zit erop. Vauit Kesse-Lo ging het richting Hoegaarden, Namen, Givet, Dion, Sévry, Vencimont, Sart Custinne, Gedinne enz...naar de eindbestemming. De kaap van de 4000km is in zicht, dus resteren er nog een paar rustige ritjes langs de vaart. En dan wordt het tijd voor modder en MTB'en.
In principe sterft een mens éénmaal, vertellen ze toch in de kerk. Tot zondag dacht ik dat ik in d'Ardechoise 2011 echt gestorven was op de 220km en 3 jaar geleden in de laatste 20km van de 94km van de zware MTB in Willingen. Maar dat was duidelijk maar pre-sterven. Wat zondag het gemakkelijkste had moeten zijn - lees passé composé irrealis - werd een nachtmerrie, zijnde de 18km lange klim naar La Toussiere: hier en daar pittig, hier en daar te doen.op het zicht....mar "noegabollen" ging nog....Aftellen...stoppen...drinken.....wachten op de volgende waterbak aan de kant...drinken ....afkoelen....en dan op 3km van de aankomst een symphatieke Fransman die ik nog moet vermoorden...."nog 300m omhoog en dan plat".....die mens is al lang nie meer naar den oogarts geweest !!!!dus heb ik zelfs de laatste km vervloekt.....de euforie kwam er op 25m van de meet!! Vandaag maandag voel ik me fysiek en mentaal al terug in orde - kan ook zijn dat Rosé wonderen doet - of zelfs zot want na waggelloopje morgenvroeg hier in Samoens ga ik voor de Joux Plane....en wat lees ik net....superzwaar....dedjeu...dedjeu;
Nu de Beneluxrun achter de rug is, en werd afgesloten met een 3de plaats, kan het fietsseizoen definitief van start gaan. Dus ging het vandaag richting het circuit in Zolder voor een tochtje van 139km met een goeie 1000m hoogteverschil. Er werd in het begin nogal gevlamd - zo'n 33km het eerste uur - maar gelukkig bracht de heuvelzone vanaf Maastricht relatieve rust. Elk op zijn ritme klimmen en recupereren. Maar na de laatste klim werden de wagonnetjes terug gevormd en zo ging het gedurende een 10-tal km aan 35 à 38km/h richting Heusden, de laatste klim en de aankomt op het auto-circuit. (statistics of the day: 139km @27.5km/h)
De eerste rit van 100km plus zit erop. Het parcours vanaf Boutersem was duidelijk anders dan de vorige jaren. Het gaat eerst richting Waals Branant waar zeer veel wegen toch in erbarmelijke toestand zijn. In het tweede gedeelte gaat het via Scherpenheuvel, Zichem..naar de laatste kuitenbijters in het Hageland zelf. En tegen dan - zowat rond de 93km - was de tank leeg. Het werd dus puffen en vloeken om na 4h12 fietstijd 112km een 11 hellingen - volgens de website - af te sluiten met een zonde: bij gebrek aan beter, werd het nog es een Blonde Leffe.
Dat is alles wat een mens nodig heeft. Beiden lieten deze morgen toch wel hier en daar verstek. Na 1H begon het te regenen, en de "fietspaden" - eigenlijk een alias voor Middeleeuwse paden bezaaid met glas en steen - deden er nog een schepje bovenop. Dus 2 keer lek gereden in Wespelar en nadien mijn hart vastgehouden, maar de achterband hield stand op het slechtste stuk. Het fietspad van Wakkerzeel naar Wijgmaal (langs de grote baan) stijgt met stip tot bovenaan in de rubriek " de pest voor fietsers". Het plan was om vandaag de kaap van de 100km te overschrijden, maar na 88km was het genoeg. Volgende week hopelijk meer geluk en een zonnetje in de Parel van het Hageland.
