Met een delegatie van 13 vrouwen en 1 man vertrokken de snelheidsmodellen richting Etten-Leur.
Voor velen was het vandaag hun eerste halve marathon.
Met een temperatuur van 14 graden en een koude wind,
deed bij velen toch de vraag weer rijzen wat nu juist aandoen/aanhouden.(zenuwen!!!) 
 Na het afhalen van de chip en de opwarming gingen we richting start. 
Nog iedereen succes wensend liepen we om 13.40 uur  over de eerste matten. 
De snelle liepen al gestaag weg, maar Marion en ikzelf bleven rustig ons tempo lopen.
Km 5 werden we aangemoedigd door Lien en Dirk. 
Op de open plekken speelde de wind voor een deftige tegenstander.
Maar het prachtige parcours hielp ons die momenten snel vergeten.
Van Gogh had zeker niet naar het zuiden van Frankrijk moeten gaan,
 hier waren er eveneens prachtige velden met een tapijt van rode kolen (wel geen zonnebloemen)
met in het midden een kale boom die heel surrealistisch oogde.
Aan de 10 km kwamen we op een tijd van 1 uur 7 minuten voorbij,
we waren bijna half weg.
Onderweg konden we een groepje lopers van de streek inhalen,
die aangemoedigd werden door hun eigen coach die al 20 keer deze wedstrijd had meegelopen.
Het was precies ons Lien in spe. 
Omdat ik het parcours vorig jaar al gelopen had kon ik het wat inschatten waar we ongeveer waren.
Na een laatste bocht wat steil naar boven richting brug over de autobaan, moesten we nog een kleine 2,5 km lopen.  
Lien kwam ons nog een laatste keer aanmoedigen en  het mag gezegd dat doet zo’n deugd dat zelfs de zwaarste pijn lijkt te verglijden.
De laatste meters met de finish in zicht kon met de laatste energie toch nog met een sprintje ervaren worden.  
We hebben het weer gepresteerd, niet als snelste van de groep,
maar de volharding om deze wedstrijd uit te lopen doet eveneens deugd.

30-10-2007 om 00:00 geschreven door chris