel minder overlast zou bezorgen dan de bekertjes en de flesjes. Het is wel even oppassen bij de drankposten om niet op een geheel gevuld zakje te trappen, dat dan, met een klap, naar alle kanten uiteen spat. Constantia Nek is het hoogste punt, maar de andere klims zijn ook niet min. De volle zon schijnt over het brede asfalt en de schuin lopende wegen zijn moeilijk om te belopen. Vele lopers stappen naar boven en ik schaam me niet dat ik ook een van deze stappers ben. Bij de bevoorrading neem ik meerdere zakjes mee om zoveel mogelijk water over me heen te gieten en trakteer me op een heerlijke verfrissing. Onderweg roept iemand me toe dat dit het moeilijkste stuk is en dat het dan makkelijker wordt. Ik heb terug hoop, maarde kilometers blijven klimmen, of is dit een Fata Morgana.De finish ligt op een rubyveld van de Groote Schuur Estate en het is een hele belevenis op zich; met aan weerszijde tribunes die vol enthousiaste mensen zitten. Na een tijd van2.42loop ik over de eindstreep en zie Lien, Dirk, Leo en Axel staan. Mn dag kan niet meer stuk. Mijn Afrikaanse avontuur geeft me een fantastisch gevoel. Gewoon gelukzaligheid.We wachten nu op het binnenlopen van Gerda en Sonja.Even later komen zij met een enorme smile ook over de finish gelopen. We zijn euforisch.Na wat nagenieten met een drankje en een broodje, vertrekken we terug richting de laatste kilometers om op Ronny te wachten en hem bij de laatste klim toch ook nog aan te moedigen..Lien gaat wat verder op het parcours staan om ons te kunnen verwittigen dat hij in aantocht is, zodat Leo enkele fotos kan maken van zijn pracht prestatie.Eindelijk is het zover, Ronny is in aantocht vergezeld van Lien die samen met hem de laatste klim helpt te overwinnen.Hij haalt de finish in een tijd van 6.30 uur.Ronny, Een hele dikke proficiat
ONS ZUID-AFRIKAANS AVONTUUR IS EEN BELEVENIS DAT WE NOOIT MEER ZULLEN VERGETEN.
Ik ben axel
Ik ben een man en woon in Veltem-Beisem (België) en mijn beroep is scholier.
Ik ben geboren op 25/10/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen en zwemmen.
You're an approachable blogger who tends to have many online friends. People new to your blogging circle know they can count on you for support. You tend to mediate fighting and drama. You set a cooperative tone. You have a great eye for design - and your blog tends to be the best looking on the block!
.gif)
legervoertuigen