Ondertussen is het tijd voor zetel-liggen en kijken naar Gilbert die helemaal in de achterhoede zit na lekke band. Maar iets eerder dan de renners ging het deze morgen naar Opwijk voor de semi-klassieker van de VWB. Relatief weinig volk nog, maar prima bewegwijzering, en een mooi parcours over de heuvelkes van het Pajottenland. En de knkjes waren meer dan voldoende om te beseffen dat het nog allemaal veel beter moet. (Statistics of the day: 71.3km @ 25.970 km/h)
Vandaag 7 Januari stond de eerste strandrace als prutzer in mijn agenda. De 36km van Egmond a/ Zee is zowat de grootste in de Benelux. Net op tijd was MTB hersteld en uitgerust met "Big Apple's". Op een normale MTB tocht zie je iedereen voordien zijn banden oppompen, vandaag hoorde je overal " sssttttt..". Het lijkt wel: hoe minder bar, hoe beter. Het strand lag er zeer behoorlijk bij, het regende niet, dus enkel de wind was een leuke vijand. De terugkeer was een lesje in het rijden in waaiers. En er dus ook 2 keer "uitgebonjoured". Na 1h52' en een sjiek zat deze eerste ervaring op. Dik meegevallen. Morgen nu de strandloop. Wordt eerder een fitheidstest?
Het MTB'en zit erop voor dit jaar. Ketting helemaal "tuureluure" gedraaid en velo-maker dicht tot na Nieuwjaar. 2012 zal dus onmiddellijk beginnen met kosten. Wie weet wordt koersvlo deze week nog eens vanonder het stof gehaald...en Tacx ga ik ook maar terug opzetten..
@Iedereen: goei feesten en een voorspoedig 2012! En wie nog niks te doen heeft nu vrijdag: spurt richting Heverlee voor de cyclocross!
Het jaar zit er zo goed als op. Een paar wekenterug was er de winterduathlon van Burdinne (6-27-3) waar het zowat 12' sneller ging dan in 2008, maar de weersomstandigheden waren ook een stukje beter. Gisteren werd de MTB nog es van stal gehaald om de 33k van Diest rustig te bollen. En het jaar wordt letterlijk afgesloten op 31 December in Boutersem. Om nadien in de Ardennen Oudejaar te vieren!!!!!!!!!.
"In Bouillon heeft Pascal Hossay (G Skin-Deforche) zich tot Waals marathonkampioen gekroond.
In, op zijn zachts uitgedrukt, extreme weersomstandigheden haalde Hossay het op de 90 km afstand voor Antione Pierlot en Thomas Baisir. Bij de dames ging de titel naar Alice Pirard die Marie-Hélène Van der Massen achter zich wist te houden."
Zelf kan er terug om "gelachen" worden. En den uitslag geeft toch ietwat voldoening met amper 250km easy MTB'en op de teller in 2011 vooraf. ( 168-ste op 209 aangekomenen en nog es 35 opgaves, dus eigenlijk op 244 starters)
Voor............................. ........................................................................En na
Met de 94km MTB van de Raid Godefroy zit het fietsen erop. Vanaf nu nog enkel recreatieve uitspajes. Bouillon was dan ook een harde noot om kraken. Naar zomerse gewoonte regende het voor de start; onweer kwam er nog bij na ongeveer 1h rijden. Het parcours was ook niet van de poes. Voor een prutzkoereur was het af en toe zeer veeleisend, vooral de technische stroken - meestal afdalingen op rotsen en supersmalle wegjes, soms al es een zeer steile klim op een modderhoop...Tot 63km ging het meer dan behoorlijk. Het was puffen maar na 4h30 en één tuimeling waren we aan de voorlaatste bevoorrading. Maar daar begon de echte miserie: een moeilijk stuk, een ketting die x keren afvalt, een achterderailleur die continu tilt slaat bergop, een piskoereur die nog 2 keer op de grond gaat....dus massa's redenen om in die laatste 31km 100-en keren te vloeken op die vlo. Op 4km van het einde mocht elk dan nog es de Semois over, kwestie van helemaal zuipnat te zijn...Na 7h30 zat de zondagse miserie erop, en was het tijd voor een bad (met fiets) in de Semois, en een frisse pint !!!
Climb for Life zit er op: geen lekke banden deze keer, goed fietsweer en natuurlijk veel Belgen vanaf vrijdag voor de happening. Zaterdagmorgen rond 7h30 ging het richting de Télégraphe en dan op het gemak naar de voet. Om 8h10 begon mijn ritje naar de top. Het plan was simpel: een goed uur voor de Télégraphe en ca. 3h tot op de top van de Galibier na 36km. De klim ging vlot, ttz daar leek het toch op, want ik passeerde er naar mijn mening behoorlijk veel. Op 2km van de top hield ik dus ook de benen al ietwat stil. Na 61' kon de lichte afdaling naar Valloire beginnen, en begint de hoofdmenu. Het uitrijden van het dorp is behoorlijk steil. Nadien krijg je ietwat verpozing wat tot optimisme leidt. Maar de laatste 8km, en vooral de laatste 4 ontnuchteren een mens volledig! Waar 8% op de eerste col nog vlot ging, is 8% en meer nu een marteling. De laatste km was zelfs harken². Na 3h06 - ietwat drank- en pitstops inbegerepejn - zat het erop. Jasje aan en terug naar Valloire. ''s Anderendaags nog de klim naar Valmeinier 1800 gedaan (waar de stukken van 8% en zelfs 9.5% op de Télégaphe terug meevielen), kwestie van ietwat uit te bollen en de caloriën van het verbroederingsfeest te verbranden. (en net uit de uitslag geplukt : 381ste op 1321 die van beneden tot de top Galibier gereden zijn)
Statistieken zeggen niet alles, maar nu de kilometers ietwat hoger liggen dan vorig jaar, is dit idem dito voor het aantal lekke banden. Sinds gisteren staat de 2011 teller op 3 maal lek (achteraan). Dit blijft nog steeds één van de kl..dinges aan fietsen, en wordt ook in de hand gewerkt door het soms "prachtige" fietspadennet in Vlaanderen. De Rillaarse weg of - baan in Tielt Winge verdient hier en daar zelfs geen 1 of 2 op 10 maar gewoon een dikke... Gelukkig viel het ritje zaterdag doorheen de Westhoek prima mee, zelfs over stukjes bosweg. De "Westhoeksche" wegen lagen er super rustig bij, het café van de "Bossen van Vlaanderen" was meer dan gezellig, dus alle goeie kanten van recreatief "velo-en" waren zaterdag wel aanwezig!
in de zomer...of is het ondertussen toch al winter. Net een ochtend-modderbad-ritje achter de rug langs de Houille. Nu reeds is er meer slijk dan in menige herfstmaand. 2h15 geploeter volstond dan ook op deze "zomerse" dag. Bouillon wordt een "leuke" klus op 11 September.
De 16de editie van het Portotrappersweekend zit er weer op. Zowat 115km werd er op en af gereden in de geburen van de Semois en Croix Scaille. Maar ook iet of wat Porto gedronken, ietwat ge-bbq-ed, ietwat ge-pizza-ed, veel geleuterd, heel veel getetterd, redelijk van de zon genoten (op zondag) op een terras in Vencimont, en de brousse in Haut-Fays. De cultuur werdook opgekrikt want nu weten we allen dat er jonge en oude Orval is. Vandaar ons simpele antwoord toen de serveuse ons voor de keuze stelde: "Un vieux pour un vieux". Het is nu al uitkijken naar een volgende, platte jaargang. De bestemming hiervoor wordt Zeeland.
Na nog een dagje toerisme, inclusief buiten zwemmen in de Bourgogne is het tijd om thuis aan zetel-liggen te doen, en te zien of Cadel straks - lees deze namiddag - op zijn relatief zuinige manier den Tour anno 2011 wint. En gezien het prachtige herfstweer ook een uurke "ge-tacx-ed"(32.1km)